فهرست مطالب

Basic and Clinical Veterinary Medicine - Volume:4 Issue: 2, Dec 2023

Journal of Basic and Clinical Veterinary Medicine
Volume:4 Issue: 2, Dec 2023

  • تاریخ انتشار: 1402/12/13
  • تعداد عناوین: 6
|
  • کامبیز مقدسی، سعید حصارکی، فرنوش ارفعی *، سید شمس الدین اطهاری صفحات 57-61

    آسم یک بیماری ریوی است که با التهاب ایوزینوفیلیک، ترشح موکوس، واکنش بیش از حد راه هوایی (AHR) و انسداد راه هوایی مشخص می شود. AHR یک عامل مهم در آسم است. سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) اثر تنظیمی بر پاسخ ایمنی دارند و ممکن است در درمان آسم مفید باشند .سلول های بنیادی مزانشیمی ایمنی زایی پایینی دارند و برای استفاده، ایمن در نظر گرفته می شوند .علاوه بر این، مطالعه ای برای بررسی تاثیر سلول های بنیادی مزانشیمی بر کنترل AHR در یک مدل آسم انجام شد. سلول های بنیادی مزانشیمی، جدا شده و برای درمان موش های سوری نر BALB/c مبتلا به آسم استفاده شدند. برای تولید مدل حیوانی آسم، موش ها حساس شده و با OVA به چالش کشیده شدند. در روزهای 30 و 40، برای اندازه گیری AHR، آزمون چالش متاکولین برای تعیین مقدار پن انجام شد. AHRثبت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه درمان موش های مبتلا به آسم با سلول های بنیادی مزانشیمی، تفاوت معنی دار (0/05>p) در کنترل AHR در طول آزمون چالش MCh داشت. سلول های بنیادی مزانشیمی تقریبا غیر ایمنی زا هستند و می توانند برای درمان آسم و کنترل AHR استفاده شوند. استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی به عنوان یک درمان ضد آسم، یک استراتژی جدید و کاربردی برای آن ارایه می دهد.

    کلیدواژگان: درمان، ریه، آسم، آلرژی، سلول درمانی
  • سید محمد حسینی، رضا صیرفی، صابر یوسفی رباطی، ابوالفضل اکبری، علیرضا صالحی صفحات 62-73

    سالینومایسین یک آنتی بیوتیک یونوفوره بوده که به طور گسترده در صنعت طیور برای کنترل و پیشگیری از کوکسیدیوز استفاده می شود. سمیت یونوفور احتمالا به دلیل آسیب اکسیداتیو ناشی از تولید رادیکال های آزاد است. کورکومین جزء اصلی زردچوبه بوده که دارای طیف وسیعی از فعالیت آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد سرطانی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر نانو کورکومین به عنوان یک آنتی اکسیدان طبیعی بر جوجه های گوشتی مسموم شده با دوز سمی سالینومایسین بود. در این مطالعه 60 قطعه جوجه گوشتی به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. گروه دوم سالینومایسین را با دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، روزانه به مدت 14 روز دریافت کردند. گروه های 3، 4 و 5 علاوه بر سالینومایسین، به ترتیب روزانه 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانوکورکومین را به مدت 14 روز دریافت کردند. سپس، نمونه های خون و بافت برای ارزیابی بیوشیمیایی و هیستوپاتولوژی جمع آوری شد. مشاهده شد که نانوکورکومین بروز و شدت ضایعات هیستوپاتولوژیک کلیه را کاهش داده و به نظر می رسد که درمان با نانوکورکومین باعث بهبود وضعیت و کاهش تعداد سلول های التهابی می شود. همچنین پارامترهای هیستومورفومتری را به طور معنی داری بهبود بخشید (05/0>p). به نظر می رسد شرایط نامطلوب ناشی از مسمومیت با سالینومایسین با تجویز خوراکی نانوکورکومین قابل بهبود باشد.

    کلیدواژگان: نانوکورکومین، سالینومایسین، کلیه، آنتی اکسیدان، جوجه گوشتی
  • مجتبی دولت پناه، کیوان عبدی * صفحات 74-81

    قند دی ساکارید مالتوز طی فرایند قندکافت به دو مولکول گلوکز تبدیل و انرژی لازم برای تحرک اسپرم را فراهم می سازد. برای ارزیابی تاثیر مالتوز بر الگوی حرکتی اسپرم اپیدیدیم گاومیش، پس از کشتار صنعتی مرسوم، ده جفت بیضه گاومیش نر بالغ داخل یونولیت با دمای 5 الی 8 درجه سلسیوس به آزمایشگاه منتقل گردید. پس از تثبیت دم اپیدیدیم بین دو انگشت، در مناطق فاقد مویرگ خونی، چندین برش انجام شد. پس از استخراج مایع شیری رنگ غنی از اسپرم، این مایع به اپندورف های حاوی محیط کشت سلول با ده درصد آلبومین سرم گاوی منتقل گردید. پنج سطح قند مالتوز (1، 3، 5، 10 و 15 میلی مول) به یک میلی لیتر محیط کشت با 30 الی 40 میلیون اسپرم و 10 درصد آلبومین سرم گاوی منتقل و در دمای 37 درجه سلسیوس به مدت 24 ساعت انکوبه گردید. الگوی حرکتی اسپرم در زمان های 1، 6، 12 و 24 ساعت توسط سیستم آنالیز رایانه ای (کاسا)، ارزیابی شد. آنالیز آماری نشان داد که داده های کاسا مثل درصد حرکت سریع پیش رونده، حرکت پیش رونده، زنده مانی، شاخص های سرعت بر حسب میکرو متر در ثانیه مثل سرعت خط مستقیم، سرعت مسیر منحنی، متوسط سرعت مسیر حرکت ، دامنه حرکت اسپرم (بر حسب میکرومتر) در ساعت 24 و در گروه مالتوز از شاهد بیشتر بود (0/05>p). در بیان نتیجه گیری کلی مالتوز اثر مفید بر تحرک اسپرم اپیدیدیم گاومیش رودخانه ای دارد و ممکن است به عنوان منبع انرژی برای تحرک اسپرم باشد.

    کلیدواژگان: اپیدیدیم، مالتوز، اسپرم، گاومیش
  • سینا فریدونی، فرنوش ارفعی*، محمدرضا یوسفی، فاطمه زهرا غریب، محدثه ابوحسینی طبری صفحات 82-92

    دمودیکوزیس سگ یک بیماری پوستی انگلی التهابی است که با افزایش جمعیت گونه های جرب دمودکس ایجاد می شود. بنابراین، نیاز فوری به درمان موثر، ایمن و در دسترس برای دمودیکوزیس وجود خواهد داشت. این مطالعه با هدف ارزیابی فعالیت کارواکرول 5 درصد، آمیتراز 05/0 درصد و ترکیب کارواکرول- آمیتراز در کشتن جرب های دمودکس کنیس پس از استفاده موضعی و تجزیه و تحلیل بهبود علایم پوستی مرتبط انجام شد. 15 سگ مبتلا به دمودیکوز عمومیت یافته اکتسابی طبیعی به طور تصادفی به 3 گروه مطالعه مساوی تقسیم شدند. سگ ها از پناهگاه حیوانات استان مازندران انتخاب شدند. گروه های درمانی شامل محلول ریختنی 50 میلی لیتر کارواکرول 5 درصد، 50 میلی لیتر آمیتراز 05/0 درصد و مخلوط کارواکرول و آمیتراز 1:1 در غلظت های یکسان بودند. ارزیابی فاکتورهای بالینی شامل شمارش کنه شامل تراشیدن پوست، رشد مجدد مو، جوش های زیرپوستی، قرمزی، میزان کبره بستن و پوسته ریزی در فواصل هفت روزه در چهار هفته بود. تعداد جرب ها در تمام گروه ها به ویژه در کارواکرول 5 درصد به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>p). تفاوت معنی داری بین آمیتراز و کارواکرول آمیتراز در روزهای 14، 21 و 28 وجود نداشت (05/0<p). بیشترین کاهش جمعیت جرب با کارواکرول 5 درصد از روز 14 تا 90 درصد در تیمار دمودیکوزیس همراه بود. این مطالعه میدانی بالینی نشان داد که تجویز کارواکرول 5% به صورت تزریقی در کاهش تعداد جرب و بهبود علایم پوستی مرتبط با دمودیکوزیس بسیار موثر است.

    کلیدواژگان: دمودیکوزیس، کارواکرول، آمیتراز، پوست، ریختنی
  • شهرام سقایی* صفحات 93-100

    این مطالعه با هدف ارزیابی سطح ماده فعال در اکسی تتراسایکلین نگهداری شده در شرایط مختلف انجام شد. تجزیه و تحلیل محتوای ماده فعال دارو در بسته بندی اصلی آن و در بسته های باز شده که در دمای اتاق، تاریکی و در یخچال که برای دوره های مختلف نگهداری می شدند، انجام شد. برای هر آماده سازی از اکسی تتراسایکلین استفاده شد و مقدار ماده فعال پس از 3، 6 و 9 ماه با استفاده از HPLC مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین با توجه به نیمه عمر دارو، بسته های باز شده نیز در ساعت های 24 و 48 آنالیز شدند .نتایج برای داروئی که حاوی اکسی تتراسایکلین (سنتی) بود و در یک اتاق با دمای معمولی نگهداری می شد، به ترتیب (19/0±50/6، 32/0±14/6)، (20/0±38/6، 0/0±58/5) و (32/0±45/6، 10/0±08/6) ppm بود. همچنین نتایج برای داروی نگهداری شده در تاریکی و داروی تازه بسته بندی شده به ترتیب (27/0±29/6، 34/0±37/6)، (04/0±30/5، 17/0±30/6) و (13/0±97/5، 06/0±86/5) ppm و در نهایت، نتایج برای داروی نگهداری شده در یخچال و داروی تازه بسته بندی شده به ترتیب (15/0±55/7، 11/0±48/7)، (05/0±36/5، 20/0±81/5) و (36/0±06/0، 07/0±72/5) ppm بود. در مجموع، نتایج نشان داد که عوامل خارجی متعددی مانند گرما، نور، رطوبت و اکسیژن به طور قابل توجهی بر پایداری دارو تاثیر می گذارند. علاوه بر این، عوامل داخلی مانند واکنش داخلی ماده فعال، مواد نگهدارنده و حلال ها بر پایداری تاثیر می گذارند. بنابراین، این عوامل مختلف در مجموع بر نیمه عمر اکسی تتراسایکلین تاثیر می گذارند.

    کلیدواژگان: سطوح ماده فعال، اکسی تتراسایکلین، شرایط نگهداری مختلف
  • فرشاد باغبان*، امین بیاتی صفحات 101-106

    یک سگ نر قهدریجانی شانزده ماهه با توده متورم در انگشت شماره یک دست راست به یک کلینیک دامپزشکی ارجاع داده شد. معاینه بالینی، تورم، قرمزی و آلوپسی همراه با زخم را نشان داد. بررسی تعداد سلول های خونی، رادیوگرافی ناحیه درگیر و قفسه سینه و همچنین معاینه غدد لنفاوی ناحیه ای، طبیعی گزارش شد. معاینه هیستوپاتولوژیک، یک تومور زیر جلدی چند لوبولی و بدون کپسول اما بخوبی محدود شده با آرایش سلول های دوکی در اطراف یک مویرگ مرکزی به عنوان الگوی اثر انگشت نشان داد. تجزیه و تحلیل ایمونوهیستوشیمی نشان داد که سلول های نئوپلاستیک ویمنتین را بیان کردند و α-اکتین عضله صاف (SMA) و پروتئین S100 را بیان نکردند. با توجه به یافته های هیستوپاتولوژیک و ایمونوهیستوشیمی، تومور به عنوان همانژیوپری سیتومای سگ تشخیص داده شد. این اولین گزارش همانژیوپری سیتومای سگ در یک سگ جوان بومی قهدرجانی است. این گزارش نشان داد که نه تنها همانژیوپری سیتومای سگ می تواند در سگ های جوان رخ دهد، بلکه تمایز آن از سایر سارکوم های بافت نرم نه تنها به یافته های هیستوپاتولوژیک نیاز دارد، بلکه نیاز به بررسی ایمونوهیستوشیمی نیز دارد.

    کلیدواژگان: سگ، قهدریجانی، همانژیوپری سیتوما، هیستوپاتولوژی، ایمونوهیستوشیمی
|
  • Kambiz Moghaddasi, Saeed Hesaraki, Farnoosh Arfaee*, Seyyed Shamsadin Athari Pages 57-61

    Asthma is a lung disease characterized by eosinophilic inflammation, mucus secretion, airway hyper-responsiveness (AHR), and airway obstruction. AHR is a crucial factor in asthma. Mesenchymal stem cells (MSCs) have a regulatory effect on the immune response and may be useful in treating asthma. MSCs have low immunogenicity and are considered safe for application. Additionally, a study was conducted to investigate the effect of MSCs on controlling AHR in an asthma model. MSCs were isolated and used to treat asthmatic male BALB/c mice. To produce an animal model of asthma, the mice were sensitized and challenged with OVA. On days 30 and 40, to measure AHR, a Methacholine challenge test was performed to determine the Penh value. AHR was recorded and analyzed. Treatment of asthmatic mice with MSCs resulted in a significant difference (p<0.05) in controlling AHR during the MCh challenge test. MSCs are almost non-immunogenic and can be used to treat asthma and control AHR. The use of MSCs as an anti-asthma treatment presents a new and applicable strategy for controlling AHR in asthma.

    Keywords: Asthma, Treatment, Lung, Allergy, cell therapy
  • Seyed Mohammad Hosseini *, Reza Sayrafi, Saber Yousefi-Robati, Abolfazl Akbari, Alireza Salehi _ Pages 62-73

    Salinomycin (SLM) is an ionophore antibiotic used extensively in the poultry industry for the control and prevention of coccidiosis. The toxicity of the ionophore is thought to be due to oxidative damage caused by the production of free radicals. Curcumin is a major component of turmeric, which has a wide range of antioxidant, anti-inflammatory and anticancer activities. The aim of this study was to evaluate the effect of nanocurcumin (NC) as a natural antioxidant on broiler chickens poisoned with a toxic dose of SLM. In this study, 60 broilers were randomly divided into 5 groups. The first group was considered as control. The second group received SLM at a dose of 300 mg/kg bw per day for 14 days. Groups 3, 4 and 5 received oral doses of NC at 50, 100 and 200 mg/kg bw per day for 14 days in addition to SLM. After 14 days, blood and kidney tissue samples were collected for biochemical and histopathological evaluation. It was observed that NC reduced the incidence and severity of renal histopathological lesions. The highest levels of inflammatory cells were observed in the cortex and medulla of the SLM group and it appeared that treatment with NC improved the condition and reduced the presence of inflammatory cells. It also significantly improved renal histomorphometric parameters (P<0.05). It seemed that SLM-induced adverse conditions can be reversed by oral administration of NC.

    Keywords: Nanocurcumin, Salinomycin, Kidney, Antioxidant, Broiler chickens
  • Mojtaba Dolatpanah, Keivan Abdy* Pages 74-81

    The maltose disaccharide is easily converted into two glucose molecules during cellular glycolysis and is an energy source for sperm motility. To evaluate the effect of maltose on the kinetics of water buffalo epididymal sperm, 10 pairs of buffalo bull testicles, after the usual industrial slaughter, were transported to the laboratory of the Faculty of Veterinary Medicine in a polystyrene box at a temperature of 5o to 8o Celsius. In the laboratory, after fixing the tail of the epididymis with two fingers, several incisions were made in noncapillary zones. After the milky liquid containing concentrated spermatozoa was extracted, this liquid was transferred to an Eppendorf cell culture medium containing 10% bovine serum albumin (BSA). Five levels of maltose sugar (1, 3, 5, 10, 15 mM) were added to the Eppendorf containing 1 ml culture medium and 30-40 million sperm with 10% BSA and incubated at 37o C for 24 hours. Sperm kinetics were assessed at 1, 6, 12 and 24 hours by computer-assisted sperm analysis (CASA). Statistical analysis showed that CASA data such as rapid progressive motility (class A, %), progressive motility (class B, %), viability (class A+B+C, %), straight-line velocity (VSL, µm/s), curvilinear velocity (VCL, µm/s), average path velocity (VAP, µm/s) and lateral head amplitude (ALH, µm) at 24 hrs were higher in the maltose group than in the control group (p<0.05). In conclusion, this study suggests that maltose has a desirable effect on buffalo epididymal spermatozoa and maltose may act as an energy substrate for sperm motility.

    Keywords: Maltose, Sperm, CASA, Buffalo
  • Sina Fereydooni, Farnoosh Arfaee*, MohammadReza Youssefi, Fatemeh Zahra Gharib, Mohaddeseh Abouhosseini-Tabari Pages 82-92

    Canine demodicosis is an inflammatory parasitic skin disease caused by an increasing population of Demodex spp. mite. Thus, there will be an urgent need for effective, safe, and available treatment for demodicosis. This study aimed to evaluate the activity of Carvacrol %5, Amitraz %0.05, and Carvacrol-Amitraz combination on killing Demodex canis mites after topical pour-on use and analyzing the improvement in associated dermatologic signs. Fifteen dogs with naturally acquired generalized demodicosis were randomly allocated to 3 equal study groups. The dogs were selected from the animal shelter in Mazandaran province. Treatment groups included a pour-on solution of 50 ml of Carvacrol %5, 50 ml of Amitraz %0.05, and the combined Carvacrol and Amitraz 1:1 mixture at the same concentrations. Evaluation of clinical factors consisted of mite count by skin scraping, hair re-growth, comedones, erythema, crusts, and scales during seven-day intervals over four weeks. Mite counts significantly decreased in all groups during the study, especially in Carvacrol %5 (p<0.05). There was no significant difference between Amitraz and Carvacrol-Amitraz on days 14, 21, and 28 (p>0.05). The highest decrease in mite population was associated with Carvacrol %5 from day 14 up to %90 in demodicosis treatment. This clinical field study demonstrated that pour-on administration of Carvacrol %5 is highly effective in the reduction of mite numbers and improvement in associated dermatologic signs of demodicosis

    Keywords: Demodicosis, Carvacrol, Amitraz, Skin, Pour-on
  • Shahram Saghaei * Pages 93-100

    This study aimed to evaluate the level of active matter in oxytetracycline stored under different conditions. Analyzing the active matter content of the drug was performed in its original packaging and in opened packages that were stored at room temperature, in the dark, and in the refrigerator for varying periods. Oxytetracycline was used for each preparation, and the active matter quantities were analyzed after 3, 6, and 9 months using HPLC. Additionally, considering the drug's life cycle, the opened packages were also analyzed at 24 and 48 hours. Results for the drug, which contained oxytetracycline (traditional) and was stored in a normal temperature room, were respectively: (6.14 ± 0.32, 6.50 ± 0.19), (5.58 ± 0.00, 6.38 ± 0.20), and (6.08 ± 0.10, 6.45 ± 0.32) ppm. Also, the results for the drug kept in the dark and a newly unwrapped drug were respectively: (6.29 ± 0.27, 6.37 ± 0.34), (5.30 ± 0.04, 6.30 ± 0.17), and (5.97 ± 0.13, 5.86 ± 0.06) ppm. Finally, the results for the drug kept in the refrigerator and a newly unwrapped drug were respectively: (7.55 ± 0.15, 7.48 ± 0.11), (5.36 ± 0.05, 5.81 ± 0.20), and (6.06 ± 0.36, 5.72 ± 0.07) ppm. Altogether, the results indicated that several external factors, such as heat, light, humidity, and oxygen, significantly impacted drug stability. Additionally, internal factors such as the internal reaction of the active ingredient, preservatives, and solvents influenced stability. Therefore, these various factors collectively affect the half-life of oxytetracycline.

    Keywords: Active matter levels, Oxytetracycline, Different storage conditions
  • Farshad Baghban*, Amin Bayati Pages 101-106

    A sixteen-month-old male Ghadrejani dog was referred to the veterinary clinic with a swelling mass on the first finger of the right hand. Clinical examination revealed swelling, erythema and alopecia with ulceration. CBC, radiographs of the affected area and chest, and regional lymph node examination were reported as normal. Histopathological examination revealed a subcutaneous, multilobular, unencapsulated but well-circumscribed tumor with a fingerprint pattern of spindle cells arranged around a central capillary. Immunohistochemical analysis showed that the neoplastic cells expressed vimentin and did not express α-smooth muscle actin (SMA) and S100 protein. Based on the histopathological and immunohistochemical findings, the tumor was diagnosed as canine hemangiopericytoma (CHP). This is the first report of CHP in a young indigenous Ghadrejani dog. This report demonstrates that not only can CHP occur in young dogs, but that differentiation from other soft tissue sarcomas requires not only histopathological findings but also immunohistochemical examination.

    Keywords: Dog, Ghadrejani, Hemangiopericytoma, Histopathology, Immunohistochemistry