مقایسه بافت همبند کام به عنوان غشا با غشای کلاژن همراه با Bio-Oss و PRGF در درمان ضایعات عمودی استخوان آلوئول(کارآزمایی بالینی تصادفی شده)

هدف از درمان های پریودنتال جلوگیری از تخریب بیشتر بافت ها و بازسازی انساج پریودنتال تخریب شده ناشی از بیماری یا تروما می باشد. براساس یافته های هیستولوژی، GTR قابل پیش بینی ترین روش رژنراتیو به منظور بازسازی استخوان و سمان می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج کلینیکال حاصل از کاربردغشای بافت همبند کام+PRGF + Bio-oss با نتایج حاصل از غشای کلاژن + PRGF + Bio-oss صورت پذیرفت.

این کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی 15 بیمار که حداقل یک جفت ضایعه عمودی بین دندانی داشتند، با دو روش PRGF+ غشای بافت همبند کام+ Bio-oss (گروه مورد) و PRGF+ غشای کلاژن+ Bio-oss (گروه شاهد) انجام شد. ضایعات استخوانی باید 2 یا 3 دیواره بوده، حداقل دارای 3 میلی متر عمق بودند. در هر بیمار به صورت تصادفی یک ضایعه به عنوان مورد و ضایعه دیگر به عنوان شاهد در نظر گرفته شده، توسط مواد ذکر شده تحت درمان قرار گرفت. متغیرهای کمی شامل عمق پاکت، عمق ضایعه، حد چسبندگی کلینیکال، موقعیت مارجین لثه و محل کرست استخوان نسبت به ساختار آکریلی (نقطه مرجع) در روز جراحی و 6 ماه پس از آن در جراحی ورود مجدد اندازه گیری شدند. سپس داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و نیز آنالیزهای آماری Wilcoxon وTwo-way Repeated Measure ANOVA مورد بررسی قرار گرفتند.

کلیه پارامترهای کلینیکی ارزیابی شده در هر دو گروه مورد و شاهد پس از 6 ماه تغییرات آماری معنی داری را نسبت به قبل از درمان نشان دادند (05/0P<). بین دو گروه مورد و شاهد هیچ تفاوت آماری معنی داری از نظر شاخص های عمق پاکت (به ترتیب 7/3 میلی متر در برابر 5/3 میلی متر)، حصول چسبندگی کلینیکال (8/1 میلی متر در برابر 6/1 میلی متر)، تحلیل کرست آلوئول (8/1 میلی متر در برابر 7/1 میای متر) و پرشدن ضایعه (3/2 میلی متر در برابر 2/2 میلی متر) دیده نشد (05/0P>). تنها شاخصی که تفاوت معنی داری را بین دو گروه مورد و شاهد نشان داد میزان تحلیل لثه بود که بطور معناداری در گروه مورد کمتر بود (به ترتیب 8/0 میلی متر در برابر 7/1 میلی متر، (05/0P<).

با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر به نظر می رسد که نتایج حاصل از کاربرد بافت همبند کام به عنوان غشا+BioOss + PRGFدر مقایسه با غشای کلاژن+ PRGF + Bio-Ossتفاوتی از نظر کاهش عمق پاکت، میزان پرشدگی ضایعه استخوانی، میزان تحلیل کرست استخوان وحصول چسبندگی کلینیکی نداشته، تنها تفاوت موجود، میزان کمتر تحلیل لثه در گروه بافت همبند (به عنوان غشا) می باشد.