دیالکتیک کلان شهر و توسعه اقتصاد ملی

پس از جنگ دوم جهانی، کشورهای مختلف جهان به سرعت در پی بازسازی اقتصاد خود بر آمده، رشد اقتصادی مهم ترین دغدغه این کشورها شد. اما پس از گذشت چند دهه مشخص شد که رشد اقتصادی به تنهایی نمی تواند باعث بهبود وضعیت اقتصادی در پهنه کشور و در بین طبقات مختلف اجتماعی شود، از این رو پارادایم توسعه اقتصادی مطرح گردید. با روند رو به رشد اقتصاد جهانی، ارتباطات بین المللی افزایش یافت و پدیده جهانی شدن اقتصاد مطرح شد. اما آنچه بستر لازم برای این فرآیند را فراهم می کرد، پدیده ای بود به نام «کلان شهر». جهانی شدن اقتصاد بدون رقابت کلان شهرها بی معناست. از این رو کلان شهرها روزبه روز نقش اساسی تری در توسعه اقتصاد ملی کشورها ایفا کرده و خواهند کرد. با این حال توسعه اقتصاد ملی کشورها و پر رنگ شدن زندگی شهری و ایجاد تجمعات عظیم انسانی که کلان شهر نام گرفته اند، جنبه های منفی بسیاری نیز در پی داشته است. با گذشت زمان می توان دید که این کلان شهرها همان اندازه که به تولید ثروت و رفاه برای افراد پرداخته اند، باعث شده اند که محیط زیست بشر و کره زمین نیز به شدت از نظر اکولوژیک آسیب دیده، حقوق نسل های آتی به شدت پایمال گردد. به عبارت دیگر، انسان ها برای دستیابی به زندگی بهتر کلان شهرها را ایجاد کردند اما همین کلان شهرها امروزه مهم ترین آسیب را به حیات کره زمین و زندگی بشر می رسانند. این مقاله با نگاهی انتقادی می کوشد به تاثیراتی که اقتصاد جهانی شده بر کلان شهرها نهاده، نگاهی بیفکند و علاوه بر روشن کردن نقش کلان شهرها بر رشد و توسعه اقتصاد کشورها و جهان، جنبه هایی از تاثیرات پدیده کلان شهر را نیز که کشورهای توسعه یافته می کوشند آن را پنهان نگاه دارند به نمایش بگذارد.