شخصیت زن در ادبیات معاصر کویت (با بهره گیری از داستان های لیلی العثمان)

زنان در کشور کویت همگام با مردان به انواع نوشته های ادبی دست زده و در کنار داستان و رمان نویسی به مباحث ادبی و اجتماعی توجه نموده اند. آنان در ادبیات به موضوعات تازه ی که لازمه ی تحول اجتماعی بوده پرداخته اند. از آنجا که در آستانه ی عصر ادبیات نوین تحولی اساسی در هنر داستان نویسی رخ نموده که با تغییر وضعیت اقتصادی، و اجتماعی و آموزشی زنان همراه بوده است. در نتیجه داستان به عنوان یک ابزار و وسیله ی تعبیر برای اثبات هویت ادبی زن مطرح شد، و داستان زنان به طور کلی از چارچوب مشکلات و درد و رنج آنان خارج نشده و همواره سعی نموده که واقعیت را اظهار نماید، و کمبودها و کاستی های موجود در بافت جامعه را که به طور عملی درافزایش ظلم به زن نقش اساسی داشته است به تصویر بکشد. در برهه اخیر پژوهشگران، ادبیات زنان را مورد نقد و بررسی قرارداده اند، ولی این ادبیات در کشورکویت و به رغم نقش فعالی که زنان در عرصه ادبیات داشته اند، کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
بحث حاضر درابتدا به مفهوم زن و ادبیات به طوراجمال اشاره می نماید و ما را ازتاریخچه فعالیت بانوان کویتی درزمینه داستان نویسی آگاه می سازد، و سپس با ذکر نمونه هایی از داستان ها و رمان های نویسنده ی بزرگ کویتی «لیلی العثمان»، به بررسی و تحلیل شخصیت ها و مباحث مطرح شده در آن ها می پردازد، و در ادامه نیز دیدگاه این نویسنده را از ماهیت زن و نقش او در زندگی بیان می کند. در انتها نتیجه می گیرد که این داستانها در درجه اول به پاره ای از ارزش ها و سنت های ویژه که اوضاع جامعه آن را موجب می سازد وابسته است، و سپس به ایستادگی، مقاومت و سرکشی در برابر سرنوشت اسفناک که برای زنان کویتی رقم خورده است اهتمام می ورزد. بنابراین دغدغه ها و مشکلات زنان نه تنها هدف اصلی بلکه محور اساسی تمامی داستان های زنان کویت باقی می ماند.
شیوه بحث توصیفی تحلیلی است و از آثار لیلی العثمان و برخی از پژوهشگران و منتقدان در این زمینه بهره می برد.