نقد و بررسی حدیثی در فضیلت اهل فارس

راویان و جامعان روایی احادیثی را به پیامبر نسبت می دهند که درون مایه آن به نوعی فضیلت و برتری اهل فارس است. فضیلتی که چنانچه در ستاره ثریا هم باشد، اهل فارس بدان نایل خواهند شد. این فضل و برتری در روایات، حداقل با سه واژه «ایمان»، «علم» و «دین» آمده است. این احادیث را میتوان در مجامع حدیثی، کتابهای تاریخی و تفاسیر شیعه و اهل سنت جستجو نمود. در این مقاله نخست، گستره انعکاس روایات اهل سنت که از بسامد بیشتری برخوردار است مورد بررسی قرار گرفته، سپس به نقلهای امامیه خواهیم پرداخت. آنگاه، به بررسی محتوای آنها پرداخته، دیدگاه های گوناگون درباره مصادیق آنها مورد بحث قرار خواهد گرفت. در ارزیابی این روایات، چند دیدگاه اساسی مطرح شده است؛ به این صورت که گروهی با اعلام صحت و یا سکوت، موافقت خود را با آنها ابراز داشته و برخی دیگر که همگی از متاخران هستند مخالف این احادیث بوده، تمام آنها را جعلی میپندارند. در این میان دیدگاه بینابینی وجود دارد که برخی را صحیح و برخی را تحریف شده میداند. در پایان با بررسی رجالی و سندی روایات، صحت آن به بحث گذاشته شده است.