امام رضا و الگوی رفتار ارتباطی با پیروان سایر ادیان و مذاهب: مسئله پلورالیسم دینی «هنجاری» در فرهنگ رضوی

یکی از مباحث مهم اخلاق کاربردیکه امروزه جامعه اسلامی را به چالش فراخوانده مسئله چگونگی رفتار و ارتباط با پیروان «دیگر ادیان» است. هرچند این مسئله در گذشته نیز وجود داشته، اما با طرح تئوری حکومت اسلامی و دیگر مباحث نوین کلامی، از جهت بررسی مبانی نظری و کاربردی، مورد توجه اندیشمندان قرار گرفته است؛ از این رو، نگارنده در نوشتار حاضر، با توجه به نیاز علمی جامعه امروزی به مباحث اخلاقی و بحران معیار در رفتار با غیرمسلمانان، درصدد استنباط و ارائه الگوی رفتار ارتباطی با پیروان سایر ادیان در پرتو سیره رضوی است. به این منظور، ابتدا به طرح دقیق مسئله پرداخته، برای حل مسئله، تصویری از هویت و چیستی «دین» در فرهنگ رضوی ارائه می دهد. در ادامه بحث، پلورالیسم دینی«هنجاری» به عنوان فرضیه و پاسخی به مسئله رفتار با پیروان دیگر ادیان از دیدگاه امام رضا مورد تحلیل قرار می گیرد. پایه گذاری و ترویج «گفت و گوی ادیان» توسط حضرت، از دیگر مباحث مهم این پژوهش است.
غایت نوشتار حاضر، در استنباط و ارائه شاخص های الگوی رفتار ارتباطی با پیروان سایر ادیان در پرتو سیره رضوی تحقق می یابد. در این مقال، ادعا و اثبات شده است که از دیدگاه حضرت رضا، مناسبات ما با غیرمسلمانان باید مبتنی بر اخلاق انسانی، احترام و مهرورزی، مدارا و تسامح دینی، آزادی فکر و بیان، مخاطب شناسی و آشنایی با زبان و متون مقدس دیگر ادیانو همزیستی مسالمت آمیز باشد.