اثر 3و4متیلن دی اکسی مت آمفتامین روی محور هورمونی هیپوفیز - گناد موش صحرایی نر نابالغ

در سالیان اخیر مصرف 3و4متیلن دی اکسی مت آمفتامین (3،4-methylenedioxymethamphetamine: MDMA) معروف به اکستازی در بین نوجوانان و جوانان رواج یافته است. این ماده اثرات مخربی روی سیستم عصبی مرکزی و سایر اندام های بدن دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر 3و4متیلن دی اکسی مت آمفتامین روی محور هورمونی هیپوفیز - گناد موش صحرایی نر نابالغ انجام شد.
این مطالعه تجربی روی 35 سر موش صحرایی نر نابالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 90+-10 گرم و محدوده سنی 7-6 هفته ای انجام شد. موش ها به 5 گروه 7 تایی تجربی، کنترل و شم تقسیم شدند. گروه های تجربی 0.1 ml محلول حاوی 2، 4 و 8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن MDMA و گروه شم 0.1 ml سرم فیزیولوژی به صورت داخل صفاقی به مدت 14 روز متوالی دریافت نمودند. گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکرد. پس از اتمام تزریقات، نمونه های خونی جمع آوری شد و بافت بیضه از بدن حیوانات خارج و توزین شدند. غلظت های سرمی هورمون های LH، FSH و تستوسترون اندازه گیری شد. داده های حاصل از سنجش هورمونی و توزین بیضه ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16 و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و تست مقایسه ای توکی تجزیه و تحلیل شدند.
غلظت سرمی هورمون تستوسترون در گروه های تجربی دریافت کننده دوز 4 و 8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نسبت به گروه های شم و کنترل، افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05). غلظت سرمی هورمون های FSH و LH گروه های تجربی دریافت کننده دوز 2 و 4 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نسبت به گروه های کنترل و شم کاهش معنی داری داشت (P<0.05). وزن بیضه در گروه های تجربی دریافت کننده دوز 4 و 8 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نسبت به گروه های کنترل و شم کاهش یافت (P<0.05).