بررسی کیفیت شیمیایی و وضعیت کلرزنی آب آشامیدنی روستاهای شهرستان کاشان

طبق نظر سازمان بهداشت جهانی، آب مورد استفاده جهت مصرف انسان می بایست عاری از عوامل میکروبی و مواد شیمیایی خطر ساز برای سلامتی انسان باشد، بنابراین کنترل کیفیت آن از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این تحقیق تعیین کیفیت شیمیایی و وضعیت کلرزنی آب آشامیدنی در روستاهای شهرستان کاشان می باشد.
این مطالعه توصیفی- مقطعی در نیمه دوم سال 1386 بر روی آب آشامیدنی روستاهای شهرستان کاشان انجام گرفت. در این تحقیق پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب منابع تامین آب، 1 مرتبه و کلر آزاد باقیمانده آب نقاط مصرف، 3 مرتبه مورد سنجش قرار گرفتند.
نتایج این مطالعه نشان می دهند که غلظت نیترات، نیتریت، کلرور، کلسیم و مقدار pH در تمام روستاها در حد استاندارد می باشند. اما غلظت سولفات، منیزیم، سدیم، TDS و کدورت به ترتیب در 3/5، 3/5، 8/8، 3/5 و 5/3 درصد روستاها فراتر از استاندارد می باشد و غلظت فلوراید در 9/50 درصد روستاها پایین تر از دامنه مجاز است. همچنین به ترتیب 0/40، 5/1 و 8/34 درصد جمعیت به ترتیب روستاهای تحت پوشش، غیر تحت پوشش آب و فاضلاب روستایی و کل روستاها از آب با کیفیت مطلوب از نقطه نظر کلر آزاد باقیمانده استفاده می کنند.
براساس نتایج این مطالعه می توان گفت که متوسط غلظت اکثر عوامل شیمیایی در آب آشامیدنی روستاهای شهرستان کاشان در حد استاندارد 1053 ایران می باشند، اما غلظت فلوراید در بسیاری از روستاها کمتر از حد مجاز می باشد. همچنین شاخص مطلوبیت کلر باقیمانده آب آشامیدنی روستاهای شهرستان کاشان پایین تر از متوسط کشوری می باشد.