مشکلات و موانع انجام فریضه نماز در بیماران بستری بیمارستان نکویی قم، سال 1388

نماز عملکردی معنوی و بهترین وسیله برای تقرب به سوی خدا است. نماز یک عمل ساده؛ اما بسیار موثر برای برگرداندن ذهن و قلب به سوی مقدسات می باشد. اگر چه در خصوص ارتباط بین نماز و سلامتی در مطالعات مطالب بسیاری بیان شده است، اما هنوز درباره انجام نماز و مشکلاتی که بیماران در اقامه آن در بیمارستان ها با آن مواجه اند، تحقیقات بسیار اندکی وجود دارد. لذا بررسی حاضر با هدف تعیین مشکلات و موانع انجام نماز در بیماران بستری بیمارستان نکویی شهر قم در سال 1388 صورت گرفت.

این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی است که با استفاده از پرسشنامه دو قسمتی (شامل مشخصات دموگرافیک، موانع و مشکلات فردی و ساختاری انجام نماز) به روش نمونه گیری تصادفی بر روی 400 بیمار بستری در بخش های مختلف بیمارستان نکویی شهر قم انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی صورت گرفت.

در این مطالعه، اکثریت نمونه های مورد پژوهش در شرایط بیماری از اقامه نماز باز می مانند (2/72%). میزان مشکلات و موانع انجام نماز در بیماران بستری که در شرایط فعلی بیماری خود نماز نمی خواندند به ترتیب اولویت، 2/98% به علت مشکلات فردی و 8/83% به علت مشکلات ساختاری بیمارستان بود. در میان مشکلات فردی به ترتیب اولویت پاسخ دهی عبارات«عدم آگاهی از احکام نمازگزار در شرایط بیماری» (8/36%)، «ترک نماز به دلیل شدت ضعف و بیماری» (5/22%) و در میان مشکلات ساختاری«عدم چیدمان مناسب تخت ها برای انجام نماز (رو به قبله نبودن تخت ها)» (2/32%) و«عدم مراعات پاکی و نجاست در سرویس های بهداشتی بیمارستان» (8/30%) گزارش شد. همچنین اکثر مشکلات و موانع انجام نماز در بیماران بستری که در شرایط فعلی بیماری خود نماز می خواندند، ناشی از مشکلات ساختاری بیمارستان بود (4/96%)، که در میان این مشکلات ساختاری، انجام طهارت و عدم مراعات پاکی و نجاست در سرویس های بهداشتی (9/45%) از اولویت پاسخ های مثبت به شمار می رفت.

نتایج این مطالعه نشان داد بیماران بستری در بیمارستان برای ادای نماز؛ این نیاز اساسی روحی و معنوی خود، با مشکلاتی مواجه می باشند. لذا پیشنهاد می گردد مسئولین مربوطه با تدبیر یکسری اقدامات جدی در جهت رفع مشکلات و موانع اقامه نماز برنامه ریزی نمایند.