به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۵۲۸ عنوان مطلب
|
  • پریسا بزرگ زاد
    اتنوگرافی یکی از انواع روش های تحقیق کیفی است که در آن محقق جنبه های ارزشی، اعتقادی و فرهنگی را در گروهی از افراد یا جوامع مورد مطالعه قرار می دهد. اتنوگرافی انتقادی در واقع انجام همین کار با تمرکز بر قدرت، پرستیژ، جایگاه و اقتدار افراد و گروه های اجتماعی است (1). در مطالعات اتنوگرافی پژوهشگر با منطقی استقرایی بر تعاملات بین افراد تمرکز می کند تا معانی نهفته در فرهنگ را کشف کند و رویکرد انتقادی توجه پژوهشگر را به سمت افرادی که نقش کم تری در این تعاملات دارند، جلب می کند (2). Madison به نقل از Thomas اتنوگرافی انتقادی را یک اتنوگرافی کلاسیک با هدف سیاسی می داند که در آن قوم نگار تنها به دنبال توضیح معانی کنش ها در درون یک بافت خاص نیست، بلکه می خواهد بداند که این معانی در تقابل با ساختار گسترده تر قدرت چگونه توصیف می شوند (3). بدین ترتیب در تمامی عرصه هایی که تعاملات تحت تاثیر مناسبات قدرت قرار می گیرد، دیدگاه انتقادی مطرح می شود. اتنوگرافی انتقادی نقش مهمی در مطالعات سلامت به ویژه در پرستاری دارد، اکثر افراد این حرفه زن ها هستند و روابط قدرت یکی از عواملی است که تعاملات پیچیده پزشک- پرستار و پرستار- بیمار را تحت تاثیر قرار می دهد (4).
    کلید واژگان: اتنوگرافی انتقادی
    Parisa Bozorgzad
    Ethnography is a qualitative research method in which researchers study various values، beliefs and cultural meanings in a group of people or society. Critical ethnography puts more emphasis on social groups and individuals'' power، prestige، authority and status (1). In ethnographic studies، researchers employing inductive logic focus on interactions between people to discover the meaning embedded in culture. Critical approach attracts researchers’ attention towards individuals who play a minor role in social interactions (2). Madison quoting Thomas contends that critical ethnography is a classic ethnography with a political aim. The ethnographer not only explains the meanings of interaction in a specific context، but also strives to know how these meanings are described against the broad structure of power (3). Thus، critical ethnography involves all the fields in which interactions are influenced by power relations. Critical ethnography plays an essential role in health research and nursing، in particular. Most of the nurses are female; and power relations are one of many factors that affect the complex doctor-nurse and nurse-patient interactions (4).
    Keywords: Critical Ethnography
  • مریم ذاکری حمیدی، رباب لطیف نژاد رودسری
    مقدمه
    اتنوگرافی متمرکز، نوع متمایزی از اتنوگرافی جامعه شناختی است که به طور خاص، در تحقیقات کاربردی علوم سلامت مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به کاربرد اتنوگرافی متمرکز در تحقیقات بالینی و فقدان منابع فارسی جهت شناخت این روش پژوهش، مطالعه مروری حاضر با هدف معرفی جامع و کامل روش اتنوگرافی متمرکز بر اساس منابع موجود انجام شد.
    روش
    این مطالعه مروری بر 21 مقاله و 17 کتاب منتشر شده در رابطه با اتنوگرافی متمرکز بین سال های 1979 تا 2015 بود. مستندات مذکور با جستجو در پایگاه های ISI Web of Science، Science Direct و Pubmed کتب مرتبط با استفاده از کلمات کلیدی تحقیق کیفی، اتنوگرافی و اتنوگرافی متمرکز بازیابی شد و سپس موضوعات اصلی و مفاهیم مشترک آن مورد تبیین و تحلیل قرار گرفت. در این مرور، مقالاتی که واژه های مورد جستجو در بخش عنوان یا کلمات کلیدی آن ها درج شدند و به زبان انگلیسی بودند، مورد استفاده قرار گرفت.
    یافته ها
    اتنوگرافی متمرکز به بررسی ارتباط باورهای فرهنگی با رفتارهای سلامتی پرداخت و به جای تمرکز بر گروه های بزرگ فرهنگی و قومیت ها، بر روی فعالیت ها و تجارب مشترک گروه های کوچک اجتماعی تمرکز می کند. جمع آوری داده ها در مطالعات اتنوگرافی متمرکز با روش های مصاحبه نیمه ساختار یافته و مشاهده به همراه یادداشت برداری در طی مشاهدات و تعاملات فرهنگی و شخصی و برگه اطلاعات دموگرافیک صورت می گیرد. تجزیه و تحلیل داده ها هم زمان با جمع آوری داده ها انجام شد.
    نتیجه گیری
    اتنوگرافی متمرکز راهی برای به دست آوردن دانش زمینه ای برای انجام اقدامات لازم در طراحی اقدامات درمانی متناسب با فرهنگ جامعه و بنابراین، ارتقای سلامت جامعه می باشد.
    کلید واژگان: اتنوگرافی, اتنوگرافی متمرکز, پژوهش کیفی, تحقیقات علوم سلامت
    Dr Maryam Zakeri, Dr Robab Latifnejad
    Introduction
    Focused ethnography is a distinct type of sociological ethnography which particularly is predominantly used in applied health studies. Considering Due to the application of focused ethnography in clinical research and lack of Persian sources for this research methodology, this study was conducted to provide a comprehensive thorough explanation of focused ethnography based on the available resources.
    Method
    This paper is a traditional review of 21 articles and 17 books in relation toon focused ethnography which have been published between 1979 and 2015. These documents have beenwere retrieved from databases including ISI Web of Science, Science Direct, and PubMed as well as relevant books using keywords of qualitative research, ethnography, and focused ethnography. and Then, they have beenwere analyzedsed in terms of major themes and common concepts. In this review, English articles, which included certain English search terms in their title or keyword section, were evaluated.
    Results
    Focused ethnography investigates the relationship between cultural beliefs and health behaviors and instead of exploring large cultural groups and ethnicities focusesd on the shared behaviours and experiences of small groups. In focused ethnographic methodsstudies, data are collected through semi-structured interviews and observation combined with field notes, cultural and /personal interactions, and the use of demographic data sheets. The analysis of the data started was conducted simultaneously with data collection.
    Conclusion
    Generally, focused ethnography is a methodology to of building background knowledge in order to take the required measures to design therapeutic interventions in line with the culture of a society, and consequently, improveing public health.
    Keywords: Ethnography, Focused ethnography, Qualitative study, Health sciences research
  • علیرضا پویا، زینب ملکی
    قوم نگاری یکی از روش های کیفی تحقیق در علوم انسانی است. در این روش محقق با درگیری فعال در میدان تحقیق به دنبال مشارکت در توسعه معرفت علمی در گروه ها یا فرهنگ هاست. در این رویکرد، افراد، با استفاده از ابزارهایی متنوع، به منظور دریافت معانی اجتماعی در شرایط طبیعی بررسی می شوند. مشاهده گروه پژوهش در شرایط طبیعی و سرانجام تحلیل و ارزیابی یافته ها در زمینه و بستر پژوهش باعث دیدی جامع در تحقیق قوم نگاری با اعتبار نسبتا بالایی شده است. در این مقاله سعی شده است ابعاد گوناگون پژوهش قوم نگاری بررسی شود. به همین منظور، پارادایم و روش شناسی غالب در این روش و مراحل تحقیق با رویکرد قوم نگاری معرفی شده است. در نهایت رویکردی نو با عنوان «قوم نگاری انتقادی» مطرح شده است.
    کلید واژگان: تحقیق کیفی, قوم نگاری, تحلیل محتوا, نظریه مفهوم سازی بنیادی, قوم نگاری انتقادی
    Ali Reza Poya, Zainab Malaki
    Ethnography is one of research qualitative methods in humanities. In this method the researcher by active involvement in the research field tries to participate in development of scientific insight in groups or cultures. In this approach by using different tools the individuals are studied to extract social meanings from natural conditions. Research group observation in natural conditions and finally analysis and appraisal of research bed findings and field lead to comprehensive insight in ethnography research with relatively high credit. In this research it is attempted to study the different dimensions of ethnography research. Therefore the dominant methodology and paradigm in this research and research stages with regard to ethnography approach introduced. Finally a new approach by the title of "critical ethnography" suggested.
    Keywords: Qualitative Research, Ethnography, Content Analysis, Grounded Conceptualization Theory, Critical Ethnography
  • عباس گرگی*، سعید گودرزی
    به طورکلی، تحقیقات به دودسته کمی و کیفی تقسیم می شوند. تحقیقات کیفی انواع متعددی دارند که مهم ترین آن مردم نگاری، نظریه مبنایی، پدیدارشناختی، تحلیل گفتمان، تاویل شناسی یا هرمنوتیک و نشانه شناسی هستند. مردم نگاری انتقادی نوعی ازمردم نگاری است که ریشه در مکتب شیکاگو دارد و توسط مرکز مطالعات بیرمنگام در انگلستان توسعه یافت. هدف اصلی مردم نگاری انتقادی، نقد و تفسیر فرهنگ و تغییر آن به نفع برابری قدرت در روابط اجتماعی و توانمندسازی سوژه های موردمطالعه است. بنابراین مردم نگاری انتقادی همواره با مسئله قدرت مرتبط است و تغییرگرایی، ارزش گرایی و رابطه عاملیت/ ساختار ازجمله مشخصه های این روش هستند. یکی از روش ها در مردم نگاری انتقادی، روش کارسپیکن است که بر تجربه ارتباطی تاکید می نماید و از پراگماتیسم، نئومارکسیسم و پدیدارشناسی تاثیر گرفته است. کارسپیکن با قرار دادن مفهوم اعتبار در درون نظریه معنا، بر ارتباط درونی بین معنا و اعتبار تاکید می کند. او دارای یک رویکرد پنج مرحله ای در انجام مردم نگاری انتقادی است که عبارتند از: جمع آوری اسناد و مدارک اولیه؛ تحلیل داده های مشاهده ای جمع آوری شده؛ تولید داده های گفت وگویی (رویکرد امیک) با هدف جمع آوری داده هایی که دیدگاه ها و نقطه نظرات مشارکت کنندگان در تحقیق را انعکاس می دهد؛ کشف و شناسایی روابط سیستمی بین آنچه که درزمینه تحقیق کشف گردیده، با زمینه های گسترده تر و در آخر مرتبط ساختن یافته های به دست آمده از مراحل پیشین به سازه ها و نظریه های جامعه شناختی کلان تر، به منظور نشان دادن فرایندهای تولید و بازتولید اجتماعی.
    کلید واژگان: مردم نگاری انتقادی, کارسپیکن, تحلیل افق, میدان معنا, رویکرد امیک و اتیک
    Abbas Gorghi *, Saeed Goodarzi
    In general, research is divided into quantitative and qualitative categories. Qualitative research has several types, most notably ethnography, grounded theory, phenomenology, discourse analysis, hermeneutics, and semiotics. Critical ethnography is a kind of ethnography rooted in the Chicago School and developed by the Birmingham Center for Contemporary Cultural Studies in England. The main purpose of critical ethnography is to critique and interpret culture and change it in favor of equality of power in social relations and the empowerment of subjects under study. Therefore, critical ethnography is always related to the problem of power, and change, value-orientation and the relationship between agency and structure are among the characteristics of this method. One of the methods in critical ethnography is the method of  Carspecken that emphasizes the communication experience and has been influenced by pragmatism, neo-marxism, and phenomenology. By placing the concept of validity within the theory of meaning, Carspecken emphasizes the inner relationship between meaning and validity. He has a five-step approach to critical ethnography. These are: collecting original documents; analyzing collected observational data; generating conversational data (emic approach); the discovery of relationships between what is discovered and the fields broader and, finally, linking the findings from the earlier stages to macro-sociological theories and constructions, to illustrate the processes of production and social reproduction.
    Keywords: Critical Ethnography, Carspecken, Horizon Analysis, Meaning Field, Emic, Etic Approach
  • علیرضا محسنی مطلق، اصغر ایزدی جیران
    این مردم نگاری یک مردم نگاری دیالوژیک، گفتگویی و مباحثه ای است میان میدان و دو پژوهشگر. مردم نگاری دیالوژیک یا انسان شناسی دیالوژیک حاصل انقلاب متنی در انسان شناسی است. انسان شناسی متنی یا تفسیری با تعریف فرهنگ به مثابه متن در دهه های 1970 و 1980 پدید آمد. انقلاب متنی گیرتز باعث شد تا رخدادها و اعمال همچون متن هایی تفسیر شوند. پیروان گیرتز همچون جورج مارکوس، جیمز کلیفورد، پل رابینو، وینسنت کراپانزانو، و مایکل فیشر نیز بر آن شدند که لحظه مردم نگارانه لحظه نوشتن فرهنگ است. ما در این مقاله متاثر از رویکرد مردم نگاری چندصدایی در مکتب انسان شناسی تفسیری، تلاش کرده ایم تا تجربه خود از میدان آقا شاه بلبل را سامان دهیم. تمرکز ما بر روایت هایی است که در خصوص آقا شاه بلبل در منطقه دلیجان در استان مرکزی گفته می شود. با دو دوره حضور میدانی در مناطق اطراف غار آقا شاه بلبل بر آن بودیم تا صداهای فرهنگ را بشنویم و صداهای خودمان را نیز به این صداها بیفزاییم تا قادر شویم آهنگ فرهنگ را به گوش مخاطبانمان برسانیم. صداهای فرهنگ شامل روایت های گوناگون بومیان و صداهای پژوهشگران عبارت بود از آنگونه که شاه بلبل روایت می شود، و آنگونه که حس می شود.
    کلید واژگان: انسان شناسی تفسیری, آقا شاه بلبل, دلیجان, روایت, مردم نگاری چندصدایی
    Alireza Mohseni, Motlagh, Asghar Izadi, Jairan
    This ethnography is a dialogic ethnography between field and two researchers. Dialogic ethnography or dialogic anthropology was a result of textual revolution in discipline. Textual or interpretive anthropology has been definition of culture as text founded in 1970s and 1980s. Geertzian textual revolution considered and interpreted events and actions as texts. Marcus, Clifford, Rabinow, Crapanzano, and Fischer, as Geertz followers hold that ethnographic moment is the moment of writing culture. Affected by polyphonic ethnography in this essay, we tried organized our experience from the field of Agha Shah-Bolbol. Our focus is on the narratives that produced about Agha Shah-Bolbol cave in the region of Delijan, Markazi Province. By two period of doing fieldwork in the around of Agha Shah-Bolbol cave, we tried to hear the voices of culture and added our voices to these that enabled us conveyed the symphony of this culture to audience. Voices of culture includes various narratives of indigenious people and the voices of researchers: the way Agha Shah-Bolbol narrative and the way Agha Shah-Bolbol sensed.
    Keywords: Agha Shah, Bolbol cave, Delijan, interpretive anthropology, narrative, polyphonic ethnography
  • اصغر ایزدی جیران *
    اتنوگرافی خیابانی نوع بسیار اخیری از اتنوگرافی است که تلاش می کند با حرکت اتنوگرافر در فضاهای عمومی و باز شهری موضوعات فرهنگی در حرکت را بررسی کند. پژوهش اتنوگرافیک حاضر در خصوص «ماشین های محرمی» در شهر تهران گونه ویژه ای از اتنوگرافی خیابانی را نشان می دهد که در آن اتنوگرافر با ماشین خود درباره ماشین ها تحقیق می کند. نگارنده اصطلاح «ماشین نگاری» را برای بیان ویژگی های نظری و روش شناختی این نوع از پژوهش ابداع کرده است. پژوهش ماشین نگارانه حاضر نشان می دهند که چگونه افراد از ماشین به عنوان تجربه ماشین مند خود در بسترهای روزمره و مناسکی استفاده می کنند، چگونه ماشین ها را به «بدن های ثانویه» بدل می سازند، و چگونه اندیشه ها و احساسات از خلال دستکاری های ماشین ها منتقل می شوند.
    این مقاله با حرکت از شاخه ها و رویکردهای انسان شناسی اشیا/ انسان شناسی فرهنگ مادی و انسان شناسی حس ها / انسان شناسی حسی تلاش کرده است تا ماشین را از خلال ابعاد حسی آن، یعنی ابعاد دیداری، شنیداری، بساوایی و به ویژه حرکتی تحلیل کند. اساسا ماشین های محرمی بیانگر بعد حرکتی مناسک محرم در تهران هستند. حرکت ماشین ها به ظاهر و صداهای عزادارانه محرمی ماشین ها ویژگی ای پیوندی می دهد که از طریق آن چشم اندازها و گوش اندازهای جدیدی پدید می آیند. دستاورد مهم دیگر این مقاله طرح ایده «اتنوگرافی در حرکت» است که به انسان شناسان یاد می دهد تا جهان فرهنگی اجتماعی را در حرکت و با حرکت از نو مفهوم بندی کنند. بدین ترتیب باید به جای مشاهده مشارکتی به عنوان روش اصلی و کلاسیک انسان شناسی از «حرکت مشارکتی» استفاده کرد.
    کلید واژگان: ماشین, انسان شناسی حس ها, ماشین نگاری, حرکت, اتنوگرافی خیابانی
    Asghar Iezadi Jeyrani *
    Street ethnography is a recent jenere of ethnography which tries, with movement of ethnographer in urban public and open spaces, to explore cultural matters in motion. My ethnographic research about “Muharram Cars” in Tehran shows a special type of stret ethnography in that ethnographer explore about cars with his or her car. I made the term “Cargraphy” to express theoretical and methodological features of this type of ethnographic research. This cargraphic research shows how individuls use cars as a emcaried experience in everyday and ritualistic contexts, how cars became secondary bodies, and how thoughts and feelings conveyed through manipulations of cars.
    My ethnographic research about “Muharram Cars” in Tehran shows a special type of stret ethnography in that ethnographer explore about cars with his or her car. I made the term “Cargraphy” to express theoretical and methodological features of this type of ethnographic research. This cargraphic research shows how individuls use cars as a emcaried experience in everyday and ritualistic contexts, how cars became secondary bodies, and how thoughts and feelings conveyed through manipulations of cars.
    Keywords: Car, Anthropology of the senses, Mashin-Negari, Movement, Street ethnography
  • محمد نظرپور*، هاشم داداشپور

    خود مردم نگاری روشی نوظهور در مردم نگاری است که در زمره روش های کیفی و در حیطه پارادایم تفسیر گرایی قرار می گیرد و هدف آن فهم فرهنگی زندگی روزمره از خلال تجربه زیسته محقق است که در قالب نوشتاری داستان گونه به توصیف غنی این تجربه در بستر فرهنگی آن می پردازد. با اینکه این روش در حوزه های مطالعاتی متنوعی در سالهای اخیر بکار گرفته شده است و در حال گسترش به سایر رشته ها است، در حوزه مطالعات شهری بسیار مهجور بوده است. شهرهای امروزی موزاییکی از خرده فرهنگ های متکثر هستند که پژوهشگران این حوزه می توانند با به کارگیری این روش به فهم لایه های عمیق از آنها از خلال تجربه زیسته خود نایل شوند. هدف این مقاله در گام اول، تشریح ویژگی های اصلی این روش و در گام بعدی، برقراری پیوند آن با حوزه مطالعات شهری در راستای فهم فرهنگی بسترهای شهری است. در این راستا ابتدا با بهره مندی از مطالعات کتابخانه ای و تحلیل اسنادی، مبانی فلسفی و روش شناسی خودمرد نگاری معرفی و سپس خود مردم نگاری شهری در محل تلاقی چهار چرخش اصلی(چرخش فرهنگی، چرخش روایی،چرخش فضایی و چرخش خود) در حوزه مطالعات شهری تبیین خواهد شد. تنوع فرهنگی حاکم بر شهرهای ایرانی و ضرورت فهمی عمیق و بومی از ویژگی های ماهوی آن نزد کنشگرانی که آن را به شکل بی واسطه ای تجربه می کنند اهمیت کاربست خودمرم نگاری شهری را در پژوهش های این حوزه دوچندان می کند.

    کلید واژگان: خود مردم نگاری, مطالعات شهری, روش شناسی کیفی, فرهنگ شهری, تجربه زیسته
    Mohammad Nazarpour*, Hashem Dadashpoor

    Autoethnography is an emerging approach in ethnography which falls under the qualitative methodology and interpretive paradigm. Although this approach has been used in various fields of study in recent years and is expanding to other disciplines, it has been very limited in urban studies. Today's cities are diverse subcultures mosaic of which researchers in this field can use to understand the deep layers through their lived experience. This study mainly aims to describe the major features of this approach and subsequently to link it with the field of urban studies to culturally understand the urban contexts. Accordingly, to understand the philosophical, epistemological and methodological principles of auto ethnography library research and documentary analysis has been used and for the application of auto ethnography in urban studies a field study has been conducted and urban auto ethnography is then explained at the intersection of four main turn ("cultural" turn, "narrative" turn, "spatial" turn and "auto" turn). Cultural diversity in Iranian cities and the need for a deep and indigenous understanding of its inherent characteristics among actors who experience it directly adds further importance to the application of urban autoethnography in research in this area.

    Keywords: Autoethnography, urban studies, qualitative methodology, urban culture, lived experience
  • سهیلا صادقی، نوح منوری
    در این مقاله مردمنگاری و روش شناسی مردمی به عنوان دو روش تحقیق در فرهنگ با هم مقایسه شده است. مردم نگاری به عنوان یک روش تحقیق مرسوم و متداول در انسان شناسی گاهی به درستی به کار گرفته نمی شود و روش شناسی مردمی نیز کمتر در ایران به عنوان روش تحقیق استفاده می شود. در شرح هر کدام از این دو روش تحقیق به تعریف، ویژگی ها، پیشفرض ها، مبانی نظری، اصول کاربردی، روش های گردآوری داده ها و انواع مختلف آن ها پرداخته، شباهت ها، تفاوت ها و تلقی های متفاوتی که از این دو روش می شود بیان شده؛ همچنین جایگاه هر کدام از آن ها در متن سنت های تاریخی-معرفت شناختی که از دل آن برآمده اند توصیف شده است. در پایان مثال هایی از مردم نگاری اتنومتدولوژیک به عنوان جلوهای از نزدیکی این دو روش ارائه شده است. در مطالعه روش های تحقیق بسیار مهم است که از کلیشه های رایج فراتر رفته و به مطالعه دقیق جنبه های مختلف هر روش تحقیق بپردازیم و به درهم تنیدگی ها و تاثیرات متقابل آن ها نیز توجه کنیم.
    کلید واژگان: فرهنگ, روش تحقیق کیفی, مردمنگاری, قومنگاری, روش شناسی مردمی, روش شناسی قومی, مردمنگاری اتنومتدولوژیک
    Soheyla Sadeghi, Nooh Monavari
    In this paper, ethnography and ethnomethodology are compared as two research methods to investigate culture. Ethnography as a well-established method in anthropology sometimes is applied inappropriately and ethnomethodology has not been used very often in Iran as a research method. Descriptions of the two research methods include a review of their definitions, characteristics, presuppositions, theoretical frameworks, practical principles, methods of data collection, and diverse types of them. On the other side, our comparison between these methods includes an exploration on their similarities and differences, different attitudes toward them, as well as the status of each of them in the context of historical-epistemological traditions that are considered as their cultivating conditions. At the end of the paper, some examples of Ethnomethodological Ethnography are presented to manifest the Proximity of these two research methodologies. In the study of research methods, it is very important to go beyond stereotypes and do a close study of various aspects of them in order to pay attention to their inextricably and reciprocal effects. Ethnography and ethnomethodology are related to each other in complex ways. Ethnomethodology seems to warn ethnography to be careful about its descriptive ambitions. Ethnomethodology will also need ethnography, verbal depictions and characterizations of events in particular places and at particular times.
    Keywords: culture, Qualitative Research Methods, Ethnography, Ethnomethodology, Ethnomethodological Ethnography
  • علی اشرف نظری*
    در دو دهه گذشته، بحث درباره ابعاد و مسایل مطالعات هویتی در جامعه ما رو به گسترش بوده است. به نحوی که شاهد بحث ها و مناظره های فکری گوناگون و انتشار مقاله ها و نوشتارهای تخصصی در مجله های علمی هستیم؛ اما چیزی که در این زمینه کمتر موردتوجه قرار گرفته است، تبیین مبانی روش شناختی مطالعات مردم نگاری و درک تحولات متاخر نظری - روش شناختی است. پرداختن به این مسیله ازآنجایی ضرورت دارد که اگر نتوانیم مبانی و اصول روش شناختی مطالعات را فرابگیریم، امکان بازنمایی درست هویت ها و به تبع آن، درک و تحلیل مسایل آن را نخواهیم داشت. پرسش اصلی مقاله حاضر این است که ماهیت روش شناسی مطالعات هویتی چیست و چگونه می توان به صورت روشمند به درک زمینه های فکری و فرهنگی اقوام مختلف پرداخت؟ فرضیه اصلی این است که توصیف عمیق و درک کیفی زندگی اقوام، از طریق مستندسازی تعاملات و روابط انسانی در زندگی روزمره در روش مردم نگاری ممکن خواهد بود. هدف اصلی نگارنده این است که با اولویت دادن به مطالعه مبانی روش شناختی مطالعات هویتی، به طرح روش های جدیدی نظیر مردم نگاری انتقادی، مردم نگاری بصری و مجازی، مردم نگاری دیجیتال، مردم نگاری پست مدرن و مردم نگاری پساانسان گرا پرداخته شود. تا بتوان متناسب با تحولات عمیق و سریع پدیدار شده، درک بهتری از چشم اندازهای نظری- روش شناختی این حوزه پیدا کنیم.
    کلید واژگان: مشاهده مشارکتی, مردم نگاری مجازی, مردم نگاری دیجیتال و مردم نگاری پساانسان گرا
    Aliashraf Nazari *
    In the last two decades, the debate on the dimensions and issues of ethnic studies in Iranian society has been growing. As can be seen, we have various intellectual debates and the publication of specialized papers in scientific journals. But what has received less attention in this field is the explanation of the methodological foundations of ethnic studies and the understanding of recent theoretical-methodological developments in this era. It is necessary to study this issue because if we don’t learn the basics and methodological principles of ethnic studies, we will not be able to properly represent ethnic identities and understand and analyze their issues. The main question of the present article is what is the nature of the methodology of ethnic studies and how can we systematically understand the intellectual and cultural backgrounds of different ethnic groups? The main hypothesis is that a deep description and qualitative understanding of ethnic life will be possible through the documentation of human interactions and relationships in everyday life in the ethnographic method. The author’s main goal is to prioritize the study of the methodological foundations of ethnic studies and to propose new methods such as critical ethnography, visual and virtual ethnography, digital ethnography, postmodern ethnography and ethnicity, and Post-humanism ethnography. I hope we can better understand the theoretical-methodological perspectives of this field in light of the profound and rapid developments that have taken place
    Keywords: Ethnography, Participatory Observation, virtual ethnography, Digital Ethnography, Post-Humanism Ethnography
  • سید محمد چاووشی*
    ارایه بحثی نظری، مقایسه یی و اسنادی درباره مهم ترین رویکردهای نظری که مردم نگاری از آغاز تاسیس دانشگاهی رشته مردم شناسی به خود دیده، هدف نوشته حاضر است. تقسیم بندی و بررسی سیر تحول این رویکردها از مبانی هستی شناختی و معرفت شناختی تا ویژگی های آشکارتر هر یک صورت گرفته و برای هر یک، مثال یا مثال هایی از بخش هایی از مردم نگاری های معتبر کلاسیک یا متاخری ارایه شده که در ادبیات مردم شناسی موجود است. واقع گرایی، تفسیر گرایی، کاربرد پذیری برای مردم (نه برای قدرت ها)، اخلاق گرایی و انتقادی یا سیاسی بودن در مردم نگاری، از مهم ترین مفاهیم مورد بحث هستند که در چهارمین رویکرد (مردم نگاری/ مردم شناسی ستیزنده) به اوج خود می رسند. مهم ترین نتیجه این است که فلسفه و زیست شناسی توانسته است که مبانی قابل دفاعی را برای اخلاق گرایی و انتقادی بودن در رویکرد اخیر (چهارم) فراهم نماید. لزوم ارایه چنین بحثی، شفاف سازی تفاوت هایی می باشد که در سطح آکادمی و حوزه علوم اجتماعی بین رویکردهای واقع گرا و پسامدرن می تواند جریان داشته باشد.
    کلید واژگان: مردم نگاری, اخلاق گرایی, واقع گرایی, کاربرد پذیری, انتقادی بودن
    Seyed Mohammad Chavooshi *
    Giving a comparative theoretical and documental discussion about the different approaches to ethnography from academic emergence of anthropology up to now, is the goal of the present article. The classification of ethnographical approaches and evaluation of the change route is discussed from their ontological and epistemological bases up to their more overt characteristics and every approach is exemplified with some parts of the authentic classic or recent ethnographies that exist in anthropological literature. Realism, interpretivism, applicability for peoples (not for powers), moralism and criticalism are the most important discussed concepts that have reach to their highest level in the fourth approach, i.e. militant anthropology / ethnography. The most important result is: philiosophy and biology have been able to give a defensible base for the moralism and criticalism of recent (fourth) approach. The necessity of this discussion is clarifying the most intensive differences between the realist and postmodernist approaches that can be ongoing in the field of social science and at academic level.
    Keywords: Ethnography, moralism, Realism, applicability, Criticality
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال