مسجد سازی در اندلس

پس از براندازی بنی امیه به دست عباسیان، تنها فردی که با فرار خود به شمال آفریقا جانسالم به در برد، عبدالرحمن بن هشام بود که از آنجا به اندلس رفت و در آنجا دولت امویان اندلس راتشکیل داد. امویان اندلس، قرطبه را پایتخت حکمرانی خود قرار دادند و با ساخت پل ها و کاخ ها ومساجد بر وسعت آن افزودند و از آن پس به برتری فرهنگی و علمی شهرت یافت. قرطبه بر اثرحمله ها و نابسامانی ها به تدریج از قدرت افتاد و به صورت یک شهر معمولی در آمد و اشبیلیه بهوسیله ی بنی عباد، آباد شد و رونق گرفت.
یکی از آثاری که از آن دوره در قرطبه باقی مانده، مسجد قرطبه می باشد که به گستردگی واستحکام بنا و خوش ترکیبی شهرت داشت. این مسجد با همه ی تغییراتی که مسیحیان به قصد از بینبردن هویت و روحانیت اسلامی بر آن وارد ساختند، همچنان در و دیوار، مناره و محراب آن معر ف هویت واقعی آن است. جامع عمربن عربس در اشبیلیه یکی دیگر از مساجدی است که در دورانامویان اندلس بنا گردیده که در سال 1246 میلادی به دنبال سقوط اشبیلیه به دست فرناندوی سومتبدیل به کلیسای سان سالوادر گردید.
مسجد باب المدوم در طلیطله با وجود کوچکی از معتبرترین مساجد اندلس پس از مسجدقرطبه محسوب می شود. این مسجد همانند کنیسه های بیزانسی، مربع شکل و به روش مخصوصطلیطله ساخته شده است. پس از باز پس گیری طلیطله این مسجد نیز به کنیسه تبدیل شد. مسجدمدینه الزهرا، مسجد دیگری است که الناصر برای شهرش مدینه الزهراء ساخت. دارای پنج تالار بودکه تالار میانی وسیع ترین آنها بود، ارتفاع مناره اش، چهل متر و شبیه مناره ی امیر هشام در جامعقرطبه است. پس از روی کار آمدن مرابطین و موحدین، روش مسجدسازی به روش عربی که پیش تردر قیروان و قرطبه، معمول بود، استمرار یافت.