-
زمینه و هدفکارمندان قشر عظیمی از شاغلین هستند و کار بی تحرکی دارند، لذا ضروری است جهت تامین سلامت این گروه از افراد جامعه برنامه ریزی های جامع صورت پذیرد. این پژوهش به بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی بر کیفیت زندگی کارمندان می پردازد.مواد و روش هااین پژوهش به صورت کارآزمایی آموزشی روی140 نفر از کارکنان شاغل در مرکز بهداشت شهر اراک انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات فرم کوتاه پرسشنامه 36 سوالی کیفیت زندگی (SF36) بود. جهت آنالیز داده ها از آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی (t زوجی و t مستقل) استفاده شد.یافته هانتایج نشان داد، با به کارگیری برنامه ورزش صبحگاهی نمره کیفیت زندگی افراد حاضر در گروه آزمون به طور معنا داری نسبت به قبل از اجرای برنامه ورزش صبحگاهی افزایش می یابد (05/0p<).نتیجه گیریاین مطالعه موید تاثیر انجام ورزش صبحگاهی برکیفیت زندگی کارکنان می باشد. لذا پیشنهاد می شود این موضوع در مطالعات آتی مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: ورزش صبحگاهی, کیفیت زندگی, آموزشBackground And ObjectiveThe office employees constitute a large proportion of employed people and most of the work time behind the desks، therefore، it seems necessary to follow some comprehensive and standardized programs to provide their health. The aim of this study was to assess the effects of morning exercises on the quality of life of health center staff.Materials And MethodsThis educational trial study were assessed among 140 staff in Arak Health Center. Data were obtained using a quality of life‘s questionnaire (SF36). For data analysis، it was used descriptive and analytical statistics (t-paired and t-test).ResultsConsidering the morning exercise program، the quality of life score among the subjects in the test group has significantly increased compared to the previous scores measured before the morning exercises (p<0. 05).ConclusionFindings revealed that the accurate، regular and well-organized execution of the morning program across Iran may play an important role to promote the quality of life among Iranian employees.Keywords: Morning exercise, Quality of life, Staff, Education -
هدف این پژوهش، بررسی نقش ورزش صبحگاهی در ارتقای آمادگی جسمانی و رزمی کارکنان ستاد ناجا با رویکرد پدافند غیر عامل می باشد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بوده و از لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش کارکنان ستاد ناجا بوده و با استفاده از فرمول محاسبه نمونه گیری کوکران حجم نمونه پژوهش 300 نفر تعیین گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. اعتبار و روایی پرسش نامه توسط 10 نفر از متخصصان و اساتید علوم ورزشی و تربیت بدنی تایید شد و پایائی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 91 درصد بدست آمد. پس از گرد آوری اطلاعات و ورود به برنامه نرم افزار spss برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی استفاده و برای بررسی روابط بین فرضیه ها از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون r استفاده شد. نتایج حاصله از آزمون فرضیه ها و یافته های پژوهش نشان داد با سطح معنا داری کمتر از5% بین انجام ورزش صبحگاهی کارکنان ستاد ناجا و پدافند غیر عامل رابطه معنا دار وجود دارد بدین معنی که ورزش صبحگاهی نقش موثری در ارتقای آمادگی جسمانی و رزمی کارکنان ستاد ناجا داشته و موجب ارتقای آستانه مقاومت و مصونیت بدن آنان در برابر تهدید بیماری ها و پیشگیری از امراض گردیده و بازدهی و بهره وری کارکنان را افزایش داده که منجر به کاهش هزینه های درمانی و پزشکی ناجا می شود که تحقق همه این موارد یعنی اهداف پدافند غیرعامل درحوزه مدیریت منابع انسانی، ارتقای آمادگی رزمی، صرفه جویی اقتصادی و ارتقای پایداری ملی کشور و ناجا محقق شده است. این مقاله بر آن است ضمن بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی بر ارتقای آمادگی جسمانی و توان رزمی کارکنان ناجا ارتباط بین ورزش صبحگاهی و پدافند غیر عامل را بررسی و بیان کند.
کلید واژگان: پدافند غیرعامل, ستاد ناجا, کارکنان ناجا, ورزش صبحگاهیThe goal of this research is to study the role of morning exercises in enhancing Physical eduation & I.R.I Police,s Combat by dint of Passive defence the research method is descriptive and its goal is Qpplied. The statistical Population is personnel in I.R.I Ppolice headquarters and it was used cronbach,s alpha. The gathering data, it was used questionnal which designed by researcher.
Keywords: Passive defence, I.R.I Police, headquarters, morning exercise -
فصلنامه سالمند، پیاپی 50 (پاییز 1397)، صص 324 -333اهداف ورزش صبحگاهی تا حدودی بین مردم ایران رایج است؛ اما تاکنون اثر آن بر عامل مغذی عصبی مشتق از مغز بررسی نشده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی بر سطوح سرمی عامل مغذی عصبی مشتق از مغز و ارتباط آن با سطوح کلسترول در مردان سالمند خرم آباد بود.
مواد و روش ها در این مطالعه نیمه تجربی، 13 مرد (سن: 93/3± 46/56 سال، وزن: 23/8± 46/82 کیلوگرم، قد: 17/5± 46/175 سانتی متر) به طور داوطلبانه شرکت کردند. در روز تمرین، راس ساعت 7 و 30 دقیقه از آزمودنی ها در حالت ناشتا نمونه خونی گرفته شد. سپس تقریبا به مدت 50 دقیقه برنامه تمرین ورزشی شامل 15 دقیقه گرم کردن، 25 دقیقه بدنه اصلی و 10 دقیقه سرد کردن را انجام دادند. سه دقیقه پس از جلسه تمرین، نمونه خونی بعدی از آن ها گرفته شد. برای اندازه گیری سطوح گلوکز، کلسترول و عامل رشد عصبی مشتق از مغز به ترتیب از روش های آنزیمی و الایزا استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های تی وابسته و همبستگی پیرسون استفاده شد. سطح معنی داری 05/0> P در نظر گرفته شد.
یافته ها یافته ها نشان داد غلظت سرمی عامل رشد عصبی مشتق از مغز (002/0=P) و گلوکز (01/0=P) به طور معناداری افزایش یافته است. همچنین، در همه شرایط (پیش آزمون و پس آزمون) ارتباط معناداری بین غلظت سرمی عامل رشد عصبی مشتق از مغز و گلوکز وجود نداشت (05/0 نتیجه گیری ورزش صبحگاهی تقریبا به مدت 50 دقیقه در مردان سالمند، غلظت سرمی عامل رشد عصبی مشتق از مغز و گلوکز را افزایش می دهد و همبستگی مثبت غیرمعناداری بین آن ها وجود دارد. همچنین بین سطوح عامل رشد عصبی مشتق از مغز و کلسترول همبستگی منفی معناداری وجود دارد. بنابراین، انجام ورزش صبحگاهی در مردان سالمند به منظور بهبود سلامت مغزی پیشنهاد می شود. اگر سطوح کلسترول مردان سالمند طبیعی باشد، مزیت های بیشتری از ورزش صبحگاهی به دست خواهند آورد.کلید واژگان: ورزش صبحگاهی, مردان سالمند, گلوکز, کلسترول, عامل رشد عصبی مشتق از مغزObjectives: Early morning exercise is prevalent in Iranian population, and yet no study has assessed its effect on brain-derived neurotrophic factor. Therefore, the purpose of this study was to assess the effect of early morning exercise on serum levels of brain-derived neurotrophic factor and its relation with cholesterol levels in the elderly males in Khorramabad City, Iran. Methods & Materials: In this quasi-experimental study, 13 older men (mean [SD] age: 56.46[3.93] y; mean [SD] weight 82.46[8.23] kg; mean [SD] height: 175.46[5.17] cm) voluntarily participated. In the training day, at first, blood samples were obtained at 07:30 AM in fasting state. Then, subjects performed training protocol for 50 min duration that included 15 min warm-up, 25 min main activity, and 10 min cool-down, and after three min, subsequent blood samples were obtained. To measure serum levels of glucose, cholesterol, the Brain-Derived Neutrophilic Factor (BDNF) enzymatic and ELISA methods were used, respectively. To analyze the obtained data, paired-samples t test and Pearson correlation were used, and statistical significance was set at P0.05). However, there were near significant negative correlation between serum concentration of BDNF and cholesterol in pretest (r=-0.53, P=0.061) and significant negative correlation in posttest (r=-0.703, P=0.007). Conclusion: Early morning exercise for approximately 50 minutes increases serum concentration of BDNF and glucose in elderly males. Also, there is no significant positive correlation between them. But, there is significant negative correlation between serum concentration of BDNF and cholesterol. Therefore, early morning exercise for the elderly men is recommended to improve brain health. Also, older men, if they have normal cholesterol levels, will get more benefits from early morning exerciseKeywords: Morning exercise, Elderly men, Cholesterol, Glucose, BDNF -
مقدمهورزش صبحگاهی می تواند بر آمادگی جسمانی وابسته به مهارت تاثیر گذار باشد از این رو هدف تحقیق حاضر بررسی اثر ورزش صبحگاهی بر عوامل وابسته به مهارت آمادگی جسمانی دختران 11 تا 13 سال است.روش30 نفر از بین 66 دانش آموز داوطلب آموزشگاه ابتدایی شهید حسن دهقان به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت اجرای تحقیق حاضر در ابتدا تمامی عوامل وابسته به مهارت دانش آموزان با استفاده از آزمون های پرش عمودی (روایی 0/86)، دو 9 × 4 (روایی 0/80)، خط کش نلسون (روایی 0/81) و دو 45 متر (روایی 0/90) اندازه گیری شد، سپس بر اساس چابکی، آزمودنی ها به دو گروه ورزش صبحگاهی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه ورزش صبحگاهی به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه فعالیت های ورزشی منتخب صبحگاهی را انجام دادند. گروه کنترل در طول این مدت فقط فعالیت های روزانه خود را انجام دادند. در پایان شش هفته مجددا مشابه با پیش آزمون عوامل آمادگی جسمانی اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمون های آماری t مستقل و وابسته به همراه آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته هانتایج نشان داد شش هفته تمرینات ورزشی صبحگاهی اثر معنی داری بر بهبود چابکی دختران11 تا 13 سال دارد (0/001=p) با این وجود شش هفته تمرینات ورزشی صبحگاهی اثر معنی داری بر سرعت عکس العمل دختران 11 تا 13 سال ندارد (0/60=p).نتیجه گیریهمچنین نتایج تجزیه و تحلیل آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که شش هفته تمرینات ورزشی صبحگاهی اثر معنی داری بر بهبود سرعت و توان دختران11 تا 13 سال دارد (0/001=p). با توجه به نتایج مطالعه حاضر نتیجه گیری می شود که شش هفته تمرینات ورزشی صبحگاهی بر بهبود عوامل وابسته به مهارت آمادگی جسمانی دختران اثر دارد.کلید واژگان: آمادگی جسمانی, سرعت, توان, عکس العملIntroductionmorning exercise can be effective on skill related physical fitness factors. Aim of present study is to evaluate effects of morning exercise on skill related physical fitness factors of the girls aged between 11 and 13 years old.Method30 students of an elementary school (Shahid Hassan Dehqan School) were chosen from among 66 volunteer students in a random sampling. At the beginning, all of the skill related physical fitness factors of the students were measured using vertical jumping test (validity 0.80), Nelson ruler test (validity .081) and 45-meter running test (validity 0.90). Then, in appropriate with their physical fitness, they were divided into two groups of morning exercise group and control group. Morning exercise group conducted morning exercise for six weeks; three session per-week and 45 minutes per-session. In this period the control group did not conduct any special exercise and they just did their daily routine activities. At the end of the six weeks, all of the skill related physical fitness factors of the students were measured again. dependent and independent t test and ANCOVA test were used for data analysis of the findings.
Findings: Results of the independent t test showed that six weeks morning exercise has significant effect on progress of agility (p=0.001), but it has no significant effect on reaction speed (p=0.06). Results of the ANCOVA test also showed that six weeks morning training has meaningful effects on improvement of speed and power of girls (p=0.001).ConclusionConsequences of the present study proves that six weeks morning exercise has positive effects on improvement of skill related physical fitness factors of girls.Keywords: physical fitness, speed, power, reaction -
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر بود. جامعه آماری تحقیق کلیه مدارس راهنمایی شبانه روزی شهرستان سبزوار در سال تحصیلی 90-89 بود که در هر مدرسه 100 دانش آموز مشغول به تحصیل بودند. یک مدرسه به طور تصادفی خوشه ایبرای نمونه تحقیق انتخاب و از 100 دانش آموز مدرسه فوق، 90 نفر به طور داوطلبانه برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. پس از همسان سازی آن ها بر مبنای قد، وزن، سن و پیش آزمونی که از دروس تاریخ، املای فارسی، زبان انگلیسی، ریاضی و علوم صورت گرفت، نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه 45 نفره تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته قبل از ورود به کلاس به ورزش صبحگاهی پرداخت؛ در حالی که گروه شاهد در مدت فوق، ورزش صبحگاهی انجام نداد. پس از پایان 8 هفته، از هر دو گروه شاهد و تجربی از دروس مزبور پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج آزمون ها، از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله تی دوهتلینگ، هموجنتی، ANOVA و آزمون تعقیبی LSD و نرم افزار SPSS استفاده شد.
نتایج تحقیق نشان داد که در هر پنج درس، بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی تفاوت معنادار وجود دارد و میانگین نمرات گروه تجربی از میانگین نمرات گروه شاهد در هر پنج درس بیشتر بوده و تفاوت بین میانگین ها از نظر آماری معنادار است. به طور کلی، چنین می توان نتیجه گرفت که ورزش صبحگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر تاثیر معناداری دارد.
کلید واژگان: دانش آموزان, مدرسه شبانه روزی, پیشرفت تحصیلی, ورزش صبحگاهیThe purpose of this study was to investigate the influence of morning sport on educational improvement of female students. The statistical population of the research was total boarding guidance schools of Sabzevar each containing 100 students in academic year 2010-2011. One school was cluster randomly selected and 90 students were voluntarily chosen as research samples. After they were organized based on their height, weight, age and pre-test of history, dictation, English language, mathematics and science courses, the samples were randomly divided into two 45 people experiential and witness groups. For eight weeks, the experiential group exercised every morning before arrival in the class while the witness group did not exercise in the morning during that period. The two groups were retested for those courses after eight weeks. Descriptive and inferential statistics such as Hotel ling's T2 test, ANOVA, LSD post hoc test and SPSS software were used for analyzing tests results. The findings showed that there were significant differences between the pre-test and post-test scores of experiential groups in each five courses and the mean scores of this group were higher than the witness one. The differences of the means were meaningful statistically. As a whole, it can be concluded that morning sport has significant influence on the educational improvement of female students. -
ورزش صبحگاهی به عنوان یک ابزار چند بعدی با تاثیرات گسترده جایگاه و نقش ارزشمند خود را در سلامتی افراد در جامعه و کاربرد های گوناگون دیگری، متجلی کرده است. به همین منظور پژوهش حاضر درصدد است به بررسی تفاوت تاثیر ورزش صبحگاهی بر ابعاد سلامت روانی در افراد نظامی و افراد غیر نظامی بپردازد. این پژوهش با جامعه آماری 250 نفر از افراد نظامی و 150 نفر از افراد غیر نظامی که به صورت اختیاری در پارک ها و مراکز ورزشی مشغول به فعالیت ورزش صبحگاهی بودند انجام گرفت. در این مطالعه از پرسش نامه سلامت روان که توسط گلدبرگ و هیلر تهیه شده، استفاده شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که وضعیت سلامت روانی و کنترل فشار های روانی افراد نظامی با اختلاف معنی داری، بهتر از افراد غیر نظامی بود که این مسئله در همه ابعاد (علائم جسمانی، علائم اضطراب، علائم اختلال در عملکرد اجتماعی، علائم افسردگی) در مقایسه با افراد غیر نظامی در وضعیت بهتری قرار داشت. در پایان توصیه می شود الگوی پیشنهادی ورزش صبحگاهی در افراد نظامی که سبب شاخص سلامت روان موثر واقع شده و موجب ارتقاء این شاخص در میان این نوع افراد شده است، بایستی به منظور حفظ سلامت روانی نظامیان فعالیت های ورزشی را به صورت مستمر از ضروری ترین برنامه های سازمان قرار داد.کلید واژگان: ورزش صبحگاهی, ورزش اختیاری, سلامت روان, افراد نظامی
-
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ورزش صبحگاهی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول، دوم و سوم ابتدایی بود. جامعه آماری تحقیق را تعداد 3204 نفر از دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی شهرستان مرودشت که در سال تخصیلی 93_94 مشغول به تحصیل بوداند، تشکیل می دهند که با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه مورگان، تعداد نمونه 390 نفر تعیین شد. نمونه ها به صورت تصادفی خوشه ایانتخاب و به روش تصادفی نمونه های انتخاب شده به دو گروه کنترل 193نفر و تجربی 197نفر تقسیم شدند. پیش آزمونی از دروس ریاضی، فارسی، علوم و قرآن گرفته شد. سپس گروه تجربی به مدت 8 هفته، هفته ای 5 روز و هر روز بین 15-20 دقیقه قبل از ورود به کلاس ورزش صبحگاهی انجام دادند و پس از این مدت از هر دو گروه پس آزمونی از دروس مزبور گرفته شد. برای تجزیه تحلیل داده ها ازوآزمون یو من ویتنی و تجزیه و تحلیل ها با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس اس نسخه ی 22 انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که ورزش صبحگاهی موجب افزایش میانگین نمرات گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شده است. بنابراین پیشنهاد می شود که ورزش صبحگاهی بر تمرکز و و نشاط دانش آمزان تاثیر مثبت دارد و منجر به پیشرفت تحصیلی آنها می شود.کلید واژگان: ورزش صبحگاهی, پایه تحصیلی, پیشرفت تحصیلیThe aim of this present study is to investigate the effect of morning exercise on the advancement of girl students at first, second and third grade of elementary school.
The statistical society of this research includes 3204 students of girlelementary schools of Marvdasht town through academic year of 93-94. By using Morgan sample volume determination table, 390 students were selected samples were randomly in to two groups: 193 for control and 197 for experimental group at first, a pre-test was taken from math, Persian, science and Koran books. Then, for & week five days and 15-20 minutes each day, before entering the classes, students exercised. After this period, groups were give a post test of above lessons to analyze data, "U man Vitni" test was used to do so, 22 version of SPS statistic software was used. Results showed that morning exercise increases the average grades of experimental group compared to control group. So it can be concluded that morning exercise has a positive effect and concentration and happiness of students and brings them more advancement.Keywords: morning exercise, academic base, educational advancement -
هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثربخشی دو شیوه تمرین اجباری و اختیاری بر منتخبی از شاخص های آمادگی جسمانی و سلامت جسمی و روانی کارکنان ناجا بود. بدین منظور، 23 نفر از کارکنان ناجا با دامنه سنی 25 تا 35 سال، به صورت تصادفی به دو گروه ورزش صبحگاهی (تمرین اجباری) (n=10) و تمرین اختیاری (n=13) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه اجباری بر اساس برنامه تمرینی ورزش صبحگاهی ناجا، ورزش صبحگاهی خود را انجام دادند. آزمودنی های گروه اختیاری، در زمان، مکان و بر اساس برنامه تمرینی که مناسب آن ها بود، به تمرین پرداختند. داده های به دست آمده توسط آزمون آماری T مستقل و T زوجی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های پژوهش حاضر نشان داد، 8 هفته تمرین اجباری، منجر به افزایش معنادار عملکرد هوازی و چابکی کارکنان ناجا می شود. با وجود این، پس از تمرین اجباری، هیچ تغییر معناداری در میزان سایر شاخص ها مشاهده نشد. همچنین، تمرین اجباری منجر به کاهش معنادار سلامت فیزیکی شد. با این حال، تمرین اختیاری، تمامی فاکتورهای آمادگی جسمانی، سلامت روانی و سلامت فیزیکی کارکنان ناجا را بهبود بخشید. در مقایسه بین تمرین اختیاری و تمرین اجباری، تاثیر تمرین اختیاری بر استقامت عضلانی، انعطاف پذیری، سلامت فیزیکی و فاکتورهای سلامت روانی به صورت معناداری بیشتر بود. با وجود این، هیچ تفاوت معناداری، بین عملکرد هوازی، چابکی، قند خون، BMI و فشارخون سیستولی و دیاستولی دو گروه تمرین اختیاری و اجباری وجود نداشت. در نتیجه، در مقایسه ورزش صبحگاهی با تمرین اختیاری، تمرین اختیاری با پروتکل ساعت، روز، مکان و تمرین مناسب هر فرد می تواند نتیجه قابل توجهی را برای کارکنان ناجا به ارمغان آورد.
کلید واژگان: ورزش صبحگاهی, آمادگی جسمانی, سلامت جسمی, سلامت روانیThe purpose of the present study was to compare the effectiveness of two types of training -compulsory and optionalin some markers of fitness, physical health and mental health on NAJA stuffs. For this purpose, 23 individuals of NAJA staffs, aged 25 to 35 years were randomly divided into two groups: morning workout (compulsory training) (n=10) and optional training (n=13). Subjects of compulsory training group performed their morning workout based on the NAJA exercise program. Subjects of optional training group were practicing on the proper time and place and also based on the exercise program which was appropriate for them. Data were analyzed by Independent T-test and Paired T-test. The results of the present study showed that 8 weeks of compulsory training led to a significant increase in the aerobic performance and agility of NAJA staffs (P<0.05). However, after the compulsory training, no significant changes were observed in the level of the other markers (P>0.05). Moreover, compulsory training led to a significant decrease in physical health (P<0.05). However, optional training improved all physical fitness, mental health, and physical health markers of NAJA staffs (P<0.05). In the comparison between optional training and compulsory training, the effect of optional training on muscular endurance, flexibility, physical health and mental health factors was significantly higher (P<0.05). However, there were no significant differences between aerobic performance, agility, blood glucose, BMI and systolic and diastolic blood pressure between optional training and compulsory training (P<0.05). in conclusion, when comparing morning workout with optional training, optional training with the time, day, place, and training protocol, proper for each individual could lead to considerable results for NAJA staffs.
Keywords: morning workout, physical fitness, physical health, Mental Health -
زمینه و هدف
این پژوهش با هدف فراتحلیل مطالعات انجام گرفته در رابطه با اثربخشی دو شیوه تمرینی ورزش صبحگاهی با شدت بالا و شدت پایین بر شاخص های آمادگی جسمانی صورت پذیرفته است. برای انجام پژوهش حاضر، دو فاکتور آمادگی جسمانی شامل توان هوازی و قدرت عضلانی انتخاب شدند.
روشروش این پژوهش فراتحلیل است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه نشریات علمی پژوهشی فارسی و آی.اس.آی انگلیسی است که تاثیر ورزش صبحگاهی بر آمادگی جسمانی را بررسی کرده اند. در ابتدا تعداد 305 و در پس از بررسی دقیق تر، 96 مقاله مرتبط تشخیص داده شدند. در نهایت با بررسی متن کامل مقالات، در مجموع 19 مقاله وارد مرور سیستماتیک شدند. برای انجام تحلیل آماری، میانگین تغییرات FMD در هر گروه با هم مقایسه و انحراف معیار میانگین تغییرات با استفاده از p-value گزارش شده، آماره T و خطای استاندارد محاسبه شد. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار STATA انجام گرفت. برای تحلیل یافته ها از تفاوت میانگین های نتایج استخراج شده و دستور metan و برای بررسی ناهمگنی نیز از آزمون مجذور کای و شاخص I2 در نرم افزار استفاده شد.
یافته هایافته های متاآنالیز 8 مطالعه بر روی توان هوازی نشان داد ورزش صبحگاهی چه با شدت بالا باشد یا با شدت پایین، توان هوازی را بهبود می بخشد. همچنین نتایج متاآنالیز 11 مطالعه بر روی قدرت عضلانی نشان داد ورزش صبحگاهی، چه با شدت بالا باشد یا با شدت پایین، قدرت عضلانی را بهبود می بخشد.
نتایجاگرچه در مقایسه ورزش صبحگاهی با شدت بالا و ورزش صبحگاهی با شدت پایین، تاثیر ورزش صبحگاهی با شدت بالا بر فاکتورهای آمادگی جسمانی افراد به صورت معناداری بیشتر بود. لاکن در برخی مطالعات اشاره شده است ورزش صبحگاهی با شدت بالا، تاثیری منفی بر سلامت فیزیکی افراد دارد در نتیجه بهتر است ورزش صبحگاهی با شدت پایین انجام شود که علاوه بر بهبود فاکتورهای آمادگی جسمانی، سلامت فیزیکی افراد را نیز بهبود بخشد.
کلید واژگان: آمادگی جسمانی, توان هوازی, قدرت عضلانی, ورزش صبحگاهیBackground and PurposeThe aim of this study was to meta-analyze the studies conducted on the effectiveness of two high-intensity and low-intensity morning exercise training methods on physical fitness indices. For the present study, two factors of physical fitness including aerobic strength and muscle strength were selected.
MethodThe method of this research is meta-analysis. The statistical population of the study includes all Persian scientific research journals and English ISI that have studied the effect of morning exercise on physical fitness. Initially, 305 and after a closer look, 96 related articles were identified. Finally, by reviewing the full text of the articles, a total of 19 articles were systematically reviewed. For statistical analysis, the mean changes of FMD in each group were compared and the standard deviation of the mean changes was calculated using the reported p-value, T-statistic and standard error. Statistical analysis was performed using STATA software. To analyze the findings, the difference between the means of the extracted results and the metan command was used, and to investigate the heterogeneity, the chi-square test and the I2 index in the software were used.
findingsFindings of Meta-Analysis 8 Studies on aerobic power showed that morning exercise improves aerobic power whether high or low intensity. The results of a meta-analysis of 11 studies on muscle strength also showed that morning exercise, whether high-intensity or low-intensity, improved muscle strength.
ResultsHowever, in comparison with high-intensity morning exercise and low-intensity morning exercise, the effect of high-intensity morning exercise on physical fitness factors was significantly greater. However, some studies have shown that high-intensity morning exercise has a negative effect on physical health, so it is better to do low-intensity morning exercise, which in addition to improving physical fitness factors, also improves physical health.
Keywords: Physical fitness, aerobic power, muscle strength, morning exercise -
مقدمههدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر 8 هفته ورزش صبحگاهی بر ایمونوگلوبولین A بزاقی (S-IgA) و کورتیزول سرم و رابطه ی بین آنها در افراد میانسال بود.
مواد و روش ها30 مرد غیر فعال سالم 30 تا 50 ساله (با میانگین قد 06/175 سانتی متر و وزن 43/77 کیلوگرم) به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمون به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه در ساعت 6 صبح ورزش صبحگاهی را با شدت 75 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا کردند و گروه شاهد فعالیت عادی روزمره ی خود را انجام دادند. نمونه های خون و بزاق (کورتیزول سرم و s-IgA) به صورت ناشتا در روز قبل از ورزش و در روز ورزش پس از پایان برنامه ی تمرینی در زمانی یکسان (9 صبح) جمع آوری شدند. اطلاعات و داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری تی مستقل و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری برای رد یا قبول فرضیه ها 05/0P< در نظر گرفته شد.یافته هایک دوره ی 8 هفته ای ورزش صبحگاهی موجب افزایش معنی دار در غلظت IgA بزاقی گروه آزمون شد (05/0p<) در حالی که تغییری در گروه شاهد به وجود نیامد. هیچ گونه تغییری در سطح کورتیزول پلاسمای خون آزمودنی های دو گروه مشاهده نشد. بین غلظت IgA بزاق و کورتیزول سرم همبستگی معنی داری مشاهده نشد (011/0=r).
نتیجه گیریهشت هفته ورزش منظم با شدت متوسط در صبح می تواند موجب بهبود برخی از شاخص های دستگاه ایمنی مخاطی s-IgA) (در افراد میانسال شود.
کلید واژگان: ورزش صبحگاهی, ایمونوگلوبولین (آنتی بادی) A بزاقی, کورتیزول سرمIntroductionThe purpose of this study was to determine changes in salivary immunoglobulin A concentrations (S-IgA) & cortisol levels and any relationship between them, in adults after eight weeks of moderately intense exercise in the morning.Material And MethodsThirty, healthy, adult men (aged 30-50 years) having a sedentary lifestyles, were randomly selected and assigned to either the control or the exercise group their exercise program consisted of three sessions a week, for eight weeks. Each subject performed exercise at 06:00 a.m at 75% of maximum heart rate during the study, while controls continued their normal life style. Changes in fasting S-IgA concentrations and cortisol serum levels were monitored at the beginning and end of exercise at (0900) a.m following every session. Analysis of data was performed, using t-student test for comparing means of pre and post test. Pearsons correlation was used to determine any relationship between S-IgA concentration with cortisol concentration. The level of significance was chosen at P≤0/05.ResultsResults indicated significant changes in S-IgA concentrations in the pre and post exercise evaluations for the experimental group, while these remained unchanged in the control group. No significant differences were observed in serum cortisol levels, between experimental and control groups, without any relationship with salivary cortisol.ConclusionRegular moderate exercise in the morning seems to enhance some factors of mucosal immune function in adults, which, in turn may contribute a decrease risk of infection.Keywords: Moderate morning Exercise, Salivary Immunoglobulin A, Cortisol Serum
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبهای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شدهاست.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شدهاند و انتظار میرود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار سادهای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش دادهشود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشتههای نویسنده خاصی هستید، یا میخواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
- 8835
- 179
-
علمی9014
- 8995
- 19
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.