تحلیل بر وضع نیروی کار و مشارکت اقتصادی زنان در ایران بر اساس سرشماری های 1375 و 1385

در این مقاله با اتکاء به داده های سرشماری سال های 1375 و 1385، هم چنین داده های طرح هزینه درآمد خانوارهای شهری سال 1385، تصویری از مشارکت زنان در اقتصاد ایران با بررسی ساختار سنی زنان فعال از نظر اقتصادی و چگونگی توزیع آن ها در فعالیت های اقتصادی، هم چنین برآوردی از نقش زنان در خانوارهای شهری ارایه شده است. نتایج بدست آمده حاکی از اختلاف قابل توجه میزان بیکاری در جمعیت فعال از نظر اقتصادی بین زنان و مردان در هر دو سال سرشماری است. طی دهه ی 85 1375، میزان خام بیکاری و میزان عمومی بیکاری برای مردان و زنان در کل کشور و در نقاط شهری و روستایی افزایش یافته است. این دو شاخص برای مردان و زنان در نقاط روستایی بیش تر از نقاط شهری بوده است. هم چنین در هر دو سال، میزان فعالیت ویژه ی سنی مردان نسبت به زنان در تمامی گروه های سنی بیش تر بوده است. در این سال ها، زنان شاغل در بخش خصوصی از فراوانی نسبی بیش تری نسبت به مزد و حقوق بگیر در بخش عمومی برخوردار بوده اند. هم چنین نتایج بدست آمده در رابطه با برآورد اهمیت نقش اقتصادی زنان در خانوارهای شهری حاکی از نقش پنهان فعالیت اقتصادی زنان در منزل می باشد، به گونه ای که همواه زنان نسبت به مردان سهم کم تری از مخارج خوراکی را به غذاهای آماده اختصاص داده اند. این مقاله در نشریه ی «نامه ی انجمن جمعیت شناسی ایران»، سال چهارم، شماره ی 7، تابستان 1388، صص 168-141 چاپ شده است.