شیوع هپاتیت C در بیماران دیابتی نوع دو

پیشنهاد شده است که یک رابطه اپیدمیولوژیک بین عفونت با هپاتیت C و دیابت نوع دو وجود دارد.. هدف از این مطالعه بررسی شیوع عفونت هپاتیت C در بیماران با دیابت (DM) نوع دو می باشد.
در یک مطالعه توصیفی، 400 بیمار با تشخیص قطعی دیابت قندی نوع دو بررسی شدند. شرح حال و معاینه کامل در این بیماران بعمل آمد و نمونه خون وریدی ناشتا اخذ گردید. قند خون ناشتا و سطح سرمی تری گلیسیرید و کلسترول تعیین شد. تیتر سرمی آنتی بادی بر علیه هپاتیت C به روش الیزای نسل سوم اندازه گردید.
چهارصد بیمار، 268 مرد و 132 زن با سن متوسط 36/8±87/54 سال وارد مطالعه شدند. متوسط زمان تشخیص بیماری 04/7±26/9 سال بود. سابقه مصرف سیگار در 154 (5/38%) بیمار وجود داشت. متوسط شاخص توده بدنی بیماران 53/4±59/26 کیلوگرم بر مجذور متر بود. متوسط فشار خون سیستولی و دیاستولی بترتیب 46/25±50/141 و 47/18±93/77 میلی متر جیوه اندازه گیری گردید. متوسط قند خون ناشتا و سطوح سرمی تری گلیسیرید و کلسترول بترتیب 61/20±30/133، 14/112±02/229 و 66/75±53/197 میلی گرم در دسی لیتر بود. بر اساس نتایج الیزا، 10 (5/2%) بیمار دچار عفونت با هپاتیت C بودند (1/4%-9/0%: CI95%).
شیوع عفونت با هپاتیت C در جمعیت عمومی ایران کمتر از 1% تخمین زده می شود. ما، شیوع بالایی از عفونت را دربیماران دیابتی نوع دو (تقریبا 5/2 برابر) پیدا کردیم.