گزینش ژنوتیپ های جدید گلرنگ (.Carthamus tinctorius L) برای شرایط محیطی مختلف با استفاده از برخی آماره های پایداری

به منظور تعیین پایداری و واکنش ارقام و لاین های گلرنگ در کشت پاییزه، تعداد 18 ژنوتیپ خالص گلرنگ به همراه ارقام پدیده و گلدشت در چهار منطقه کرج، اصفهان، زابل و داراب فارس در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار و به مدت سه سال زراعی (88-1385) مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه واریانس مرکب روی عملکرد دانه اختلاف معنی دار برای اثر سال، مکان، ژنوتیپ، اثر متقابل ژنوتیپ × مکان، ژنوتیپ × سال و ژنوتیپ × مکان× سال نشان داد. با توجه به معنی دار بودن اثر متقابل سه جانبه جهت بررسی دقیق تر ژنوتیپ ها و تعیین پایداری عملکرد دانه آن ها از روش ها و پارامترهای مختلف پایداری نظیر واریانس محیطی (S 2 i)، ضریب تغییرات محیطی (CVi)، میانگین مربعات انحراف انحراف از خط رگرسیون (S2di)، ضریب رگرسیون (bi)، ضریب اکووالانس W 2 i)) و واریانس پایداری(2 i δ) استفاده شد. بر اساس شیب رگرسیونی و میانگین عملکرد دانه و همچنین انحراف از خط رگرسیون و نتایج حاصل از سایر روش های پایداری، لاین جدید K.W.2 با پایداری عمومی خیلی خوب در تمام محیط ها و عملکردی بالا به عنوان ژنوتیپ مطلوب انتخاب شد.