گونه شناسی گردشگری روستایی (مطالعه موردی: شهرستان لنگرود)

امروزه گردشگری روستایی نقش مهمی در ایجاد اشتغال و فعالیت های اقتصادی روستاییان دارد بطوریکه گرایش زیادی در جهان برای سرمایه گذاری در این صنعت به وجود آمده است و میل به تنوع سازی فعالیت های روستایی از طریق گردشگری روبه فزونی می رود. در کشور ما روستاهای زیادی با جاذبه های گوناگون، هر ساله مقصد بازدید بسیاری از مسافران در فصول مختلف گردشگری می باشند، روستاهای شهرستان لنگرود نیز با جاذبه های متنوع طبیعی گردشگران بسیاری را از نقاط مختلف و از مسافت های دور و نزدیک به سوی خود می کشاند، لذا شاهد شکل گیری انواع مختلف گونه های گردشگری روستایی در این شهرستان می باشیم.
این پژوهش نیز در همین زمینه و در جهت شناسایی گونه های گردشگری روستایی موجود در محدوده مورد مطالعه می باشد. پژوهش صورت گرفته از نظرهدف کاربردی و بر مبنای روش بررسی توصیفی - تحلیلی می باشد که با استفاده از مطالعات اسنادی و میدانی تهیه شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که شهرستان لنگرود به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی، دارای انواع گونه های گردشگری روستایی از قبیل: گردشگری ساحلی (روستای چمخاله)، گردشگری جنگلی (روستاهایی همچون بلوردکان و منطقه خرما و سیسکو)، گردشگری جاده ای(با واقع شدن روستاهایی چون لیلاکوه، مریدان، سلوش، ملاط و. .. در مسیر ارتباطی با مناظر زیبای باغات چای و شالیزار)، گردشگری مساکن و بافت سنتی روستایی و یک بخش بالقوه با نام گردشگری کشاورزی می باشد.