بررسی نقش و اهمیت ساختارهای سطحی و آنزیم بتالاکتاماز باسیلوس سرئوس در ایجاد مقاومت دارویی

لایه-Sخارجی ترین پروتئین در اغلب آرکی ها و باکتری ها است و با مهار ورود آنتی بیوتیک ها منجر به افزایش بیماری زایی در باکتری ها می گردد. با توجه به نقش دست پرسنل و سطوح بیمارستان در ایجاد عفونت های بیمارستانی، آلودگی منابع مزبور با سویه های باسیلوس سرئوسواجد لایه-S و بتا-لاکتاماز منجر به گسترش عفونت های بیمارستانی مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها می گردد. هدف از این پژوهش بررسی فراوانی لایه-Sو بتا-لاکتاماز، هم چنین نقش لایه-S در مهار ورود آنتی بیوتیک ها در سویه های باسیلوس سرئوسجداسازی شده از دست پرسنل و سطوح بیمارستان می باشد.
این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 274 نمونه تهیه شده از بیمارستان فوق تخصصی الزهرا و دانشگاه اصفهان در سال های 1386-1384 در انجام گرفت. برای آماده سازی نمونه ها از کشت 16 ساعته باکتری روی محیط TSA (Tryptone Soya Agar) استفاده شد و نمونه ها توسط 10X SDS-PAGE الکتروفورز شدند. آنتی بیوگرام نمونه ها بر اساس روش کربیبائر و تولید بتا-لاکتاماز بر اساس روش اسیدومتریک انجام گرفت.
از 274 نمونه جمع آوری شده، فراوانی باسیلوس سرئوس 49/9% بود. از 13 سویه باسیلوس سرئوس جداسازی شده از دست پرسنل، 11 مورد (6/84%) و از 13 سویه باسیلوس سرئوس جداسازی شده از سطوح بیمارستانی 1 مورد (7/7%) نانوساختارلایه-Sرا تولید نمودند. نتایج آنتی بیوگرام نشان داد که سویه های فاقد لایه-S در مقایسه با سویه های واجد آن حساسیت بیشتری در برابر آنتی بیوتیک ها دارند. همچنین تمامی سویه های دارای لایه-S، مولد بتا-لاکتاماز بودند.
نتایج این پژوهش نشان دهنده ی شیوع سویه های باسیلوس سرئوسواجد لایه-S و بتا-لاکتاماز در بیمارستان می باشد که این امر می تواند منجر به گسترش عفونت های بیمارستانی مقاوم در برابر آنتی بیوتیک گردد و بنابراین ضرورت انجام تدابیر مناسب به منظور کاهش انتقال عوامل بیماری زا و مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری های بیماری زا وجود دارد.