ارتباط نشانه های بالینی و ژنوتایپ ژیاردیا دئودنالیس در بیماران مبتلا به ژیاردیازیس شهر کرمان

ژیاردیازیس بیماری انگلی انسان بوده که عامل آن تک یاخته تاژکداری به نام ژیاردیا دئودنالیس (ژیاردیا لامبلیا) می باشد. ژیاردیا یکی از شایع ترین عوامل اسهال در انسان و هم چنین انگل شایع تعدادی از مهره داران می باشد. بررسی ژنوتایپی این تک یاخته در بیماران مبتلا به ژیاردیاژیس و علایم بالینی آنها از اهداف این مطالعه بوده است.

در این مطالعه در مجموع تعداد 352 نمونه مدفوع از بیماران مبتلا به ژیاردیازیس از مراکز درمانی واقع در شهر کرمان با استفاده از روش فرمالین – اتر، مورد آزمایش قرار گرفت. در 30 نمونه مدفوع با تعداد مناسب کیست ژیاردیا، ابتدا تخلیص DNA، سپس تعیین ژنوتایپ به روش PCR-RFLP بر روی توالی ژن گلوتامات دهیدروژناز(gdh) انجام گرفت. داده های مربوط به علایم بالینی بیماران از طریق پرسش نامه تهیه و ارتباط آن با نتایج مولکولی مورد بررسی قرار گرفت.

در 352 بیمار مبتلا به ژیاردیازیس بیشترین میزان آلودگی در سنین 12-0 سال بود که در مقایسه با گروه های سنی بالاتر اختلاف معنی داری را نشان می داد (0001/0>P). در این بیماران شایع ترین علایم بالینی درد شکمی (7/71%)، اسهال (69 %)، کرامپ شکمی (1/54%) و کمترین علامت بی حالی (4/20%) و تب (1/16%) بود. بررسی ژنوتایپی 30 نمونه از بیماران مبتلا به ژیاردیازیس به ترتیب 18 نمونه (60%) را گروه All، 5 نمونه (6/16%) را گروه Al و 7 نمونه (4/23%) را گروه Blll نشان داد. در این بیماران بین علایم بالینی اسهال، درد شکمی و تهوع و ژنوتایپ انگل ارتباط معنی داری مشاهده گردید (05/0>P).

فراوانی ژیاردیازیس بیشتر در سنین زیر 12 سال بود، اما علایم بالینی در سنین مختلف و جنس مذکر و مونث تقریبا یکسان بود. بین گروه ژنوتایپی A و اسهال ملایم و متناوب و بین گروه B و اسهال پایدار همبستگی دیده شد.