اثر تزریق سدیم سالیسیلات بر یادگیری و حافظه فضایی موش صحرایی نر

آنزیم سیکلواکسیژناز به عنوان یک عامل تنظیمی در شکل پذیری سیناپسی شناخته شده است. گزارش شده که شکل پذیری سیناپسی یکی از مکانیسم های درگیر در فرآیندهای یادگیری و حافظه است. در مطالعه حاضر اثرات تجویز محیطی دوزهای مختلف سدیم سالیسیلات (مهارکننده غیرانتخابی سیکلواکسیژناز) بر یادگیری و حافظه فضایی مورد بررسی قرار گرفته است.
موش های صحرایی نر، در چهار گروه دوزهای مختلف سدیم سالیسیلات (صفر، 200، 300 و mg/kg، i.p.400) را دریافت کردند. مطالعات با استفاده از ماز آبی موریس انجام شد. شاخصه های یادگیری و حافظه فضایی به روش آنالیز واریانس یک طرفه و دوطرفه و به دنبال آن آزمون تعقیبی توکی بررسی شد.
تجویز داخل صفاقی سدیم سالیسیلات اثر معناداری بر شاخصه های یادگیری فضایی (شامل زمان سپری شده و مسافت طی شده برای یافتن سکوی پنهان در طی روزهای آموزش) نداشت اما تجویز دوز بالای دارو (mg/kg400) در مرحله probe trial، درصد حضور حیوانات در ربع دایره هدف را به طور معناداری افزایش داد.
تجویز محیطی مهارکننده آنزیم سیکلو اکسیژناز، تاثیر معناداری بر یادگیری فضایی در ماز آبی موریس ندارد اما به خاطرآوری اطلاعات فضایی را تقویت می کند.