چالش ها و نقش های چندگانه توسعه شهر تهران

مداخلات دولت در مدیریت شهری و تبدیل شهرداری به سازمانی تابع دولت، ریشه در فرهنگ سیاسی دیرین کشور دارد. دوقطبی شدن، فرسودگی بافت ها، بی نظمی در حوزه های کار و فعالیت، ترافیک، آلودگی، و مسائل اقتصادی و اجتماعی، هر یک مشکلی منبعث از چند نقشی بودن تهران هستند.
تهران در نقش اول، پایتخت و محل استقرار دولت است که از فضاهای شهر برای اعمال حاکمیت ملی استفاده می کند؛ در نقش دوم، مرکز توسعه منطقه ای است و هدایت مراکز جمعیتی پیرامون را عهده دار است؛ و در نقش سوم، محل زندگی مردمی است که حق ایفای نقش در مدیریت آن را برای خود قایل هستند. تلاقی منافع حاصل از این سه نقش، باعث بروز مشکلاتی شده که ریشه در تعارض میان آنها دارد.
نتایج تحقیق نشان می دهد که برای حل مشکلات، و پرهیز از تضاد میان نقش های مذکور، تهران را باید به عنوان کلی واحد که واجد نقش های گوناگون است در نظر گرفت، و برنامه توسعه یکپارچه ای تدوین گردد که ضمن رسمیت بخشی به هر نقش، راه کارهایی چون ایجاد نهادهای بین بخشی جهت ایفای نقشی میانجی گرایانه با تاکید بر پشتوانه سرمایه اجتماعی و برهم افزایی توانمندی تمامی ذی نفعان را سازماندهی نماید.