آثار رفاهی تعدیل قیمت حامل انرژی (1385-1376) (در بخش های حمل ونقل ومسکن)

طرح مساله: در این مقاله، تقاضای سیستمی حامل های انرژی در بخش های حمل ونقل و مسکن کشور ایران به تفکیک مناطق شهری و روستایی در فاصله زمانی 1385-1376، به همراه آثار رفاهی حذف یارانه انرژی در این بخش ها محاسبه شده است.
برآورد توابع تقاضا با استفاده از سیستم تقاضای تقریبا ایده آل (AIDS) و آثار رفاهی حذف یارانه انرژی و رسیدن قیمت حامل های انرژی به سطح قیمت های بین المللی (قیمت های سایه)، با محاسبه متغیر جبرانی (CV) به دست آمده است. در انجام محاسبات از نرم افزارهای Matlab و Excel استفاده کرده ایم.
نسبت هزینه حامل های انرژی به کل مخارج بخش حمل ونقل در دهک های میانی بیشتر از سایر دهک هاست و این نسبت برای دهک دهم از بقیه کم تر است. این نسبت در بخش مسکن با افزایش سطح رفاه، کاهش پیدا می کند. این نسبت ها همچنین در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری است.
نتایج نشان می دهد تنوع حامل های انرژی در سبد انرژی، می تواند سبب کاهش متغیر جبرانی شود و در مجموع متغیر جبرانی برای دهک های هزینه ای بالاتر، بیشتر است.