تخمین بارش نقطه ای در مناطق خشک و تعیین دامنه تغییرات آن

در بوم شناسی و مدیریت مرتع آگاهی از میزان بارش بسیار ضروری است. کمبود ایستگاه های باران سنجی واندازه گیری باران در نقاطی محدود، چاره جویی در رفع این نقصان را هشدارداده است. برای برآورد بارش در نقاط فاقد آمار از راه های مختلف مثل روش همبستگی بین ایستگاه ها، روش نسبت نرمال، استفاده از ایستگاه های معرف و روش محور مختصات استفاده می شود. طبق اصل وجود ساختار مکانی بین بارش نقطه ای در نقاط مختلف هر چه فاصله دو نقطه از یکدیگر کمتر باشد، اختلاف بارش رسیده به آنها کمتر است. هدف از این پژوهش یافتن رابطه ای بین فاصله دو نقطه و مقدار بارش رسیده به آنهاست تا بتوان از طریق این رابطه مقدار بارش را در نقاطی که بارندگی در آنها اندازه گیری نمی شود، تخمین زد. برای رسیدن به این رابطه از آمار ایستگاه های بارانسنجی موجود در حوزه آبخیز دریاچه نمک استفاده شده است. در این پژوهش فاصله هر بارانسنج از بقیه باران سنجهای موجود در حوزه محاسبه شده و سپس مقدار بارش ماهانه هر باران سنج از مقدار متناظر آن در ایستگاه های دیگر کسر شده و اختلاف بارش بین دو بارانسنج به دست آمده است. بیشترین و کمترین مقدار اختلاف به دست آمده به ترتیب حد بالا و پایین اختلاف بارش بین دو نقطه هستند. سپس بین حدود اختلاف بارش بین دو نقطه و فاصله آن دونقطه بهترین منحنی برازش داده شده است. این منحنی ها و معادلات مربوطه در سه سطح اعتماد 80، 90 و95 درصد محاسبه و رسم شده است. با استفاده از نتایج این پژوهش می توان مقدار بارش یک نقطه را با داشتن بارندگی نقاط دیگر حوزه و فاصله نقطه مورد نظر از آنها در سطح اعتماد معین به صورت حدود بالا و پایین براورد نمود.