آگاهی و عملکرد دندانپزشکان از آزمایش های انعقادی در اختلالات خونریزی دهنده ارثی و بیماران تحت درمان با داروهای ضد انعقاد

سابقه و هدف کنترل خونریزی در اعمال دندانپزشکی، در برخی بیماران به واسطه ابتلا به بیماری های سیستمیک و یا مصرف دارو، به سختی انجام می شود. لذا این بیماران در معرض حوادث خونریزی دهنده یا حتی مرگ قرار دارند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر قزوین در رابطه با آزمایش های انعقادی در اختلالات خونریزی دهنده طی سال های 1389-1388 بود.
مواد و روش ها در یک مطالعه توصیفی، پرسشنامه ای شامل 23 سوال طراحی گردید و در اختیار 124 نفر از دندانپزشکان عمومی قرار گرفت. یافته های مطالعه توسط نرم افزار 15 SPSS و آزمون های t-test و ANOVA و مقایسه های متعدد توکی، تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها میانگین آگاهی دندانپزشکان از آزمایش های انعقادی در اختلالات خونریزی دهنده ارثی، حدود20/1 ± 64/8 برآورد شد که از نظر جنس، تفاوت آماری معنا داری نداشت. آزمون توکی نشان داد که میانگین آگاهی در گروه های سنی 40-31 سال و بالای 40 سال با یکدیگر تفاوت آماری معنا داری داشتند(04/0 p<).
نتیجه گیری این مطالعه نشان داد که آگاهی دندانپزشکان شهر در مورد اختلالات خونریزی دهنده در حد مطلوبی نمی باشد و نیازمند برگزاری دوره های آموزش مدون و دادن آگاهی لازم در این زمینه است.