امکان سنجی استفاده از دانه های مورینگا پرگرینا در مقایسه با آلوم و پلی آلومینیم کلراید در تصفیه فاضلاب

در بسیاری از نقاط خشک و نیمه خشک جهان رواناب شهری به عنوان یکی از منابع آب قابل احیا و با ارزش مطرح است. تصفیه فاضلاب شهرها، ضمن حفظ محیط زیست، سبب بهره برداری از فاضلاب، استحصال و بازیافت آب مصرفی می شود. هدف از این تحقیق ارزیابی امکان استفاده از پودر دانه های پرگرینا در عملیات تصفیه فاضلاب در مقایسه با آلوم و پلی آلومینیم کلراید (پک) است.
آزمایش های مربوط به لخته سازی و انعقاد توسط دستگاه جار انجام پذیرفت. هم چنین اندازه گیری پارامترهای کیفی فاضلاب توسط روش های موجود در کتاب استاندارد متد انجام گرفت. لازم به ذکر است، منشا فاضلاب استفاده شده در این مطالعه، فاضلاب خانگی است.
بررسی ها نشان داد که در غلظت بهینه ی پرگرینا درصد زدایش کدورت، سختی کل، سختی کلسیم، سختی منیزیم، کل کلیفرم ها و اشرشیاکلی به ترتیب برابر 11/95، 38، 5/55، 6/46، 97 و 97 درصد است. یافته ها حاکی از افزایش راندمان مواد در صورت ترکیب پرگرینا با آلوم می باشد، شایان ذکر است که زدایش کدورت رابطه مستقیمی با درصد زدایش کلیفرم ها دارد، به طوری که با افزایش درصد کاهش کدورت میزان زدایش کلیفرم ها نیز افزایش می یابد. بیش ترین درصد زدایش اشرشیا توسط آلوم و ترکیب پلی آلومینیم کلراید با پرگرینا برابر 100 درصد است. در غلظت بهینه ی مواد فوق کیفیت فاضلاب تصفیه شده در محدوده استانداردهای محیط زیست جهت تخلیه به آب های سطحی، چاه جذب و یا استفاده در آبیاری است.
نتایج برآمده از این تحقیق نشان داد این پساب را می توان در انواع روش های آبیاری به جز آبیاری بارانی به دلیل ایجاد سوختگی در برگ ها (بالا بودن هدایت الکتریکی) استفاده نمود. هم چنین با توجه به هزینه کم دانه های پرگرینا و عملکرد خوب آن در عملیات تصفیه پیشنهاد می شود که از این گیاه به عنوان جایگزینی برای پلی آلومینیم کلراید و آلوم برای تصفیه فاضلاب استفاده گردد.