جدایی جنوب سودان و پیامدهای آن برای جهان اسلام

در حالی که شمال سودان و کشورهای هم جوار دارای جمعیت قابل توجهی از مسلمانان است. اکثریت ساکنان جنوب سودان را غیرمسلمانان جدایی طلب تشکیل می دهند، این مسئله باعث شده حل بحران جنوب سودان و جدایی آن از حکومت مرکزی سودان به رفراندومی در توافقنامه نیواشا در سال 2005 موکول شود، این رفراندوم با استقبال قدرت های بین المللی نظیر ایالات متحده و اتحادیه اروپا در ژانویه 2011 برگزار شد و نتیجه آن جدایی جنوب از کلیت سودان بود. این تحولات از آن رو در نگاه بازیگران منطقه ای و بین المللی اهمیت دو چندان می یابد که شکل گیری کشوری جدید و در عین حال کوچک با رویکردها و سیاست های کاملا متفاوت از شمال در تعامل با معادلات منطقه ای و جهانی، می تواند جای پای بازیگران خارجی را در این منطقه حساس و استراتژیک محکم کند. علاوه بر آن درآمدهای نفتی سودان به علت وجود حدود 70 تا 80 درصد ذخایر نفتی در جنوب کشور کاهش خواهد یافت. دولتی که در این منطقه در پس جدایی سر بر می آورد، تحت فشارهای بین المللی و منطقه ای نیز خواهد بود و بی تردید تصمیم گیری درباره مسائل استراتژیک برای رهبران آن چندان سهل و آسان نخواهد بود. محصور بودن در میان کشورهای موسوم به منبع رود نیل باعث می شود تا جنوب سودان مواضع خود را براساس رویکردها و مواضع این کشورها تعریف کند. علاوه بر آن، همسایگی با شمال از این منطقه اهرم فشاری بر خارطوم خواهد ساخت و بازیگران بین المللی نظیر ایالات متحده و اتحادیه اروپا و در عین حال برخی بازیگران منطقه ای نظیر کنیا، اوگاندا و رژیم صهیونیستی سمت و سوی سیاست های کلان این منطقه را تعیین خواهند کرد؛ چرا که حضور در سودان به معنی حضور در قلب مسلمانان است. با نفوذ و حضور در جنوب سودان در حقیقت نزدیکی بسیاری به مصر، کنگو، اریتره، لیبی و اوگاندا به دست می آید که همین امر می تواند به حضور در آن کشورها هم کمک کند. جنوب سودان هم اکنون بیشترین ارتباطات را در منطقه با رژیم صهیونیستی دارد. این وضعیت قاعدتا چندان خوشایند جهان اسلام نیست، لذا در این مقاله، هدف، بررسی چرایی و چگونگی وقوع بحران سودان و نتایج آن برای جهان اسلام می باشد.