به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۹۸۳ عنوان مطلب
|
  • عبدالواحد معربی*، بهمن مصلی نژاد، مهدی پورمهدی بروجنی، امید قزوانچاهی

    اسهال پاروویروسی در سگ سانان، یک بیماری مهم، همراه با اسهال و استفراغ خونی می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی یافته های اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی دستگاه گوارش سگ های مبتلا به اسهال پاروویروسی سگ بود. بدین منظور تعداد 30 قلاده سگ مبتلا به پاروویروس، از نژادهای مختلف و در محدوده سنی بین 2 تا 11 ماه، مورد بررسی قرار گرفتند. در ادامه مختصات مورد نظر در دستگاه گوارش سگ ها، توسط دستگاه اولتراسونوگرافی لاندویند اندازه گیری شد. میانگین ضخامت دیواره معده، روده باریک و قولون، به ترتیب برای حیوانات گروه های A1 (سگ های زیر 6 ماه دچار اسهال خونی پاروویرسی) 38/1، 14/2، 9/0 و A2 (سگ های بالای 6 ماه دچار اسهال خونی پاروویرسی) 5/1، 96/1 و 84/0 میلی متر به دست آمد. همچنین مقادیر پارامترهای فوق برای حیوانات گروه های B1 (سگ های زیر 6 ماه دچار اسهال خونی غیرپاروویرسی)، B2 (سگ های بالای 6 ماه دچار اسهال خونی غیرپاروویرسی)، C1 (سگ های زیر 6 ماه دچار اسهال غیر خونی) و C2 (سگ های بالای 6 ماه دچار اسهال غیر خونی) نیز، تعیین شد. میانگین تعداد انقباضات پریستالتیک در روده باریک سگ های گروه های A1، A2، B1، B2، C1 و C2 هم به-ترتیب 6/1، 4/1، 18/2، 5/1، 1/2 و 4/2 ثبت شد. نتایج نشان داد که اسهال خونی می تواند تعداد انقباضات پریستالتیک را کاهش دهد. البته، تفاوت معنی داری را بین گروه های A و B با C نشان داد (05/0>p)، اما تفاوت بین گروه A با B معنی دار نبود (05/0<p). همچنین تغییر در اکوژنیسیته به صورت هیپراکوئیک (20 درصد) و هیپواکوئیک (67/16 درصد) نیز مشاهده گردید. یافته های فوق می توانند تا حد زیادی در روند درمان اسهال سگ ها، کمک کننده باشند.

    کلید واژگان: پاروویروس, اولتراسونوگرافی, رادیوگرافی, سگ, اسهال.
    Abdolvahed Moarabi *, Bahman Mosallanejad, MAHDI POURMAHDI BORUJENI, Omid Ghazvanchahi

    Canine parvovirus (CPV-2) is an important disease with high relatively prevalence. In the present study, the ultrasonographic and radiographic findings of the gastro-intestinal tract were detected in dogs suffering from hemorrhagic and non-hemorrhagic diarrhea. Thirty dogs between 2 until 11 months of age (mean= 5.43 months) were examined with confirmed canine parvovirus enteritis by immunochromatography assay (ICA). The studied dogs were categorized into three groups and each group was divided into subgroups (less than 6 months) and (above 6 months). The mean of wall thickness of stomach, small intestine and colon were recorded 1.38, 2.14 and 0.9 mm for group A1 and 1.5, 1.96 and 0.84 mm for group A2 respectively. The above parameters were detected for groups B1, B2, C1 and C2. The mean of peristaltic contractions in small intestine of different groups A1, A2, B1, B2, C1 and C2 were recorded 1.6, 1.4, 2.18, 1.5, 2.1 and 2.4 respectively. The statistical analysis showed a significant difference between groups A and B with C group (p<0.05), but the difference was not significant between groups A with B (p>0.05). The obtained results showed that hemorrhagic diarrheas (parvovirus and non-parvovirus) can decrease the number of peristaltic contractions in small intestine. Changes in echogensity were seen as hyperechoic (6 out of 30; 20%) and hypoechoic (5 out of 30; 16.67%). Although none of the above changes are pathognomonic for canine parvovirus enteritis, but the above findings in combination with other signs can be highly helpful in the treatment process.

    Keywords: Parvovirus, Ultrasonography, Radiography, Dog, Diarrhea
  • بهمن مصلی نژاد، مسعود قربانپور نجف آباری، رضا آویژه
    دو قلاده سگ 3 و 5 ماهه، هر دو نر و از نژاد دوبرمن پینچر و ژرمن شفرد با علائم کسالت، استفراغ، اسهال شدید هموراژیک، دهیدریشن شدید، تب و بی اشتهایی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه اهواز ارجاع داده شدند. واکسیناسیون در سگ های مبتلا صورت نگرفته بود. عفونت همزمان کروناویروس و پاروویروس با استفاده از روش ایمونوکروماتوگرافی در آن ها تشخیص داده شد. تابلوی خونی، کاهش تعداد گلبول های سفید را به صورت لکوپنی، نوتروپنی و لنفوپنی نشان داد. نهایتا درمان های حمایتی در جهت جلوگیری از مرگ، ناشی از دهیدریشن و پیشگیری از عفونت های ثانویه باکتریایی صورت گرفت. علیرغم درمان، یک سگ از نژاد دوبرمن پینچر 3 روز بعد از شروع علائم بالینی تلف شد و سگ دوم بعد از 4 روز بهبودی پیدا کرد. طبق بررسی های به عمل آمده، این مطالعه اولین گزارش از عفونت همزمان ناشی از کروناویروس و پاروویروس در سگ های اسهالی ایران می باشد.
    کلید واژگان: پاروویروس, کروناویروس, اسهال, سگ, ایران
    Mosallanejadb., Ghorbanpoor Najafabadim., Avizeh, R
    Two male dogs at the age of 3 and 5 months of Doberman pinscher and German shepherd breeds were referred to the Veterinary Hospital of Ahvaz University with clinical signs of depression, vomiting, haemorrhagic diarrhoea, profound dehydration, fever and anorexia. The affected dogs had not the history of vaccination. Concurrent infection of canine parvovirus and coronavirus was detected in dogs by means of immunochromatography assay. The haemogram showed lowered white blood cell counts as leukopenia, neutropenia and lymphopenia. The dogs received supportive treatment to correct the life-threatening dehydration and prevention of secondary bacterial infections. Despite treatment, one dog (Doberman pinscher) died within 3 days after the onset of clinical signs, and the second dog recovered after 4 days. To the best of our knowledge, this is the first report of concurrent infection of canine parvovirus and coronavirus in diarrhoeic dogs in Iran.
    Keywords: Parvovirus, Coronavirus, Diarrhoea, dog, Iran
  • نسیم وکیلی، بهمن مصلی نژاد*، رضا آویزه، مسعودرضا صیفی آباد شاپوری، مهدی پورمهدی

    پاروویروس تیپ-2 همواره به عنوان یکی از مهمترین ویروس های مسوول، در ایجاد آنتریت هموراژیک حاد در سگ ها به شمار می رود. تشخیص سریع و دقیق عفونت ناشی از پاروویروس تیپ-2، بویژه در کنل ها (لانه سگ)، جهت جداسازی سگ های آلوده مهم است. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه دو تست آزمایشگاهی یعنی واکنش زنجیره ای پلی مراز و ایمونوکروماتوگرافی اسی بود که بیشتر جهت تشخیص عفونت ناشی از پاروویروس در سگ های خانگی بکار برده می شود. نمونه های مدفوع از 55 قلاده سگ (50 مورد مبتلا به اسهال خونی و 5 قلاده سالم) در فاصله سال های 91-1390 در منطقه اهواز، جنوب غرب ایران جمع آوری شده بود. سگ های مورد مطالعه، به دو گروه سنی (کمتر از 6 ماه و بالای 6 ماه)، 4 نژاد مختلف (تریر، ژرمن شفرد، دوبرمن پینچر و مخلوط) و بر اساس محیط به دو گروه (باز و بسته) تقسیم بندی شدند. تمام نمونه ها با دو روش ایمونوکروماتوگرافی و واکنش زنجیره ای پلی مراز مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج با استفاده از روش های آماری کاپا، مک نمار و مربع کای آنالیز شدند. ایمونوکروماتوگرافی اسی و واکنش زنجیره ای پلی مراز قادر بودند که آنتی ژن یا اسید نوکلئیک پاروویروس تیپ-2 را به ترتیب در 33 و 50 مورد از نمونه های اسهالی تعیین کنند. نمونه های سگ های سالم با هردو آزمایش منفی بودند. اگرچه حساسیت روش ایمونوکروماتوگرافی اسی در مقایسه با واکنش زنجیره ای پلی مراز 66 درصد تعیین شده بود (واکنش زنجیره ای پلی مراز حساس تر از ایمونوکروماتوگرافی اسی)، با این وجود آنالیز آماری نشان داد که تفاوت بین دو تکنیک معنی دار نبودند (P>0.05). آزمایش کاپا بین دو روش 38/0بدست آمد. آزمایش خون نیز نشان داد که اکثر سگ های آلوده دچار لکوپنی، لنفوپنی و نوتروپنی بودند (82%، 41 مورد از 50 نمونه). نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که استانداردسازی دقیق روش های آزمایشگاهی برای تشخیص عفونت های پاروویروسی لازم هستند تا یک ابزار مناسب جهت تشخیص عامل اتیولوژیک گاستروآنتریت هموراژیک را فراهم نمایند. اگرچه ایمونوکروماتوگرافی، روشی ساده و سریع جهت تفریق نمونه های مشکوک به پاروویروس است، اما واکنش زنجیره ای پلی مراز نسبت به ایمونوکروماتوگرافی اسی حساس تر و قابل اعتمادتر است. علاوه بر این تحت تیپ های پارووویروس بعد از تایید این ویروس با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز تعیین شدند. در این آزمایش 48 نمونه CPV-2b و 2 نمونه دیگر CPV-2a بودند. نتایج ما نشان داد که CPV-2b تحت تیپ غالب بود.

    کلید واژگان: پاروویروس, واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR), ایمونوکروماتوگرافی(ICA), سگ
    N. Vakili, B. Mosallanejad, R. Avizeh, M.R. Seyfiabad Shapouri, M. Pourmahdi

    Canine parvovirus type 2 (CPV-2) is one of the most common viruses responsible for acute hemorrhagic enteritis in dogs. A rapid and accurate diagnosis of CPV-2 infection is especially important in kennels in order to isolate infected dogs. The aim of the present study was to compare two laboratory tests i. e.، Polymerase Change Reaction (PCR) and Immunochromatography assay (ICA) most commonly used for the diagnosis of canine parvovirus infection in companion dogs. Fecal samples were collected from fifty five dogs (50=hemorrhagic diarrheic and 5= healthy) between 2011 and 2012 in Ahvaz district، southwest of Iran. The studied dogs were divided into two age groups (<6 months، and>6 months)، four different breeds (Terriers، German shepherds، Doberman pinschers and Mixed) and based on environment into two groups (open and close) also. All samples were tested by ICA and PCR methods and the results were analyzed by using Kappa test، Mc Nemar and Chi-square analysis. ICA and PCR were able to detect CPV-2 antigen or nucleic acid in 33 and 50 of the hemorrhagic diarrheic samples، respectively. Samples of healthy dogs were negative by both tests. Although sensitivity of ICA compared with PCR method was determined to be 66% (PCR more sensitive than ICA)، nevertheless statistical analysis showed that the difference between two techniques were not significant (P>0. 05). Kappa test was obtained 0. 38 between two techniques. CBC showed that most infected dogs had leucopenia، lymphopenia and neutropenia also (82%; 41 out of 50 samples). Obtained results of this survey showed that accurate standardization of laboratory tests is required to provide veterinarian with an effective tool for a precise etiological diagnosis of hemorrhagic gastroenteritis due to CPV infection. Although Immunochromatography is a simple and quick method for screening of fecal samples of dogs suspected of CPV infection، but PCR is more sensitive and reliable than ICA. Moreover، the subtypes of the virus determined by PCR test after verifying parvovirus. In this test 48 samples were CPV-2b and another 2 samples were CPV-2a. Our results showed that CPV-2b was the predominant subtype.

    Keywords: parvovirus, Polymerase Chain Reaction (PCR), Immunochromatography assay (ICA), dog
  • این مطالعه جهت تعیین میزان شیوع پاروویروس، در سگ های ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی اهواز، در استان خوزستان انجام شده بود. نمونه های مدفوع از 78 قلاده سگ اسهالی در طول سال های 86 – 1384 بدست آمده بود. سگ های تحت مطالعه به 2 گروه سنی (کمتر و بیشتر از 6 ماه)، 4 نژاد مختلف (تریر، ژرمن شفرد، دوبرمن پینچر و مخلوط) و بر اساس علائم بالینی به 2 گروه (اسهال هموراژیک و غیر هموراژیک)، با استفاده از آزمون دقیق فیشر تقسیم بندی شدند. میزان شیوع عفونت بر علیه آنتی ژن پاروویروس (تیپ های 2a یا 2b) در این سگ ها 7/16% (13 تا از 78 مورد)، با استفاده از روش ایمونوکروماتوگرافی بدست آمد و این نشان می دهد که ویروس در اکوسیستم موجود است. شیوع عفونت در سگ های کمتر از 6 ماه 95/21% (9 تا از 41 مورد) و در نژادهای تریر 31/26% (5 تا از 19 مورد) و ژرمن شفرد 21% (4 تا از 19 مورد) بیشتر بود اما تفاوت معنی داری مابین جنس های مختلف، گروه های سنی و مابین نژادها دیده نشد (05/. < P). با این وجود، عفونت به طور قابل توجهی در سگ های دارای اسهال هموراژیک بیشتر بود و میزان آن 38/41% (12 تا از 29 مورد) بود (05/. > P). تابلوی خونی در بیشتر سگ های مبتلا به پاروویروس به صورت لکوپنی، لنفوپنی و نوتروپنی بود.
    کلید واژگان: پاروویروس, ایمونوکروماتوگرافی, اسهال, سگ, اهواز
    B. Mosallanejad, B. M. Ghorbanpoor Najafabad, R. Avizeh, R. A. Ronagh
    This study was performed to determine the prevalence of Canine parvovirus (CPV) in dogs referred to Veterinary Hospital of Ahvaz, Khouzestan province, Iran. Fecal samples were collected from 78 diarrheic dogs between 2005 and 2007. The dogs were divided into two age groups (< 6 months and > 6 months), four different breeds (Terriers, Germanshepherds, Doberman pinschers and Mixed) and another two groups on the basis of clinical signs (hemorrhagic and non-hemorrhagic diarrhea) using Fischer''s exact test. Prevalence to CPV (2a or 2b) antigens in these dogs was 16.7% (13 of 78) by means of immunochromatography assay (IC) indicating that this virus is present in ecosystem. The infection had more prevalence in dogs less than 6 months (21.95%; 9 of 41) and in breeds of Terriers (26.31%; 5 of 19) and German Shepherds (21%; 4 of 19), but there were no significant differences between different sexes, age groups and breeds (P>0.05). Nevertheless, infection was significantly higher in hemorrhagic diarrheic dogs (41.38%; 12 of 29) (p<0.05). CBC showed that most infected dogs had leucopenia, lymphopenia and neutropenia.
    Keywords: Canine parvovirus, Immunochromatography, Dog, Diarrhea, Ahvaz
  • رضا فرجی، اردشیر نجاتی جوارمی، مصطفی صادقی*، رضا میرایی آشتیانی، حمیدرضا مژگانی

    یکی از اصلی ترین چالش هایی که این روزها گله داران، صاحبان سگ ها و یا مراکز آموزش و پرورش سگ های کار را تهدید می کند مربوط به بیماری پاروویروس (CPV) سگ سانان است. این ویروس در طی سال ها از زمان شناسایی تا کنون به انواع و سویه های متعددی انشقاق یافته که در نتیجه تغییرات ژنتیکی و آمینو اسیدی، تابع آن بوده و موجب شده طیف وسیعی از خانواده گوشت خواران را در سراسر جهان تهدید کند. بهترین راه مبارزه با تبعات این بیماری واکسیناسیون می باشد. لذا با توجه به عدم وجود مطالعات کافی از نحوه پراکنش و شیوع سویه های مختلف این ویروس که ممکن است از علل برجسته خطای واکسن و درگیری بالای سگ های کشور با این ویروس باشد در این تحقیق با مطالعه مولکولی و مقایسه فیلوژنتیکی سویه های ایرانی نسبت به سایر سویه های شایع جهان دریافتیم که سویه غالب شایع در کشور از نوع CPV-2a بوده و با شیوع 24 درصدی و ضمن اختلاف ژنتیکی در چندین نقطه از ژن VP2 با دیگر سویه ها احتمالا شاهد انتشار سویه جدیدی از این ویروس در کشور هستیم. درضمن بر اساس درخت فیلوژنی رسم شده مشخص شد که ایزوله های ایرانی آن سویه اختلاف توپولوژیکی نسبتا زیادی نسبت به سویه های منشا واکسن های تجاری رایج دارند که فرض اولیه این تحقیق را حمایت می کند.

    کلید واژگان: پاروویروس, سگ سانان, فیلوژنتیک, ‏CPV-2‎, ژن ‏VP2‎
    Reza Faraji, Ardeshir Nejati Javaremi, Mostafa Sadeghi *, Reza Miraei Ashtiani, HamidReza Mozhgani

    Nowadays one of the major challenges facing herders, dog owners, or working dog training centers is canine parvovirus (CPV-2). The virus has split into several types over the years since it discovered and resulted to genetic and amino acid changes that threaten a wide range of carnivorous around the world. The best way to avoiding the consequences of this disease is vaccination. This study were designed, due to the lack of sufficient studies on the distribution and prevalence of different types of this virus, which may be a prominent cause of vaccine errors, also because of high involvement of Iranian dogs with CPV. Molecular study and phylogenetic comparison of Iranian types compared to other types through the world showed that the dominant type of CPV-2 existed in Iran is CPV-2a with a prevalence of 24% and genetic differences in several points of VP2 gene with other types. We are probably facing to a new version of this virus in our country. In addition, based on the drawn phylogenetic tree, it was found that Iranian isolates on the other side have a relatively high topological difference compared to the origin types and conventional vaccines strain, which supports the initial hypothesis of this study.

    Keywords: canine, CPV-2, Parvovirus, phylogenetic, VP2 gene‎
  • Tuğba Ersoy, Ozlem Ozmen *

    Canine parvovirus (CPV) causes a contagious and fatal viral disease in dogs characterized by hemorrhagic enteritis. Apoptosis is a programmed cell death and one of the primary markers of this process is caspase 3. Proliferating cell nuclear antigen (PCNA) is also associated with important vital cellular processes. This study was conducted to examine the expressions of caspase 3 and PCNA in the intestinal samples of dogs naturally infected with CPV using immunohistochemical methods. A total of 30 dogs with parvoviral enteritis and five control dogs gut tissues were evaluated for caspase 3 and PCNA expressions. Increased immunoactivities of caspase 3 and PCNA were observed in epithelial, crypt and inflammatory cells in the CPV-infected dogs. Increased expressions of both markers were observed being related to the severity of disease. These results demonstrated the important roles of caspase 3 and PCNA in CPV pathogenesis. These markers may be useful for early diagnosis, estimation of the severity or future treatment strategies of this important disease.

    Keywords: Caspase 3‎, ‎ Immunohistochemistry, ‎ Parvovirus, ‎ Proliferating cell nuclear antigen
  • ارغوان زرندی، بهرام عمواوغلی تبریزی*، سیامک مشهدی رفیعی
    آنتی اکسیدان ها ترکیباتی هستند که مانع اکسیداسیون می شوند. اکسیداسیون یک واکنش شیمیایی است که می تواند رادیکال های آزاد را  تولید کند که منجر به واکنش های زنجیره ای می شوند و ممکن است به سلول های موجودات زنده آسیب برساند. آنتی اکسیدان هایی مانند تیول یا اسید اسکوربیک (ویتامین C) این واکنش های زنجیره ای را قطع می کنند. با توجه به شایع بودن بیماری پاروویروس در سگ سانان و تحقیقات اندک در خصوص تاثیر آنتی اکسیدان ها در کنترل این بیماری مطالعه حاضر به منظور تعیین تاثیر آنتی اکسیدان ها در روند درمان این بیماری انجام گرفت. در این مطالعه از تعداد 50 قلاده سگ که شامل 25 قلاده سگ بیمار مبتلا به بیماری پاروویروس و 25 قلاده سگ سالم از نظر این بیماری، نمونه خون اخذ شد، سپس فعالیت آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و میزان مالون دی آلدیید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم به روش اسپکتروفتومتری و کیت رندوکس اندازه گیری شد. داده ها به لحاظ آماری با روش  t-testو نرم افزار SPSS  ویرایش 23 تحلیل شدند. آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید دیسموتاز و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد کاهش آماری معنی دار و میزان مالون دی آلدیید افزایش آماری معنی دار نشان داد (05/0>p). نتایج نشان می دهد در سگ های مبتلا به عفونت پاروویروس سیستم آنتی اکسیدانی تحت تاثیر قرار می گیرد و بنابراین باید در درمان و پیشگیری از بیماری پاروویروس در سگ سانان به این امر توجه کرد.
    کلید واژگان: سگ, پاروویروس, آنتی اکسیدان های خون
    Arghavan Zarandi, Bahram Amouoghli Tabrizi *, Siamak Mashhahirafei
    Canine parvovirus (CPV-1) is a highly contagious viral disease in dogs that usually causes acute gastrointestinal disease in puppies. The disease is more common in dogs aged 6 weeks to 6 months. Antioxidants are compounds that prevent oxidation. Oxidation is a chemical reaction that can produce free radicals, thus leading to chain reactions that may damage the cells of living organisms. Antioxidants such as thiol or ascorbic acid (vitamin C) interrupt these chain reactions. Due to the prevalence of parvovirus in dogs and little research on the effect of antioxidants in controlling or exacerbating the disease, this study was performed to determine the effect of antioxidants in the treatment of this disease. In this study, blood samples were taken from 50 dogs, including 25 dogs with parvovirus disease and 25 healthy dogs with the disease, followed by catalase, glutathione peroxidase, superoxide dismutase, malondialdehyde and total antioxidant capacity. Rendox kit spectrophotometry was measured. Statistical results to t-test method and SPSS software version 23 were analyzed. The results showed that the enzymes of catalase, glutathione peroxidase, superoxide dismutase and total antioxidant capacity in the treatment group compared to the control group had a statistically significant decrease and the amount of malondialdehyde increased statistically (P <0.05). The results show that dogs with parvovirus infection are affected by the antioxidant system, so it should be considered in treatment and prevention.
    Keywords: dogs, parvovirus, antioxidants, blood
  • رضا آویزه، غلامحسین خواجه، بهمن مصلی نژاد، مهدی پورمهدی بروجنی، نسرین واشقانی فراهانی
    پاروویروس و کروناویروس به عنوان معمول ترین عامل اسهال عفونی در سگ های جوان تر از شش ماه شناخته شده اند. در این مطالعه الگوی الکتروفورتیک پروتئین های سرم 10 قلاده از هر یک از سگ های مبتلا به اسهال پاروویروسی و کروناویروسی با 20 قلاده سگ سالم با استفاده از روش الکتروفورز ژل استات سلولز مورد مقایسه قرار گرفت. تشخیص قطعی عفونت های پاروویروسی و کروناویروسی به کمک کیت های ایمونوکروماتوگرافی سریع صورت گرفت. کاهش معنی داری در غلظت سرمی پروتئین تام، آلبومین، گلوبولین تام، آلفا 1 گلوبولین، بتا 1 گلوبولین، بتا 2 گلوبولین و گاماگلوبولین به علاوه افزایش معنی داری در غلظت آلفا 2 گلوبولین سگ های مبتلا به آنتریت پاروویروسی نسبت به سگ های سالم مشخص گردید (001/0P<). در حالی که در سگ های واجد اسهال کروناویروسی غلظت گلوبولین تام، بتا 2 گلوبولین و گاماگلوبولین به شکل معنی داری پایین تر و غلظت بتا 1 گلوبولین به صورت معنی داری بالاتر از محدوده طبیعی بود (001/0P<). این نتایج ممکن است به بیماری زایی متفاوت پاروویروس و کروناویروس سگ ها مربوط باشد. بر خلاف عفونت پاروویروسی، نکروز ویلی ها و خونریزی در آنتریت کروناویروسی نادر است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که تفکیک و شناسایی اجزاء مختلف پروتئین سرم سگ ها می تواند درک تغییرات پاتولوژیک در شرایط متفاوت از جمله عفونت های پاروویروسی و کروناویروسی را آسان سازد.
    کلید واژگان: کروناویروس سگ ها, پاروویروس سگ ها, اسهال, الکتروفورز پروتئین های سرم
    Canine parvovirus (CPV) and coronavirus (CCV) have been incriminated as the most common causes of infectious diarrhea in dogs younger than 6 months. In this study، serum protein electrophoretic patterns were carried out in 10 naturally infected dogs with canine parvoviral and coronaviral enteritis، each ones and compared them with 20 clinically healthy dogs using cellulose acetate electrophoresis. Definitive diagnosis of CPV and CCV infections was confirmed by rapid immunochromatographic assay kits. Compared to healthy dogs، significant decreases were determined in the serum concentration of total protein، albumin، total globulin، α1 globulin، β1 globulin، β2 globulin and γ globulin as well as significant increase in α2 globulin concentration in dogs with parvoviral enteritis (p<0. 001). While in dogs with coronaviral enteritis the concentration of total globulin، β2 globulin and γ globulin was significantly lower and of β1 globulin was significantly greater than normal range (p<0. 001). These results may be due to different pathogenesis of CPV and CCV. Unlike CPV infection، villius necrosis and hemorrhage are rare in CCV enteritis. Our results indicate that separation and identification of different canine serum protein fractions facilitates the understanding of the pathological changes associated with different conditions including parvoviral and coronaviral infections.
    Keywords: Coronavirus, Canine Parvovirus, Diarrhea, Serum protein, Electrophoresis
  • A .Morovvati, H .Keyvanfar *, T. Zahraei Salehi, S. D .Mousavi Nasab, M .Zargar

    Canine parvovirus infection is the most highly infectious in dogs younger than six months. Our study aimed to design and optimize an In-house PCR Assay for Rapid Detection of parvovirus type 2 and compares it with REAL-TIME PCR and LAMP Assay and phylogenetic analysis. The virulence gene selected for the categories was vp2 for CPV-2. PCR products were cloned in pTZ57R/T plasmid for preparation of positive control. Determination of the specificity of primers was done with the negative control virus genomes, and the limit of detection was determined for the Homemade PCR, REAL-TIME PCR, LAMP, and to perform a phylogenetic study using partial vp2 gene sequences. Added analysis of PCR products using agarose gel electrophoresis for the vp2 gene showed 485bp, and GAPDH 900 bp bands, respective amplification using negative control genomes as template was negative. The least detectable copy number for the vp2 gene in a 25 µl PCR reaction equals 19 copies by homemade PCR, LAMP, and REAL-TIME PCR 25 and 21 copies, respectively. The phylogenetic analysis for the five field sequences formed three distinct clusters. The in-house PCR has advantages such as high specificity, sensitivity, and the ability to detect major CPV-2 pathogens. This assay may replace the previous laboratory methods and work as an essential supplement to the more time-consuming assays. Phylogenetic analysis is necessary for epidemiological studies to control and prevent disease.

    Keywords: Polymerase Chain Reaction, CPV, Molecular diagnostic, VP2, Phylogenetic analysis
  • روح الله درستکار، طراوت بامداد *، اسماعیل صابرفر
    زمینه و هدف

    اهمیت پروتئین VP2 پاروویروس سگی در اتصال به سلول‎های سرطانی انسانی و کیت‎های تشخیصی دامپزشکی سبب شده تا مطالعات گسترده‎ای در زمینه تولید این پروتئین صورت گیرد. هدف از انجام این پژوهش کلونینگ و تایید بیان پروتئین پوششی VP2 پاروویروس سگی در سیستم پروکاریوتی و بهینه نمودن بیان پروتئین VP2 در سیستم منحصر به فرد پروکاریوتی بدون سلول می‎باشد.
    مواد و روش‎ها: در این مطالعه تجربی، پلاسمید pET-21a VP2 با کلون کردن محصول PCR ژن VP2 پاروویروس سگی در پلاسمید بیانی pET-21a ساخته شد. توالی کلون شده ابتدا با روش کلونی PCR ارزیابی شده، سپس توسط هضم آنزیمی و توالی یابی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تولید پروتئین VP2 پلاسمید pET-21a VP2 در باکتری E.coli سویه روزتا Rosetta(DE3) منتقل و بیان این پروتئین توسط IPTG القاء گردید. پروتئین تولید شده در هر دو شرایط باکتریایی و بدون سلول توسط تکنیک SDS PAGE بررسی گردید و در نهایت به وسیله آنتی بادی منوکلونال علیه VP2 توسط تکنیک وسترن بلات ارزیابی گردید.
    یافته ها: کلونینگ صحیح ژن VP2 با هضم آنزیمی و تعیین توالی قطعه کلون شده به اثبات رسید. بیان پروتئین VP2 در دو سیستم باکتریایی و بدون سلول توسط SDS PAGE تایید شده و در نهایت پروتئین VP2 به وسیله وسترن بلات تایید گردید.
    نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد، ژن VP2 در طی مراحل کلونینگ تکثیر شده و به خوبی در وکتور مورد نظر کلون گردیده است و بیان پروتئین در هر دو سیستم باکتریایی و بدون سلول به طور کامل مورد تایید قرار گرفته است.

    کلید واژگان: سیستم بدون سلول, بیان پروتئین سطحی, پاروویروس, ژن VP2
    Rohollah Dorostkar, Taravat Bamdad, Esmail Saberfar
    Background

    The importance of VP2 protein of canine parvovirus to bind to human cancer cells and to detect the virus in veterinary detection kits has motivated a lot of research on the production of this protein. In this project، a surface gene of canine parvovirus (VP2) was cloned and expressed in a prokaryotic vector system and its expression was optimized in a specific cell-free prokaryotic expression system.

    Materials And Methods

    In this experimental study، plasmid pET-21aVP2 was constructed by cloning the PCR product of VP2 gene of canine parvovirus into the plasmid expression pET-21a vector. The best sequence was analyzed through PCR and it was followed by confirmation with sequencing and restriction digestion. To produce VP2 protein، plasmid pET-21aVP2 was transferred into Escherichia coli، Rosetta (DE3) strain، and the expression of this protein was induced by IPTG. The production of VP2 protein in both systems was evaluated using SDS PAGE technique. The expressed protein was checked with monoclonal antibody against VP2 protein by Western blotting technique.

    Results

    Successful cloning of VP2 protein was confirmed by enzymatic digestion and sequencing. The expression of VP2 protein in bacterial and cell-free prokaryotic systems was verified by SDS PAGE and the specific band in Western blotting also confirmed the VP2 protein.

    Conclusion

    The results of this study showed that VP2 gene was amplified in the cloning phases and it was successfully cloned in the expression vector. Protein expression was confirmed in both bacterial and cell-free prokaryotic systems.

    Keywords: Cell, free system, expression of surface protein, parvovirus, VP2 gene
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
در صورت تمایل نتایج را فیلتر کنید:
متن مطلب
نوع نشریه
  • علمی
    983
اعتبار نشریه
زبان مطلب
موضوعات گروه نشریات علمی
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال