به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۲۹۳ عنوان مطلب
|
  • محمد دانش نهاد*، محمدحسن وکیلی
    یکی از مفاهیم جوانحی ارزشمند تربیتی در منابع دینی حیاء می باشد که آثار شگرف و بسیار مهمی برای آن در تربیت انسانها ذکر گردیده است اما آن چیزی که بر اساس روایات جای تامل دارد آن است که تمام اقسام حیاء از چنین اهمیتی برخوردار نیستند بلکه ضدارزش می باشند. تحقیق پیشرو به دنبال آن است که مبتنی بر روایات میان حیاء ممدوح و حیاء مذموم تفکیک نماید و پس از آن راهکارهای تحصیل حیاء ممدوح و راهکارهای درمان حیاء مذموم را در جهت تربیت صحیح انسان ارایه نماید. از جمله نتایج تحقیق آن که 1- راهکارهای تحصیل حیاء ممدوح متفاوت با راهکارهای درمان حیاء مذموم می باشد. 2- راهکارهای تحصیل حیاء به طور کلی از دو طریق آموزش حیاء و ایجاد آن حاصل می گردد که خود ایجاد حیاء نیز متوقف بر تمرین نمودن و نورانی نمودن درونی است. 3- راهکارهای درمان حیاء مذموم نیز نیازمند مراحلی همچون تفکر نمودن در قبح نداشتن انجام امور شایسته در نزد خداوند متعال، تامل در بی ارزش بودن سخن دیگران در برابر خداوند متعال و رعایت نمودن اصل تدریج در مقابله با حیاء مذموم است.
    کلید واژگان: نظام تعلیم و تربیت اسلامی, روایات, حیاء ممدوح, حیاء مذموم
    MOHAMMAD DANESHNAHAD *, MOHAMMADHASAN VAKILI
    One of the valuable concepts of education is modesty in religious sources, for which wonderful and very important effects have been mentioned in educating human beings, but what is worth considering according to the narrations is that not all forms of modesty are of such importance but are anti-human. Leading research seeks to distinguish between the praiseworthy modesty and the reprehensible modesty based on the narrations, and then to present the strategies for studying the praiseworthy modesty and the treatment strategies for the reprehensible modesty in order to properly educate human beings. Among the results of his research, which are as follows: 1. The strategies for studying Mamdouh's modesty are different from the strategies for treating reprehensible modesty. 2- Strategies for learning modesty are generally achieved through two modes of teaching modesty and creating it. Creating modesty itself stops at practicing and enlightening the inner self. 3- Strategies for treating reprehensible modesty also require steps such as thinking about not doing good deeds in the sight of God Almighty, reflecting on the worthlessness of others' words before God Almighty, and observing the principle of gradualness in dealing with reprehensible modesty.
    Keywords: Islamic education system, Narrations, Praised modesty, Condemned modesty
  • محمدرضا جواهری
    آیا حیاء همیشه خوب است یا بد؟ حیاء در کجا خوب است و باید باحیاء بود و در کجا بد است و باید بی حیاء شد؟ برخی تصور می کنند حیاء همه جا زیبا، خوب و لازم است و هیچ جا نباید بی حیاء بود! این تصور غلط در بین برخی از متدینان مطرح است. در این نوشتار، جایگاه حیاء و بی حیایی و مفهوم و مصادیق آن بر اساس معارف رضوی (ع) تبیین می شود. مسئله بنیادین در این بررسی، استنباط پاسخ همین پرسش از احادیث امام رضا(ع) است. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی است که با مطالعات و بررسی و واکاوی در کتاب های معتبر حدیثی انجام شده است. هدف، تبیین موضع جامع در ارتباط با موضوع «حیاء» است. تامل در احادیث رضوی در مسئله حیاء، حاکی از گستره کاربرد این واژه است. حیاء در آن بخش از احادیث رضوی که مرتبط با اخلاق بوده، پهناور و دارای توسعه مفهومی است، ضرورت یا ممنوعیت حیاء بستگی به ریشه ها، کارکرد و آثار آن دارد. حیایی که ریشه آن ایمان به خدا و دستاورد آن مصونیت از گناه، دوری از وقاحت، دریدگی و پلیدی هاست و آنجا که انسان در پرتو ایمان به خدا، جهان را در محضر خدا می بیند و بر اساس آگاهی و خشیت الهی، حیاء می کند و از نافرمانی خدا پاک می شود، حیا مقدس، زیبا و مثبت است که آراستگی به آن ضرورت دارد؛ اما حیایی که مبتنی بر جهالت است و اثر آن بازماندن از دانش و رشد اجتماعی و ناتوانی در انجام و رعایت حقوق الهی بوده، زشت و منفی است که باید از آن پیراسته شد.
    کلید واژگان: حیاء, امام رضا (ع), انواع حیاء, حیای زشت, حیای زیبا
    Mohammad Reza Javaheri
    Is modesty always good or always bad? Where is modesty good and where is it bad? Some imagine that modesty is always good, beautiful and necessary and one should never be immodest! This is a wrong attitude some religious people have. This article discusses the status, meaning and examples of modesty and shamelessness according to Imam Reza’s teachings. The fundamental issue in thisresearch is deducing answers to the above questions from Imam Reza’s hadiths. The research method is descriptive-analytical, using a thorough study in authentic collections of hadiths. Reflecting on Imam Reza’s hadiths shows that the word ‘modesty’ has a very broad usage. Necessity or avoiding modesty depends on its roots, belongings, application and influences. The modesty which is rooted in deep faith in Allah and results in safety form committing sins is sacred and beautiful that one should obtain. However, the modesty which is based on ignorance and results in failure in knowledge and social development and failure in considering divine rights is ugly and condemned that one should avoid.
    Keywords: Modesty, Imam Reza (AS), kinds of Modesty, Condemned Modesty, Praised Modesty
  • امیر مقدم متقی*

     نگارنده به مباحثی مانند بروز حیاء و عفاف در میان مردان و زنان در ادبیات عصر جاهلی و میزان فراگیری آن می پردازد و به این پرسش توجه می کند که آیا فقدان پوشش مناسب برخی از زنان در دوره جاهلی به معنای فقدان فرهنگ حیاء و عفاف است یا نه. نگارنده عفت را در چند شاخص: نگاه، کلام، گوش، دامن، شرب خمر، کتمان عشق، صبر، عشق عفیفانه، پوشش و حجاب بررسی می کند و از آنها فطری بودن حجاب را نتیجه می گیرد.

    کلید واژگان: تاریخ حجاب زنان, دوره جاهلی, اشعار دو ره جاهلی, تحلیل محتوا, حیا وعفاف-دوره جاهلی, عفت بانوان -شاخص ها
    Amir Moqaddam Mottaqi *

    The author deals with issues such as the manifestation of modesty and chastity among men and women in the literature of the ignorant time and the extent of its prevalence and raises the question of whether the lack of proper attire of some women in the ignorant time means the lack of chastity culture or not. The author examines chastity in a number of indicators: seeing, speaking, hearing, sex, wine drinking, hiding love, patience, modest love, atire, and veil, and concludes that they are innate.

  • حسن نجفی*، علی فاطمی پور

    هدف پژوهش حاضر، بررسی کارکردهای تربیتی حیاء در اسلام از نگاه و تقریر آیت الله مجتبی تهرانی (ره) است. پژوهش از لحاظ رویکرد کیفی بوده و با روش تحلیلی- استنباطی انجام شده است. روش تحلیل داده ها نیز تحلیل محتوای کیفی از نوع استقرایی بوده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی (ره) حیاء را شاخصه ای می دانند که سرآمد ایمان و اخلاق بوده و به صورت فطری در تمامی انسان ها از ابتدای تولد وجود دارد و اکتسابی نمی باشد. دیگر این که در تقریر ایشان حیاء شامل حیای از خدا، نفس، مردم، ملایکه و اولیاء الله است و کارکردهایی همچون تقویت توانمندی درونی، حرکت آفرینی، حفاظت از هویت ایمانی و انسانی، عیب پوشی، بصیرت افزایی و جلب محبت الهی دارد.

    کلید واژگان: حیاء, کارکردهای تربیتی, آیت الله مجتبی تهرانی (ره)
    Hasan Najafi *, Ali Fatemipour

    The Purpose of the Present Study is to Investigate the Educational Functions of Modesty in Islam From the Viewpoint and Expression Ayatollah Mojtaba Tehrani(RA). The Research is a Qualitative Approach and Has Been Done by Analytical-Inferential Method. The Data Analysis Method was Qualitative Content Analysis of Inductive type. The Results Show that the Late Ayatollah Mojtaba Tehrani(RA) Considers the Elements to be the Hallmark of Faith and Ethics and Inherent in all Human Beings From Birth and Not acquired. The other is that in their expression, life involves the living of God, Himself, the People, the Angels and the Clans of God and it has Functions such as Self-Control, Motivation, Protecting the Faith and Human Identity, Covering up the Bad, Increasing Insight and Gain the Love of God.

    Keywords: Modesty, Educational Functions, Ayatollah Mojtaba Tehrani(RA)
  • جابر دانش*، محمدرضا پورجعفر، محمد نقی زاده
    یکی از مبادی موثر در تحلیل فضای شهری، توجه به انگاره های فرهنگی و هنجارهای اخلاقی جامعه است که به طور مشخص در شاکله فرهنگ ایرانی، صبغه دینی به خود گرفته است. این پژوهش، با تکیه بر منابع مکتوب و با طرح رویکرد اخلاق محور در تحلیل فضاهای شهری و با تمرکز بر مفهوم حیاء در آراء دینی، به تبیین ویژگی های آن در کالبد شهر و شیوه های تجلی و تجسم صفت مذکور می پردازد. روش تحقیق در تحلیل و احصاء ویژگی های حیاء در آموزه های دینی، اکتشافی و تحلیلی است که در رویکردی استقرایی و تحلیلی، نحوه بروز و تجلی حیاء در فضاهای شهری، مبتنی بر شاخص های ماخوذ از روایات، شیوه ها و جلوه های آن تبیین شده است. تحلیل محتوای روایات در تطبیق و تحلیل محیطی آن، ناظر بر اصول پنج گانه کرامت، حرمت، معنویت، نظارت و عقلانیت است که ظهور و عینیت آن در فضای شهری مستلزم توجه به وجوه مختلف رفتاری و فضایی است.
    کلید واژگان: حیاء, اخلاق, تجلی, فضای شهری, رفتار اجتماعی
    Jaber Danesh *, Mohammad Reza Pourjafar, Mohammad Naghizadeh
    One of the mos t important factors in the analysis of urban space is the attention to ethical norms of the society, which has become a part of religious culture in Iran. The path of analysis and explanation of urbanization from the perspective of Islamic principles is based on the principles and attributes that through the modes and concepts of the transcendental and through the tools and rules, takes on a special physical s tructure, so that ultimately the full effect of the city occurs in which the person at all times is aware of the transcendental and spiritual dimensions of life. This research, by relying on written sources and introducing an ethical approach in analyzing urban spaces and focusing on the concept of pudency, explains its features in the city's body and the modes of manifes tation and embodiment of the aforementioned traits. The method of research is to analyze and characterize the characteris tics of pudency in religious, exploratory and analytical teachings. By referring to well-known, and repeated narratives in Hadith sources, its content has been inves tigated. In the following, in an inductive and analytical approach, the mode of manifes tation of pudency in urban spaces has been explained based on indicators excerpted from Hadiths, the ways and the effects of it. Generally speaking, in the path to the rise of spiritual and moral values in urban space and its physical manifes tation, it is a legible process that explains and clarifies it more precisely and objectively s tep by s tep. In this regard, in this s tudy, the content analysis of the consecrated Hadiths in relation to pudency in order to achieve the basic concepts has been considered. In the complementary s tages, with its adaptation and environmental analysis, the five principles derived from pudency, including dignity, sanctity, spirituality, supervision and rationality, and each of them was analyzed separately, and finally, in the form of 13 methods and 32 manifes tations, the dimensions of manifes tation and spatial-physical imagination of pudency are discussed. But the emergence and objectivity of the final propositions expressed in urban space requires attention to spatial and behavioral aspects. More precisely, emphasizing and directing people to the inner and spiritual areas of pudency in urban space requires some arrangements that some of them can be achieved in the form of physical measures in urban space, but the nature and scope of pudency in relation to others, Requires social and behavioral considerations. In this regard, the final cases explained in the form of s tatements can be divided into three main categories: (a) The major cases of the s tated physical form are arrangements that have a deterrent and preventive role in the occurrence of abnormalities and can be the basis The occurrence of a variety of social behaviors; (b) It has been s tated that, in addition to the previous role, self-indications and physical analogy are related to veneration; (c) In some cases, in addition to emphasizing physical equipment, social interactions and Creating privacy and appropriate physical conditions are discussed.
    Keywords: Pudency, Ethics, Manifes tation, Urban space, Social behavior
  • مجیب الرحمن حسینی، منوچهر اکبری*

    مضمون سازی با موضوعات مرتبط با فضایل ممدوح، از مواردی بوده که همواره، دستاویز شاعران مداح، برای ستایش ممدوح قرار می گرفته است. مداحان درباری با یکدیگر در رقابت بوده اند تا اوصاف ممدوح را در پوشش بدیع ترین مضامین جلوه دهند. از موضوعات بسیار مهم مدح در مضمون سازی، خصوصیت عدل ممدوح بوده است. در مقاله حاضر، کوشش شده است تا با تحلیل ساختاری مضمون عدل، اجزا و عناصر مورد استفاده، نوآوری و شیوه های مضمون پردازی در خصوص عدل ممدوح در قصاید مدحی ده تن از چهره های شاخص مداح از آغاز تا قرن ششم هجری مورد بررسی قرار گیرد. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که مضمون عدل در دوره سامانی و غزنوی، روساختی ساده و طبیعی دارد اما در عصر سلجوقی مضمون عدل پیچیده و پر از تصاویر ذهنی است. در زیرساخت مضمون عدل با دو نوع مضمون مواجه می شویم؛ نخست مضامینی که بین عصر سامانی و غزنوی و عصر سلجوقی مشترک است. مضامینی از قبیل قیاس عدل ممدوح با شخصیت های تاریخی و نمود عدالت ممدوح در بین جانوران؛ دوم مضامینی که منحصر به عصر سلجوقی است، از جمله: ایجاد الفت بین طبایع متضاد و تسری عدل ممدوح در بین روابط پدیده ها.

    کلید واژگان: مضمون, عدل, مدیحه, قصاید, شاعر مداح, ممدوح
    Mojib O Rrahman Hoseini, Manuchehr Akbari *
    Introduction

    Panegyric means praising admirable qualities of the praised which poet praises his moral and behavioral qualities during the praise odes. Praise poetry, due to its major influence and significant contribution to Persian literature, should be considered a special type of literature and along with epic, lyric and drama, it should be regarded as a type of literature. In the literary type of panegyric, personality of the praised is in position of the hero, and various subjects related to his virtues become means of the poet to praise the hero of this type of literature. Exaggeration is one of the salient features of the literary genre of panegyric, in which the panegyrists were obliged to "show the hero more than he is and to mythologize the so-called figure." (Shamisa, 2007: 254) In the literary type of panegyric, the panegyrist attempts to manifest the characteristics of the praised to the highest level of perfection by using the form of ode and by means of exaggeration, so that the praised turns into a superhuman character. Among the praised qualities, the component of justice has been one of the things that all panegyrists have used as a pretext to praise the praised. The main questions of the present research in this regard are: 1- How has the theme of justice evolved in terms of superstructure and infrastructure? What have been the tools and elements of the panegyrists regarding the theme of justice? In what context have been the innovations of panegyrists regarding the infrastructure of the theme of justice?

     Methodology of research:

    The research of the present article has been done analytically and descriptively and the relevant information has been collected in a library manner; Thus, the praise poems of ten panegyrists (Rudaki, Farrokhi, Ansari, Manouchehri, Ghatran, Massoud Sa’d, Abol-faraj, Moezzi, Anvari and Khaghani) have been the subject of research from the beginning to the end of the sixth century. During the research process, in the first stage, the evidence related to the component of justice is extracted from the two poets and in the next step, it is examined in two general categories, under the headings of superstructure analysis and infrastructure analysis.

    Discussion

    3-1- Superstructure analysis of the theme of justice The main feature of the theme of justice in the Samanid and Ghaznavid eras is the use of tangible and material images. Most of these images are superficial and have only a confirmative aspect. The poet's imagination does not go beyond the outer shell and superficial relations of phenomena. "The meaning of the words of this type of image does not exceed the literal meanings and stops at the level of apparent and approximate meaning or only in description and expression." (Fotouhi, 2009: 59) In the Seljuk era, the poet's imagination is not limited to the superficial shell of objects, and dealing with superficial images does not satisfy his sense of modernity. The main innovation in the theme of justice is limited to images that are obtained from two tangible and sensible components, such as: miracle of justice, wine of justice, wheel of justice, sword of justice, water of justice, sleeve of justice, flower of justice, smell of justice, spy equity, breeze of equity, mount of justice, Seedlings of justice , Government of justice, Dress of Justice, etc. The ingredients of the theme of justice, in the Rudaki and Ghaznavid periods, are generally provided from the material elements of nature and are used quite simply and without any obligation during the poem. Things like: runnels and flowers, animals and birds and other landscapes and everything else that the poet has been dealing with every day and has been concrete and tangible to him.What is more prominent in the Seljuk era than any other subject in the superstructure of the theme of justice is related to the extraction and implementation of components and elements of religious stories and narrations, the most important of which are: the story of Prophet Moses and the miracle of his staff,the blindness of Prophet Jacob and the shirt of Prophet Joseph, the story of The Prophet's journey from Mecca to Medina and his hiding in the cave of Hara, the story of Noah's flood and the landing of the ark on Mount Judi, the pregnancy of Prophet Maryam , etc. 3-2-Infrastructure analysis of the theme of justiceThe panegyrists have resorted to people who have been famous in justice in all the periods discussed in the present article, in order to highlight the praised justice and to find an objective and external reward for it. In the meantime, Anushirvan Sassanid and the second caliph in terms of frequency and repetition, have been repeatedly referred to as a symbol of justice. Apart from this, from the point of view of poets praising predators and birds of prey, they were like transgressors that the praised justice cut off their aggression and forced them to give up their hunting instinct and wild temperament in order to live at peace with other animals.One of the obvious examples of the effect of praised justice in the Seljuk era is the creation of harmony and reconciliation between opposing and heterogeneous natures. Examples of this are related to the compatibility between water and fire, the equality of rose and of wine with fire and water, and the acquainting of four opposite natures in the human body with each other, as well as the deprivation of properties and phenomena, so that despite praised justice, wine has the property of hangover and the moon has lost the ability to wear linen

    Conclusion

    The result of the research shows that the subject of justice is one of the noteworthy components in praise of the praised and all panegyrists have considered it in their praises. The analysis of the construction of the theme of justice in the Samanid and Ghaznavid eras shows that the raw materials of theme making about praised justice were obtained from the material elements and the surrounding nature, their main rhetorical tools have been detailed and tangible to tangible similes. In the analysis of the infrastructure of the theme of justice in this period, innovation and exaggeration in relation to the theme of praised justice, in the first step, is related to the equality and superiority of praised justice in comparison with historical figures. Secondly, it is flexible to the effect of praised justice on the level of animals, which has put aside their wild instincts and temperaments, as well as the effect of praiseworthy justice on society.In the Seljuk era, the subject of justice gradually turns from simplicity to complexity,the panegyrist does not spare any effort to deal with the superstructure of the theme of justice, detailed and tangible similes replace compact and sensible images, to the extent that the issue of the conflict of images in themes arises. In order to find a pristine and original theme, the poet goes through all the fields and whatever helps him to invent the theme, falls into the circle of raw materials and elements of his theme making.In infrastructure of the theme of justice in the Seljuk era, panegyrists, while considering the themes of poets before them (comparison of praised justice in comparison with historical figures, the manifestation of praised justice among animals and the impact of praised justice in society) were also not unaware of innovation and creation in this field. Among the innovations and exaggerations of the poets of this era about the praised justice, we can mention the creation of an inverse relationship between the hunt and the hunter, the creation of a bond between opposing natures and the deprivation of properties and relations between objects and phenomena and landscapes.

    Keywords: : theme, Justice, panegyric, odes, panegyrist poet, the praised
  • مینا کاظمی، محسن محمدی فشارکی*

    در این پژوهش، کنشهای گفتاری در منتخب قصاید مدحی تحلیل شد تا بسامد و کارکرد کنشهای مختلف در چگونگی بیان دیدگاه های شاعر، نوع مفاهیم و اهداف برجسته شده وجایگاه شاعر در برابر حاکمیت در شعر مدحی بازنمایی شود؛ بدین منظور، شش شاعر برجسته متعلق به دوره های رونق مدح از آغاز تا پایان قرن ششم شامل فرخی، منوچهری، انوری، سنایی، خاقانی و کمال اسماعیل برگزیده، و از هر شاعر، بیست قصیده مدحی انتخاب شد. براساس نتایج، شاعران از کنشهای گفتاری برای تبیین جایگاه حکومتی و معنوی ممدوح بهره برده و با کنش تصریحی بر موقعیت ممدوح تاکید و اهداف ایدیولوژیکی مدح را برجسته کرده اند. شاعران با کنش عاطفی کوشیده اند با ابراز احساسات مثبت به ممدوح از فاصله خود و ممدوح بکاهند و توجه او را جلب کنند. براساس رابطه فرادستی و فرودستی ممدوح و شاعر، بسامد کنش ترغیبی، اندک و بیشتر کاربرد آن نیز به دعوت کردن ممدوح به شادی یا دشمنان او به اطاعت مربوط است. به طورکلی، شاعران با کاربرد کنشهای گفتاری، همسو با گفتمان قدرت به برجسته سازی ممدوح و پیگیری اهداف مدح اقدام کرده اند.

    کلید واژگان: کنشهای گفتاری و مدح شاعران, رابطه قدرت و مداحی شاعران, نظریه کنش گفتاری و شعرفارسی, قصاید مدحی و کنش گفتاری
    Mina Kazemi, Mohsen Mohamadi Fesharaki*

    Speech acts are a branch of linguistics studies of pragmatics that identifies writer goals with analysis of text statements. This approach is a suitable way for representation of writer orientation about text statements, explanation people relationships and how ideology works. In this research, speech acts in panegyric poem as the most ideological classic poem, gas classified and analyzed to be revealed how the mechanism of panegyric statements. According to results, poets have used speech acts for explanation of mamduh governmental and spiritual status as the most important people in poem. They have highlighted the mamduh station and ideological goals by using the explicit action. Poets have used emotional action to show positive emotions to mamduh and decrease the instance between mamduh and themselves. According to relationship between mamduh and poet, the frequency of motivational action is low and the most its used is about inviting mamduh to happiness or his enemies to obeying him. Poets have highlighted mamduh by focus on explicit action and use the persuation methods in mamduh description.

    Keywords: Panegyric, Ode, Power, Speech Acts
  • فرزانه ذوالحسنی*، مریم خوشدل روحانی
    ضرورت ترسیم الگوی اسلامی – ایرانی شرم و فرهنگ سازی بر اساس آن برای جامعه امروز ما بر کسی پوشیده نیست. این مقاله به عنوان درآمدی بر ارائه این الگو تلاش می کند با شیوه تحلیلی – توصیفی، به بازخوانی و تحلیل فضیلت حیاء در اخلاق روایی شیعه بپردازد. نظریه غالب در روانکاوی معاصر غرب این است که شرم از جمله هیجانات خودآگاه فردی منفی است. پس از ارتکاب خطا در حضور جمع پدید می آید، عزت نفس آدمی را هدف قرار می دهد و باید تعدیل شود. بندیکت با نظریه خود مبنی بر اختلاف معنای شرم بر اساس تنوع فرهنگ ها رهیافتی متفاوت فراروی تحقیقات شرم گشود که کمتر مورد توجه قرار گرفت.
    محققان در این مقاله تلاش می کنند به چیستی، چرایی و چگونگی حیا و کارکردها و نتایج مترتب بر آن در اخلاق روایی شیعه بپردازند. در این نظام حیاء فضیلتی پایدار و بنیادین، خویشتنداری مبتنی بر معرفت و حافظ کرامت نفس آدمی است که البته افراط و تفریط در آن زیانبار است.
    کلید واژگان: حیاء, شرم, اخلاق روایی, روانشناسی شرم
    Farzaneh Zolhasani*, Maryam Khoshdel Rohani
    The necessity of Islamic-Iranian pattern of shame and making culture based on it, is visible For our today society. this article As a prelude to presenting this model, With an analytical – descriptive method endeavor to Review and induct the virtue of shame in Shia ethics tradition. The dominant theory in west current psychoanalysis considers Shame such as negative Individual s self-conscious emotions. After making an error in public Targeting human dignity and must be reduced. Benedict with his theory of different meaning of shame opened different approach beyond shame investigation Based on the diversity of cultures that received less attention.
    Scholars on this article are trying to explain the Quiddity, reason and modality of shame and its Actions and consequences in Shia ethics tradition.in this system shame considers as sustainable, fundamental virtue, Knowledge-based restraint and human dignity protector however Extremes would be harmful.
    Keywords: Modesty, Shame, Ethics tradition, Shame psychology
  • رضا صادقی شهپر*

    اساطیر ایرانی و سامی در شعر خاقانی بازتاب گسترده و متنوعی دارند و غالبا در قصاید مدحی او دیده می شوند؛ بدین صورت که گاه ممدوح به شخصیت های اساطیری تشبیه می شود و گاه بر آن ها برتری می یابد. قدرت خارق العاده و شکوه و بزرگی چهره های اساطیری که موضوعی آشنا و ملموس در ذهن مخاطب بوده، سبب شده است که خاقانی در مقام مدح، ممدوح خود را با آن اسطوره ها بسنجد یا بر آن ها برتری دهد و گاهی هم آن اساطیر را در برابر ممدوح، کوچک بشمارد؛ این کار نه تنها درباره اساطیر ایرانی بلکه در مواردی درباره اسطوره های سامی و برخی عناصر اسلامی هم رخ داده و شاعر گاه تا حد ترک ادب شرعی نیز پیش رفته است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی با هدف تبیین نقش و کارکرد اساطیر در شعر خاقانی جمع آوری شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که خاقانی نه سر ستیز و مخالفت با اساطیر ایرانی دارد و نه به باورهای مذهبی و دینی بی اعتقاد است؛ بلکه شاعر در هر دو حالت چه آنجا که تشبیه می کند و چه آنجا که ممدوح را برتری می دهد و به کوچک شمردن اسطوره ها می پردازد در پی رسیدن به مقاصد مدحی خود و اقناع ممدوح و جلب توجه مالی و معنوی اوست.

    کلید واژگان: مقاصد مدحی, اسطوره, ممدوح, مدح, خاقانی شروانی
    Rezā Sādeghi Shahpar*

    Iranian and Semitic myths are widely and variously reflected in Khāqāni's poetry and his panegyrics. The extraordinary power and glory of the mythological figures is familiar to everyone. Khāqāni pays attention to this and describes his praised person and shows his/her superiority over Iranian and Semitic myths and even Islamic characters. Because of this, he sometimes ignores his religious beliefs. The present article aims to examine the function of the myths in Khāqāni's poetry. The results show that he has no disagreement with Iranian myths, nor does he disbelieve religious beliefs. Whenever, he refers to superiority of his praised persons over the mythological figures or despises the myths, he wants to attract his praised person attention and enjoy his/her material gifts.

    Keywords: Khāqāni Shirvani, Eulogy, Panegyrics, Mythology
  • دل آرام مشکوه مقدس، محمد حجت*، مجید حاجی زاده

    فن بیان حوزه های مختلفی دارد و یکی از جامع ترین و در عین حال، جالب ترین اقسام فن بیان در هنر است که به کارگیری آن بدون شک تاثیر قابل ملاحظه ای در تولید اثر هنری با کیفیت و فاخر دارد زیرا همان طور که هنر نوعی از بیان است، بیان نیز نوعی از هنر است. در این میان، در بررسی شعر نیز به عنوان یک پدیده هنری، نخستین چیزی که نظر ما را به خود جلب می کند، طرز بیان هنرمندانه شاعر است. آثار هنری و از جمله شعر، حکم منشوری را دارند که از هر زاویه، چشم انداز متفاوتی را عرضه می کنند و مجموعه این چشم اندازها، تصویری کلی و جامع از منشور را به دست می دهند. یکی از ابعاد مهم شعرا ارتباط با بزرگان و درباریان  به عنوان مشوق و حامی است، بنابراین در اشعار برخی از شاعران به شکل آشکاری ارتباط میان شاعر و ممدوح دیده می شود. در این میان شاعرانی چون فرخی و منوچهری از شاعرانی هستند که در شعر خود، ممدوح را مخاطب قرار داده اند. این نوشتار بر آن است تا به بررسی و تطبیق بیان هنری شاعرانی چون فرخی و منوچهری در طرح تقاضا از ممدوح بپردازد. از سوی دیگر این تقاضاهای مطرح شده در شعر آن ها را با نگارگری سده هشتم هجری مطابقت دهد. مقوله تقاضا و درخواست، که از زیر شاخه های ادبیات غنایی محسوب می شود، در شعر این شاعران، به صورت های گوناگون جلوه کرده است که آنها با بیانی هنرمندانه و به شیوه های متفاوت نسبت به طرح آن اقدام کرده اند. در این زمینه، سعی شده است تا اشعار این شاعران مورد مطالعه قرار گیرد و انواع درخواست ها و تقاضاهای مادی و غیر مادی آنها از ممدوح، استخراج، بررسی و تحلیل گردد.  اهداف تحقیق بررسی تقاضاها و درخواست های مطرح شده از ممدوح در شعر فرخی و منوچهری بررسی بازتاب جایگاه ممدوح در نگارگری سده هشتم هجری (با محوریت مطالعه اشعار فرخی و منوچهری) سوالات تحقیق تقاضای شاعرانی چون فرخی و منوچهری از ممدوح چه شباهت و تفاوت هایی داشته است؟ آیا می توان در نگارگری سده هشتم هجری نمونه هایی از تقاضا و درخواست شاعران از ممدوح پیدا کرد؟

    کلید واژگان: تقاضا, فرخی, منوچهری, ممدوح, نگارگری, سده هشتم هجری
    DelAram Meshkot Moghadas, Mohammad Hojjat *, Majid Hajizade

    Art of expression partakes diverse fields and is one of the most comprehensive and concurrently the most interesting type expression is manifested in art, the use of which undoubtedly has a significant impact on the production of quality and luxurious artwork since art is a form of expression and expression is also a practice of art. Meanwhile, in the study of poetry, as an artistic phenomenon, the first phenomenon that attracts the attention is the poet's artistic expression. Works of art, including poetry, act as a prism that presents a diverse perspective from each angle, and the collection of these perspectives provides a general and comprehensive depiction of the prism. One of the significant feature of poets is their relationship with elders and courtiers as for means of encouragement and support, hence, in the poems of such poets, the association between the poet and the praised one is clearly perceived. Among them, poets such as Farrokhi and Manouchehri have addressed “the praised one” in their poetry. This article intends to study and apply the artistic expression of poets such as Farrokhi and Manouchehri in the request for admiration from “the praised one”; moreover, the comparison of such appeals in poetry with the paintings of the eighth century AH is also focused upon. The category of request and appeal, which is one of the sub-branches of lyrical literature, has appeared in the poetry of the mentioned poets in various means and in their poetry they have expressed this feature in an artistic and diverse manner. In this regard, an attempt has been made to study the poems of mentioned poets in order to extract, study and analyze the varieties of material and immaterial requests and appeals towards the praised one.

    Research aims

    1. Examining the appeals and requests of the praised one in Farrokhi and Manouchehri poetry 2. Studying the reflection of the status of the praised one in the paintings in the eighth century AH (focusing on the study of Farrokhi and Manouchehri poems)

    Research questions

    1. What are the similarities and differences between the appeal of poets such as Farrokhi and Manouchehri from the praised one? 2. Is it possible to find examples of the appeal and request of poets from the praised one in the paintings of the eighth century AH?

    Keywords: Appeal, Farrokhi, Manouchehri, praised one, Painting, 8th century AH
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
در صورت تمایل نتایج را فیلتر کنید:
متن مطلب
نوع نشریه
  • علمی
    293
اعتبار نشریه
زبان مطلب
موضوعات گروه نشریات علمی
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال