بررسی ویسکوزیته عصاره گیاهان دارویی سنتی کاهنده قندخون و ارتباط آن با انتشار گلوکز در In vitro

در بیماری دیابت از داروهای شیمیایی و نیز داروهای گیاهی برای کاهش قند خون استفاده می شود. یکی از مکانیزم های کاهش قند خون ممانعت از جذب گوارشی گلوکز می باشد. ویسکوزیته مواد غذایی می تواند در کاهش جذب گوارشی گلوکز نقش داشته باشند.
هدف از این تحقیق بررسی ویسکوزیته تعدادی از گیاهان کاهنده قند خون و اثر آنها بر انتشار گلوکز از غشاء دیالیز در in vitro بود.
پس از تائید یازده گیاه سنتی کاهنده گلوکز خون، عصاره آبی آنها تهیه شد. ویسکوزیته عصاره های گیاهی توسط ویسکومتر اندازه گیری شد. چهار غلظت متفاوت از عصاره گیاهان درون کیسه دیالیز دارای D- گلوکز M22/0 اضافه شد. کیسه دیالیز فاقد عصاره و دارای D- گلوکز M 22/0 به عنوان کنترل درنظر گرفته شد و در دمای آزمایشگاه غلظت گلوکز مایع خارج کیسه دیالیز در فواصل زمانی 2 ساعت به مدت 24 ساعت با استفاده از روش گلوکز اکسیداز اندازه گیری شد. مساحت زیر منحنی (AUC) با به کارگیری قانون ذوزنقه ای محاسبه شد.
بیشترین ویسکوزیته مربوط به غلظت 50 گرم بر لیتر عدس تلخ (64/1) و تلکا (46/1) میلی پاسکال ثانیه بود. بالاترین میزان بازداری خروج گلوکز از لوله های دیالیز مربوط به عصاره های 50 گرم بر لیتر اکالیپتوس گلوبوز (82 درصد) بود. با کاهش غلظت عصاره، میزان بازداری گلوکز کاهش یافت ولی با کمترین غلظت هر عصاره نیز، خروج گلوکز از کیسه دیالیز نسبت به کنترل کمتر بود.
عصاره های گیاهی کاهنده گلوکز خون، انتشار گلوکز را در مدل آزمایشگاهی کاهش داد. به نظر می رسد ویسکوزیته در میزان بازداری گلوکز موثر باشد ولی این در مورد اکالیپتوس گلوبوز مشاهده نشد که احتمالا علت دیگری در این مورد نقش دارد.