شناسایی فنوتیپی و ژنتیکی باکتری لاکتوکوکوس گارویه عامل لاکتوکوکوزیس در ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی در ایران

از تعداد 200 ماهی قزل آلای پرورشی با علائم سپتی سمی و خونریزی حاد، متعلق به کارگاه های پرورشی ماهی قزل آلای رنگین کمان استان های فارس، کهکیلویه و بویر احمد و چهارمحال و بختیاری واقع در جنوب و جنوب غرب ایران (طی تابستان 2002 تا زمستان 2008) به منظور شناسایی لاکتوکوکوس گارویه عامل لاکتوکوکوزیس نمونه گیری به عمل آمد. به منظور جداسازی باکتری، از بافت کلیه ماهی ها نمونه برداری و بر روی محیط آگار برین هارت کشت و پلیت ها در درجه حرارت 25 درجه سانتی گراد به مدت 48 ساعت نگهداری شدند. با استفاده از آزمایش های معمول بیوشیمیایی در آزمایشگاه باکتری، باکتری لاکتوکوکوس گارویه از 32 ماهی (16% کل نمونه ها) جدا گردید. تمام جدایه های لاکتوکوکوس گارویه که به روش های معمول باکتریولوژی مورد شناسایی قرار گرفته بودند با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز اختصاصی و بر اساس تولید محصول 1107 بازی از ژن 16S rDNA مورد تایید قرار گرفتند. آنالیز ترادف محصول 16S rDNA نمونه ها، نشان داد که تمامی جدایه های این مطالعه دارای شباهت 100% در ترادف مربوطه بود و همچنین این ترادف در مقایسه با موارد قبلی ثبت شده در بانک ژن، دارای تشابه ژنتیکی نزدیکی با موارد گزارش شده از ماهی کفال از کشور تایوان به شماره دسترسی ژن 216635AF و همچنین جدایه مربوط به ماهی دم زرد از کشور ژاپن به شماره دسترسی 267897AB می باشد. نتایج حاصل از آنتی بیوگرام جدایه های لاکتوکوکوس گارویه نشان از حساسیت زیاد جدایه ها به اریترومایسین، انروفلوکساسین، کلرامفنیکل و کلاریترومایسین نسبت به سایر آنتی بیوتیک ها داشت. در آزمایش تعیین پاتوژنیسیتی، مقدار 105 × 6 باکتری در میلی لیتر به صورت حمام، باعث 60% تلفات در ظرف 14 روز شد. ماهی های آلوده به روش تجربی، علائمی از قبیل تیرگی مشخص پوست، خونریزی، بیرون زدگی چشم و خونریزی وسیع بر روی اندام های داخلی را نشان دادند