فهرست مطالب

Reproductive BioMedicine - Volume:17 Issue: 6, Jun 2019

International Journal of Reproductive BioMedicine
Volume:17 Issue: 6, Jun 2019

  • 90 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1398/04/01
  • تعداد عناوین: 8
|
  • صفحات 385-394
    مقدمه

    کلومیفن سیترات (CC) یکی از داروهایی است که به طور گسترده به عنوان محرک تخمک گذاری استفاده می شود، اما اثرات جانبی آن بر آندومتر باعث کاهش میزان بارداری می شود. میزان بیان CD98 در سلول های آندومتر نیز در روند لانه گزینی مهم است.

    هدف

    هدف از انجام مطالعه، ارزیابی سطوح بیان ایمونوهیستوشیمی CD98 آندومتر پس از تزریق CC با و بدون هورمون گونادوتروپین جفتی (HCG) در موش های دارا و فاقد تخمدان.

    موارد و روش ها

    72 موش صحرایی نر نژاد ویستار (سن 12-14 هفته) به صورت تصادفی به دو گروه (36 تایی) تقسیم شدند: (الف) اوارکتومی و (ب) غیر اوارکتومی شده. هر گروه به شش زیرگروه تقسیم شدند: (1) mg/kg 10CC ، (2) mg/kg 20CC ، (3) HCG، (4) mg/kg 10CC با HCG، (5) mg/kg 20CC با HCG و (6) کنترل. زیرگروه های آزمایشی به تنهایی یا به صورت ترکیبی یک دوز CC (روزانه، پنج روز) و HCG (پس از آخرین تزریق CC) دریافت کردند. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی جهت بررسی سطح بیان CD98 بر روی بافت های آندومتر حاوی پارافین انجام شد.

    نتایج

    میزان بیان CD98 آندومتر در زیرگروه های دارای تخمدان به طور معنی داری (001/0<p) در مقایسه با زیرگروه های اوارکتومی شده با شرایط مشابه بالاتر بود. همچنین در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی داری در بیان CD98 وابسته به دوز کلومیفن سیترات (001/0>p) در زیرگروه های اوارکتومی شده دیده شد. علاوه بر این، تزریق HCG پس از درمان با CC باعث بهبود نسبی در بیان CD98 گردید.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج بدست آمده، CC در بیان CD98 آندومتر اختلال ایجاد می کند و این اختلال با حذف تخمدان تشدید می شود. همچنین، تزریق HCG پس از درمان با CC می تواند کمی بیان CD98 را بهبود بخشد.

    کلیدواژگان: آندومتر، کلومیفن سیترات، HCG، CD98
  • صفحات 395-404
    مقدمه

    بیماری دیابت ملیتوس به شدت میزان بیان ژن اینتگرین ها را در بافت ها و سلول های مختلف بدن از جمله: مونوسیت ها، سلول های آندوتلیال عروق، سلول های گلومرولار کلیوی، شبکیه ی چشم و... تحت تاثیر قرار می دهد. علاوه بر این دیابت و هایپرگلایسمی می تواند میزان موفقیت بارداری را در تکنیک های کمک باروری (ART) و حتی در بارداری طبیعی تحت تاثیر قرار دهد. در یک سیکل جنسی طبیعی آندومتر تغییرات زیادی می کند و سوال این است که این بافت تحت شرایط دیابت چه تغییراتی به خود می بیند؟

    هدف

    هدف از این مطالعه بررسی بیان ژن اینتگرین های α3، α4،αv ، β1 و β3 در آندومتر رت های مدل دیابتیک در زمان لانه گزینی جنین می باشد.

    موارد و روش ها

    28 رت ماده نژاد ویستار به 4 گروه: کنترل، دیابتیک، دیابتی درمان شده با متفورمین و دیابتی درمان شده با پیوگلیتازون تقسیم شدند. سپس در زمان لانه گزینی جنین (4 روز بعد از مشاهده پلاگ واژینال) با استفاده از تکنیک Real-time PCR بیان ژن اینتگرین هایα3 ، α4،αv ، β1 و β3 در آندومتر مورد مطالعه قرار گرفت.

    نتایج

    میزان بیان ژن زیر واحد های اینتگرین ها در رت های گروه دیابتیک در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش یافته بود. درمان با پیوگلیتازون به صورت معناداری بیان ژن ها را نسبت به گروه دیابتیک کاهش داد در حالیکه متفورمین باعث افزایش بیان اینتگرین هایα3 و α4شد اما بیان دیگر اینتگرین ها را کاهش داد.

    نتیجه گیری

    دیابت به صورت معناداری میزان بیان ژن اینتگرین های مورد مطالعه را افزایش داد بنابراین می تواند یکی از عوامل بالقوه در شکست لانه گزینی در نظر گرفته شود.

    کلیدواژگان: دیابت، ایمپلنت ایمنی، انتگرئین، آندومتریوم
  • صفحات 405-412
    مقدمه

    در یک سلول تخم در ابتدا رونوشت های مادری که مربوط به بلوغ تخمک هست باید پاک شود تا ژنوم جنینی فرصت فعال شدن را پیدا کنند. بیان mir-302 در طول مراحل ابتدایی تکوین جنین، پاک شدن رونوشت های مادری را تنظیم می کند.

    هدف

    در این مطالعه میزان بیان mir-302 و اثر تکنیک بلوغ آزمایشگاهی (in vitro maturation) بر بیان mir-302 در جنین های انسانی حاصل از تخمک های بالغ شده در آزمایشگاه بررسی شد.

    موارد و روش ها

    مطالعه حاضر بر اساس بلوغ تخمک در دو شرایط in vivo (MII) و in vitro (GV-MII) در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. تکوین و نمره کیفیت جنین تا روز سوم مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو گروه جنین ها با مورفولوژی طبیعی وارد مطالعه مولکولی شده و با انجام PGD (Preimplantation genetic diagnosis)، میزان بیان mir-302 با استفاده از تکنیک qRT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس جنین تحت فرایند انجماد قرار گرفت.

    نتایج

    نتایج نشان داد بیان نسبی mir-302 مابین دو گروه اختلاف معنی دار داشت (05/0>p). نمره کیفیت جنین مابین دو گروه اختلاف معنی دار داشت (01/0>p).

    نتیجه گیری

    این مطالعه روشن کرد فرایند IVM اثری منفی بر روی سطح نسبی بیان mir-302 (علی رغم مورفولوژی نرمال جنین ها) در جنین های پیش از لانه گزینی دارد. بنابراین، با توجه به نقش های حیاتی mir-302، کاهش بیان این microRNA می تواند با کاهش پتانسیل لازم برای تکوین ابتدایی جنین همراه باشد.

    کلیدواژگان: mir-302، تکوین و نمو جنین، تحریک کنترل شده تخمدان، بلوغ آزمایشگاهی تخمک، تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم
  • صفحات 413-424
    مقدمه

    رافیا وینیفرا (آره کاسی) یک گیاه دارویی است که بعنوان مقوی جنسی استفاده می شود.

    هدف

    بررسی کیفیت مقوی قوای جنسی عصاره آبی (AE) و الکلی (ME) رافیا وینیفرا (آره کاسی) در رت های نر با تجربه جنسی.

    موارد و روش ها

    30 رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه (5 رت در هر گروه) تقسیم شدند و به آنها برای 14 روز آب مقطر (10 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم) سیترات سیلدنفیل (44/1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) عصاره آبی (AE) یا الکلی (ME) رافیا وینیفرا (100 یا 500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) داده شد. فعالیت های مربوط به جفت گیری حیوانات در روزهای 0، 7 و 14 با استفاده از رت های ماده آزمایش شد. به علاوه در روز 14 رت ها کشته شده و آنالیز بیوشیمیایی (تستوسترون، پروتئین توتال و اسید فسفاتاز) انجام شد.

    نتایج

    سیترات سیلدنفیل به طور معنی داری باعث کاهش تاخیر دخول (روز 14، 04/0p=) و تناوب (روز 7 و 14، 03/0p=) ولی افزایش تناوب نعوظ (روز 14، 04/0p=) در مقایسه با گروه کنترل شد. به طور مشخصی رافیا وینیفرا باعث تقویت فعالیت جنسی به وسیله کاهش تاخیر دخول (AE و ME، mg/kg500، روز 14، 04/0p=) و افزایش تناوب نعوظ (AE و ME ، mg/kg 100، روز 7، 02/0p=) در مقایسه با گروه کنترل شد. به علاوه رافیا وینیفرا باعث بهبود سطح پلاسمایی (AE، mg/kg 100، 03/0p= mg/kg ,AE 500، 001/ 0 mg/kg ,ME ,p=100، 01/0p=) و بیضه ای تستوسترون (AE، mg/kg 100، 001/0,p= mg/kg ,AE 500، 01/ 0 mg/kg ,ME ,p=100، 001/0p=، mg/kg ,ME 500، 01/0p=) به علاوه افزایش غلظت پروتئین توتال پلاسمایی mg/kg ,ME) 500, 04/0p=) شد.

    نتیجه گیری

    یافته های ما نشان داد که رافیا وینیفرا به عنوان یک محرک قوای جنسی مطرح است که می تواند تایید کننده اثرات سنتی استفاده از آن در طب سنتی بعنوان محرک جنسی باشد.

    کلیدواژگان: رافیا وینیفرا، محرک قوای جنسی، تستوسترون، رات
  • صفحات 425-434
    مقدمه

    در سال های اخیر امروزه نگرانی های پیشرونده ای در خصوص کاهش تعداد اسپرم و بروز ناباروری در مردان وجود دارد. کاسنی (Cichorium intybus L.) از جمله گیاهانی است که در طب سنتی ایران جهت محافظت از کبد و تصفیه خون بکار رفته و این عقیده وجود دارد که دارای خواص افزاینده باروری می باشد.

    هدف

    مطالعه ای دوز- پاسخ جهت ارزیابی اثرات عصاره الکلی برگ کاسنی (C. intybus) بر وزن اندام های تولیدمثلی، کیفیت اسپرم، سطوح سرمی هورمون های FSH, LH و تستوسترون، لیپید پراکسیداسیون و آنزیم های آنتی اکسیدان در موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انجام گرفت.

    موارد و روش ها

    در این مطالعه تجربی، موش های نر سالم به مدت 70 روز تحت درمان با مقادیر 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم در هر روز برگ کاسنی (C. intybus) از طریق گاواژ قرار گرفتند.

    نتایج

    افزایش معنی داری در وزن بیضه و اپیدیدیم در موش های صحرایی دریافت کننده 200 میلی گرم بر کیلوگرم در هر روز عصاره کاسنی (C. intybus) مشاهده شد. غلظت اسپرم و درصد اسپرم های واجد مورفولوژی نرمال در موش های صحرایی دریافت کننده عصاره کاسنی (C. intybus) بصورت وابسته به دوز افزایش نشان داد. عصاره کاسنی (C. intybus) بطور معنی داری موجب کاهش سطوح مالون دی آلدیید و نیز افزایش معنی دار فعالیت آنزیم های سوپراکسید دسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در بافت بیضه موش های صحرایی گردید.

    نتیجه گیری

    نتایج بدست آمده نشان داد که عصاره برگ کاسنی (C. intybus) باعث بهبود پارامترهای تولیدمثلی موش های صحرایی نر شده که این مساله می تواند بدلیل ویژگی های آنتی اکسیدانی و آندروژنیک این گیاه باشد.

    کلیدواژگان: کاسنی (Cichorium intybus L.)، تولیدمثل، اسپرماتوژنز، استرس اکسیداتیو
  • صفحات 435-444
    مقدمه

    فاکتورهای رشد فیبروبلاستی فاکتورهای رشدی هستند که فعالیت های بیلوژیکی متفاوتی مانند فعالیت های میتوژنیک و بقای سلولی را نشان می دهند. عملکرد آنها از طریق فعال کردن یک گیرنده تیروزین کیناز خاص است که مسیرهای سیگنال های داخل سلولی متعددی را فعال می کنید.

    هدف

    بررسی مسیرهای مختلف پیام رسانی درگیر در مکانیزم فعالیت FGF8 و FGF18 بر روی سلول های گرانولوزای گوسفند به وسیله استفاده از ماس اسپکترومتری.

    موارد و روش ها

    سلول های گرانولوزای تخمدان گوسفند به طور مستقل در چرخه استراوس از گوسفند بالغ برداشت شده و در غلظت 500000 سلول زنده در یک میلی لیتر محیط کشت DMEM/F12 برای 5 روز کشت داده شد. سپس سلول ها در روز پنجم کشت با ng/mL 10FGF8 و FGF18 برای 30 دقیقه تیمار شدند و پروتئین توتال سلول ها برای ماس اسپکترومتری جمع آوری شد.

    نتایج

    ماس اسپکترومتری نشان داد که FGF8 و FGF18 به طور معنی داری افزایش پروتئین های متعددی شامل ATF1, STAT3, MAPK1, MAPK3, MAPK14, PLCG1, PLCG2, PKCA, PIK3CA, RAF1, GAB1, BAG2 (;1.5-fold<01/0 (p<را باعث می شود.

    نتیجه گیری

    ATF1 و STAT3 فاکتورهای رونویسی مهمی هستند که درگیر رشد تکثیر و بقای سلول ها هستند و درنتیجه می توانند مختل کننده یا نجات دهنده فعالیت سیستم تولید مثل گوسفند باشند.

    کلیدواژگان: فیبروبلاست، فاکتور رشد، پروتئومیکس، اسپکترومتری جرمی، سلول گرانولوزای، تکثیر
  • صفحات 443-448
    مقدمه

    رشد مناسب آندومتر یکی از فاکتورهای اساسی جهت لانه گزینی جنین و بارداری می باشد. آندومتر نازک با کاهش میزان بارداری در روش های کمک باروری همراهی دارد. در برخی از موارد عدم رشد مناسب آندومتر منجر به کنسل شدن سیکل های انتقال جنین برگشت از فریز می گردد.

    هدف

    این مطالعه با هدف بررسی اثر تزریق داخل رحمی پلاسمای غنی شده با پلاکت در درمان آندومتر نازک انجام شد.

    موارد و روش ها

    72 بیمار با سابقه کنسل شدن سیکل انتقال جنین برگشت از فریز به علت رشد نامناسب آندومتر در سال های 2016 و 2017 در مطالعه شرکت کردند. 12 نفر به علل متفاوت از مطالعه خارج شدند و 60 نفر به طور تصادفی به دو گروه تخصیص یافتند. جهت آماده سازی آندومتر هورمون با روش یکسان در دو گروه تجویز شد. تزریق داخل رحمی پلاسمای غنی شده با پلاکت و یا استفاده از کاتتر شم در روز 12-11 سیکل در صورت عدم رشد مناسب آندومتر انجام شد و در صورت لزوم 48 ساعت بعد تکرار شد.

    نتایج

    افزایش ضخامت آندومتر 48 ساعت پس از مداخله در هر دو گروه گزارش شد. تمامی افراد به علت عدم رشد مناسب آندومتر نیاز به مداخله دوم پیدا کردند. ضخامت آندومتر پس از دومین مداخله، در گروه پلاسمای غنی شده با پلاکت 18/0±2/7 میلی متر و در گروه شم کاتتر 97/0±76/5 میلی متر گزارش شد و اختلاف معنی داری بین دو گروه بدست آمد. انتقال جنین در تمام افراد گروه پلاسمای غنی شده با پلاکت و در 6 مورد از افراد گروه شم کاتتر انجام گرفت. حاملگی شیمیایی در 12 نفر از افراد گروه پلاسمای غنی شده با پلاکت و 2 نفر از افراد گروه شم کاتتر گزارش شد.

    نتیجه گیری

    بر اساس این تحقیق، به نظر می رسد تجویز پلاسمای غنی شده با پلاکت در رشد آندومتر در افراد با سابقه آندومتر نازک موثر می باشد.

    کلیدواژگان: پلاسمای غنی شده با پلاکت، آندومتر، انتقال جنین، کارآزمایی بالینی دوسوکور
  • صفحات 449-454
    مقدمه

    هایپرپلازی آدرنال مادرزادی، نوع نادری از اختلال اتوزومال مغلوب است که جهش در ژن P450 خانواده 17 زیرخانواده A عضو 1 (CYP17A1) در سبب شناسی آن نقش دارد. این اختلال با سطوح پایین استروژن ها، آندروژن ها و کورتیزول که عموما همراه با فشار خون، کاهش پتاسیم خون، ظاهر جنسی کودکانه و عدم قاعدگی اولیه در افراد مبتلا مشخص نمایان می گردد.

    مورد

    در این مطالعه ژن CYP17A1 در یک دختر 14 ساله بررسی شد. کاریوتایپ بیماری 46XX بود و آنالیز ژن CYP17A1 با توالی یابی به روش سنگر جهش حذفی هموزیگوت جدیدی را که منجر به نقص 17، 20 – لیاز ایزوله شده است.

    نتیجه گیری

    این مطالعه یک فریم حذف را نشان می دهد که منجر به نقص 17، 20 – لیاز شده، این جهش ممکن است برای تشخیص در سایر بیماران با علایم بالینی متمایز استفاده شود.

    کلیدواژگان: هیپرپلازی آدرنال مادرزادی (CAH)، ژن CYP17A1، ابهام جنسی
|
  • Behpour Yousefi, Elnaz Rahbar* Pages 385-394
    Background

    Clomiphene citrate (CC) is one of the widely used drugs as an ovulation stimulant, but its adverse effects on the endometrium results in lowering down the pregnancy rate. Endometrium CD98 is also important in the process of implantation.

    Objective

    To evaluate the immunohistochemistry expression levels of endometrial CD98 following injection of CC with and without Human chorionic gonadotropin (HCG) in ovariectomized and non-ovariectomized rats.

    Materials and Methods

    Seventy two (12-14 wk old) female Wistar rats were randomly divided into two groups (n = 36): (a) ovariectomized and (b) non-ovariectomized. Each group was further divided into six subgroups (n = 6/each): (1) CC 10 mg/kg, (2) CC 20mg/kg, (3) HCG, (4) CC 10 mg/kg with HCG, (5) CC 20 mg/kg with HCG, and (6) control. The experimental subgroups received a single dose of CC (daily, five days) and HCG
    (after the last injection of CC) alone or in combination. Immunohistochemistry staining was performed on paraffin-embedded endometrial tissues to evaluate the expression levels of CD98.

    Results

    Animals undergoing ovariectomy presented a significantly lower expression level of endometrial CD98 (p < 0.001) when compared with non-ovariectomized in the same condition that groups were subdivided. There was also a dose-dependent reduction (p < 0.001) in the expression of CD98 in non-ovariectomized subgroups when compared with control group. In addition, injection of HCG following treatment with CC improved its expression.

    Conclusion

    It was concluded that CC impairs CD98 expression in endometrium and this impairment is intensified with the removal of the ovary. Also, an injection of HCG following treatment with CC can slightly improve the expression of CD98.

    Keywords: Endometrium, Clomiphene citrate, Human chorionic gonadotropin, CD98
  • Abbas Bakhteyari, Yasaman Zarrin, Parvaneh Nikpour, Zeinab Sadat Hosseiny, Fatemah Sadat Mostafavi, Nahid Eskandari, Mohammad Matinfar, Roshanak Aboutorabi* Pages 395-404
    Background

    Diabetes mellitus deeply changes the genes expression of integrin (Itg) subunits in several cells and tissues such as monocytes, arterial endothelium, kidney glomerular cells, retina. Furthermore, hyperglycemia could impress and reduce the rate of successful assisted as well as non-assisted pregnancy. Endometrium undergoes thorough changes in normal menstrual cycle and the question is: What happens in the endometrium under diabetic condition?

    Objective

    The aim of the current study was to investigate the endometrial gene expression of α3, α4, αv, Itg β1 and β3 subunits in diabetic rat models at the time of embryo implantation.

    Materials and Methods

    Twenty-eight rats were randomly divided into 4 groups: control group, diabetic group, pioglitazone-treated group, and metformin-treated group. Realtime PCR was performed to determine changes in the expression of Itg α3, α4, αv, β1, and β3 genes in rat’s endometrium.

    Results

    The expression of all Itg subunits increased significantly in diabetic rats’ endometrium compared with control group. Treatment with pioglitazone significantly reduced the level of Itg subunits gene expression compared with diabetic rats. While metformin had a different effect on α3 and α4 and elevated these two subunits gene expression.

    Conclusion

    Diabetes mellitus significantly increased the expression of studied Itg subunits, therefore untreated diabetes could be potentially assumed as one of the preliminary elements in embryo implantation failure.

    Keywords: Diabetes mellitus, Embryo implantation, Integrins, Endometrium
  • Parvin Dorfeshan, Marefat Ghaffari Novin*, Mohammad Salehi, Fatane Farifteh Pages 405-412
    Background

    The expression of miR-302 over the period of early embryogenesis could possibly regulate the maternal transcript clearance. Zygotic transcription activation is mostly related to maternal messages degradation.

    Objective

    In this study, the effects of in-vitro maturation technique (IVM) on the expression of miR-302 in human embryo produced from immature and mature human oocytes (matured in vitro and in vivo, before sperm exposure) obtained from females under gonadotrophin therapy were evaluated for assisted reproduction.

    Materials and Methods

    Immature oocytes were cultured in vitro. The injection of oocytes-producing polar bodies was given using fresh sperm. Then, the embryo quality score was assessed in the IVM group compared with the control group. In both the groups, embryos with normal morphology were included in the molecular study. Only one blastomere was removed from three-day embryos and then the embryos were frozen. The expression of miR-302 in embryos was measured through quantitative realtime polymerase chain reaction.

    Results

    Our data showed a significant reduction of miR-302 expression in the IVM group vs. the control group (p = 0.02). The embryo quality score showed a significant difference between the two groups (p = 0.01).

    Conclusion

    The present study demonstrated that the IVM process had a negative effect on the expression level of miR-302 in human pre-implantation embryos. Considering the major role of expression miR-302, a decrease in miR-302 expression
    could be related to a reduced potential  in the early embryonic development.

    Keywords: miR-302, Embryonic development, Ovarian stimulation, In-vitro maturation, Intracytoplasmic sperm injection
  • Pierre Watcho*, Fred Lih, Patrick Brice Defo Deeh, Modeste Wankeu, Nya, Esther Ngadjui, Georges Romeo Fozing Bonsou, Albert Kamanyi, Pierre Kamtchouing Pages 413-424
    Background

    Raphia vinifera (Arecaceae) is a medicinal plant commonly used as a sexual enhancer.

    Objective

    To investigate the aphrodisiac potential of aqueous extract (AE) and methanolic extract (ME) of R. vinifera in sexually experienced male rats.

    Materials and Methods

    Thirty male Wistar rats were randomly distributed into six groups (5 rats per group) and administered for 14 days with distilled water (10 ml/kg), sildenafil citrate (1.44 mg/kg), and AE or ME of R. vinifera (100 or 500 mg/kg). The copulatory activity was tested on days 0, 7, and 14 using receptive females. Further, on day 14, rats were sacrificed and biochemical analyses (testosterone, total protein, and acid phosphatase) were performed.

    Results

    Sildenafil citrate significantly decreased the intromission latency (day 14, p = 0.04) and frequency (days 7 and 14, p = 0.03) but increased the mount frequency (day 14, p=0.04), compared with control. Remarkably, R. vinifera enhanced the sexual activity by significantly decreasing the intromission latency (AE and ME, 500 mg/kg, day 14, p = 0.04) and increasing the mount frequency (AE and ME, 100 mg/kg, day 7, p = 0.02) compared with control. Moreover, R. vinifera improved plasmatic (AE, 100 mg/kg, p = 0.03; AE, 500 mg/kg, p = 0.001; ME, 100 mg/kg, p = 0.01) and testicular (AE, 100 mg/kg, p = 0.001; AE, 500 mg/kg, p = 0.01; ME, 100 mg/kg, p=0.001; ME, 500 mg/kg, p=0.01) testosterone levels as well as plasmatic total proteins concentration (ME, 500 mg/kg, p = 0.04).

    Conclusion

    These findings showed that R. vinifera possesses an aphrodisiac property which could further justify its folkloric use in traditional medicine as a sexual enhancer.

    Keywords: Raphia vinifera, Aphrodisiac, Testosterone, Rat
  • Mehran Dorostghoal*, Seyyed Mansour Seyyednejad, Marzieh Noroozi Tabrizi Nejad Pages 425-434
    Background

    During recent years, increasing concern has been raised about the declining sperm count and human male infertility. Cichorium intybus L. (C. intybus) has traditionally been used in Iranian folk medicine as hepato protective and blood purifier and for its presumed fertility-enhancing properties.

    Objective

    A dose-response study was performed to determine the effect of C. intybus ethanolic leave extract on the reproductive parameters in adult Wistar male rats.

    Materials and Methods

    In this experimental study, 40 healthy adult male Wistar rats (8 wk old, 200-210 gr body weight) were randomly divided (n=10/each) as control and groups treated with 50, 100, and 200 mg/kg/day of C. intybus extract via gavage for 70 days. Serum hormonal assay, epididymal sperm evaluation, and analysis of morphometrical parameters, antioxidant enzymes, and lipid peroxidation levels of testis were done in each experimental group.

    Results

    Weights of testis and epididymis increase significantly in male rats treated with 200 mg/kg C. intybus extract. Sperm density and percent of morphologically normal sperm were significantly increased in a dose-related manner with C. intybus treatment.Serum testosterone was higher at 100 and 200 mg/kg C. intybus extracttreated groups. C. intybus significantly reduced malondialdehyde levels and also increased superoxide dismutase and glutathione peroxidase activity in testicular tissue of rats.

    Conclusion

    It is concluded that C. intybus leave extract improves reproductive parameters in male rats which might be a consequence of both its antioxidant and androgenic properties.

    Keywords: Spermatogenesis, Oxidativestress, Rat, Cichorium intybus L
  • Fatemeh Amin Marashi*, Ali Torabi, Francis Beaudry Pages 435-444
    Background

    Fibroblast growth factors (FGFs) are growth factors that have diverse biological activities including broad mitogenic and cell survival activities. They function through the activation of a specific tyrosine kinase receptor that transduces the signal
    by activating several intracellular signaling pathways.

    Objective

    To identify the different signaling pathways involved in the mechanism of action of FGF8 and FGF18 on ovine granulosa cells using mass spectrometry.

    Materials and Methods

    Ovine ovarian granulosa cells were harvested from adult sheep independently at the stage of the estrous cycle and were cultured at a density of 500,000 viable cells in 1 ml DMEM/F12 medium for five days. The cells were then treated on day 5 of culture with 10 ng/mL FGF8 and FGF18 for 30 minutes, and total cell protein was collected for mass spectrometry.

    Results

    Mass spectrometry showed that both FGF8 and FGF18 significantly induce simultaneous upregulation of several proteins, including ATF1, STAT3, MAPK1, MAPK3, MAPK14, PLCG1, PLCG2, PKCA, PIK3CA, RAF1, GAB1, and BAG2 (> 1.5-fold; p < 0.01).

    Conclusion

    ATF1 and STAT3 are important transcription factors involved in cell growth, proliferation and survival, and consequently can hamper or rescue the normal ovine reproductive system function.

    Keywords: Fibroblast growth factors, Proteomics, Mass spectrometry, Granulosa cell, Proliferation
  • Leila Nazari*, Saghar Salehpour, Sedighe Hoseini, Shahrzad Zadehmodarres, Eznoallah Azargashb Pages 443-448
    Background

    Adequate endometrial growth is principal for implantation and pregnancy. Thin endometrium is associated with lower pregnancy rate in assisted reproductive technology. Some frozen-thawed embryo transfer cycles are cancelled due to inadequate endometrial growth.

    Objective

    To assess the effectiveness of autologous platelet-rich plasma (PRP) intrauterine infusion for the treatment of thin endometrium.

    Materials and Methods

    A total of 72 patients who had a history of cancelled frozenthawed embryo transfer cycle due to the thin endometrium (< 7mm) were assessed for the eligibility to enter the study between 2016 and 2017. Twelve patients were excluded for different reasons, and 60 included patients were randomly assigned to PRP or sham-catheter groups in a double-blind manner. Hormone replacement therapy was administered for endometrial preparation in all participants. PRP intrauterine infusion or shamcatheter was performed on day 11-12 due to the thin endometrium and it was repeated after 48 hr if necessary.

    Results

    Endometrial thickness increased at 48 hr after the first intervention in both groups. All participants needed second intervention due to an inadequate endometrial expansion. After second intervention, endometrial thickness was 7.21 ± 0.18 and 5.76± 0.97 mm in the PRP group and sham catheter group, respectively. There was a significant difference between the two groups. (p < 0.001). Embryo transfer was done for all patients in PRP group and just in six cases in the sham-catheter group. Chemical pregnancy was reported in twelve cases in the PRP group and two cases in the shamcatheter group.

    Conclusion

    According to this trial, PRP was effective in endometrial expansion in patients with refractory thin endometrium.

    Keywords: Platelet-rich plasma, Endometrium, Embryo transfer, Randomizedcontrolled trial
  • Majid Nazari, Mohammad Yahya Vahidi Mehrjardi, Nosrat Neghab, Mahdi Aghabagheri, Nasrin Ghasemi* Pages 449-454
    Background

    Congenital adrenal hyperplasia is a rare autosomal recessive disorder where the mutation in P450 family 17 subfamily A member 1 gene (CYP17A1) is involved in its etiology. The disorder represents itself with low blood levels of estrogens, androgens, and cortisol that generally couples with hypertension, Hypokalemia, sexual primary amenorrhea, infantilism and in affected individuals.

    Case

    In this study, the CYP17A1 gene in a 14-year-old female was examined. The karyotype of the patient was 46, XX, and the analysis of the CYP17A1 gene by Sanger sequencing revealed a novel homozygous deletion c.1052-1054CCT which led to isolated 17,20-lyase deficiency.

    Conclusion

    In conclusion, this study report an in-frame deletion which results in isolated 17, 20-lyase deficiency, and the mutation might be used for diagnosis in other patients with distinctive clinical symptoms.

    Keywords: Congenital adrenal hyperplasia (CAH), CYP17A1 gene, Ambiguousgenitalia