تدوین استراتژی های توسعه آموزش اخلاق پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

اخلاق پزشکی، فعالیتی تحلیلی است که در طی آن ابعاد مختلف حیطه تصمیم گیری های اخلاقی پزشکی، مورد بررسی قرار می گیرد. در این مطالعه، جهت شناسایی نقاط قوت، ضعف و همچنین فرصت ها و تهدیدهای آموزش اخلاق پزشکی، به طراحی استراتژی های اثربخش در جهت توسعه آموزش های نوین در حوزه اخلاق پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان پرداخته شده است.
در این مطالعه مقطعی نظرات 44 عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1388 بررسی گردید. پس از شناسایی فهرستی از نقاط قوت، ضعف و همچنین فرصت ها و تهدیدهای آموزش اخلاق پزشکی، از طریق پرسشنامه و ضمن نظرخواهی از نمونه ها به وزن دهی و تعیین رتبه این عوامل پرداخته شد و سپس استراتژی ها در قالب مدل SWOT ((Strength، Weakness، Opportunities، Threats ارائه گردید.
در بررسی عوامل داخلی از بین نقاط قوت، بیشترین میزان اهمیت (وزن) مربوط به «وجود منابع اسلامی و تاریخی غنی در زمینه اخلاق پزشکی» با وزن 1/0 و رتبه 9/2 و بین نقاط ضعف بیشترین میزان اهمیت مربوط به «به کارگیری روش های سنتی در آموزش اخلاق پزشکی» با وزن 12/0 و رتبه 7/2 بود. با توجه به مجموع امتیازها در جدول تجزیه و تحلیل عوامل داخلی (74/2) و خارجی (83/2)، می توان گفت واکنش اعضای هیئت علمی نسبت به نقاط قوت و ضعف و همچنین نسبت به فرصت ها و تهدیدها در آموزش اخلاق پزشکی کمتر از حد متوسط بوده است.
در قالب مدل SWOT، مجموعا 17 استراتژی در قالب های تهاجمی، رقابتی، احتیاطی و تدافعی ارائه شد. اعتبار این استراتژی ها توسط نخبگان سنجیده شده و میزان اعتبار، زیاد بوده است. پس از اولویت بندی استراتژی ها، اولویت اول به «آموزش اخلاق پزشکی به صورت بین رشته ای توسط اساتید اخلاق و اساتید علوم بالینی»، اولویت دوم به «آموزش اخلاق در بالین بیمار» و اولویت آخر به استراتژی «تربیت پزشکان پرسش گر» اختصاص یافت.