نقش رگه قدردانی در پیش بینی بهزیستی روان شناختی و فاعلی

هدف این پژوهش شناخت نقش قدردانی در بهزیستی روان شناختی و بهزیستی فاعلی بود. 200 دانشجو (171 زن، 29 مرد) به مقیاسهای بهزیستی روان شناختی ریف (ریف، 1989)، مقیاس شادکامی فاعلی (لیوبومرسکی و لپر، 1999)، مقیاس رضایت از زندگی (دینر، 2009)، پرسشنامه قدردانی (مکالخ و دیگران، 2002) و خزانه بین المللی ماده های شخصیت (گلدبرگ، 1999) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند که قدردانی با همه مولفه های بهزیستی روان شناختی، بهزیستی فاعلی و شخصیت (به جز استقلال عمل و برونگردی) همبستگی مثبت معنادار دارد. رابطه قدردانی و شخصیت، الگوی متمایزی به دست داد به گونه ای که قدردانی با عاملهای مرتبط با دینداری و عملکرد اجتماعی (یعنی مقبولیت و وظیفه شناسی) قوی ترین رابطه را داشت. قدردانی پس از کنترل عاملهای شخصیتی هم، مقادیر معناداری از واریانس تسلط بر محیط، رشد شخصی، پذیرش خود، رضایت از زندگی و شادی را تبیین کرد. این یافته ها رابطه قدردانی را با مولفه های بهزیستی روان شناختی، بهزیستی فاعلی و شخصیت روشن ساخت و از این دیدگاه حمایت کرد که قدردانی، ارتباط یگانه ای با بهزیستی دارد.