تاثیر استفاده از کتامین و ترامادول وریدی حین عمل جراحی بر تهوع و استفراغ بعد از عمل و میزان داروی ضد استفراغ مصرفی در بیماران تحت بیهوشی عمومی
میزان شیوع تهوع و استفراغ بعد از عمل (Post operative nausea and vomiting یا PONV) در اعمال جراحی گوناگون و نیز روش های مختلف بیهوشی بسیار متفاوت دکر شده است. این عارضه موجب نارضایتی بیماران، تاخیر در ترخیص، بستری بیمارستانی پیش بینی نشده و استفاده از داروهای مختلف می شود. ما در این مطالعه، تاثیر استفاده از کتامین و ترامادول وریدی حین عمل را بر تهوع و استفراغ بعد از عمل و میزان داروی ضد تهوع مصرفی در ریکاوری و 24 ساعت بعد مقایسه کردیم.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور و دارونما- دارو بود که بر روی 150 بیمار زن و مرد 65-18 سال، ASA (American Society of Anesthesiologists) I و II، کاندید بیهوشی عمومی انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه نرمال سالین مقدار 2 سی سی نرمال سالین، در گروه کتامین مقدار 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم دارو به صورت وریدی و در گروه ترامادول به میزان 3/0 میلی گرم بر کیلوگرم ترامادول وریدی نیم ساعت قبل از اتمام عمل جراحی تزریق شد. تمامی بیماران از جهت تهوع و استفراغ در ریکاوری و 24 ساعت بعد از عمل تحت نظر قرار گرفتند. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ی 16 مورد بررسی قرار گرفت.
سه گروه از لحاظ ویژگی های دموگرافیک و مدت عمل یکسان بودند. میانگین شدت تهوع در ریکاوری در سه گروه کتامین، ترامادول و نرمال سالین به ترتیب 31/0 ± 2/1، 78/0 ± 89/1و 25/1 ± 2/2 بود.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کتامین باعث کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل می شود. همچنین ترامادول باعث افزایش این عارضه در بعد از عمل نمی شود.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.