فهرست مطالب
نشریه آینه پژوهش
سال سی و چهارم شماره 3 (پیاپی 201، امرداد و شهریور 1402)
- تاریخ انتشار: 1402/06/21
- تعداد عناوین: 19
-
صفحات 7-27مکتب حدیثی که عمدتا در بغداد شکل گرفت، در بسیاری از شهرهای ایران ریشه دواند. بخش مهمی در خراسان بود که منجر به تولید برخی از کتب ششگانه اهل سنت شد. در نیشابور و اصفهان و ری هم مکتب حدیثی بروز و ظهور خاص خود را داشت. حدیث، همزمان، منبع فقه، تفسیر، اخلاق و به طور کلی دین شناسی و نیز تاریخ اسلام بود. هر محدثی، می توانست در چند زمینه از علوم دینی فعال باشد. مکتب حدیثی اصفهان، بزرگانی داشت که آثار فراوانی از آنها برجای مانده است. خاندان ابن منده یکی از آنهاست. ابونعیم، یکی از چهره های اصلی مکتب حدیثی این شهر است که البته در مخالفت با بسیاری از همشهرهای اهل حدیثش، شافعی و اشعری مذهب بود. او همزمان صوفی نیز بود. میراث او در حوزه رجال و تاریخ بسیار با ارزش است. هم سیره نبوی با عنوان دلایل النبوه دارد، هم معرفه الصحابه در شرح حال اصحاب، هم تاریخ محلی با عنوان تاریخ اصبهان، و هم حلیه الاولیاء در شرح حال بزرگان و رجال دنیای اسلام. میراث تاریخی او به معنای وسیع کلمه، بسیار با ارزش است، هرچند آمیخته به تصوف و به رنگ آن است. او منابع زیادی را برای ما حفظ کرده است. این مقاله گزارش اجمالی زندگی او و میراث تاریخی وی است.کلیدواژگان: ابونعیم اصفهانی، تاریخ اصبهان، حلیه الاولیاء، دلائل النبوه، اصفهان، مکتب حدیثی، صحابه شناسی
-
صفحات 29-71محمدعلی تربیت یکی از شخصیت های علمی و سیاسی شناخته شده در دوره قاجار و پهلوی است که خدمات فرهنگی شناخته شده ای در حوزه فرهنگ بالاخص ساخت کتابخانه هایی مهم و تاثیرگذار داشته است. در این پژوهش ضمن پرداختن به این وجه زندگی او به کتابخانه شخصی او و اسنادی از تقویم و فهرستی از نسخه های خطی موجود در این کتابخانه و عاقبت آن پرداخته می شود.کلیدواژگان: محمدعلی تربیت، کتابخانه شخصی، کتابهای چاپی، کتابهای خطی، ابراهیم پورداود، احمد بهمنیار، سعید نفیسی، عیسی صدیق، قیمت گذاری، کتابخانه ملی رشت، کتابخانه تربیت تبریز
-
صفحات 73-108برگردان آیات قرآن در ترجمه ها و تفسیرهای کهن قرآن به فارسی منابعی ارزشمند برای گردآوری و بررسی اختلاف قرایات قرآنی اند که در تحقیقات قرایت شناسی به کلی مغفول مانده اند. در مقاله پیش رو، نویسنده از شیوه های دستیابی به قرایت های مختلف بر اساس ترجمه های کهن قرآن به فارسی سخن می گوید و با عرضه شواهد متنوع و متعدد راه های گوناگون فهم و کشف قرایت های قرآنی بازمانده در ترجمه های کهن قرآن را شرح می دهد و مخصوصا به نمونه هایی اشاره می کند که در منابع اختلاف قرایات ذکری از آنها نیست. نویسنده، با توضیح و تبیین چند نمونه، این نکته را یادآور می شود که برای کشف قرایات قرآنی در ترجمه های قدیم فارسی، آگاهی تاریخی از زبان فارسی کهن و گویش های گوناگون آن، افزون بر آشنایی با زبان عربی قرآن، ضروری است.کلیدواژگان: اختلاف قرائات قرآنی، ترجمه های کهن قرآن به فارسی، تفسیر های کهن قرآن به فارسی، زبان شناسی تاریخی متون فارسی، گویش شناسی
-
صفحات 109-120در این نوشته فصلی دیگر از کتاب داود منشی زاده درباره جغرافیا و تاریخ شاهنامه ترجمه شده است. خلاصه سخن او در این فصل این است که نامی که به شکل کروشان و اشکال مشابه در نسخه های شاهنامه هست همان کاسان است و در پشت نام گلزریون باید به دنبال دو جای جداگانه گشت. اشاره ای نیز به تصحیف نام سنجبو و رود پرک در نسخه های شاهنامه و متون دیگر شده است.کلیدواژگان: شاهنامه، جغرافیای تاریخی، کاسان، گلزریون، سنجبو، پرک
-
صفحات 121-139عبدالله بن عباس ابن عبدالمطلب (م 68ق/ 7-686م) در مطالعات اسلامی معاصر معمولا به عنوان یکی از پایه گذاران علوم دینی شناخته شده است. او همچنین یکی از گرداورندگان قرآن به شمار می رود که قرایات گوناگونش از آیات، بعدها همگی ثبت و ضبط شد. نقش او به عنوان «پدر علم تفسیر قرآن» نیز غیر قابل انکار است، چنان که از میان صحابه پیامبر(ص)، در حوزه شریعت(فقه و احکام) هم به عنوان یکی از پیشوایان مکتب مکه به شمار می رود. در این میان، نقش وی در باورها و تاریخ فقه شیعه کمتر مورد توجه قرار گرفته و نگاه سنت شیعی امامی به او مبهم به نظر می رسد. بر همین پایه ویلفرد مادلونگ کوشیده است تا با بررسی چند نمونه، نقش و جایگاه ابن عباس در فقه شیعی را تا اندازه ای به تصویر بکشد. از نگاه مادلونگ، شواهد مناسبی وجود دارد که نشان دهنده تاثیر بسزای آموزه های ابن عباس بر عقاید و فقه شیعیان امامی نخستین است. به باور او فقه امامیه به گونه سیتماتیک و نظام مند از ایده ها و نظرات ابن عباس در زمینه احکام فقهی پیروی نکرده است اما تلاش کرده تا برخی شواهد را نشان دهد که بر پایه آنها فقه امامی، به عملکرد امام علی(ع) در طول دوران خلافتش، که توسط منابع سنی گزارش شده است، توجهی اندک نشان داده و حتی گاه آموزه ابن عباس را بر آن ترجیح داده است.کلیدواژگان: ابن عباس، فقه شیعی، تاریخ فقه شیعه، امام علی، مصنف عبدالرزاق اصفهانی، ویلفرد مادلونگ
-
صفحات 141-155در این شماره از «نوشتگان»، گنیزه افغانستان، یکی از مهم ترین مجموعه های متون فارسی-یهودی، به اجمال معرفی شده است. در ادامه، به یکی از نامه های متقدم این مجموعه، احتمالا از سده پنجم هجری، پرداخته و، ضمن اشاره به یک دو ویژگی آن، متن حرف نوشته و ترجمه آن را به نقل از حییم (Haim, 2012) پیش نهاده ایم. در پایان، فهرستی از واژه ها و عبارات متن افزوده شده است.کلیدواژگان: گنیزه افغانستان، فارسی-یهودی، بامیان، فارسی نو
-
صفحات 157-171این مقاله به توصیف سنت سندنویسی به عنوان بخشی از فرهنگ مکتوب اوایل ایران مدرن می پردازد. بر خلاف نسخه برداری از کتب در دوره پیش از مدرن که به راحتی می شد انتظار داشت کتاب خوانندگانی و نسخه بردارانی دارد؛ اما نمی شد انتظار داشت قباله سنتی یا سند خصوصی نظیر مبایعه نامه، اجاره نامه، قرض نامه، عقدنامه یا وقف نامه که در محاضر شرع تنظیم می شدند، عموم مردم آن را بخوانند یا نسخه برداران آن را استنساخ کنند؛ با این وجود اسناد تاریخی نشان می دهند که گاهی بارها و بارها به این اسناد مراجعه می شد یا گاهی برآنها حاشیه می زدند، استنساخ و بعدها ثبت می شدند. به عبارت دیگر «قباله ها» زندگی خود را داشتند: در گذر زمان برخی اطلاعات به عنوان تحشیه بر آنها افزوده می شد و اطلاعات شان به دیگر انواع اسناد منتقل می گردید.کلیدواژگان: قباله، حاشیه نگاری، استنساخ، دفاتر محضری، سیاهه قباله ها، دوره قاجاریه، دوره صفویه
-
صفحات 173-182مقصود این فصل بازکاویدن مجموعه آرای سنتی است که توسط دیوید نیل مکنزی، درباره تغییرات آوایی که به مثابه مختصه اساسی تمایزبخش گویش های گونه گون کردی تعریف گشته اند، با در نظر آوردن این فرض که پیوستگی و ارتباط [زنجیره های گویشی] لکی در گویش شناسی ایرانی، کماکان بر ما پوشیده مانده است. مرسوم آن باشد که لکی را گویشی از [خانواده گویش های] کردی، بعضا گویشی انتقالی میان کردی و لری و در مواردی منحصرا آن را یک زبان مجزا می پندارند.کلیدواژگان: گویش شناسی ایرانی، کردی، لکی
-
صفحات 183-199مقاله حاضر به پیوندهای عمیق آرامی و عربی در میان زبان های سامی متمرکز است و مباحث آن در چهار بخش تدوین یافته است که عبارتند از: 1. درآمدی بر زبان های سامی؛ 2. پیوندهای آرامی و عربی؛ 3. پیوندهای آرامی تلمودی و عربی قرآن؛ 4. نمونه کاوی: کارکرد «دابه الارض» (نمل: 82) در پرتو زبانهای سامی. در نهایت، بخش جمع بندی بر تاکید دوباره بر ضرورت راه اندازی رشته زبان های سامی در برخی دانشکده های علوم قرآنی می پردازد. به نظر می رسد، در زبان های سامی، آرامی و عربی از عمیق ترین و وسیع ترین پیوندها برخوردارند.کلیدواژگان: زبان های سامی، زبان آرامی، عربی، تلمود، مفردات قرآن
-
صفحات 203-218
سید مرتضی (د: 436 ھ. ق.)، ملقب به «علم الهدی» بی تردید یکی از چند دانشمند مکتب ساز و جریان آفرین در طول تاریخ تشیع بوده است که در تکوین و تکامل علوم دینی مختلف در مذهب امامیه تاثیری بسزا داشته. با وجود آثار و پژوهش هایی که تاکنون درباره برخی از نگاشته ها و جوانب فکری وی منتشر شده است، همچنان کمبودهای فراوانی در این خصوص محسوس است و برای شناخت همه جانبه و دقیق از آثار و آراء شریف مرتضی در علوم مختلف باید تحقیقات و تدقیقات بس افزون تری صورت گیرد. به تازگی گامی بلند به منظور معرفی نوشته های شریف مرتضی و دست نوشت های آنها برداشته شده است و تک نگاشتی شایسته و ارزنده در این زمینه انتشار یافته که در مقاله حاضر به برشماری برخی از وجوه اهمیت آن پرداخته می شود. کتاب کلان دوجلدی بازشناسی آثار و اندیشه شریف مرتضی در زمینه تاریخی آنها که به قلم دو استاد دانشور و برجسته مطالعات اسلامی، آقای حسن انصاری و خانم زابینه اشمیتکه نگاشته شده است را باید مفصل ترین کتابی قلمداد نمود که به زبان انگلیسی درباره عالمی امامی به رشته تحریر درآمده است. هدف اصلی از تالیف این اثر تدوین یک کتاب شناسی تا حد امکان جامع برای کتابها و رسایل شریف مرتضی و معرفی نسخه شناسانه مکتوبات او و نیز بررسی دست نوشت های آثار وی با رویکرد تاریخی و تبارشناسانه است. در این اثر همچنین، سیر کتابت و انتقال و تداول نوشته های سید مرتضی و دست نویس های آنها در ادوار مختلف مورد بحث قرار گرفته است.
کلیدواژگان: شریف مرتضی، تبارشناسی نسخ خطی، امامیه، حسن انصاری، زابینه اشمیتکه، محمدعلی امیرمعزی، حسین مدرسی طباطبایی -
صفحات 219-226کتاب من و مولانا، از آثار شاخص ویلیام چیتیک، دربردارنده روایتی است از زندگانی شمس تبریزی. چیتیک با برگزیدن تکه هایی از مقالات شمس و بازچینش آن، کوشیده برای این شخصیت پیدا و پنهان، زندگی نامه ای خودنوشت تدارک ببیند. این کتاب سال ها پیش به همت شهاب الدین عباسی به فارسی درآمده و همراه با برخی افزوده ها، توسط نشر مروارید انتشار یافته است. تجدید چاپ چندباره آن نیز نشانه ای است از اقبال خوانندگان فارسی زبان. در این نوشتار، بعد از گزارش اجمالی محتوا، ترجمه کتاب مورد بررسی قرار گرفته و شماری از خطاهای راه یافته به متن فارسی گوشزد شده است. برخی از این خطاها ناشی از حذف های نابجا و برخی دیگر سهوالقلم های مترجم است. شماری دیگر نیز متاثر از خطاهای موجود در متن انگلیسی، یا تصحیحی از مقالات است که مترجم به آن تکیه داشته است.کلیدواژگان: شمس تبریزی، شهاب الدین عباسی، من و مولانا، ویلیام چیتیک
-
صفحات 227-238گه گاه نسخه ی خطی ارزشمندی از گوشه و کنار کتابخانه های جهان بیرون کشیده می شود که مقادیر مهمی اطلاعات به ادبیات فارسی اضافه می کند. یکی از این منابع، نسخه ی نویافته ی رسایل العشاق است. رسایل العشاق و وسایل المشتاق نام تالیفی از سیفی نیشابوری شاعر و ادیب قرن ششم هجری با موضوع مکاتبه و نامه نگاری شامل صدنامه عاشقانه است. این منبع ارجمند، ذیل رسایل، شامل ابیاتی چند از شاعران کهن تا قرن ششم است که برخی از این ابیات در دواوین شاعران و دیگر کتب ادبی یافت نمی شود و تازه یاب است. در این مقاله کوشیده ایم تا اشعار نویافته ای از چند شاعر کهن را بر اساس این منبع ارایه دهیم.کلیدواژگان: رسائل العشاق و وسایل المشتاق، ابیات نویافته، شاعران کهن، قرن ششم
-
صفحات 239-257سال هاست فقره پایانی زیارت عاشورای مشهور، ذهن اندیشمندان را به خود مشغول کرده است. برخی برای «عدم اصالت» آن دلایلی ارایه کرده اند و پاسخ هایی به آنان داده شده است. در مقاله «تحلیل و نقد یکی از فقره های نسخه رایج زیارت عاشورا» که در سال 1392 در دوفصلنامه علمی، پژوهشی «کتاب قیم» منتشر شده است نویسندگان ارجمند کوشش کرده اند با معیارهای چهار گانه اثبات کنند: فقره پایانی زیارت عاشورا در کامل الزیارات و نیز نسخه های کهن مصباح المتهجد شیخ طوسی که مشتمل بر عبارت «ٱبدا به اولا ثم الثانی و الثالث و الرابع » نیستند، در برابر نسخه های متاخر مصباح المتهجد که مشتمل بر این عبارت هستند ترجیح دارند. نگارنده در نوشتار پیش رو به نقد و بررسی دلایل ارایه شده در این مقاله پرداخته است.کلیدواژگان: زیارت عاشورا، برائت، تقیه، کامل الزیارات، مصباح المتهجد
-
صفحات 259-274
اندرزنامه ها نمونه های برجسته و ارزشمندی از میراث ادبی شرقیان و دارای جایگاهی ویژه در زبان و ادبیات عربی و فارسی هستند. معمولا این گونه آثار به دور از سوگیری های ایدیولوژیک، تلاش دارند ارتباطی موثر و پایدار را با مخاطبین خود برقرار سازند و در این راستا از همه ی بنمایه های فرهنگی بشری بهره می جویند. نوشتار حاضر به شناساندن یکی از همین گونه آثار یعنی کتاب «آداب السیاسه بالعدل وتبیین الصادق الکریم الرفیع بالعقل من الاحمق اللییم الوضیع بالجهل» نوشته ی المبارک بن الخلیل الخازندار البدری الموصلی الارموی و نسخه ای گرانمایه و تازه یافت از این کتاب می پردازد. این نسخه به غیر از متن کتاب در بردارنده ی ویژگی های بی مانندی چون تقاریظی از علمای شیعی چون علی بن عیسی اربلی و عبد الکریم بن طاووس به دست نوشته خود ایشان هست
کلیدواژگان: ادبیات تعلیمی، اندرز نامه نویسی، مخطوطات قرن هفتم، اخلاق سیاسی، تقریظ نویسی -
صفحات 275-295
پژوهش درباره ارتباط قرآن با سنت های عهدینی و پساعهدینی سنتی دیرینه در مطالعات اسلامی خاورشناسان است. از دیرباز دو رویکرد متمایز در این زمینه وجود داشت. برخی پژوهشگران مانند گایگر، نولدکه، توری، ونزبرو و دیگران در پی اثبات خاستگاهی یهودی برای قرآن و برخی دیگر مانند آرتور جفری، ریچارد بل، لولینگ و دیگران در مقام ترسیم محیط مسیحی برای قرآن برآمده اند. به دلیل جدایی مطالعات قرآنی از مطالعات ربیانی و کشیشی پس از جنگ جهانی دوم، به همراه افزایش تخصص در خود این رشته های نزدیک به هم، دیگر دانشمندانی یافت نمی شوند که از مهارت و دانش زبان شناسی تاریخی لازم برای فهم قرآن به مثابه یک متن چندصدایی از دوران باستان متاخر (میان 250 تا 750 میلادی) برخوردار باشند. کتاب قرآن در بستر نزول: بررسی های ادبی تاریخی درباره محیط قرآن حاوی 39 مقاله از پژوهشگران متخصص در زمینه های مختلف مانند بافت سیاسی، اقتصادی، زبان شناختی و فرهنگی زمان نزول قرآن از یک سو تلاشی برای پاسخ به این پرسش است که آیا تحلیل ادبی دقیق خود متن قرآن می تواند حاوی اشاراتی برای تعیین محیط و محل پیدایش آن باشد. از سوی دیگر رویکردهای مختلف نویسندگان مقاله ها در استفاده از منابع کلاسیک اسلامی، نگاشته های یهودی و مسیحی غیرعربی و همچنین منابع کلاسیک لاتین و یونانی ترغیبی به این نوع از گفتگوهای میان رشته ای درباره قرآن است.
کلیدواژگان: بافت نزول قرآن، مطالعات عهدینی، بررسی های ادبی، بررسی های تاریخی -
صفحات 295-323
در پی انتشار ترجمه قرآن استاد محمدعلی کوشا، جناب آقای علی زاهدپور به معرفی و نقد این اثر قرآنی پرداخته اند که مقاله مبسوط ایشان در شماره 199 مجله وزین «آینه پژوهش» به چاپ رسید. این نوشتار پاسخی است بر نقد جناب آقای زاهد بر ترجمه محمدعلی کوشا.
کلیدواژگان: ترجمه قرآن، نقد، پاسخ نقد، محمدعلی کوشا -
صفحات 325-335
نکته، حاشیه، یادداشت:«امید» به مثابت نام زن/ جویا جهانبخش
«شاه مردان» و خطای لغت نامه/ جویا جهانبخش
امیر قافله را هم تغافلی شرط است...؛ بیتی که گویا نه از سعدی است و نه از حافظ/ جویا جهانبخش
رهی معیری و سرقت ادبی؟!: پیشکش به استاد مهدی نوریان/ عاطفه طیه، چ.ط نژند
«ملک تعالی و تقدس تو را»: درباره خوانش مصراعی از نظامی/ منوچهر فروزنده فرد -
صفحات 337-352
-
صفحات 355-395
از نخستین سده های اسلامی لغت نامه های متعددی نگاشته شده که عمدتا عربی به عربی هستند و برای رفع نیاز پژوهشگران متخصص آن زبان تالیف شده اند. جز این، شمار قابل توجهی از فرهنگ های عربی به فارسی نیز برای استفاده پژوهشگران و عمدتا نوآموزان فارسی زبان تدوین شده اند. در این میان فرهنگنامه هایی منظوم جهت حفظ و یادگیری آسان لغت نگاشته شده است که کهن ترین فرهنگنامه منظوم شناخته شده توسط ابونصر فراهی در سده هفتم نوشته شد. متنی که در اینجا منتشر شده است، یکی از همین نصاب ها از مولفی ناشناخته است به نام «تحفه الفقیر».
کلیدواژگان: فرهنگ ها، فرهنگ نامه های منظوم، شعر فارسی
-
Pages 7-27The School of Hadith, which was formed mainly in Baghdad, developed in many cities of Iran. An important part of this school was formed in Khorasan which led to the production of some of the six Sunni books. Hadith School also emerged and developed in Neishabur, Isfahan and Ray. At the same time, hadith was the source of jurisprudence, Quran commentary, ethics and theology in general, as well as the history of Islam. Every Muḥaddith could be active in several fields of religious sciences. Hadith School of Isfahan had many scholars whose works have survived up to now. Ibn Mandih's family is one of them. Abu Na’īm is one of the main figures of the hadith school of this city, who, of course, was of the Shāfi'ī and Ash'arī faith in opposition to many of his fellow hadith scholars. He was also a Sufi at the same time. His legacy in the field of Rijāl and history is very valuable. It has both the Prophet's Sirah entitled Dalāil al-Nubuwa, Mairifat al-Ṣahābah in the biography of the Companions, the local history entitled Tariīkh-e Iṣbahān, and the Ḥilyat-ul-Awliyā in the biography of the scholars and figures of the Islamic world. His historical heritage in the broadest sense of the word is very valuable, although it is mixed with Sufism. He has preserved many resources for us. This article is a brief report of his life and his historical legacy.Keywords: Abū Na’īm Isfahani, Tariīkh Iṣbahān, Ḥilyat-ul-Awliyā, Dalāil al-Nubuwa, Isfahan, Hadith School, companions
-
Pages 29-71Mohammad Ali Tarbiat is one of the well-known scientific and political figures in the Qajar and Pahlavi periods, who has provided well-known services in the field of culture, especially the construction of important and influential libraries. In this research, while narrating some aspects of his life, his personal library and documents from his Taqwīm and a list of manuscripts in this library and its aftermath are discussed.Keywords: Mohammad Ali Tarbiat, Private Library, published books, manuscripts, Ibrahim Pourdavud, Ahmad Bahmanyar, Saeed Nafisi, Issā Sediq, Taqwīm, Rasht National Library, Tabriz Tarbiat Library
-
Pages 73-108Persian translations of Quranic verses in old interpretations and commentaries of the Quran are valuable sources for collecting and examining the differences in Quranic readings that have been completely neglected in studies concerning Quranic readings. In the following article, the author discusses the methods of obtaining different readings based on the old Persian translations of the Quran, and by presenting various and numerous pieces of evidence, he describes the different ways of understanding and discovering the surviving Quranic readings in the old translations of the Quran, and especially points to examples that the books devoted to differences of readings have not mentioned. By explaining a few examples, the author reminds us that in order to discover Quranic readings in Old Persian translations, historical knowledge of the ancient Persian language and its various dialects, in addition to familiarity with the Arabic language of the Quran, is necessary.Keywords: Differences in Quranic Readings, Ancient Persian Translations of the Quran, Persian Commentaries of the Quran, Historical Linguistics of Persian Texts, Dialectology
-
Pages 109-120In this article, another chapter of Davud Manshizadeh's book about geography and history of Shahnameh has been translated. The summary of his opinions in this chapter is that the name that is in the form of Krūshān and similar forms in the Shahnameh manuscripts is the same as Kāsān, and for the name of Golzariyyūn, one should look for two other places. There is also a reference to the spelling of the names of Sinjabū and Perak River in the Shahnameh and other texts.Keywords: Shahnameh, historical geography, Kāsān, Golzariyyūn, Sinjabū, Parak
-
Pages 121-139'Abdullāh bin 'Abbās Ibn 'Abd al-Muttalib (686-7 AD) is usually recognized as one of the founders of religious sciences in contemporary Islamic studies. He is also considered one of the compilers of the Qur'an, whose various readings of the verses were later recorded. His role as the "father of the science of exegesis of the Qur'an" is also undeniable, as among the companions of the Prophet (PBUH), in the field of Sharia (jurisprudence and rulings), he is also considered one of the leaders of the Meccan school. In the meantime, his role in the beliefs and history of Shia jurisprudence has been paid less attention to, and the view of Imami Shia tradition towards him seems ambiguous. On this basis, Wilferd Madelung has tried to depict the role and position of 'Abdullāh bin 'Abbās in Shiite jurisprudence to some extent by examining several examples. From Madelung's point of view, there is good evidence that shows the great influence of the teachings of Ibn 'Abbās on the beliefs and jurisprudence of the early Imami Shiites. According to him, Imami jurisprudence has not systematically followed the ideas and opinions of Ibn Abbas in the field of jurisprudence, but he has tried to show some pieces of evidence based on which Imami jurisprudence paid less attention to the performance of Imam Ali (a.s.) during his caliphate, according to the Sunni sources, while at the same time preferred the Ibn Abbas's opinions over the performance of Imam Ali (a.s.)Keywords: Ibn'Abbās, Shia jurisprudence, History of Shia Jurisprudence, Imam Ali, Muṣannaf 'Abd al-Razzāq Esfahani, Wilfred Madelung
-
Pages 141-155In this issue of "Writings", Ganīze Afghanistan, one of the most important collections of Persian-Jewish texts, is briefly introduced. In the following, we have addressed one of the early letters of this collection, probably from the fifth century of Hijri, and, while pointing out some of its features, we have presented its original text and its translation, cited by Hayyem (Hayyem, 2012). At the end, a list of words and phrases of the text has been added.Keywords: Ganīze Afghanistan, Persian-Jewish, Bamiyan, New Persian
-
Pages 157-171The article describes the tradition of documentation as a part of written culture in early modem Iran. Unlike book manuscript in pre-modem period, on which one can easily expect that it has the readers and copyists, a traditional qabala or private deed, such as a sale deed, a lease deed, a loan deed, a marriage deed or a waqf deed, which were drawn up at Shari'a courts, one might not expect that it would be read by the public or be copied by copyists. However, historical evidences show us that these kinds of documents also were sometimes referred to again and again. Sometimes they were annotated, transcribed, and registered later. In other words, the qabalas also had their own lives: some information added to them as annotation in the course of time, and their information was transmitted to other type of documents.Keywords: Qabala, Annotation, Transcription, Shari'a courts, the Texts of Qabalas, Qajar Period, Safavid Period
-
Pages 173-182The purpose of this essay is to re-examine the set of traditional opinions that were presented by David Neil MacKenzie, regarding the phonetic changes that are considered the basic distinguishing features of various Kurdish dialects, taking into account the assumption that the continuity and connection [dialectal chains] of Laki dialect in Iranian dialectology is still uncovered. It is customary to consider Laki as a dialect of the Kurdish [dialect family], sometimes as a transitional dialect between Kurdish and Lori, and in some cases it is exclusively considered a separate language.Keywords: Iranian Dialectology, Kurdish, Laki
-
Pages 183-199The present article focuses on the deep links between Aramaic and Arabic among the Semitic languages. The article is compiled in four parts, which are: 1. an introduction to the Semitic languages; 2. Aramaic and Arabic connections; 3. Aramaic-Talmudic and Arabic connections of the Qur'an; 4. Sample analysis: the meaning of "Dābatul-Arḍ" (Namal: 82) in the light of Semitic languages. Finally, the concluding section re-emphasizes the necessity of launching the Semitic languages department in some faculties of Quranic sciences. It seems that Semitic, Aramaic, and Arabic languages have the deepest and widest connections.Keywords: Semitic Languages, Aramaic, ARABIC, Talmud, Quran Vocabulary
-
Pages 203-218
Sharīf Murtaḍā (d: 436 A.H.), was undoubtedly one of the foremost Imami theologians, who had a great impact on the development and evolution of various religious disciplines in the Twelver Shīʿīsm. Despite the works and research that have been published so far about some of his writings and intellectual aspects, there are still many deficiencies in this regard, and for a comprehensive and accurate understanding of Sharīf Murtaḍā’s works and opinions in various disciplines, more research and investigations should be done. Recently, an outstanding contribution made by two prominent scholars and professors of Islamic studies, Mr. Hassan Ansari and Mrs. Sabine Schmidtke to introduce Sharif Murtaḍā’s oeuvres and their manuscripts. The aim of the present paper is to describe the most important features of the work. this large two-volume book on the reception of Sharīf Murtaḍā’s oeuvres and thought in their historical context, should be considered the most detailed book written in English about an Imami scholar. The main purpose of producing this work is to compile a comprehensive bibliography of Sharīf Murtaḍā’s writings and to examine the manuscripts of his works with a historical and archeological approach.
Keywords: SharĪf Murtaḍā, Archeology of Manuscripts, Imamiya, Hassan Ansari, Sabine Schmidtke, Mohammad Ali Amir Moezzi, Seyyed Hossein Modarressi -
Pages 219-226The book “Man and Mowlānā”, one of the prominent works of William Chittick, contains a narrative about the life of Shams Tabrizi. By selecting pieces of Shams's articles and rearranging them, Chittik tried to prepare an autobiography for this hidden character. This book was translated into Farsi some years ago by Shahābuddīn Abbāsīi and published by Murvarid press with some additions. The several reprinting of this book indicates the Iranians' interest in the book. In this article, after a brief report of the content, the translation of the book has been examined and some errors in the Persian text have been pointed out. Some of these errors are due to improper omissions and others are caused by the translator's mistakes. Some other mistakes are due to the errors in the English text, or the editing that the translator relied on.Keywords: Shams Tabrīzī, Shahābuddīn Abbāsīi, Man, Mowlānā, William Chittick
-
Pages 227-238Occasionally, valuable manuscripts are found in different world libraries, after which important information is added to Persian literature. One of these sources is the newly found manuscript of Rasāil al-‘Ushāq. Rasāil al-‘Ushāq wa Vasāil al-Mushtāq is the name of a work written by Saifi Neishābūrī, a poet and writer of the 6th century of Hijri, with the subject of correspondence and letter writing, including over a hundred romantic letters. This honorable source, with the title of Rasāil, contains verses from several ancient poets up to the 6th century, some of which are not found in poets' Divans and other literary books and are considered new finds. In this article, we have tried to present new poems from some ancient poets based on this source.Keywords: Rasāil al-‘Ushāq wa Vasāil al-Mushtāq, Newly Found Verses, Old Poets, 6th Century
-
Pages 239-257For many years, the final paragraph of the famous Ziyārat 'Āshūrā has been the preoccupation of thinkers. Some have argued for its "Non--Originality" of this phrase and others have rejected them. In the article "Analysis and Criticism of One of the Paragraphs of the Popular Version of Ziyārat 'Āshūrā " - which was published in 2013 in the scientific and research biannual "Kitāb Qayyim" - the respected authors have tried to prove with four criteria that: the final paragraph of the Ziyārat 'Āshūrā in Kāmil al-Ziyārāt and also the old manuscripts of Miṣbāḥ al-Mutuhajid by Sheikh Ṭūsī, which do not include the phrase "wabda' bihi 'Awalan Thumma al-Thānī wa al-Thālith wa al-Rābi'" are preferable to the later manuscripts of Miṣbāḥ al-Mutuhajid, which contain this phrase. In the following article, the author has reviewed the reasons presented in that article.Keywords: Ziyārat 'Āshūrā, Ba'rāat, Taqiyyah, Kāmil al-Ziyārāt, Miṣbāḥ-al-Mutuhajid
-
Pages 259-274
The works titled "Andarznāmeh" are outstanding and valuable examples of the literary heritage of the orient nations and have a special place in the Arabic and Persian languages and literature. Usually, such works, away from ideological biases, try to establish an effective and stable relationship with their audience, and in this direction, they use all human cultural resources. The present article introduces one of these works, namely the book "Adab al-Sīyāsah Bil'adl wa Tabyīn al-Ṣādiq al-Karīm al-Rafī' Bil'aql min al-Aḥmaq al-La'īm al-Waḍī' Biljaḥl" written by al-Mubārak bin al-Khalīl al-Khāzandār al-Badrī Al-Mowsilī al-Irmawī and a precious and newly found manuscript of this book. This manuscript, besides the text of the book, contains unique features such as a commentary by Shiite scholars such as Ali bin Isā Irbilī and Abdul Karīm bin Ṭāvūs, written by themselves.
Keywords: Training Literature, Writing Andarznāmeh, 7th Century Manuscripts, Political Ethics, Book Endorsement -
Pages 275-295
The research on the relationship between the Quran and the biblical and post-biblical traditions is a long-standing tradition in the Islamic studies of orientalists. There have long been two distinct approaches in this field. Some researchers such as Geiger, Noldeke, Wansbrough and others have sought to prove a Jewish origin for the Qur'an, and others such as Arthur Jeffery, Richard Bell, Lüling and others have come to the position of drawing a Christian Milieu for the Qur'an. Due to the separation of Quranic studies from rabbinical and priestly studies after the Second World War, along with the increase in expertise in these closely related fields, there are no longer scientists who have the skills and knowledge of historical linguistics necessary to understand the Quran as a multicultural text from Late Antiquity (between 250 and 750 AD). The Quran in Context: Historical and Literary Investigations into the Quranic Milieu containing 39 articles by researchers specializing in various fields such as the political, economic, linguistic, and cultural context at the time of the Qur'an's descent is, on the one hand, an attempt to answer this question that whether the detailed literary analysis of the Qur'an text itself can contain hints to determine the environment and place of its origin. On the other hand, the different approaches of the authors of the articles in using classical Islamic sources, non-Arabic Jewish and Christian writings, as well as classical Latin and Greek sources are an incentive for this type of interdisciplinary dialogue about the Qur'an.
Keywords: the Context of the Revelation of the Qur'an, Biblical Studies, literary studies, Historical Studies -
Pages 295-323
Following the publication of the translation of the Quran by Mohammad Ali Kusha, Mr. Ali Zahidpour introduced and criticized this Quranic work, and his detailed article was published in the 199th issue of the "Ayeneh Pajhuhesh". This article is a response to Mr. Zahid's review of Mohammad Ali Kusha's translation.
Keywords: Qur'an translation, criticism, Response to review, Mohammad Ali Kosha
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.