سوررئالیسم در داستان «واهمه های بی نام و نشان» غلام حسین ساعدی

غلام حسین ساعدی یکی از نویسندگان مهم معاصر محسوب می شود. وی در بیشتر داستان هایش دردها و رنج های مردم عادی را همراه با تلخی ها و ناامیدی ها بازگو می کند و می توان گفت که داستان های او جنبه رئالیستی دارد. در عین حال، ساعدی در داستان هایش از جنبه های سوررئالیستی نیز بهره برده است که در این امر تحت تاثیر صادق هدایت و داستان های سوررئالیستی او قرار گرفته است. مکتب سوررئالیسم بعد از جنگ جهانی اول، بسیاری از کشورها را تحت نفوذ خود درآورد. ایران نیز از سال 1320 با انتشار بوف کور هدایت تحت تاثیر این مکتب قرار گرفت و نویسندگان زیادی از آن بهره جستند. در این مقاله، ضمن معرفی مکتب سوررئالیسم، موضوع داستان واهمه های بی نام و نشان ساعدی بیان می شود و در پایان، جنبه های سوررئالیستی آن مورد نقد و بررسی قرار می گیرد.