بررسی تابلو مرگ، در مسمومین با بلع ترکیبات سوزاننده در مراجعین به بیمارستان لقمان حکیم در سال های 1378 تا 1385

خوردن مواد سوزاننده می تواند منجر به طیف وسیعی از علایم از سوختگی خفیف دستگاه گوارش و راه های هوایی تا مرگ شود. بروز عوارض و مرگ و میر به نوع، مقدار و غلظت این مواد بستگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتیجه درمان و بررسی علل مختلف ایجاد مرگ در این بیماران است.
در این مطالعه گذشته نگر توصیفی، 62 بیمار 15 تا 107 ساله که در پی بلع مواد سوزاننده در بیمارستان لقمان حکیم طی سال های 1378 تا آخر خرداد 1385 فوت نموده بودند مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. 68% بیماران را مردان و 32% را زنان تشکیل می دادند. میانگین سنی مردان 53 سال و زنان 37 سال بود که بطور معنی داری میانگین سنی خانم های مسموم پایین تر از مردان بود. 84% بیماران به قصد خودکشی اقدام به خوردن مواد سوزاننده کرده بودند. در بین بیماران فوت کرده 49 بیمار مواد اسیدی، 13 بیمار مواد قلیایی مصرف کرده بودند. شایع ترین بیماری زمینه ای برای بلع مواد سوزاننده جهت خودکشی مشکلات روانی بود. شایع ترین علامت بالینی بیماران علایم گوارشی بود. از علایم گوارشی شایع، دیسفاژی در 85% و سپس، آبریزش از دهان در (73%) بیماران دیده شد. 27 نفر ازبیماران جراحی شده بودند. تابلوی مرگ در بین بیماران جراحی شده و نشده متفاوت بود. شایع ترین تابلوی مرگ در بیماران، سوختگی راه هوایی بود. تنگی نفس به هنگام مراجعه در بیمارانی که از سوختگی راه هوایی مرده بودند کمتر دیده شد. درجه بندی اندوسکوپی ارزش واضحی در پیش گویی مرگ و میر بیماران نداشت.
در مسمومین با مواد سوزاننده، بستری و مداخله زودرس برای حفظ راه هوایی از طریق جراحی در صورت نیاز جهت کاهش مرگ زودرس ضروری است.