تاثیر تک دوز دیازینون و هینوزان بر ساختار بافت بیضه و هورمونهای جنسی در موشهای آزمایشگاهی

بررسی تاثیر دیازینون و هینوزان بر روی ساختار بافت بیضه و هورمون های جنسی در موش این مطالعه بر روی 60 سر موش از نژاد Balb/c در چهار گروه مساوی شامل دیازینون، هینوزان، کنترل و شم، انجام پذیرفت. موشها در گروه آزمایشی دیازینون و هینوزان، به ترتیب 0 میلیگرم بر کیلوگرم و 0 میلیگرم بر کیلوگرم از این سموم را به صورت داخل صفاقی برای یکبار دریافت نمودند. گروه شم تنها روغن زیتون دریافت کرده و گروه کنترل تزریقی نداشته است. با تهیه برشهای بافتی از بیضه، رده های مختلف سلولهای اسپرماتوژنیک، سلولهای لایدیگ وعروق خونی در واحد سطح با استفاده از Eye Piece شمارش شدند. قطر بیضه توسط میکرومتر و قطر لوله های اسپرمساز از طریقEye Piece مدرج اندازهگیری گردید. هورمونهای تستوسترون، (LH)و Luteinzing Hormone و (FSH)و Follicle stimulating hormone از روش Radioimmunoassay اندازهگیری شدند. سپس داده ها با تستهایANOVA Tukey''s HSD - وOne way تجزیه و تحلیل گردیدند.
در این مطالعه قطر بیضه، قطر مجاری اسپرمساز و تعداد عروق خونی کاهش یافت ولی از لحاظ آماری معنیدار نبوده است. همچنین با شمارش سلولهای اسپرماتوژنیک توسط Eye Piece (صفحه چشم شطرنجی) مشخص گردید که تعداد سلولهای اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیتها، اسپرماتیدها و سلولهای لایدیگ در گروه آزمایشی نسبت به گر وه کنترل کاهش معنی داری پیدا کرده است. پارامترها در گروه شم نسبت گروه تجربی کاهش معنیدار نشان نداده است (05/0>p).
نتایج مطالعه نشان میدهد که سموم دیازینون و هینوزان میتوانند تعداد اسپرم را در موشهای آزمایشگاهی کاهش دهند. بنابراین این مطالعه توجه بیشتری بر مدیریت صحیح استفاده از این گونه سموم را پیشنهاد مینماید.