شناسایی ترکیب های طبیعی ناقطبی و نیمه قطبی موجود در خیار دریایی (. Holothuria sp) خلیج فارس و بررسی اثر آنتی اکسیدانی آنها به روش (Oil Stability Index (OSI

در این پژوهش ترکیب های ناقطبی و نیمه قطبی موجود در خیار دریایی (Holothuria sp.) جمع آوری شده از سواحل بندرلنگه، با استفاده از روش Bligh & Dyer استخراج شد. استخراج مواد طبیعی ناقطبی موجود ابتدا بوسیله نرمال هگزان و سپس ترکیبات نیمه قطبی با استفاده از دی اتیل اتر انجام شد. پس از تغلیظ شدن، نمونه های تهیه شده به دستگاه گاز کروماتوگرافی مجهز به طیف سنج جرمی (GC/MS) تزریق شد و طیف های جرمی بدست آمد. با استفاده از مراجع (Eight peak) و محاسبه اندیس کواتس (KI) و مطابقت آنها با اندیسهای کواتس استاندارد، ترکیبات موجود در فازهای هگزانی واتری شناسایی گردید. براساس نتایج بدست آمده ، در فاز هگزانی بافت خیار دریایی 9 ماده شامل: -2 اکتانول 5. 23) درصد)، -5 متیل -2 هگزانول 8. 05) درصد)، -2 نونانول 2. 50) درصد)، -2 دکامتیل سیکلوهگزاسیلوکسان 2. 09) درصد)، -3 هیدروکسی استئاریک اسید 1. 66) درصد)، متیل آرچیدونات 20. 65) درصد)، 1 و 4 و 8، -2 دکاتری ان 21. 71) درصد)، اولئیک اسید 30. 27) درصد)، -2-1 دکانول 2. 52) درصد) و همچنین در فاز اتری آن، 7 ماده شامل: تترادکان 0. 63) درصد)، پالمیت اولئیک اسید 1. 23) درصد)، پالمیتیک اسید 1. 63) درصد)، اولئیک اسید 40. 31) درصد)، استئاریک اسید 3. 40) درصد)، متیل آرچیدنات 28. 62) درصد) و 1 و -2 بنزن دی کربوکسیلیک اسید 2. 17) درصد) شناسایی گردید در هر دو فاز بیشترین درصد را اولئیک اسید بخود اختصاص داده است. بررسی اثر آنتی اکسیدانی نیز به روش SIO و توسط دستگاه Rancimat انجام گرفت، که در بررسی انجام شده هیچگونه اثر آنتی اکسیدانی در ترکیبات مورد نظر دیده نشد.