به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۴۲ عنوان مطلب
|
  • یحیی کوچ، نگار مقیمیان
    دی اکسید کربن، متان و نیتروز اکسید مهم ترین گازهای گلخانه ای محسوب می شوند که تغییرات آنها تا حد زیادی متاثر از تغییرپذیری شاخص های اکوفیزیولوژی کربن و نیتروژن خاک است. با هدف بررسی تاثیر تخریب جنگل و تغییر کاربری اراضی بر شاخص های اکوفیزیولوژی کربن و نیتروژن خاک، سه کاربری جنگل (توده کمتر دست خورده با گونه های ممرز و انجیلی)، مرتع (زمین لخت همراه با پوشش های علفی تنک) و کشاورزی (تحت کشت برنج) مدنظر قرار گرفت. نمونه برداری از خاک به صورت تصادفی سیستماتیک (ده نقطه در هر کاربری) از دو عمق 10- 0 و 20 - 10 سانتی متری صورت پذیرفت. وزن مخصوص ظاهری، بافت، رطوبت، اسیدیته، کربن آلی، نیتروژن کل و مشخصه های اکوفیزیولوژی (تنفس میکروبی، زیست توده میکروبی کربن و نیتروژن، ضریب متابولیک) در محیط آزمایشگاه سنجیده و محاسبه شد. تجزیه واریانس مشخصه های اکوفیزیولوژی خاک، حاکی از آن است که مقادیر تنفس میکروبی، زیست توده میکروبی کربن و نیتروژن در عمق های اول (22/1، 66/665 و 32/71 میلی گرم بر کیلوگرم) و دوم (10/1، 44/508 و 72/56 میلی گرم بر کیلوگرم) خاک کاربری جنگل به طور معنی دار بیشتر از سایر کاربری ها بوده است. بیشترین مقدار ضریب متابولیکی نیز به طور معنی دار به عمق های اول و دوم (11/4 و 23/6 میکروگرم دی اکسید کربن بر میلی گرم زیست توده میکروبی کربن در روز) خاک کاربری کشاورزی اختصاص داشت. نتایج این پژوهش موید تاثیر شایان توجه انواع کاربری بر شاخص های زیستی کیفیت خاک است، به طوری که با تبدیل کاربری جنگل به سایر کاربری ها کیفیت زیستی خاک کاهش معنی داری یافته است.
    کلید واژگان: تنفس میکروبی, زیست توده میکروبی کربن, زیست توده میکروبی نیتروژن, ضریب متابولیک
    Carbon dioxide، methane and nitrous oxide are the most important greenhouse gases. The changes of these gases are mainly affected by the variability of carbon and nitrogen ecophysiology indices. In order to study the effect of deforestation and land use change on ecophysiology indices of soil carbon and nitrogen، three land uses including forest area (a less-destroyed stand covered by hornbeam and Persian iron tree species)، rangeland area (bare area covered by sparse herbaceous cover) and agricultural lands (cultivated by rice) were considered. Soil sampling was carried out as random systematic method (ten samples for each land use) from 0-10 and 10-20 cm depths. Soil bulk density، texture، moisture، pH، organic carbon، total nitrogen and ecophysiology indices (microbial respiration، carbon and nitrogen microbial biomass، metabolic quotient) were measured and calculated at the laboratory. The result of ANOVA indicated that the greater amounts of soil microbial respiration، carbon and nitrogen microbial biomass were found in first (1. 22، 665. 66 and 71. 32 mg/kg) and second (1. 10، 508. 44 and 56. 72 mg/kg) soil depths of forest area. The most values of metabolic quotient were devoted to first and second (4. 11 and 6. 23 μg CO2-C mg-1 MBC day-1) soil depths of agricultural area. The findings of this study cleared the effects of different land use on biological indices of soil quality. Following the forest land use change to other land uses، the soil biological qualities decreased.
    Keywords: Carbon microbial biomass, Metabolic quotient, Microbial respiration, Nitrogen microbial biomass
  • ثریا عسگری *، ابراهیم نجد گرامی، صمد زارع، رامین مناف فر
    امروزه نانوذرات فلزی دارای کاربرد وسیعی در صنایع مختلف هستند. در بین نانوذرات مورد استفاده، دی اکسیدتیتانیوم با توجه به استفاده وسیع آن، نگرانی هایی را از نظر اکوتوکسیکولوژی و اکوفیزیولوژی بعد از ورود به منابع آبی ایجاد کرده است. در این آزمایش تاثیر استفاده از مخمر غنی شده با نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم بر رشد، زنده مانی، فعالیت آنزیم های گوارشی و متابولیسم چربی در دو گونه آرتمیا ارومیانا و آرتمیا فرانسیسکانا بررسی شد. نتایج نشان داد که استفاده از مخمر غنی شده با این نانوذره تاثیر معنی دار بر رشد دو گونه آرتمیا ندارد ولی به طور معناداری میزان زنده مانی آرتمیا فرانسیسکانا را افزایش می دهد و تاثیر معنی دار بر زنده مانی آرتمیا ارومیانا ندارد. فعالیت آنزیمهای گوارشی تحت تاثیر نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم قرار گرفت و نتایج نشان داد که استفاده از این نانوذره، فعالیت آنزیم های گوارشی را در آرتمیا ارومیانا به طور معناداری کاهش می دهد و بر عکس افزایش فعالیت آنزیمهای گوارشی در آرتمیا فرانسیسکانا مشاهده شد. میزان درصد چربی بدن تحت تاثیر مخمر غنی شده با دی اکسیدتیتانیوم در آرتمیا ارومیانا کاهش یافت ولی اختلاف معنی دار در آرتمیا فرانسیسکانا مشاهده نشد. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم می تواند علاوه بر بحث سمیت در اکوسیستم های آبی، از نظر اکوفیزیولوژی نیز برای جانداران آبزی مهم باشد.
    کلید واژگان: آرتمیا فرانسیسکانا, آرتمیا ارومیانا, نانوذره فلزی, اکوفیزیولوژی
    Sorayya Asgari *, Ebrahim Najd Gerami, Samad Zare, Ramin Manaffar
    Nowadays, nanoparticles (NPs) have a great potential application in different industries. Titanium dioxide NPs cause the biggest eco-toxicological and eco-physiological concerns due to the increase of anthropogenic input into the aquatic ecosystems, compared with other NPs. In this study, the impact of yeast enriched with titanium dioxide NPs on the growth, survival, digestive enzyme activity and lipid metabolism in Artemia urmiana (AU) and Artemia franciscana (AF) is investigated. The experiment was designed in two treatments (control and enriched yeast with titanium dioxide NPs) and each with four replicates for both Artemia species. The investigation indicated that titanium dioxide nanoparticles did not affect the Artemia species growth but increased AF survival significantly. However, No significant difference was observed in AU survival. Also, the results showed that NPs decreased AU digestive enzyme activity significantly and the reverse pattern was observed for AF. The impact of NPs on the body lipid content was investigated in Artemia species and the results revealed that using this NPs decrease this parameter in AU but did not affect on AF lipid body content. The results obtained in this experiment suggest that the eco-physiological effects of titanium dioxide NPs differ in Artemia urmiana and Artemia franciscana.
    Keywords: Artemia franciscana, Artemia urmiana, magnetic nanoparticles, ecophysiology
  • محبوبه محبی بیجارپسی، تیمور رستمی شاهراجی، حبیب الله سمیع زاده لاهیجی*
    به منظور درک مکانیسم سازگاری اکوفیزیولوژی راش شرقی Fagus orientalis Lipesky نسبت به تغییرات ارتفاعی، میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی شامل پراکسیداز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در برگ های درختان راش شرقی در ارتفاعات مختلف (700 متر، 1200 متر و 170 متر ارتفاع از سطح دریا) در جنگلهای گیلان مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه برداری از برگ های واقع در نمیه شمالی و جنوبی تاج درختان سالم و بالغ راش شرقی انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف معنی داری در بین و درون جمعیت برای فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در سطح احتمال 05/0 وجود داشت و با افزایش ارتفاع، میزان فعالیت کاتالاز و پراکسیداز افزایش یافت، اما فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز ابتدا به صورت افزایشی و از ارتفاع میانه با افزایش ارتفاع میزان فعالیت آن کاهش یافت. همچنین نتایج نشان داد که فعالیت آنزیمی پراکسیداز و کاتالاز در برگ های جمع آوری شده از نمیه شمالی درختان نسبت به برگ های جمع آوری شده از نیمه جنوبی درختان بیشتر بود.
    کلید واژگان: اکسیژن فعال, تغییرات اقلیم, سازگاری, سیستم دفاعی, شاخص های اکوفیزیولوژی
    Mahboobe Mohebi Bijarpas, Teymuor Rostami Shahraji, Habiboala Samizadeh Lahiji *
    To understand the Eco physiological adaptation mechanisms of Fagus orientalis Lipesk to altitude changes, the activities of Peroxidase (POD), Catalase (CAT), and Ascorbate peroxidase (APX) in leaves of Fagus orientalis in different altitudes (A1: 700 m, A2: 1200 m, A3: 1700 m above sea level) Was studied in the forests of Guilan. The sampling of leaves was collected from southern and northern parts of the crown of healthy and mature trees. The results of analysis variance showed that there was a significant difference between and within the population for the activity of catalase and peroxidase enzymes at the probability level of 0.05 and with increasing altitude, the activity of catalase and peroxidase were increased but the activity of Ascorbate peroxidase enzyme was initially increased and its level of activity decreased from the middle altitude with increasing altitude. Also, the results showed that the enzymatic activity of peroxidase and catalase in the northern leaves was more than the southern leaves that collected in crown of the trees.
    Keywords: Reactive Oxygen, climate change, adaptability, Antioxidant System, Physicoecological Indices
  • میترا واشقانی فراهانی، سعید وزان، حسین نجفی، حمیدرضا ساسان فر
    به منظور بررسی تاثیر دزهای کاهش یافته علف کش ایمازتاپیر در مراحل مختلف فنولوژی سویا بر علف هرز توق، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر مبنای طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار طی سال زراعی 89-1388 در ماهدشت کرج اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل دز علف کش ایمازتاپیر در پنج سطح (0، 25،50، 75 و 100 گرم ماده موثره در هکتار) و مرحله فنولوژی سویا در سه مرحله (دو، سه و چهار برگی) بودند. برازش داده ها با تابع لجستک نشان داد که کاربرد ایمازتاپیر در مرحله دو برگی سویا بیشترین تاثیر را در کاهش وزن خشک، ارتفاع، تعداد شاخه فرعی و وزن خشک بذر توق داشت، بطوری که ایمازتاپیر 89/9 گرم ماده موثره در هکتار در مرحله دو برگی سویا توانست وزن خشک توق را تا 50 درصد کاهش دهد. این میزان کاهش در مرحله سه برگی و چهار برگی سویا به ترتیب با کاربرد ایمازتاپیر با دز 84/42 و 67/61 گرم ماده موثره در هکتار بدست آمد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که تفاوت چندانی بین دزهای 75 و 100 گرم ماده موثره در هکتار ایمازتاپیر در کنترل توق وجود نداشت. بنابراین دز کاهش یافته 75 گرم ماده موثره در هکتار نیز در مرحله دو برگی سویا می تواند بخوبی توق را کنترل کند. بیشترین عملکرد دانه سویا (3327 کیلوگرم در هکتار) نیز با کاربرد ایمازتاپیر در مرحله دو برگی سویا بدست آمد.
    کلید واژگان: اکوفیزیولوژی, دانه های روغنی, فنولوژی, ماده موثره
    Mitra Vashegani Farahani, Saeed Vazan, Hossein Najafi, Hamid Reza Sasan Far
    A factorial experiment was conducted based on randomized complete block design with four replications in order to investigate of the effect of reduced dosages of imazethapyr at various growth stages of soybean on cocklebur at Mahdasht، Karaj during 2009-10. The evaluated experimental factors were included five levels of imazethapyr dosage (0، 25، 50، 75 and 100 g a. i. ha-1) and soybean phenological growth stage in three stages (two، three and four-leaved stage). The Fitting of experimental data by the logistic equations showed that the imazethapyr application at two-leaved stage of soybean had the highest effect on the reduction of shoot dry weight، height، number of axillary branch and seed dry weight of cocklebur. Using 9. 89 g a. i. ha-1 imazethapyr at two-leaved stage of soybean led to a 50% reduction in dry weight of cocklebur. This reduction amount at 3 and 4-leaved stages of soybean were obtained by imazethapyr application in the dosages of 42. 84 and 61. 67 g a. i. ha-1، respectively. Moreover، the results showed that any significant difference was observed between 75 and 100 g ai. ha-1 of for imazethapyr in the cocklebur control. Therefore، the application of reduced dose of 75 g a. i. ha-1 can suitably control cocklebur at two-leaved stage of soybean. The highest yield of soybean (3327 kg ha-1) was also achieved by imazethapyr application during the two-leaved growth stage.
    Keywords: Active Ingredient, Ecophysiology, Oilseeds, Phenology
  • سارا رستگار، عبدالعلی موحدی نیا*
    مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر بنزوآلفا پایرن (BaP) به عنوان یکی از مهم ترین هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) بر سطوح پلاسمایی هورمون های کورتیزول و تری یدوتیرونین (T3) در جنس نر ماهیان شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) صورت گرفت. بدین منظور و برای بررسی اثرات کوتاه مدت بنزوآلفاپایرن، به یک گروه از ماهیان بنزوآلفاپایرن محلول در روغن گیاهی (50 میلی گرم بر کیلوگرم در 2 میکرولیتر بر گرم روغن به ازای وزن بدن) به صورت درون صفاقی تزریق شد و به گروه شاهد 2 میکرولیتر بر گرم به ازای وزن بدن روغن گیاهی به تنهایی تزریق شد. از هر دو گروه پس از 3 ساعت نمونه خون تهیه شد. برای بررسی اثرات دراز مدت، ایمپلنت 10 میکرولیتر بر گرم روغن گیاهی حاوی 50 میلی گرم بر کیلوگرم بنزوآلفاپایرن به ازای وزن بدن انجام گرفت. برای ماهیان شاهد ایمپلنت درون صفاقی با روغن به میزان 10 میکرولیتر بر گرم انجام و پس از 72 ساعت نمونه گیری صورت گرفت. بر اساس نتایج سطوح پلاسمایی کورتیزول در شانک زرد باله هم در استرس کوتاه مدت و هم در بلند مدت مواجهه با BaP افزایش یافت. در حالیکه سطوح هورمون T3 تنها پس از استرس مزمن کاهش معنی داری را نشان داد. به نظر می رسد افزایش کورتیزول پاسخی سازشی به نیاز بیشتر به انرژی باشد، زیرا کورتیزول با افزایش فرایند گلیکونئوژنز موجب افزایش قند در دسترس سلول ها برای تامین انژی مورد نیاز می شود. کاهش T3 احتمالا به علت فعال شدن رسپتور های آریل هیدروکربن تحت تاثیر BaP و اثر باز دارندگی آنها بر این هورمون بوده است.
    کلید واژگان: هیدروکربن آروماتیک چندحلقه ای, اکوفیزیولوژی, کورتیزول, تری یدوتیرونین
    Sara Rastgar, Abdolali Movahedinia*
    The present study carried out to assess the effects of Benzo-α-Pyren (BaP), as an important Polycyclic Aromatic Hydrocarbon (PAH) on the plasma levels of cortisol and triiodothyronine (T3) hormones in male Seabream, Acanthopagrus latus (Sparidea). To assess the acute effects of BaP on the endocrine system, a group of fish was injected with dissolved BaP in sunflower oil (50mg/kg BaP in 2μg/l oil according to the body weight). Other fishes were injected with 2μg/l body weight as controls. Blood samples from both groups were collected 3 hours after injection. In another protocol, the chronic effects of BaP on the plasma levels of cortisol and T3 were assessed. Another group of fish was implanted with 50mg/kg BaP in 10μl/g coconut oil in respect to fish body weight. A control group was implanted with the same amount of oil without the BaP. Blood samples were collected from both implanted groups (treatment and control) after 72 hours. Plasma levels of cortisol in yellowfin Seabream increased during both short time and long time exposure but T3 levels in the plasma decreased during the chronic stress of BaP exposure. It seems that the cortisol levels are elevated to meet the increased energy requirement under the acute and chronic stress conditions by direct effect on glyconeogenesis and fast blood sugar level to be consumed by cells. T3 levels may be affected by inhibitory effect of Aryl hydrocarbon receptors (AhRs) which decreased it during long term exposure.
    Keywords: Polycyclic Aromatic Hydrocarbon, Ecophysiology, Ecotoxicology, Cortisol, T3
  • شادمان شکروی، الهه کیایی، افسانه پاکزاد، حمیده سادات امیرلطیفی
    مسئله رفع شوری ناشی از استخراج نفت در دهه اخیر یکی از عمده ترین مسائل زیست محیطی کشور می باشد. روش های زیستی در مناطق آلوده به نفت می توانند از کارامدترین روش ها محسوب گردند. هدف این مطالعه بررسی توان کاهش شوری توسط سیانوباکتری جدا شده از مناطق آلوده نفتی بود. سیانوباکتری Anabaena sp. FS 76 از مناطق نفتی جنوب کشور (استان خوزستان) جمع آوری شد و در شرایط آزمایشگاهی از نظر خوگیری توام به شوری و نور محدود افراطی، از نظر اکوفیزیولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای شوری شامل محیط فاقد شوری و محیط کشت BG011 واجد کلرید سدیم با مقادیر مختلف (25/0، 5/0 ، 75/0و 1 درصد) در نظر گرفته شد. سنجش ها شامل بررسی بقا و رشد، رنگیزه ها (فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، فیکواریترین) ، قند و پروتئین بود. نتایج نشان داد که بیشینه نرخ رشد در شوری 1 درصد بود. شوری تا حد 1 درصد نه تنها سبب کاهش محتوای قند و پروتئین کل نشد بلکه به طور معنی داری آن را افزایش داد. طیف های جذبی در تنش توام شوری و نور محدود افراطی، وجود سیستم میله ای و مرکزی فیکوبیلی زوم را تایید نمود. در این تحقیق مشخص شد قابلیت تعدیل شوری در این سیانوباکتری در شرایط طبیعی وجود دارد. این قابلیت در شوری های بالا به خصوص 1 درصد به بالاترین حد رسید. نتایج این تحقیق نشان داد نمونه از نظر فیزیولوژی محیطی و بیوتکنولوژی نمونه ای توانمند و قابل توجه جهت بررسی های آتی می باشد.
    کلید واژگان: آنابنا, اکوفیزیولوژی محیطی, تعدیل شوری, سیانوباکتری, نفت
    Shadman Shokravi, Elahe Kiaei, Afsane Pakzad, Hamide Sadat Amirlatifi
    The issue of salinity stress caused by oil extraction has been one of the major environmental issues of the country in the last decade. Biological agents in oil-contaminated areas can be considered the most efficient methods. The aim of this study was to reduce salinity by cyanobacteria isolated from oil contaminated areas. Soil cyanobacterium Anabaena sp. FS 76 were collected from oil polluted areas of southern Iran (Khuzestan province) and were studied ecophysiologically for acclimation ability at combination of different salinities (up to 1%) and extremely limited irradiances (2 μmol quanta.m-2S-1) at laboratory conditions. Samples were collected from oil polluted soils at different stations of Khuzestan province (Khark) for one year. Anabaena sp.FS 76 showed common strain and was selected for next steps after preliminary identification. Salinity treatments included Salt-free medium and BG011 medium with 0.25, 0. 5, 0.75, and 1% sodium chloride which were applied before and after limited irradiance treatments. Analysis involved growth analysis, Pigments (phycocyanin, allophycocyanin, phycoerythrin) and protein and sugar content assays. Results showed that the maximum growth rate may be observed at 1% salinity. At this range of salinity. 1% NaCl not only may not decrease total sugar and protein content but also cause significant increase. In vivo absorption spectra support the presence of central and rod sections of phycobilisome. This strain has salinity amelioration ability at the laboratory conditions. This potentiality reaches to highest degrees of salinity especially at 1% probability level. The results showed examples of environmental physiology and biotechnology powerful is for future studies.
    Keywords: Anabaena sp.FS 76, Cyanobacteria, Ecophysiology, petroleum, Salinity amelioration
  • شیما چکی گر، شادمان شکروی، سمانه مروی زاده
    در این تحقیق جلبک Microchaete sp. FS13از مناطق نفتی جنوب کشور (استان خوزستان) و از نظر اکوفیزیولوژیک مورد بررسی قرار گرفت و تیمارهای شوری محیط فاقد شوری و محیط کشت واجد کلرور سدیم با مقادیر مختلف (25/0، 5/0 و 1 درصد) در نظر گرفته شد. سنجش ها شامل بقا و رشد، سنجش های در شیشه (قند و پروتئین) و مقایسه تاثیر درازمدت و شوک های شوری از طریق مقایسه طیف های فتوفیزیولوژی نمونه بود. نتایج نشان داد که منحنی رشد در نمونه Microchaete sp. FS13تاروز چهارم بعد از تلقیح از شوری تاثیر نمی پذیرد. بقای نمونه و رشد آن در شوری 1 درصد حفظ گشت. در این شوری فتوسنتز خالص به رقم 40 تا 50 نانومول اکسیژن بر میلی گرم وزن خشک در دقیقه رسید. شاخص های فتوسنتزی نشان دادکه در همین شرایط ضریب آلفا و شدت نوری برای رسیدن به بیشینه فتوسنتزی معادل 89/1 و 67/64 میکرومول کوانتا بر مترمربع در ثانبه بود که از تیمار بدون شوری بالاتر است. شوری تا حد 1 درصد نه تنها سبب کاهش محتوای پروتئین کل نگشت بلکه که به طور معنی دار آن را افزایش داد. طیف های جذبی در زیوه در تنش توام شوری و نور محدود افراطی، وجود سیستم میله ای فیکوبیلی زوم در بخش فیکوسیانین را تایید کرد. تغییرات شوری کوتاه مدت (پنج دقیقه و ده دقیقه) ، آرایش رنگیزه ای سیستم فتوسنتزی را جابجا کرد و به خصوص بر آلو فیکوسیانین، فیکواریترین و کاروتنوییدها تاثیر قابل توجه گذاشت.
    کلید واژگان: اکوفیزیولوژی, خاک, رشد, سیانوباکتری, شوری, میکروکیت
  • حمیده سادات امیرلطیفی، شادمان شکروی*، آرین ساطعی، مازیار احمدی گلسفیدی، مهرعلی محمود جانلو
    در این تحقیق امکان تغییر در رشد، توده زنده و رنگیزه های فتوسنتزی سیانوباکتری خاکزی Calothrix sp. FS 65، از طریق دو عامل پیش تیمار با غلظت های مختلف (17، 80 و 160 میلی مولار) کلرور سدیم و زمان (24 و 96 ساعت) بررسی شد. سیانوباکتری پس از تخلیص به مدت 24 ساعت و 96 ساعت در شوری 17، 80 و 160 میلی مولار کلرور سدیم قرار گرفت و سپس به محیط کشت عادی فاقد نمک اضافی منتقل گردید. سنجش ها شامل بقا و رشد، سنجش های رنگیزه ای در زیوه (فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، فیکواریترین، کلروفیل) و مقایسه تاثیر توام زمان و شوری بر نسبت های فتوسیستمی نمونه بود. نتایج نشان داد که پیش تیمارهای 24 ساعت، قادر به حذف کامل فاز تاخیری در رشد نمونه بودند. با توجه به نقش فاز تاخیری در خوگیری از طریق ایجاد ساختارهای لازم فعالیت نیتروژنازی و نیز پوشش های هوشمند برون سلولی، حذف فاز تاخیری می تواند دستاورد قابل توجهی تلقی گردد. محتوای اجزای سازنده فیکوبیلی زوم یعنی فیکوسیانین، فیکواریترین و آلوفیکوسیانین تحت تاثیر 96 ساعت در شوری 160 میلی مولار تا بیش از 60 درصد افزایش یافت. نسبت فتوسیستم یک به دو در شوری 17 میلی مولار و زمان 24 ساعت به بیشینه خود رسید و در شوری 160 میلی مولار و 96 ساعت کاهش معنی دار داشت. در زمان ها و تیمارهای بینابینی اختلاف وجود داشت ولی معنی دار نبود. روی هم رفته استفاده از پیش تیمارهای ساده شوری و زمان توانست کارایی انتقال انرژی در فتوسیستم ها و  تولید انرژی و ردکتان را  افزایش دهد که برای بیوتکنولوژی کشت های انبوه امتیاز بزرگی محسوب می شود.
    کلید واژگان: اکوفیزیولوژی, پیش تیمار, سیانوباکتری, شوری, کالوتریکس
    Hamideh Sadat Amirlatifi, Shadman Shokravi *, Aryan Sateei, Mazyar Ahmadi Golsefidi, Mehrali Mahmoudjanlo
    Possibility of the growth, biomass and photosynthetic pigment content fluctuations were surveyed in the soil cyanobacterium Calothrix sp. FS 65 via the combinations of two parameters means different concentration of salinity (17 , 80 and 160 mM) and time (24 and 96 hours). After purification, axenic culture of the cyanobacterium was pretreated with 24 and 96 hours in 17, 80, and 160 mM NaCl and then moved to usual culture media without extra salinity. Analysis included survivality and growth, in vivo pigment (phycocyanin, allophycocyanin, phycoerythrin and chlorophylls) and comparison of the combination of time and salinity on photosystem ratios. Results showed that the 24 hours pretreatments cause the complete deletion of the lag phase of the growth curve of such a strain. This may be an outstanding result regarding the role of lag phase on the acclimation processes and essential compartments of the nitrogenase and meanwhile intelligent outer layers envelopes. The main components of phycobilisomes means phycocyanin, phycoerythrin and allophycocyanin increase more than sixty percent after 96 hours pretreatment in 160 mM salinity. The phosystems ratio reached to the maximum at 24 hours after 17 mM salinity and then decreased significantly at the 96 mM at 96 hours after inoculation. The difference between the intercalary times and treatments seems insignificance despite that there was obvious difference. Collectively, using pretreatments may have considerable effects on the energy transfer in photosystems and the production of the energy and reductans which seem the great advantageous for the large scale cultivation technology.
    Keywords: Calothrix, Cyanobacteria, Eco physiology, Pretreatment, Salinity
  • رضا اولادی*، حمیدرضا یاوریان، محمدحسین صادق زاده حلاج، کامبیز پورطهماسی

    درخت گز شاهی، گونه ای مقاوم به خشکی است که از نظر زیست-محیطی مهم بوده و چوب آن در برخی کشورها، کاربرد تجاری دارد. هدف از این پژوهش مقایسه جمعیت های گوناگون این گونه از نظر نرخ رشد قطری (پهنای حلقه رویش)، توان سازگاری فیزیولوژی (ویژگی های آوندی) و ویژگی های کاربردی چوب (بیومتری الیاف) بود. بررسی بر روی پایه هایی ده ساله از شش جمعیت این گونه انجام شد که پیش تر از مناطق مختلف ایران (قم، کاشان، خاش، زابل، گرمسار و یزد) گردآوری و در گرمسار کاشته شده بودند. نتایج نشان داد که جمعیت گرمسار بیشترین قطر و رشد عرضی را در بین جمعیت ها دارد. این جمعیت با کوچک نگه داشتن آوندها و در عوض افزایش چشم گیر تعداد آنها بهترین استراتژی را برای سازگاری با اقلیم سرد و خشک از خود نشان داد. همین امر دلیل رشد بهتر عرضی آن نیز بوده است. باآنکه ویژگی های بیومتری الیاف و نسبت های کاغذسازی بین جمعیت ها اختلاف آماری معنی داری نشان داد اما این اختلاف ها آنقدر فاحش نبودند که درعمل تاثیر مهمی در کیفیت کاغذ حاصله داشته باشند. از این رو، با آنکه جمعیت یزد از نظر پارامترهای کاغذسازی کیفیت بهتری داشت ولی گزینش جمعیت برتر برای این صنعت تنها با اتکا بر بیومتری الیاف درست نبوده و باید به ویژگی های دیگر چون حجم چوب تولیدی، سازگاری با رویشگاه و نرخ زنده مانی نهال ها اهمیت بیشتری داد. همبستگی مثبت یافت شده بین پهنای حلقه های رویشی و طول الیاف از منظر زراعت چوب بسیار مطلوب است چراکه تیمارهایی که به افزایش سرعت رشد می انجامند، درعین حال ویژگی های الیاف را نیز بهبود خواهند بخشید. درمجموع می توان نتیجه گرفت که جمعیت گرمسار بهترین گزینه برای کاشت و پرورش گز شاهی از نظر تطبیق پذیری با محیط و زراعت چوب است.

    کلید واژگان: پروونانس, توارث پذیری, آوند, اکوفیزیولوژی, زراعت چوب, تفاوت ژنتیکی
    Reza Oladi *, Hamidreza Yavarian, Mohammadhossein Sadeghzadeh Hallaj, Kambiz Pourtahmasi

    Tamarisk is a drought-resistant tree that is important environmentally and has industrial applications in some countries. The aim of this study was to compare different populations of this species in terms of diameter growth rate (growth ring width), physiological adaptability (vascular characteristics) and wood application characteristics (fiber biometry). The study was conducted on ten-year-old saplings of six tamarisk populations that had previously been collected from different regions of Iran (Qom, Kashan, Khash, Zabol, Garmsar and Yazd) and planted in Garmsar. The results showed that Garmsar population has the largest diameter and radial growth among populations. This population chose the best strategy for adapting to cold and dry climates by keeping the vessels small and significantly increase their number, instead. This has been the reason for its better radial growth. Although the biometric properties of fibers and paper ratios showed significant statistical differences between populations, these differences were not so great as to have a significant impact on the quality of the resulting paper in practice. Therefore, although the population of Yazd was of better quality in terms of paper parameters, the selection of the best population for industry should not be only based on fiber biometry and other features such as production volume, adaptability to habitat and survival rate of seedlings should be given more importance. The positive correlation between the width of the growth rings and the length of the fibers from the perspective of wood cultivation is very favorable because the treatments that increase the growth rate will also improve the fiber properties. In general, it can be concluded that Garmsar population is the best option for planting and cultivating tamarisk in terms of adaptability to environment and wood farming.

    Keywords: provenance, heritability, VESSEL, Ecophysiology, wood farming, genetic difference
  • فاطمه آگاه، محمدعلی اسماعیلی *، محمد فرزام، رحمت عباسی
    Fatemeh Agah, Mohammad Esmaeili, Mohammad Farzam *, Rahmat Abbasi

    Growth season rain pulses affect biological and physiological activities of wild plants in arid and semi-arid regions. Despite of numerous reports on the effects of rain pulses on plant physiological indices, there is little information on how rain pulses may affect secondary metabolites of medicinal plants. Caper (Capparis spinosa L.) plays a critical role on soil conservation and economy of arid and sub-tropical inhabitants. Accordingly, present research was conducted to investigate the physiological and phytochemical responses of caper to a growth season rainfall in its natural habitat in Mazdavand, Sarakhs, Iran. Leaf samples (4 replicates) were taken 2, 4, 7 and 10 days after a natural rain event (10 mm) in 17 May 2018. Results showed increase of antioxidant enzymes (catalase and ascorbate peroxidase activity by 77 and 34 %, respectively) and decrease (23%) in proline content by the day after the rain pulse, whereas, photosynthetic pigments were not affected by soil moisture changes. Total alkaloid content was higher (16%) in vegetative than reproductive phase. From the secondary metabolites and 14 major phytochemical compounds detected in leaf extract, phenol content was reduced whereas alkaloid content increased by decreasing soil moisture during the days after rainfall. In conclusions, the phytochemical compounds showed contrasting (increase or decrease) responses to the soil moisture pulse and inter-pulse conditions. These results indicate the best time of leaf harvest to achieve highest concentrations of specific secondary metabolites after the growth season rain pulses.

    Keywords: Arid-land plants, Eco-physiology, Medicinal Plants, Secondary metabolites
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
در صورت تمایل نتایج را فیلتر کنید:
نوع نشریه
  • علمی
    42
اعتبار نشریه
زبان مطلب
موضوعات گروه نشریات علمی
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال