ارزیابی آزمایشگاهی میزان ریزنشت دو نوع سیلانت سلف اچ و معمولی

به کارگیری فیشورسیلانت ها، عملیترین راه پیشگیری از پوسیدگی های پیت ها و شیارهای سطح اکلوزال است. عوامل متعددی در ارزیابی کارآیی فیشورسیلانت ها مورد بررسی قرار می گیرند، از جمله استحکام باند، ریزنشت و سیل مارجینال. هدف از این مطالعه ارزیابی آزمایشگاهی میزان ریزنشت دو نوع سیلانت سلف اچ و Conventional (معمولی) می باشد.

در این مطالعه آزمایشگاهی سی دندان مولر سوم خارج شده سالم انسان انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه ده تایی تقسیم شدند و بر روی سطح اکلوزال هر گروه، یکی از سه ماده Enamel Loc، Concise و Concise + Prompt L-Pop طبق دستور کارخانه سازنده قرار داده شد. جهت انجام آزمایش نفوذ ماده رنگی، دندانها به مدت چهار ساعت در محیط بافری 2% متیلن بلو قرار گرفتند، سپس نمونه ها توسط استریومیکروسکوپ بررسی شده و میزان نفوذ ماده رنگی بر اساس شاخص Williams And Winter اندازه گیری گردید. برای آنالیز داده ها از تست نان-پارامتریک Kruskal-Wallis در نرم افزار SPSS ویرایش 18 استفاده شد. (001/0> P)

میزان ریزنشت در گروه Enamel Loc از دو گروه دیگر به طور معنی داری بیشتر بود (001/0> p). همچنین میزان ریزنشت در گروه Concise با روش Total etch به صورت معنی دار کمتر از گروه Concise + Prompt L-pop بود. (001/0> p)

میزان ریزنشت در سیلانت سلف اچ Enamel Loc به طور معنی داری بیشتر از سیلانت های Concise (همراه با اسید اچ) و Concise +Prompt L-pop می باشد.