نقش تعدیل گر تعارض با سرپرست و همکاران و سبک های مدیریت تعارض در پیوند میان استرس و فرسودگی با رفتارهای انحرافی

هدف این پژوهش با هدف بررسی نقش تعارض با سرپرست و همکاران و سبک های مدیریت تعارض در پیوند بین استرس و فرسودگی با رفتارهای انحرافی به مرحله اجرا درآمد.
جامعه آماری پژوهش را کارکنان مرد یک کارخانه کاشی سازی تشکیل داده است. از این جامعه آماری به شیوه ی تصادفی ساده، 283 نفر برای شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های محقق ساخته تعارض با سرپرست و همکاران، پرسشنامه سبک های مدیریت تعارض دی درو و همکاران (2001)، پرسشنامه استرس شغلی اویانگ (2009)، پرسشنامه فرسودگی هیجانی مولکی و همکاران (2006) و پرسشنامه رفتارهای انحرافی بنت و رابینسون (2000) بودند.
داده های حاصل از پرسشنامه های پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که: 1) تسلیم شدن و سازش و حل مسئله بعنوان سه سبک مدیریت تعارض، رابطه استرس شغلی و فرسودگی هیجانی را با رفتارهای انحرافی معطوف به سازمان تعدیل می نمایند. 2) تعارض با همکاران، تسلیم شدن، سازش و حل مسئله، اعمال زور و اجتناب نیز رابطه استرس شغلی و فرسودگی هیجانی را با رفتارهای انحرافی معطوف به همکاران تعدیل می نمودند