برسی و مطالعه توان های محیطی منطقه لاریجان با تاکید بر توانمندی های آب های معدنی در جذب گردشگری

امروزه یکی از مهمترین شاخصه های مهم جذب گردشگر، وجود منابع طبیعی هر کشور محسوب می گردد که موجب شده تا اصطلاح جدید طبیعت گردی مدنظر بسیاری از محققان و پژوهشگران صنعت گردشگری قرار گیرد. علاقه مندی افراد و گروه ها برای استفاده از مواهب زیبای طبیعی با توجه به زندگی های ماشینی و مدرنیته شهری امروزی باعث گردیده تا جهانگردان از هر نوع آن، چه داخلی و چه خارجی نگاه ویژه ای بر استفاده از فضاهایی داشته باشند که دارای اینگونه منابع می باشد تا حتی الامکان بتوانند خستگی های ناشی از فعالیت هفتگی خویش را از تن بزدایند. استان مازندران به واسطه موقعیت بسیار مناسب طبیعی اش از یک سو با سواحل زیبا و دل انگیز، و از سوی دیگر با کوه های سر به فلک کشیده البرز، خود را دارای توان مندی قوی و برخوردار از این گونه مواهب طبیعی ساخته است؛ در این بین در بخش میانی البرز مرکزی، قله دماوند- این آتشفشان نسبتا فعال– امروزه توانسته است جایگاهی ویژه را درمیان سایر این چشم اندازهای طبیعی ایجاد نماید. درشیدایی این بلندترین بام ایران وجود چشمه های آب معدنی فراوان و متنوع با انواع ویژگی های خاص خود توانسته اند موقعیتی ویژه به خود بگیرند. وجود چند چشمه آب معدنی در فاصله ای کوتاه از لحاظ زمان و مکان می تواند بسیاری از علاقه مندان استفاده از آن را به خود جذب نماید که پیامد آن نیز سرازیر شدن سرمایه و درآمدزایی های فراوان و پیشرفت های محلی نسبتا مناسب برای اهالی و مردم منطقه خواهد بود، اما متاسفانه در سالیان اخیر عدم توجه مسئولین ودست اندرکاران باعث گردیده تا نه تنها استفاده شایان توجه از این منابع صورت نگیرد، بلکه گاها حتی شاهد بروز برخی بیماری ها و امراض نیز در آن بوده ایم. فاصله کوتاه زمانی منطقه تا شهر تهران(حدود سه ساعت)یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد منطقه است که می تواند جمعیت کثیر این کلان شهر بزرگ کشور را در ایام تعطیل و یا سایر ایام بسوی خود جلب نماید.