تعیین و تحلیل مسیرهای سیاستگذاری میان سه متغیر نهاد، جنگل و آب در ناحیه رویشی زاگرس (مطالعه موردی حوضه آبخیز وزگ در استان کهگیلویه و بویراحمد)

درهم تنیدگی و به هم پیوستگی عناصر اکولوژیک و انسانی در ناحیه رویشی زاگرس و ساختار نهادی دیرینه آن، تاکیدی بر لزوم سیاستگذاری و مدیریت جامع منابع طبیعی با محور قرار دادن نهادها در این ناحیه است. طی این پژوهش، به منظور تعیین و تحلیل مسیرهای سیاستگذاری میان سه متغیر «نهاد» (متغیر مستقل)، «مدیریت جنگل» (متغیر واسطه) و «آب» (متغیر وابسته) در ناحیه رویشی زاگرس، به بررسی ارتباط ها میان این سه متغیر و روند تغییرات آنها در دامنه زمانی1370 تا 1386 پرداخته شد. برای جمع آوری داده های مربوط به نهادهای رسمی و غیررسمی دولتی و مردمی مرتبط با منابع آب و جنگل، از روش های پیمایشی استفاده شد. تعریف متغیرها و عملیاتی کردن آنها، تدوین پرسشنامه و تعیین روایی و پایایی، جمع آوری داده ها و تحلیل آماری آنها با استفاده از تحلیل مسیر، گام های اصلی این پژوهش بودند. یافته ها نشان دادند در این دامنه زمانی، روند تغییرمنابع آب و جنگل حوضه رو به تخریب بود. همچنین سیاست ها و اقدامات مدیریتی نهادها، دارای بیشترین تاثیر مستقیم و غیرمستقیم بر وضعیت منابع آب و جنگل بوده و نقطه شروع سه مسیر سیاستگذاری موجود میان این سه متغیر است. بنابراین باید نهادهای سیاستگذار، به ارتباط میان این سه متغیر و تاثیر تغییرات آنها بر هم توجه کنند و از سیاستگذاری و مدیریت یک جانبه و تک بعدی منابع آب و جنگل بپرهیزند.