تاثیر تاموکسیفن بر درمان ژنیکوماستی ایدیوپاتیک

ژنیکوماستی، تکثیر خوش خیم بافت گلاندولار پستان مرد، به علت افزایش نسبت فعالیت استروژن به آندروژن ایجاد می شود. با توجه به عدم بررسی اثر تاموکسیفن در ژنیکوماستی در ایران و همچنین محدود بودن مطالعات مشابه خارجی، این مطالعه با هدف تعیین اثر داروی تاموکسیفن بر درمان ژنیکوماستی انجام شده است.
در این مطالعه نیمه تجربی، بیمارانی که ژنیکوماستی ایدیوپاتیک داشتند، پس از اخذ رضایت، با تاموکسیفن (mg/day20-10) و به مدت 6 ماه تحت درمان قرار گرفتند. در ابتدای مطالعه و پس از شروع درمان هر یک ماه معیارهایی چون درد، و معاینه بالینی از نظر تندرنس و اندازه پستان بررسی شده و اطلاعات ثبت گردید. معیارهای پاسخ به درمان کاهش تندرنس و کاهش اندازه پستان بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون های Wilcoxon، Friedman، Mc-Nemar و Repeated measures استفاده شد.
از 30 بیماری که وارد مطالعه شدند، در ابتدای مطالعه 24 بیمار تندرنس داشتند. اما در ماه سوم و همچنین در ماه ششم درمان این تعداد به 2 نفر کاهش یافت (05/0p<). در ماه سوم میانگین کاهش اندازه پستان نسبت به ابتدای مطالعه 79/9 ± 86/12 میلی متر (05/0p<) و در ماه ششم نسبت به ابتدای مطالعه 71/19 ± 70/24 میلی متر (05/0p<) بود. همچنین اندازه در طول درمان کاهش معنی داری داشت (05/0p<).
براساس نتایج حاصل از این مطالعه، تاموکسیفن درمان موثری در ژنیکوماستی می باشد و با توجه به میزان کاهش اندازه پستان و تندرنس آن، جهت درمان ژنیکوماستی تاموکسیفن پیشنهاد می گردد.