بررسی سطوح شناختی بیماران اسکیزوفرنیک بر اساس غربالگری سطح شناختی آلن

مهارت شناختی فرایندی بسیار پیچیده است و اساس عملکرد هدفمند بشر را رقم می زند. تاثیر اختلال شناختی را در عملکرد بیماران روان پزشکی و نورولوژیک به وضوح می توان دید. بنابراین ارزیابی دقیق از ظرفیت شناختی این افراد به منظور پیش بینی عملکرد آن ها ضروری است. غربال گری سطح شناختی Allen، برآوردی سریع از ظرفیت یادگیری و توانایی های باقیمانده بیمار مبتلا به اختلال شناختی ارایه می دهد.
مطالعه به شیوه توصیفی- تحلیلی از سطح شناختی 60 بیمار اسکیزوفرنیک 40-18 سال در دو گروه بستری دایم و سرپایی و 30 نفر از افراد سالم، بر اساس غربال گری سطح شناختی Allen صورت گرفت. در گروه بیماران بین سطح شناختی افراد بستری و سرپایی مقایسه ای صورت گرفت و اثر متغیرهای دموگرافیک بر سطح شناختی بررسی شد. نتایج با روش های آماری ضریب همبستگی Pearson و آنالیز واریانس یک طرفه توسط نرم افزار 11SPSS بررسی شد.
نتایج حاکی از معنی داری اختلاف میانگین سطح شناختی گروه سالم و بیمار (001/0 > P) و نیز بیماران بستری و سرپایی (001/0 > P) بود. سطح شناختی با سن بروز بیماری (594/0 = r) و سطح تحصیلات (545/0 = r) ارتباط مستقیم و با مدت ابتلا به بیماری (574/0- = r) و مدت اقامت بستری (454/0- = r) ارتباط معکوس داشت. بین متغیرهای دموگرافیک و سطح شناختی افراد سالم ارتباط معنی داری وجود نداشت.
نتیجه گیری: گروه افراد سالم از سطح شناختی بالاتری برخوردار بودند و سطح شناختی بیماران بستری نسبت به بیماران سرپایی پایین تر بود. سن بروز بیماری، مدت ابتلا به بیماری، مدت اقامت بستری دایم و سطح تحصیلات بر سطح شناختی بیماران اسکیزوفرنیک موثر بودند.