فهرست مطالب

پژوهش در توانبخشی ورزشی - پیاپی 19 (بهار و تابستان 1401)

نشریه پژوهش در توانبخشی ورزشی
پیاپی 19 (بهار و تابستان 1401)

  • تاریخ انتشار: 1401/06/01
  • تعداد عناوین: 12
|
  • مجتبی ابراهیمی ورکیانی*، محمدحسین علیزاده، رضا رجبی، هومن مینونژاد صفحات 1-19
    زمینه و هدف

    بروز آسیب های ورزشی در پی مشارکت در فعالیت های ورزشی امری اجتناب ناپذیر است. مطابق با مدل های پیشگیری از آسیب در ابتدا باید به جمع آوری اطلاعات مربوط به آسیب ها پرداخت.  استفاده از سیستم های نظارت بر آسیب های ورزشی یکی از ابزار مناسب در این زمینه می باشد.  هدف از مطالعه حاضر طراحی و اجرای یک سیستم نظارت بر آسیب های ورزشی بود.

    روش بررسی

    پس از طراحی نرم افزار ثبت آسیب های ورزشی ، جمع آوری اطلاعات مطابق با مدل نظارت بر آسیب های ورزشی سازماندهی و بصورت آزمایشی اجرا شد. مهندسین نرم افزاری فرم ثبت آسیب ورزشی را در قالب نرم افزارتحت وب و اپلیکیشن قابل نصب روی سیستم عامل اندروید در تلفن همراه هوشمند کد نویسی و طراحی کردند و در سرور فدراسیون پزشکی ورزشی راه اندازی کردند. پزشکیاران مورد تایید فدراسیون  جهت کار با نرم افزار و آشنایی با تعاریف آسیب آموزش دیدند. در اجرای آزمایشی در استان البرز، پزشکیاران در مدت 6 ماه آسیب های ورزشکاران رشته های فوتبال، والیبال، هندبال، تکواندو و کشتی را از طریق حساب کاربری شخصی خود در سیستم ثبت و گزارش کردند.

    یافته ها

    در اجرای آزمایشی سیستم در استان البرز تعداد 81 آسیب ورزشی در رشته های مذکور در مدت 6 ماه گزارش شد. نرخ بروز آسیب 39/1 آسیب در 1000 ورزشکار بیمه شده محاسبه شد. کوفتگی و ضربدیدگی(37 %)، بیشترین شیوع آسیب را داشت. انگشتان دست(5/18%) و زانو(2/17%)، شایع ترین مواضع بدنی آسیب بودند.

    نتیجه گیری

    ثبت آسیب های ورزشی به صورت جامع با رویکرد تحت وب از طریق نرم افزار و بدون دخالت فرم نوشتاری انجام شد. از دست آوردهای مهم این مطالعه طراحی نرم افزار ثبت آسیب های ورزشی مبتنی بر تلفن همراه و بصورت تحت وب بود. ارایه تعریف مشخص برای آسیب و استفاده از ابزار در دسترس با کاربری راحت احتمالا در ثبت آسیب های ورزشی بویژه با شدت کم اثرگذار بود.

    کلیدواژگان: سیستم نظارت بر آسیب های ورزشی، ورزشکار، شاخص های همه گیرشناسی
  • محمد علیمرادی، منصور صاحب الزمانی، رویا بیگتاشخانی*، میترا فخرزادگان صفحات 21-34
    زمینه و هدف

    مطالعات نشان داده اند که نقص در تعادل و حس عمقی در بروز آسیب های اسکلتی- عضلانی در میان فوتبالیست ها اثر گذار می باشند. بنابراین، هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر برنامه +11 بر روی تعادل اندام تحتانی و حس عمقی مفصل زانو در میان بازیکنان زن آماتور فوتبالیست می باشد.

    روش بررسی

    30 زن فوتبالیست به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل (هر گروه 15 نفر) تقسیم شدند. میزان خطای بازسازی مفصل زانو در زوایای 30 و 60 درجه به وسیله عکس برداری دیجیتال و نرم افزار اتوکد و تعادل بازیکنان به وسیله آزمون Y اندازه گیری شد.  به مدت 16 هفته و هفته ای 3 جلسه گروه تجربی برنامه +11 را انجام دادند در حالی که گروه کنترل در طول مدت تحقیق روش گرم کردن معمول خود را حفظ کردند. و پس از 16 هفته ارزیابی مجددا تکرار گردید. جهت نجزیه و تحلیل اطلاعات آزمون ترکیبی تحلیل واریانس اندازه های تکراری مورد استفاده قرار گرفت.

    یافته ها

     پس از 16 هفته تمرینات +11 ، بین میزان حس عمقی زانو در دو زاویه 30 و 60 درجه (05/0P<) و تعادل اندام تحتانی (05/0P<) اختلاف معنی داری بین دو گروه تجربی و کنترل وجود داشت به طوری که گروه تجربی عملکرد بهتری داشتند.

    نتیجه گیری

    نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات +11 می تواند سبب بهبود تعادل و حس عمقی گردد. بنابراین پیشنهاد می شود که مربیان از این برنامه به عنوان جایگزین گرم کردن معمولی جهت پیشگیری از وقوع آسیب استفاده کنند.

    کلیدواژگان: برنامه +11، تعادل، حس عمقی، فوتبال
  • بهناز پورجعفری جرجافکی، فریبرز هوانلو*، فاطمه پورجعفری جرجافکی صفحات 35-46
    زمینه و هدف

    فوتبال جزو یکی از پرطرفدارترین رشته های ورزشی است که آسیب های زیادی نیز در خود دارد. باتوجه به اهمیت عضلات ثبات دهنده مرکزی، ضعف این عضلات می تواند سبب افت عملکرد و در نتیجه افزایش آسیب ها شود. از طرفی این ناحیه بعنوان پلی بین اندام تحتانی و فوقانی با عملکرد مناسب خود می تواند سبب بهبود عملکرد واجرا شود. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر آنی تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد اندام تحتانی فوتبالیست های نونهال بود.

    روش بررسی

    جامعه آماری تحقیق حاضر شامل30 نفر از ورزشکاران فوتبالیست نونهال بود که بصورت هدفمند وارد تحقیق شدند و به دو گروه 15 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند که گروه تجربی به شکل یک جلسه در کنار تمرینات خود تمرینات ثبات مرکزی را انجام دادند و گروه کنترل فقط تمرینات قبلی خود را انجام دادند. عملکرد افراد یک دقیقه پس از یک جلسه تمرین با استفاده از آزمون تعادلی Y، پرش عمودی (سارجنت)، مسافت سه لی، زمان تک پرش تک پا در مسافت شش متر و آزمون سیستم نمره دهی خطای تعادل ارزیابی شد. برای بررسی تفاوت عملکرد در بین ورزشکاران دو گروه از آزمون آماری تی وابسته استفاده شد.

    یافته ها

     نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات ثبات مرکزی تاثیر معناداری بر بهبود عملکرد اندام تحتانی در فاکتورهای تعادل(05/0P≤)، پرش عمودی(05/0P≤)، مسافت سه لی(05/0P≤) و زمان پرش تک پا (05/0P≤) ورزشکاران داشت.

    نتیجه گیری

    نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده تاثیرگذار بودن تمرینات ثبات مرکزی حتی به صورت آنی بر عملکرد فوتبالیست های نونهال بود.بنابراین مفید است که مربیان و ورزشکاران برای بهبود عملکرد خود در کنار تمرینات خود به انجام تمرینات ثبات مرکزی نیز بپردازند.

    کلیدواژگان: ثبات مرکزی، عملکردحرکتی، فوتبالیست
  • محمد سیاری*، مسعود گلپایگانی، جلیل مرادی صفحات 47-58
    زمینه و هدف

    آسیب های ورزشی بخش جدایی ناپذیر از رشته های ورزشی در تمامی رده های سنی می باشد که باعث نگرانی ورزشکاران در دوران حرفه ای خود می شوند؛ از طرفی امروزه نقش متغیرهای روانی در ورزش و موارد مربوط به آن غیرقابل انکار می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی میزان آسیب های ورزشی براساس استحکام ذهنی جوانان والیبالیست بود.

    روش بررسی

    در این مطالعه 110 نفر از جوانان والیبالیست شهرستان الیگودرز با میانگین سنی 24/22 سال و میانگین وزنی 43/78 کیلوگرم و میانگین قد 185 سانتیمتر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در ابتدا، اطلاعات اولیه این پژوهش جهت انتخاب افراد آسیب دیده برای جمع آوری اطلاعات آسیب ها، از پرسشنامه ی استاندارد آسیب طب ورزشی استرالیا استفاده گردید که آسیب های رایج در رشته ی والیبال جمع آوری شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه ی 48 سوالی کلاف که مربوط به استحکام ذهنی می باشد، میزان استحکام ذهنی آن ها اندازه گیری شد. به منظور توصیف و طبقه بندی اطلاعات از میانگین به عنوان شاخص مرکزی و از انحراف استاندارد به عنوان شاخص پراکندگی استفاده شد. همچنین از آزمون های تی تک نمونه ای، تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. تمامی داده ها نیز با استفاده از نرم افزار spss نسخه 26 در سطح معناداری کمتر از پنج صدم مورد تحلیل قرار گرفتند.

    یافته ها

    بین میزان آسیب های ورزشی و استحکام ذهنی، همبستگی منفی وجود دارد و بالاترین نمره ی همبستگی مربوط به تعداد آسیب و کنترل در استحکام ذهنی(26/0-r=) و نیز کمترین میزان همبستگی مربوط به مولفه ی وضعیت بهبودی و اعتماد (0r=) می باشد که مشخص می دارد هرچقدر میزان استحکام ذهنی ورزشکار بالاتر باشد، می توان انتظار آسیب دیدگی کمتری از او داشت. ازطرفی با توجه به نتایج، می توان بیان داشت که با استفاده از استحکام ذهنی، تعداد آسیب های ورزشی را نیز پیش بینی نمود.

    نتیجه گیری

    نتایج پژوهش حاضر بیانگر این بود که بین میزان آسیب های ورزشی و استحکام ذهنی جوانان والیبالیست نخبه، یک رابطه ی معکوس و معنادار وجود دارد؛ بنابراین به نظر می رسد استفاده از تمرینات تقویت استحکام ذهنی می تواند فواید قابل توجهی برای ورزشکاران و مربیان ورزشی در میزان آسیب دیدگی آن ها داشته باشد.

    کلیدواژگان: آسیب های ورزشی، استحکام ذهنی، والیبال، جوانان
  • راضیه کاوسی، علی شفیع زاده*، بهنام قاسمی صفحات 59-69
    زمینه و هدف

    سزارین راهی برای حفظ جان مادر و نوزاد در زمان زایمان است ولی متاسفانه به عنوان راهی برای فرار از درد زایمان طبیعی شایع شده است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر کمردرد، گودی کمر و کیفیت زندگی زنان با سابقه ی زایمان سزارین بود.

    روش بررسی

    جامعه ی پژوهش زنان نخست زای 20 تا 30 سال با سابقه ی سزارین دربیمارستان هاجر شهرکرد بودند.32 نمونه از بین آنان بصورت دردسترس انتخاب و بصورت تصادفی ساده به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابتدا گودی کمرآزمودنی ها ازطریق خط کش منعطف ارزیابی شد و آنان پرسشنامه کمردردکبک و پرسشنامه ی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را تکمیل کردند. گروه تجربی تمرینات ثبات مرکزی را به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه اجرا کرد در این مدت گروه کنترل تمرینی نداشت. پس از هشت هفته آزمودنی ها مجدد از طریق آزمون های قبلی ارزیابی شدند. داده ها از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل تحلیل کوواریانس چند متغیره  در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی برکاهش کمردرد و بهبود کیفیت زندگی زنان با سابقه ی زایمان سزارین تاثیر معناداری داشت (05/0 P<) درصورتی که برکاهش میزان گودی کمر زنان تاثیر معناداری نداشت(05/0P>)

    نتیجه گیری

    هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی با تمرکز بر عضلات ناحیه کمری-لگنی باعث بهبود کمردرد و کیفیت زندگی زنان با سابقه سزارین نخست زا شد بنابراین استفاده از این تمرینات در راستای بهزیستی زنان سزارین شده توصیه می گردد.

    کلیدواژگان: سزارین، ثبات مرکزی، گودی کمر، کمردرد، کیفیت زندگی
  • مجتبی بابایی خورزوقی، ویدا درویشی گله، سمیه زارع* صفحات 71-83
    زمینه و هدف

    سالمندی با کاهش قابلیت های فیزیکی و شناختی همراه است اما فعالیت بدنی تاثیرات مثبتی بر زندگی این افراد دارد. هدف تحقیق حاضر تعیین اثربخشی هشت هفته تمرینات پله بر تعادل ایستا و پویا زنان سالمند با درد مزمن غیراختصاصی زانو بود.

    روش بررسی

    در مطالعه نیمه تجربی حاضر 30 زن سالمند شهرستان شهرکرد به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرینی (سن: 45/4±64/65 سال، قد: 34/3±64/165 سانتی متر، وزن: 62/4± 45/78 کیلوگرم) و کنترل (سن: 45/3±14/62 سال، قد: 32/3±91/162 سانتی متر، وزن: 66/3±26/76 کیلوگرم) قرار گرفتند. گروه تجربی هشت هفته تمرین پله (3 جلسه 30 دقیقه ای در هفته) را انجام دادند. در این دوره آزمودنی های گروه کنترل فعالیت روزمره خود را داشتند. قبل و بعد از دوره تمرینی تعادل ایستا و پویا با آزمون های امتیازدهی خطای تعادل  و برخاستن و رفتن ارزیابی شد. تحلیل داده ها با آزمون آنالیز واریانس ترکیبی مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی SPSS نسخه 20 در سطح 05/0 انجام شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد هشت هفته تمرین پله بر تعادل ایستا (01/0=P) و تعادل پویا (001/0=P) تاثیر معناداری داشت.

    نتیجه گیری

    تمرینات پله بر بهبود تعادل ایستا و پویا تاثیر داشت و بر اساس نتایج، این تمرینات در زنان سالمند با ایجاد سازگاری های فیزیولوژیکی موثر، سیستم عصبی و روانی را تحت تاثیر قرار داده و از این طریق می تواند تعادل سالمندان زن را بهبود بخشد. بر همین اساس توصیه می شود، زنان سالمند با درد مزمن اختصاصی زانو به انجام تمرینات پله بپردازند.

    کلیدواژگان: تمرینات پله، تعادل ایستا، تعادل پویا، سالمندان
  • علی ساعت چیان، ناهید خوشرفتار یزدی*، محمدرضا محمدی، هما نامور محبوب صفحات 85-98
    زمینه و هدف
    با توجه به شیوع آسیب سندروم درد کشککی رانی میان تکواندوکاران و تاثیر حس عمقی و تعادل بر این آسیب، این تحقیق با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرینات منتخب بر حس عمقی و فعالیت الکتریکی عضلات منتخب پای تکواندوکاران مرد نخبه در پیشگیری از آسیب  سندروم درد کشککی رانی انجام شد.
    روش بررسی
    سی نفر تکواندوکار نخبه خراسان رضوی به شیوه تصادفی و در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 17 نفری تجربی (میانگین سنی 9/2 ±4/24 سال، قد 72/1 ±67/175 سانتی متر و وزن58/2 ±94/65 کیلوگرم) و 13 نفری کنترل (میانگین سنی 01/3±2/24 سال، قد  33/1 ±11/173 سانتی متر و وزن 66/2 ±44/66 گیلوگرم) قرار گرفتند. گروه تجربی، به تمرینات منتخب به مدت 8 هفته، هر هفته 3جلسه و هر جلسه به مدت 30-25 دقیقه پرداختند و مابقی آن تا 90 دقیقه، تمرینات رایج تکواندو را انجام دادند، اما گروه کنترل فقط تمرینات رایج تکواندو را به مدت 90 دقیقه انجام دادند. فعالیت الکتریکی عضلات پهن مایل داخلی و خارجی در طی حرکت آپ دولیو، توسط الکترومیوگرافی و حس عمقی از طریق نوسان مرکز فشار و دستگاه صفحه نیرو در وضعیت تک پا اندازه گیری شد .برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS (نسخه 16)P<0/05  و روش های آماری آنالیز واریانس یا طرح اندازه گیری مکرر و تی همبسته استفاده شد.
    یافته ها
    بین تاثیر تمرینات منتخب و تمرینات رایج تکواندو بر حس عمقی و فعالیت الکتریکی عضلات  زانوی پای اتکای بازیکنان مرد تکواندو تفاوت معناداری وجود داشت (001/0P=) همچنین در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش معناداری در حس عمقی وجود داشت. هر چند این تفاوت در گروه کنترل معنادار نبود (p>0/05)
    نتیجه گیری
    تمرینات منتخب احتمالا می تواند اثرات مثبتی بر کاهش فاکتورهای خطر سندرم درد کشککی رانی داشته باشد. این تمرینات می تواند با افزایش حس عمقی و بهبود فعالیت الکتریکی عضلات در تکواندوکاران نخبه، باعث بالانس عضلات ناحیه زانو شده و درنهایت باعث کاهش فشار وارده بر مفصل پتلافمورال و پیشگیری از سندرم درد کشککی رانی شود.
    کلیدواژگان: راستای زانو، تکواندو، ضربه آپدولیو، سندرم درد کشککی ران
  • هیمن محمدی*، نیلوفر فخرایی راد صفحات 99-112
    زمینه و هدف

    تمرینات اسپرت متریک فوتبال یکی از موفق ترین پروتکل های پیشگیری از آسیب های اندام تحتانی در دختران فوتبالیست محسوب می شود. لذا در پژوهش حاضر تاثیر این تمرینات بر سیستم امتیازدهی خطای فرود دختران فوتبالیست دارای والگوس پویای زانو بررسی شد.

    روش بررسی

    آزمودنی های پژوهش کنترل شده تصادفی حاضر شامل 24 دختر جوان فوتبالیست نیمه حرفه ای دارای والگوس پویای زانو بود که دارای معیارهای ورود به تحقیق بوده و بصورت تصادفی در دو گروه تمرین کنترل قرار گرفتند. ارزیابی ها شامل آزمون اسکات جفت پاو ازمون، آزمون سیستم امتیاز دهی خطای فرود بود.گروه تمرین به مدت شش هفته، هفته ای سه جلسه حدود 90 الی 120 دقیقه ای بصورت منظم در پروتکل تمرینی شرکت نمودند. برای آنالیز داده ها از آزمون آنکوا)سطح معنی داری 0/05) استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که گروه و تمرین کاهش معنادار (01/0P<) والگوس پویای زانو)از 25/30±4/74به12/45±2/62) و کاهش معنادار (01/0P<) سیستم امتیازدهی خطای فرود (از 34/±2 66/16به 20/±2 16/4) را تجربه نمودند. بطوری که زاویه والگوس51 درصد و خطای فرود 75 کاهش یافت.

    نتیجه گیری

    اسپرت متریک یک پروتکل عصبی عضلانی موفق در زمینه پیشگیری از آسیب های زانو در فوتبالیست های دختر سالم است. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان بیان نمود که تمرینات اسپرت متریک در فوتبالیست های جوان دختر دارای والگوس پویای زانو نیز موثراست، زیرا باعث تعدیل هردو عامل خطرسازکلیدی آسیب های اندام تحتانی (والگوس پویا زانو و خطای فرود) می شود.

    کلیدواژگان: سیستم امتیازدهی خطای فرود، والگوس پویا، فوتبال، اسپرت متریک، آسیب زانو
  • فاطمه حاجی عسگری، وحید مظلوم، هادی اکبری* صفحات 113-124
    زمینه و هدف

    کمردرد از جمله بیماری های شایع است که ورزشکاران حرفه ای نیز می توانند به آن مبتلا شوند و ممکن است در اثر کاهش قدرت عضلات مرکزی بدن و استقامت عضلات فلکسور تنه و اکستنسور ستون فقرات و یا اختلال در راستای ستون فقرات به وجود آید. هدف از تحقیق حاضر مقایسه قدرت عضلات مرکزی بدن، استقامت عضلات فلکسور تنه و اکستنسور ستون فقرات، زاویه ی لوردوز کمری و کایفوز سینه ای در تکواندوکاران با و بدون سابقه ی کمردرد بود.

    روش بررسی

    30 تکواندوکار پسر (15 نفر دارای کمردرد و 15 نفر بدون کمردرد) رده سنی نوجوانان - جوانان در این مطالعه شرکت کردند. به منظور اندازه گیری استقامت عضلات قدامی شکم از آزمون فلکشن تنه در زاویه 60 درجه، استقامت عضلات خلفی ستون فقرات از آزمون اصلاح شده بیرینگ سورنسن، سنجش قدرت عضلات مرکزی بدن از بایو فیدبک فشاری و اندازه گیری ناهنجاری های کایفوز و لوردوز ستون فقرات از خط کش منعطف، استفاده شد.

    یافته ها

     بین افراد مبتلا به کمردرد و دارای لوردوز و کایفوز با افراد بدون کمردرد و بدون ابتلا به لوردوز و کایفوز تفاوت وجود دارد. همچنین بین افراد با و بدون کمردرد در میزان قدرت عضلات مرکزی تنه و استقامت عضلات فلکسور و اکستنسور عضلات تنه تفاوت وجود دارد.

    نتیجه گیری

     به نظر می رسد قدرت عضلات مرکزی و همچنین استقامت عضلات فلکسور و اکستنسور ستون فقرات می تواند در بروز کمردرد ورزشکاران تکواندو نقش داشته باشد. توجه به ناهنجاری های ستون فقرات از جمله کایفوز و لوردوز و رفع آن ها جهت کاهش کمردرد احتمالا مفید می باشد

    کلیدواژگان: کمردرد، قدرت عضلانی، استقامت، وضعیت بدنی، ناهنجاری
  • جواد رحیمی، محمد کریمی زاده اردکانی، امین عظیم خانی* صفحات 125-141
    زمینه و هدف

    سالمندی با کاهش ظرفیت فیزیولوژیکی و عملکردی در ارتباط است که می تواند باعث افزایش ناتوانی، کاهش تعادل و افتادن شود در حالی که تمرینات عصبی-عضلانی یکی از تمرینات موثر در زمینه توانبخشی و آمادگی افراد می باشد که دارای مکانیسم تاثیر گذاری بر روی سیستم های آسیب دیده یا کم توان می باشد. بنابراین؛ هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات عصبی-عضلانی بر تعادل، قدرت و عملکرد حرکتی مردان سالمند دارای سابقه افتادن است.

    روش بررسی

    مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و شرکت کنندگان آن شامل مردان سالمند با سابقه سقوط بودند. مطالعه بر روی 21 نفر از سالمندان مرد (10 نفر گروه تمرینی، 11نفر گروه کنترل) که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند و به روش نمونه گیری در دسترس برای پژوهش انتخاب شدند، انجام گردید. برنامه تمرین به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) انجام گرفت. تعادل ایستا، قدرت عضلات بالاتنه و پایین تنه، عملکرد عصبی-عضلانی و استقامت هوازی قبل و بعد از مداخله اندازه گیری گردید. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون t مستقل  و t  همبسته (در سطح معناداری 005/0P<) انجام شد.

    یافته ها

     نتایج نشان داد که؛ تمرین عصبی-عضلانی سبب بهبود معنی دار تعادل ایستا (001/0=p)، قدرت عضلات بالاتنه (001/0=p)، قدرت عضلات پایین تنه (001/0=p)، عملکرد عصبی-عضلانی (001/0=p) و استقامت هوازی (001/0=p)  در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل میشود.

    نتیجه گیری

     با توجه به اینکه خطر سقوط در افراد سالمند بسیار شایع است، لذا توصیه می شود از برنامه های تمرین عصبی-عضلانی برای بهبود تعادل، قدرت عضلانی، عملکرد عصبی عضلانی و استقامت هوازی استفاده گردد.

    کلیدواژگان: کنترل قامت، قدرت، ظرفیت قلبی عروقی، سالمندی، خطر افتادن
  • بهنوش نجفی قاقلستانی، فرزانه گندمی*، شیرین عصار صفحات 143-163
    زمینه و هدف
    کمردرد  شایع ترین اختلال اسکلتی-عضلانی بوده که سبب ناتوانی و غیبت از کار می شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر شش هفته تمرینات ثبات سازی عصبی عضلانی پویا (DNS) و آبدرمانی رایج بر نوسانات پاسچر و شاخص تقارن فشار کف پا در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی می باشد.
    روش بررسی
    پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی یک سویه کور از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل می باشد. 36 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی به طور تصادفی در سه گروه DNS (12 نفر)، تمرینات آبدرمانی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. داده های توزیع فشار کف پایی با استفاده از دستگاه پی-تی اسکن جمع آوری شدند. گروه های تمرینی به مدت 6 هفته (سه بار در هفته) در مداخلات تمرینی شرکت کردند و گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله ای دریافت نکردند.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد بین گروه ها در شاخص تقارن و نوسانات پاسچر تفاوت معنی داری وجود ندارد؛ اما براساس مقایسه درون گروهی شاخص تقارن، طول  جابه جایی مرکز فشار و محدوده نوسانات از پیش آزمون تا پس آزمون تفاوت معنی داری داشتند. همچنین، تنها در گروه آبدرمانی در مرحله پس  آزمون نوسانات داخلی-خارجی کاهش یافته بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج پژوهش حاضر، تمرینات آبدرمانی و DNS بر تقارن فشار کف پایی و نوسانات پاسچر در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی اثر بخش می باشد. بنابراین، در برنامه های توانبخشی، استفاده از تمرینات DNS با فعال سازی عضلات تثبیت کننده ستون فقرات مشابه تمرینات معمول آبی برای بهبود شاخص تقارن فشار کف پایی و نوسانات پاسچرال توصیه می شود.
    کلیدواژگان: کمردرد مزمن غیراختصاصی، نوسانات پاسچر، تمرینات پایداری عصبی عضلانی پویا، آب درمانی
  • حمیدرضا شکیبایی ثابت لنگرودی، رضا رجبی، شهرزاد زندی* صفحات 165-175
    زمینه و هدف
    نوازندگان سازهای زهی در بین گروه های مختلف نوازندگان، بیشترین آمار اختلالات اسکلتی-عضلانی را به خود اختصاص می دهند. مطالعات اندکی تاکنون ریسک اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار و ناهنجاری های پاسچرال را در این افراد نسبت به افراد غیر نوازنده بررسی کرده اند. لذا هدف از این پژوهش، بررسی ریسک اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار و ناهنجاری های پاسچرال در نوازندگان حرفه ای ساز های زهی و مقایسه آن ها با افراد غیر نوازنده می باشد.
    روش بررسی
    این مطالعه از نوع توصیفی مقایسه ای می باشد. هفتاد نفر نوازنده مرد حرفه ای سنتور و ویولن 18تا 40 سال و 35 نفر نمونه غیر نوازنده در تحقیق حاضر شرکت کردند. خط کش منعطف و گونیامتر سربه جلو برای اندازه گیری کایفوز، لوردوز و سربه جلو و روش فوتوگرامتری برای ارزیابی اسکولیوز استفاده شدند. ریسک اختلالات در اندام فوقانی نیز توسط فوتوگرامتری ثبت و به روش RULA تحلیل شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون های شاپیروویلک و یو-من ویتنی در نرم افزار SPSS نسخه 22 (05/0=α) استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان دادند ریسک اختلالات اسکلتی -عضلانی، ناهنجاری کایفوز، لوردوز، سر به جلو و اسکولیوز در نوازندگان سنتور به طور معنی داری نسبت به افراد غیر نوازنده بیشتر بود. در نوازندگان ویولن نیز ریسک اختلالات، کایفوز، لوردوز و سر به جلو به طور معنی داری نسبت به افراد غیر نوازنده بیشتر بود اما در ناهنجاری اسکولیوز تفاوت معنادار دیده نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های پژوهش، می توان بیان کرد که نسبت به افراد غیر نوازنده، نوازندگان سنتور و ویولن بیشتر در معرض اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار و ناهنجاری های پاسچرال می باشند و اقدامات اصلاحی جهت این ناهنجاری ها و اختلالات توصیه می شود.
    کلیدواژگان: اختلالات اسکلتی عضلانی، نوازندگان حرفه ای، ساز های زهی، ویولن، سنتور
|
  • Mojtaba Ebrahimi Varkiani *, Mohammad Hossein Alizadeh, Reza Rajabi, Hooman Minoonejad Pages 1-19
    Introduction

    Occurrence of injury following sports participation is unavoidable. . Using sport injury surveillance systems is a suitable tool in injury recording. The present study aimed to design and implement a sport injury surveillance system.

    Method

    following designing the sport injury application, data was collected as a pilot according to injury surveillance method. Software engineers designed Sport injury recording application for cellphones with android operating system. Athletic trainers were trained to work with the application. In a pilot implementation in Alborz province, athletic trainers recorded athlete`s sport injuries in soccer, volleyball, handball, taekwondo and wrestling in a period of 6 months via their user account.

    Results

    81 sport injuries were reported in the pilot implementation of sport injury surveillance system in 6 months. Incidence rate of 1.39 injury per 1000 athletes registered was calculated. Contusion and bruising (37%) was the most common type of injury. Furthermore, fingers (18.5%) and knee were the most common body parts injured.

    Discussion

    Sport injury record was done comprehensively web based without paper form involvement. Designing and implementing cellphone based sport injury application was an important outcome of the present study. Present of a specific definition of injury and use of available and user friendly tool may become effective in recording injuries especially mild ones.

    Keywords: Sport injury surveillance system, Athlete, Epidemiological Index
  • Mohammad Alimoradi, Mansour Sahebzamani, Roya Bigtashkhani *, Mitra Fakhrzadegan Pages 21-34
    Background and Aim

    Studies have indicated that imbalance and defects of proprioception are effective in the incidence of musculoskeletal injuries among footballers. Therefore, this study attempts to investigate the effect of +11 program on lower extremity balance and knee proprioception among female amateur soccer players.

    Materials and Methods

    30 female soccer players were randomly divided into experimental and control groups (15 people in each group). The amount of knee arthroplasty error at angles of 30 and 60 degrees was measured by digital photography and AutoCAD software and the players' balance by Y test. They performed the +11 program 3 times per week for 16 weeks whereas the control group maintained their regular warm-up method during the study. And after 16 weeks, the evaluation was again repeated. In order to analyze the information, the mixed design analysis of variance with repeated measures was used.

    Results

    After 16 weeks of +11 exercises between the amount of knee proprioception at two angles of 30 and 60 degrees (P <0.05) and lower extremity balance, there was a significant difference between the experimental and control groups (P <0/05), so that the experimental group had better performance.

    Conclusion

    It be concluded that +11 exercises could improve balance and proprioception. Therefore, trainers are advised to use this program as an alternative to regular warm-up in order to prevent injury.Keywords: +11 program, balance, proprioception, football

    Keywords: +11 program, Balance, proprioception, football
  • Behnaz Porjafari, Fariborz Hovanloo *, Fatemeh Porjafari Pages 35-46
    Background and Aim

     Football is one of the most popular sports that has many injuries. Due to the importance of the core stabilizer muscles, the weakness of these muscles can lead to poor performance and thus increase injuries. On the other hand, this area as a bridge between the lower and upper limbs with its proper function can improve performance and performance.

    Materials and Methods

    The statistical population of the present study included 30 children athletes who purposefully entered the study and were divided into two groups of 15 control and experimental group. The experimental group performed core stability exercises in one session along with their exercises and the control group only previous exercises. The performance of individuals was assessed using the Y balance test, vertical jump (sargent), three-legged distance, one-leg jump time at a distance of six meters and balance system error scoring system test. Dependent t-test was used to evaluate the difference in performance between athletes in the two groups.

    Results

    The results of the present study showed that central stability exercises had a significant effect on improving lower limb function in athletes (P≤0.05).

    Conclusion

    The results of the present study showed that core stability training had an immediate effect on the performance of children footballers. Therefore, it is useful for coaches and athletes to perform central stability training in addition to their training to improve their performance.

    Keywords: core stability exercises, Dynamic balance, Footballers
  • Mohammad Sayari *, Masood Golpaygani, Jalil Moradi Pages 47-58
    Background and Aim

    Sports injuries are an integral part of sports in all age groups that cause concern among athletes during their careers; On the other hand, today the role of psychological variables in sports and related cases is undeniable. The purpose of this study was to investigate the prediction of sports injuries based on the mental toughness of young volleyball players.

    Methods

    In this study, 110 young volleyball players in Aligudarz with an average age of 22.24 years, an average weight of 78.43 kg and an average height of 185 cm were selected by purposive sampling. Initially, the baseline data of this study were used to select injured individuals to collect injury information, the Australian Sports Medicine Injury Standard Questionnaire was used to collect common injuries in volleyball. Then, using a 48-item questionnaire related to mental toughness, their mental toughness was measured. In order to describe and classify the information, the mean was used as the central index and the standard deviation was used as the dispersion index. Sample t-test, multivariate linear regression analysis and Pearson correlation coefficient were also used. All data were analyzed using SPSS software version 26 at a significance level of less than five percent.

    Results

    There is a negative correlation between the rate of sports injuries and mental toughness and the highest correlation score is related to the number of injuries and control in mental strength (r=-0.26) and the lowest correlation is related to the component. The recovery and confidence status (r=0)

    Keywords: Sports Injuries, Mental Toughness, volleyball, youth
  • Razieh Kavosi, Ali Shafizadeh *, Behnam Ghasemi Pages 59-69
    Background and aim

    Cesarean is a way to save the life of mother and baby during childbirth.The aim of this study was to investigate the effect of eight weeks of core stability exercises on low back pain, lumbar lordosis and quality of life of women with a history of cesarean delivery.

    Material and method

    Study population consisted 20 to 30 year old women with a history of cesarean section who had spent at least 6 and at most 12 months since their cesarean section in Hajar Hospital in Shahrekord. 32 available samples were selected and randomly divided into experimental and control groups. Subjects completed the Quebec Questionnaire and the World Health Organization Quality of Life Questionnaire and their lumbar lordosis was assessed by flexible ruler. Experimental group performed core stability exercises for 8 weeks three sessions per week and Control group did not exercise. participants were evaluated again by previous tests. Data were analyzed by multivariate analysis of covariance at a significance level of 0.05.

    Results

    Results showed that eight weeks of core stability exercises had a significant effect on reducing low back pain and improving the quality of life in women with a history of cesarean delivery (P <0.05), while it had no significant effect on reducing female lumbar lordosis (P> 0.05).

    Conclousion

    core stability exercises focusing on the lumbar-pelvic floor muscles reduce back pain and improve the quality of life of women with a history of cesarean section, so these exercises can be used in this regard.

    Keywords: Cesarean, Core Stability, lumbar lordosis, low back pain, quality of life
  • Mojtaba Babaei Khorzoghi, Vida Darvishi Gele, Somayeh Zare * Pages 71-83
    Background and aim

    Aging is associated with reduced physical and cognitive abilities, but physical activity has positive effects on the lives of these people.The aim of this study was to determine the effectiveness of eight weeks of step exercises on static and dynamic balance in elderly women with chronic nonspecific knee pain.

    Materials and Methods

    In the present quasi-experimental study, 30 elderly women of Shahrekord city were selected by convenience sampling and randomly divided into two exercise groups (age: 65.64±4.45 years, height:165.64±3.34 cm,weight:78.45±4.62 kg)and control(age: 62.14±3.45 years, height:162.91±3.32 kg, weight: 76.26±3.66 kg).The experimental group performed eight weeks of step training (3 sessions of 30 minutes per week). In this period, the subjects in the control group had their daily activities. Before and after the training period, static and dynamic balance were assessed by scoring tests of balance error and getting up and going. Data analysis was performed by repeated measures analysis of variance and Bonferroni post hoc test SPSS20 at the level of 0.05.

    Results

    The results showed that eight weeks of step training had a significant effect on static balance (P = 0.01) and dynamic balance (P = 0.001).

    Conclusion

    Stair exercises have an effect on static and dynamic balance and based on the results of these exercises in elderly women, by creating effective physiological adaptations, they also affect the nervous and psychological system of the elderly and thus can improve the balance of the elderly women. Accordingly, it is recommended that older women with specific knee pain perform stair exercises.

    Keywords: step training, Static balance. Dynamic balance, Elderly
  • Ali Saatchian, Nahid Khoshraftar Yazdi *, Mohammad Reza Mohammadi, Homa Namvar Mahboob Pages 85-98
    purpose
    The aim of this study was to investigate the effect of eight weeks of selected exercises on the proprioceptive and electrical activity of selected leg muscles of elite male taekwondo practitioners in the prevention of PFPS injury.
    Materials and Methods
    Thirty elite taekwondo practitioners divided into two groups of 17 experimental and 13 control. The experimental group, finished elected warm-up exercises within 8 weeks, 3 sessions per week, and 25-30 minutes per session and after that, special taekwondo exercises. But the control group, finished special taekwondo exercises for 90 minutes, only. evaluation of electrical activity of vastus medialis and vastus lateralis muscles ratio during Apdoliochigi we used electromyogragpy system and proprioceptive measured by center of pressure fluctuation components . For statistical analysis software SPSS and statistical methods for repeated measures and dependent test was used.
    Results
    The results showed that there was a significant difference between the effect of selected exercises on the proprioceptive and electrical activity of the knee muscles of male taekwondo players (P= 0/00), also a significant decrease in the post-test compared to the pre-test, although this difference was not significant in the control group.
    Conclusion
    Selected exercises can possibly have positive effects on reducing the risk factors for patellar pain syndrome. These exercises can increase proprioceptive and improve electrical activity in elite taekwondo, balance the muscles of the knee area, and ultimately reduce the pressure on the patellofemoral joint and prevent patellar pain syndrome.
    Keywords: Knee alignment, Apdolio chigi, taekwondo, Patellar thigh pain syndrome
  • Hemn Mohammadi *, Niloofar Fakhrai Rad Pages 99-112

    The sports-metrics soccer training (SMST) is one of the most successful protocols for preventing lower extremity injuries in the female soccer athletes. Therefore, in the present study, the effect of this training on landing error scoring system (LESS) and dynamic knee valgus (DKV) of female soccer athletes was investigated.

    Materials and Methods

    The subjects of this randomized controlled trial consist of 24 young semi-professional female soccer athletes with DKV how had criteria for the selection of subject and randomly divided into two groups. Evaluations included DLS, LESS tests. The training group participated in the training regularly for 6 weeks, three sessions a week, about 90 to 120 minutes. The training sessions lasted approximately 90–120 minutes. The ANCOVA test (P≤0.05) was used to analyze the statistical data.

    Results

    The results of the ANCOVA showed that the TG experienced significant reduction (P<0/01) in DKV (from 25/30±4/74 to 12/45±2/62 degree) and significant reduction (P<0/01) LESS (from 16/66±2.34 to 4/16±2.20). Thus, reduces the DKV by 51% and reduces the LESS by 75%.

    Conclusion

    The SMST is a successful neuromuscular training program in preventing knee injuries in healthy female soccer athletes. The SMST can be effective in young female soccer athletes with DKV, because it can be modifying both key risk factors for lower extremity injuries (DKV and landing error).

    Keywords: Landing Error Scoring System (LESS), Dynamic Valgus, Soccer, Sports-Metrics, Knee Injury
  • Fatemeh Hajiasgari, Vahid Mazloum, Hadi Akbari * Pages 113-124
    Background and Aims

    Low back pain (LBP) is one of the most common diseases that professional athletes could suffer from and may be caused by a decrease in strength of the core muscles; and trunk flexor and spine extensor muscles endurance or spine malalignment. The aim of this study was to compare the strength of core muscles, endurance of trunk flexor and spine extensor muscles, lumbar lordosis and thoracic kyphosis in taekwondo athletes with/without LBP.

    Materials and Methods

    Thirty adolescents-youth male taekwondo athletes (15 people with and 15 without LBP) participated in the study. The endurance of the trunk flexor muscles, the endurance of the spinal extensor muscles, the strength of the core muscles were assessed with the trunk flexion test at an angle of 60 degrees, the modified Biering-Sorenson test, pressure biofeedback, respectively. Kyphosis and spinal lordosis was also assessed with a flexible ruler.

    Results

    There was a difference between athletes with LBP and with lordosis and kyphosis with those without LBP and without lordosis and kyphosis. There was also a difference between athletes with and without LBP in the strength of the core muscles and the endurance of the trunk flexor and extensor muscles.

    Conclusion

    It is recommended to develop the strength of the core muscles as well as the endurance of trunk flexor and extensor muscles in order to prevent and eliminate LBP in Taekwondo athletes. It is also necessary to pay attention to spinal malalignments such as kyphosis and lordosis and eliminate them to reduce LBP.

    Keywords: Low back pain, Muscle strength, Endurance, Posture, Malalignment
  • Javad Rahimi, Mohammad Karimizadeh Ardakani, Amin Azimkhani * Pages 125-141
    Background and aim

    Aging is associated with reduced physiological and functional capacity that can lead to increased disability, loss of balance and falling. The purpose of this study was to investigate the effect of neuromuscular training on balance, strength and functional performance in elderly men with a history of falls.

    Material and methods

    this study was quasi-experimental and participants were healthy elderly men with history of falling (age: 65/64±6/95). The experiments were 21 men (10 training group, 11 control group) who met the criteria for research and were available for sampling. The training program was conducted for eight weeks with a frequency of three sessions per week. Static balance, upper and lower body muscle strength, neuromuscular function and aerobic endurance were measured before and after the research design. Data analysis was done using independent t-test and paired t-test (at a significance level of 0/005> P).

    Results

    The results showed that neuromuscular training significantly improved static balance (p = 0.001), upper body muscle strength (p = 0.001), lower body muscle strength (p = 0.001), Neuromuscular function (p = 0.001) and aerobic endurance (p = 0.001) in the training group compared to the control group.

    Conclusion

    Due to the fact that the risk of falls is very common in the elderly, so it is recommended to use neuromuscular training programs with psychological interventions taking into account training features such as; Individual differences are used to improve balance, muscle strength, neuromuscular function and aerobic endurance.

    Keywords: Neuromuscular training, Balance, Aging, Risk of falling
  • Behnoosh Najafi Ghagholestani, Farzane Gandomi *, Shirin Asar Pages 143-163
    Background and aim
    Low back pain is the most common musculoskeletal disorder that is the cause of disability and absence from work. The aim of this study was to assess the effect of six weeks of aquatic and dynamic neuromuscular stabilization (DNS) exercises on postural sways and the plantar pressure distribution symmetry (PPDS) in patients with non-specific chronic low back pain (n-CLBP).
    Materials and methods
    Thirty-six n-CLBP patients were randomly divided into three groups: DNS group (n = 12), aqua exercises (n = 12) and control (n = 12). The PPDS and postural sways were assessed by PT-scan. The experimel groups participated in the interventions for 6 weeks (three times per week) and the control group did not receive any treatment during this period.
    Results
    The results of this study showed that, there was no significant difference between groups in postural sways and the PPDS (p>0/05). Also, paired sample t-test results showed that intervention groups had significant differences in PPDS, the center of pressure path length and sways area from pre-tests to post-tests (P <0.05). Moreover, the aqua group had a reduction in the standard deviation of the center of pressure medial-lateral sways (SDx). (p<0/05).
    Conclusion
    According to the results of the current study, aqua and DNS exercises improve postural sways and PPDS in patients with n-CLBP. Therefore, in rehabilitation programs, the use of DNS exercises by activation of spinal stabilizing muscles similar to common aqua exercises is recommended to improve patients' postural sways and the PPDS.
    Keywords: non-specific chronic low back pain, postural sways, dynamic neuromuscular stabilization exercises, aqua exercise
  • Hamidreza Shakibaei Sabet Langeroodi, Reza Rajabi, Shahrzad Zandi * Pages 165-175
    Background and Aim
    String musicians have the highest number of musculoskeletal disorders among different groups of musicians. Few studies have investigated the risk of work-related musculoskeletal disorders and postural abnormalities in these people comparing to non-musicians. Therefore, the aim of this study was to determine the risk of work-related musculoskeletal disorders and postural abnormalities in professional dulcimer and violin players and to compare them to non-musicians.
    Methods
    This is a descriptive comparative study. Seventy professional male dulcimer and violin players aged 18 to 40 years, and 35 male non-musicians were participated in this study. Flexible ruler and forward head goniometer were used to measure kyphosis, lordosis and forward head posture. Scoliosis were assessed with photogrammetry. Risk of musculoskeletal disorders for upper limb assessed using photogrammetry and RULA method. For the statistical analysis, the Shapiro-Wilk and U Mann-Whitney tests were used in SPSS version22 with the significance level of 0.05.
    Results
    The results showed that risk of work related musculoskeletal disorders, kyphosis, lordosis, forward head posture and scoliosis were significantly higher in dulcimer players comparing to non-musicians. In violin players, the risk of work related musculoskeletal disorders, kyphosis, lordosis and forward head posture were significantly higher comparing to non-musicians as well, but no significant difference were in their scoliosis.
    Conclusion
    According to the findings of the study, it can be said that the dulcimer and violin players are more vulnerable to work related musculoskeletal disorders and postural abnormalities compared to non-musicians and the corrective strategies are suggested for these disorders.
    Keywords: Musculoskeletal disorders, professional Musicians, String Instruments, Violin, Dulcimer