بررسی هیستوشیمیایی اثرات عصاره گیاه گل ماهور (Verbascum speciocum) در ترمیم زخم رت

هدف از این تحقیق مطالعه تاثیر پماد عصاره الکلی برگ های یک ساله گیاه V. speciocum موجود در منطقه یزن بوئین زهرا در ترمیم زخم پوست آسیب دیده رت های نر نژاد ویستار بود.
در این بررسی در شرایط In Vivo تعداد 36 سر رت نر بالغ در سه گروه کنترل (بدون هیچ نوع تیمار)، شم (تیمار با وازلین) و تجربی (تیمار با پماد عصاره گل ماهور در دوزهای مختلف) قرار گرفتند. روز جراحی روز صفر محسوب شده بعد از انجام تیمار به مدت 10 روز، در روز 14 پس از جراحی رت ها کشته شده و نمونه برداری از بستر زخم هر رت جهت مطالعات هیستولوژیکی و رنگ آمیزی اختصاصی کلاژن، میانگین ضخامت اپیدرم و قطر فولیکول مو و عروق خونی انجام گرفت.
نتایج بدست آمده از مطالعه برش های بافتی پوست، افزایش معنا دار در قطر فولیکول های مو در گروه تجربی تیمار با 3/1 دوز کشنده پماد عصاره نسبت به گروه کنترل و نیز افزایش معنی دار در ضخامت اپیدرم در گروه های تجربی تیمار شده با 4/1 دوز کشنده پماد عصاره نسبت به گروه های کنترل را نشان داد. علاوه بر آن افزایش معناداری در قطر عروق خونی گروه تجربی تیمار شده با پماد عصاره گیاه با 3/1 دوز کشنده نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید.
نتیجه گیری نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد، مصرف خارجی عصاره الکلی برگ های یک ساله گیاه گل ماهور بر زخم های پوستی در دوزهای بالا به دلیل ترکیبات سیتوتوکسیک در پماد عصاره گیاه باعث ایجاد مرگ سلول و بافتی در محل ترمیم می گردد، ولی در دوزهای پایین تر عصاره، ترمیم مشاهده می شود.