فهرست مطالب

اکوفیتو شیمی گیاهان دارویی - سال دوازدهم شماره 1 (پیاپی 45، بهار 1403)

نشریه اکوفیتو شیمی گیاهان دارویی
سال دوازدهم شماره 1 (پیاپی 45، بهار 1403)

  • تاریخ انتشار: 1403/03/28
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مهراب یادگاری صفحات 1-17

    باتوجه به نقش بسیار ارزشمند و مهم کودهای آلی در تولید کمی و کیفی گیاهان دارویی و نقش ارزشمند این گیاهان در صنایع غذایی، این تحقیق جهت بررسی اثرات کودهای آلی و شیمیایی بر میزان تولید اسانس و ترکیبات موثره اسانس گیاه دارویی آویشن باغی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار در دو سال زراعی 1399 و 1400 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد انجام شد. تیمارها شامل تیمار شاهد (عدم کود دهی)، کودهای اسبی، گوسفندی، گاوی، مرغی، ورمی کمپوست و کود کامل شیمیایی بود. هر کدام از کودهای دامی و ورمی کمپوست به میزان 20 تن در هکتار در زمان تهیه بستر و کود کامل یوروسالید به میزان 5/1 گرم در یک لیتر آب، به صورت محلول پاشی دوبار با فاصله زمانی 3 هفته بعد از مرحله 10 برگی شدن گیاه؛ استفاده شدند. شاخسار هوایی نمونه های گیاهی، قبل از زمان گلدهی در زمان اوج رویش (252-270 برگی) و ابتدای گلدهی به طور جداگانه از هر کدام از تیمارهای مورد بررسی در انتهای مرداد ماه تهیه شدند. 1000 گرم از ساختار هوایی در هر تکرار با آب ترکیب گردیده و اسانس گیری به روش تقطیر با بخار آب توسط دستگاه کلونجر و شناسایی ترکیبات اسانس توسط کروماتوگرافی گازی صورت گرفت. بیشترین میزان وزن خشک (1/17±352 گرم در مترمربع در سال نخست و 9/18±04/359 گرم در مترمربع در سال دوم) و اسانس (1/0±91/0 درصد در سال اول و 01/0 ±1/1 درصد در سال دوم) متعلق به تیمار کود کامل بود که هم گروه با کود مرغی و ورمی کمپوست قرار گرفت. چهار ترکیب کارواکرول، پاراسیمن، گاماترپینن و تیمیل استات از دسته مونوترپن های حلقوی در تیمارهای مختلف بیش از 60 درصد از ترکیبات اسانس را به خود اختصاص دادند. تعداد 29 ترکیب موثره در اسانس تمام نمونه های گیاهی تحت تیمارهای مختلف بدست آمد.

    کلیدواژگان: اسانس، آویشن باغی، کود شیمیایی، کود آلی
  • نیلوفر جلوه گر، سید مهدی میری *، خداداد مصطفوی، عبدالله محمدی صفحات 19-32

    جنس Lepidium از تیره کلم سانان دارای 16 گونه در ایران می باشد و معروفترین گونه آن شاهی یا ترتیزک (L. sativum) است که به عنوان سبزی یا گیاه دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی کمی و کیفی اسانس بذر هفت جمعیت شاهی جمع آوری شده از مناطق مختلف اقلیمی ایران است. اسانس گیری به روش تقطیر با آب و طرح کلونجر انجام شد و برای شناسایی و تعیین درصد کمی ترکیب های اسانس از دستگاه گاز کروماتوگرافی-طیف سنج جرمی (GC-MS) استفاده گردید. اصلی ترین ترکیب های تشکیل دهنده اسانس بذرها، منوترپن های 8،1-سینئول (5/44 درصد)، آلفا-ترپینیل استات (9/13 درصد) و آلفا-پینن (7/7 درصد) بودند. جمعیت های کرج، کرمان و قزوین به ترتیب بیشترین مقادیر 8،1-سینئول، آلفا-ترپینیل استات و آلفا-پینن را به خود اختصاص دادند. نتایج تجزیه خوشه ای بر اساس ترکیبات شیمیایی اسانس بذر شاهی به روش نزدیک ترین همسایه نشان داد که هفت جمعیت مورد مطالعه در دو گروه قرار گرفتند که این گروه بندی با مختصات جغرافیایی مناطق مطابقت نداشت. در گروه اول جمعیت های کرمان، قزوین، شهریار و تبریز و در گروه دوم جمعیت های شیراز، همدان و کرج که بیشترین میزان 8،1-سینئول و کمترین مقادیر آلفا-ترپینیل استات و 10،7-هگزا دکا دی انوئیک اسید، متیل استر را داشتند قرار گرفتند. بر اساس نتایج نمودار بای-پلات تجزیه به مولفه های اصلی، جمعیت کرج که دارای کمترین مقادیر مولفه های اول و دوم بود در گروهی متمایز قرار گرفت. بین ترکیب های اصلی اسانس با مختصات جغرافیایی و شرایط آب و هوایی محل جمع آوری همبستگی معنی داری مشاهده نشد.

    کلیدواژگان: اسانس، بذر، جمعیت شاهی، کروماتوگرافی-طیف سنج جرمی، گیاهان دارویی، متابولیت های ثانویه، منوترپن
  • شبنم عباسی *، زینب بدخشان صفحات 33-54

    اتنوبوتانی به عنوان شاخه ای از دانش بومی، به بررسی چگونگی استفاده افراد یک قوم یا جامعه از گیاهان یک منطقه می پردازد. علی رغم پیشرفت های عظیم در تولید داروهای شیمیایی، استفاده از داروهای گیاهی و سنتی همچنان کارآمد و غیرقابل جایگزین به نظر می رسد. هدف از این پژوهش، شناخت گیاهان دارویی مورد استفاده مردم در روستای چهارچشمه از توابع استان مرکزی است. بدین منظور ابتدا با استفاده از روش پیمایش صحرایی لیست فلورستیک منطقه مورد نظر تهیه گردید و سپس با استفاده از پرسش نامه هایی، دانش بومی اهالی منطقه نظیر نام محلی گیاه، اندام مورداستفاده، طریقه مصرف و کاربرد گیاهان دارویی منطقه از طریق روش های مصاحبه آزاد، نیمه ساختار یافته و مشارکتی با افراد بومی به دست آمد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، تعداد 41 گونه گیاهی متعلق به تعداد 17 خانواده مورد استفاده مردم روستای چهار چشمه قرار می گیرند. از این میان، خانواده های Lamiaceae، Fabaceae، Asteraceae و Apiaceae از بیشترین اهمیت برخوردارند. بالاترین مقدار فراوانی نسبی ثبت (RFC) به ترتیب متعلق به گونه های چای کوهی (85/0)، پونه (76/0)، آویشن (75/0) و نعناع (72/0) بود. شایع ترین کاربرد این گیاهان دارویی جهت رفع اختلالات گوارشی و تنفسی بود. مردم این منطقه از این گیاهان دارویی بیشتر به صورت جوشانده، عرق گیری، استفاده موضعی و پودر بهره می برند. بر اساس نتایج این تحقیق می توان نتیجه گرفت که استفاده از دانش بومی اهالی روستای چهارچشمه می تواند جهت ارتقاء آگاهی افراد امروزی در زمینه بهره برداری از گیاهان دارویی به عنوان جایگزینی برای داروهای شیمیایی تلقی گردد و در صنعت داروسازی نیز می توان از این ترکیبات طبیعی برای کاهش عوارض ناشی از مواد شیمیایی بهره جست.

    کلیدواژگان: گیاه مردم شناسی، اختلالات گوارشی، درمان، مصاحبه
  • فاطمه شیرعلی، سید ابراهیم سیفتی * صفحات 55-74

    به منظور بررسی ترکیبات فیتوشیمیایی، فعالیت آنتی اکسیدانی و اثر ضدسرطانی ریشه و جوانه ارقام مولتی هد بالک، بلک و تیتیکاکا بر رده سلولی آدنوکارسینوم (AGS) سرطان معده، ارقام در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه مناطق خشک و نیمه خشک ایران در دانشگاه یزد کشت شدند. نمونه های ریشه، قبل از پرشدن دانه و از عمق 30 سانتی متری خاک برداشت شد. از هر رقم، پس از کامل شدن مرحله رشد زایشی و پر شدن دانه، 100 گرم بذر به طور تصادفی جهت تولید جوانه بدون این که پوست گیری شود، برداشت گردید. بیشترین میزان ساپونین بر حسب میلی گرم بر گرم وزن خشک نمونه، در ریشه بلک (24/4) و سپس ریشه تیتیکاکا (7/1) و کمترین میزان آن (6/0) در جوانه بلک مشاهده شد. محتوای فیتوشیمیایی و آنتی اکسیدانی عصاره هیدرواتانولی (80:20) به روش سوکسله ریشه و جوانه هر سه رقم، در غلظت های 100، 250، 500 و 1000 میلی گرم بر میلی لیتر بررسی گردید. بر این اساس، به ترتیب عصاره جوانه ارقام بلک و تیتیکاکا در غلظت 1000 میلی گرم بر میلی لیتر از نظر محتوای کل ترکیبات فنولی (68/172 میلی گرم گالیک اسید به گرم ماده خشک)، فلاونوئیدی (17/128 میلی گرم کوئرستین به گرم ماده خشک) و ظرفیت آنتی اکسیدانی، نسبت به نمونه های متناظر در رقم مولتی هد بالک و همچنین نمونه ریشه هر سه رقم، برتری معنی داری داشتند. کمترین و بیشترین DPPH IC50 به ترتیب در عصاره جوانه بلک (11/1 میلی گرم بر میلی لیتر) و ریشه مولتی هد بالک (15/3) مشاهده شد. کمترین درصد زنده مانی سلول های رده AGS به ترتیب در غلظت 1000 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره جوانه بلک (46/33) و تیتیکاکا (11/36) در زمان 72 ساعت بود. نتایج این مطالعه پس از بررسی خصوصیات فیتوشیمیایی و آنتی اکسیدانی جوانه در مقایسه با بذر ارقام مورد مطالعه در دو حالت پوست گیری شده و دارای پوست، می تواند منجر به توسعه و تسهیل دسترسی بیماران مبتلا به سرطان به این گیاه دارویی شود.

    کلیدواژگان: اثرات سیتوتوکسیکی، آزمون سمیت MTT، تیتیکاکا، فلاونوئید، ساپونین
  • فاطمه نژاد حبیب وش *، زینب رشیدی، علی حیدرزاده صفحات 75-90

    پژوهش حاضر به منظور ارزیابی عملکرد گلرنگ تحت تاثیر هیومیک اسید و کلات روی در شرایط مزرعه ای بوده است. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در مزرعه ای در شهرستان سقز در سال 1399 اجرا گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان داد اثر تیمار هیومیک اسید در سطح احتمال 5 درصد بر ارتفاع بوته و تعداد شاخه های فرعی در سطح احتمال 5 درصد معنی دار شد. اثر کلات روی و برهم کنش تیمارها بر هر دو صفت در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. کاربرد هر سه تیمار محلول پاشی (کلات روی، هیومیک اسید و برهم کنش تیمارها) توانست تاثیر معنی دار بر تعداد دانه در بوته بگذارد. یشترین تعداد دانه در بوته در تیمار تلفیقی 1 میلی گرم در لیتر کلات روی و 400 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید (33/125) و همچنین تیمار 2 میلی گرم در لیتر کلات روی (25/123) و کمترین تعداد آن در تیمار تلفیقی 100 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید و 2 میلی گرم در لیتر کلات روی وجود داشت. تیمار کلات روی و تیمار تلفیقی کلات روی و هیومیک اسید تاثیر معنی دار بر تعداد طبق در بوته گلرنگ داشتند ولی تیمار هیومیک اسید تاثیر معنی دار بر این صفت نداشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که بالاترین تعداد طبق در تیمار 1 میلی لیتر در لیتر کلات روی و 400 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید مشاهده شد (6) و کمترین مقدار آن در تیمار تلفیقی 200 میلی گرم در لیتر هیومیک اسید و 2 میلی لیتر در لیتر کلات روی مشاهده شد (75/2). همچنین، نتایج نشان داد که تاثیر محلول پاشی هیومیک اسید بر اندازه عرض برگ معنی دار نشد اما تاثیر کلات روی در سطح احتمال 5 درصد و تیمار تلفیقی کلات-روی و هیومیک اسید در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. م نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان لینولئیک اسید با افزودن هیومیک اسید و کلات روی، افزایش پیدا کرد ولی میزان اولئیک اسید کاهش یافت.

    کلیدواژگان: گلرنگ، ریز مغذی، اولئیک اسید، لینولئیک اسید
  • مهشید رحیمی فرد*، فاطمه سفیدکن، سمیه فکری قمی، مریم مکی زاده تفتی صفحات 91-102

    در این مقاله بررسی فیتوشیمیایی شامل شناسایی و اندازه گیری برخی ترکیبات فنولی موجود در عصاره های هیدروالکلی گیاه کاسنی که از 6 منطقه از کشور برداشت شده بود، انجام شد. از بین ترکیبات مورد مطالعه شیکوریک اسید (با مقادیر 55/0 تا 04/6 میلی گرم به ازای هر گرم گیاه خشک)، کلروژنیک اسید (با مقادیر 50/0 تا 37/5 میلی گرم به ازای هر گرم گیاه خشک)، و روتین (با مقادیر 56/0 تا 25/2 میلی گرم به ازای هر گرم گیاه خشک) در عصاره های اندام هوایی و ترکیبات شیکوریک اسید (با مقادیر 03/0درصد تا 29/0 میلی گرم به ازای هر گرم گیاه خشک) و کلروژنیک اسید (با مقادیر 84/0درصد تا 88/2 میلی گرم به ازای هر گرم گیاه خشک) در ریشه همه نمونه ها یافت شد. در بین جمعیت های مورد مطالعه بیشترین میزان ماده موثره شیکوریک اسید و کلروژنیک اسید در اندام های هوایی مربوط به نمونه جمع آوری شده از باغ ملی گیاه شناسی ایران (توده زراعی) با مقادیر 04/6 میلی گرم شیکوریک اسید و 37/5 میلی گرم کلروژنیک اسید به ازای هر گرم گیاه خشک مشاهده شد.

    کلیدواژگان: اولتراسونیک، عصاره، شیکوریک اسید، کاسنی، کلروژنیک اسید
  • عارفه واعظ شهرستانی، راضیه عظیمی اترگله*، وحید عبدوسی، مهدی میرزا، مرضیه قنبری جهرمی صفحات 103-118

    باریجه (Ferula gummosa) متعلق به خانواده چتریان، یکی از گیاهان مهم مرتعی، دارویی و صنعتی می باشد که شیرابه استحصال شده از آن جنبه تجارتی دارد. اسانس و الئورزین باریجه کاربرد فراوان در صنایع غذایی، دارویی و آرایشی و بهداشتی دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی و مقایسه خواص فیزیکوشیمیایی اسانس حاصل از شیرابه دو جمعیت باریجه از رویشگاه اصفهان و فارس می باشد. بدین منظور، شیرابه باریجه از دو منطقه کاشان و فارس جمع آوری شد. سپس اسانس گیری از شیرابه تازه با روش تقطیر با آب و بخار آب انجام شد. اسانس با استفاده از دستگاه هایGC و GC/MS مورد آنالیز کمی و کیفی قرار گرفت. ویژگی های ظاهری، فیزیکی و شیمیایی نمونه های اسانس باریجه شامل چگالی نسبی، ضریب شکست، چرخش نوری و فیتوشیمیایی اسانس مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل، اسانس باریجه به صورت مایع شفاف و بیرنگ بوده که بوی تربانتین و نت سبز خاص دارد. اسانس باریجه دو جمعیت کاشان و فارس به ترتیب دارای چگالی نسبی 0/874 و 0/869، ضریب شکست 1/4810 و 1/4795 و چرخش نوری ◦11/35 و ◦23/52می باشد. نتایج مقایسه میانگین ویژگی های فیزیکوشیمیایی اسانس حاصل از شیرابه باریجه دو جمعیت فارس و کاشان حاکی از عدم وجود اختلاف معنی دار در ویژگی های چگالی نسبی و ضریب شکست و در مقابل مشاهده اختلاف معنی دار در میزان چرخش نوری دو نمونه اسانس می باشد. بر اساس آنالیز اسانس، مونوترپن های هیدروکربنی شامل بتا-پینن (71/0و 68/8 درصد)، دلتا-3-کارن (9/4 و 5/2 درصد)، میرسن (3/9 و 2/4 درصد)، آلفا-پینن (3/6 و 3/4 درصد) و لیمونن (2/4 و 15/6درصد) به عنوان ترکیب های عمده اسانس به ترتیب در دو جمعیت باریجه کاشان و فارس شناسایی شدند.

    کلیدواژگان: باریجه، شیرابه، اسانس، مونوترپن، چرخش نوری، چگالی نسبی، ضریب شکست
  • لیلا اکبری *، مهدی کاکایی صفحات 119-134

    این تحقیق با هدف تعیین تنوع و شناسایی برخی از پارامترهای بیوشیمیایی در بین ارقام مختلف سیر انجام شد. جهت گروه بندی شش اکوتیپ از نقاط مختلف استان همدان بر اساس محل رویش جمع آوری و جهت تعیین صفات بیوشیمیائی، آزمایشی با سه تکرار، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه مرکزی دانشگاه رازی در سال 1402 اجرا گردید. در نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات مورد بررسی نیز اختلاف معنی داری بین اکوتیپ ها در صفات کلروفیل کل، کلروفیل a، کلروفیل b، قند محلول، فلاوونوئید و هم چنین دو نمونه برگ و دانه بر اساس رویشگاه های مختلف وجود دارد.در بررسی اثر متقابل اکوتیپ در نمونه نیز نتایج حاکی از معنی دار بودن شاخص محتوای فنل کل در بین اکوتیپ ها می باشد. در گروه بندی اکوتیپ ها بر اساس نمودار خوشه ای و تجزیه به مولفه های اصلی اکوتیپ ها در گروه های مجزا از نظر صفات بیوشیمیائی قرار گرفتند. گروه بندی بر اساس صفات بیوشیمیایی مورد مطالعه تاییدی بر گروه بندی آن ها بر روی نقشه جغرافیایی است. با توجه به شرایط جغرافیائی نمونه ها و حضور آن ها در عرض های جغرافیائی یکسان اختلاف بین نمونه ها می تواند ناشی از اختلاف بین ژنوتیپ اکوتیپ ها باشد. همبستگی مثبت و معنی داری بین کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل وجود دارد. هم چنین در بررسی همبستگی بین صفات نیز، بین محتوای فنل و فلاوونوئید همبستگی مثبت و معنی داری را نشان دادند. در گروه بندی اکوتیپ ها بر اساس صفات مورد مطالعه می توان نمونه های اکوتیپ اسد آباد، مریانج و سپس بهار 2 را به عنوان نمونه های مطلوب در مطالعات بالینی معرفی و هم چنین می توان از آن ها در برنامه های اصلاحی و کشت نیز بهره برد.

    کلیدواژگان: قند محلول، فلاوونوئید، فنل کل، تنوع، پیاز
|
  • Mehrab Yadegari Pages 1-17

    Organic manuares have important effectiveness on quantity and quality of medicinal plants and this plants have important role in food industries, then this research was done to evaluate the effects of organic and chemical fertilizers on essential oil content and composition of Thyme. This research was conducted in a randomized complete block design with 4 replications in Research Farm of Islamic Azad University Branch of Shahrekord at 2020 and 2021. Treatments were: control (no fertilizer), cow manure, sheep manure, hen manure, horse manure, vermi-compost and complete chemical fertilizers. Each of animal manuares and vermi-compost in 20 t.ha-1 in planting time and complete chemical fertilizer in 1.5 g.l-1 concentration after V10 stage in two step by 3 weeks interval, were used. Shoot of plant samples beginning of flowering stage in end of vegetative stage (252-270 leaf) prepared from treatments separately in the end of august. For measurement of the content and yield of the volatile oil, 1000g of the fresh shoots harvested and mixed with water and placed in a flask connected to the condenser of a Clevenger apparatus and the GC analysis was done to detect the essential oil composition. The most weight of dry matter (352±17.1 g.m-2 in first year and 359.04±18.9 g.m-2 in second year) and essential oil content (0.91±0.1% in first year and 1.1±0.01% in second year) were observed in chemical fertilizer was the same group with vermi-compost and hen manure. Four components of P-cymene, Gamma terpinen, Carvacrol and Thymyl acetate are classified as cyclic monoterpene made more than 70% of essential oil content in different treatments. 29 components in essential oil of treatments were detected. The greatest amount of major components were Carvacrol (35.2-36.8%) in chemical fertilizer and vermicompost, P-cymene (8.3-7.8%) in chemical fertilizer; Gamma terpinene (18.6-18.7%) in vermi-compost and Thymyl acetate (4.6-4.8%) in hen manure.

    Keywords: Chemical Fertilizer, Essential Oil Content, Organic Fertilizer, Thyme
  • Niloufar Jelvehgar, Seied Mehdi Miri *, Khodadad Mostafavi, Abdollah Mohammadi Pages 19-32

    The genus Lepidium from the family Brassicaceae has 16 species in Iran, and the most famous species is garden cress (L. sativum), which is used as a vegetable or medicinal plant. The purpose of this study is to evaluate the quality and quantity of seed essential oil of seven L. sativum populations collected from different climatic regions of Iran. Seeds of L. sativum populations were hydro-distillated by clevenger, and the chemical composition of the essential oils and their quantitative percentages were identified using gas chromatography-mass spectrometer (GC-MS). The main compounds of seed essential oil were monoterpenes 1,8-cineole (44.5%), α-terpinyl acetate (13.9%) and α-pinene (7.7%). The populations of Karaj, Kerman and Qazvin had the highest amounts of 1,8-cineole, α-terpinyl acetate and α-pinene, respectively. The results of cluster analysis based on the chemical composition of garden cress seed essential oil using the Nearest neighbor method showed that seven studied populations were divided into two groups, and this grouping did not match the geographical coordinates of the regions. The first group included the populations of Kerman, Qazvin, Shahriar and Tabriz, and the second group were the populations of Shiraz, Hamadan and Karaj, which had the highest amount of 1,8-cineole and the lowest amount of α-terpinyl acetate and 7,10-hexadecadienoic acid, methyl ester. According to the results of the bi-plot diagram of principle component analysis (PCA), Karaj population -which had the lowest values of the first and second components- was placed in a distinct group. No significant correlation was observed between the main compositions of the essential oil with the geographic coordinates and weather conditions of the collection sites.

    Keywords: Essential Oil, Seed, Garden Cress Population, Gas Chromatography-Mass Spectrometer, Medicinal Plants, Monoterpene, Secondary Metabolites
  • Shabnam Abbasi *, Zeinab Badakhshan Pages 33-54

    Ethnobotany, as a branch of indigenous knowledge, investigates how people of a tribe or community use the plants of a region. Despite the huge advances in the production of chemical drugs, the use of herbal and traditional drugs still seems to be efficient and irreplaceable. The purpose of this research is to know the medicinal plants used by the people in Chaharcheshmeh village of Markazi province. For this purpose, the floristic list of the target area was first prepared using the field survey method, and then, using questionnaires, the area’s local residents’ local knowledge such as the local name of the plant, the organ used, the method of consumption, and the use of the medicinal plants of the area was obtained through open, semi-structured and collaborative interview methods with native people. According to the results of this research, 41 plant species belonging to 17 families are used by the people of Chahar Cheshme village. Among them, Lamiaceae, Fabaceae, Asteraceae and Apiaceae families are the most important. The highest Relative Frequency Citaion indices (RFC) of the records belong to mountain tea (0.85), oregano (0.76), thyme (0.75), and mint (0.72), respectively. The most common uses of these medicinal plants were to eliminate digestive and respiratory disorders. The people of this region use these medicinal plants mostly in the form of decoction, sweating, topical application, and powder. Based on the results of this research, it can be concluded that utilizing the indigenous knowledge of the residents of Chahar Cheshmeh village can contribute to enhancing the awareness of contemporary individuals in the field of herbal medicine utilization as an alternative to chemical drugs. Furthermore, these natural compounds can be utilized in the pharmaceutical industry to mitigate the side effects caused by chemical substances.

    Keywords: Ethnobotany, Digestive Disorders, Treatment, Interview
  • Fatemeh Shirali, S. Ebrahim Seifati* Pages 55-74

    This study aimed to investigate the phytochemical composition, antioxidant activity, and anticancer effects of root and sprout samples from Multi-hued Bulk, Black, and Titicaca Quinoa varieties (Chenopodium quinoa willd.) on Human Gastric Adenocarcinoma Cell Line (AGS). These varieties were cultivated using a complete randomized block design with four replications in arid and semi-arid regions of Iran (research field of Yazd University). Root samples were harvested before seed filling from a soil depth of 30 cm. Once the seed germination and filling stages were complete, 100 g of seeds from each variety were randomly selected without hulling to produce sprouts. The highest saponin contents (mg/g dry weight) were observed in the Black root (24.4), followed by the Titicaca root (7.1). The lowest saponin content (0.6) was found in the Black sprout. The phytochemical composition, and antioxidant activity of the hydroethanolic (80:20) extract (obtained using the Soxhlet method), at 100, 250, 500, and 1000 mg/mL were evaluated for root and sprout samples of all three varieties. Based on the results, the Black and Titicaca sprout extract had significantly higher total phenolic (172.68 mgGAE/gDW) and flavonoid (128.17 mgQ/gDW) contents, as well as antioxidant capacity at 1000 mg/mL compared to the corresponding samples from the Multi-hued Bulk variety and the root samples of all three varieties. The lowest and highest DPPH IC50 value was observed in the Black sprout and Multi-hued Bulk root extracts (1.11 and 3.15 mg/mL, respictively). The average cell viability of AGS was observed in the Black sprout extract (33.46) and Titicaca (36.11) varieties at 1000 mg/mL, 72 hours after the treatment, respectively. Findings suggested that the phytochemical and antioxidant properties of Quinoa sprouts, compared to hulled and unhulled seeds of the investigated varieties, could contribute to the development and accessibility of this medicinal plant for patients with cancer.

    Keywords: Cytotoxic Effects, MTT Assay, Titicaca, Flavonoid, Saponins
  • Fatemeh Nejadhabibvash *, Zainab Rashidi, Ali Heidarzadeh Pages 75-90

    The purpose of this study was to evaluate the performance of safflower under the influence of humic acid and zinc chelate in field conditions. The experiment was carried out in a factorial form in the form of randomized complete blocks in a farm in Saqez city in 2019. The results showed that the effect of humic acid treatment was significant at the 5% probability level on plant height and on the number of sub-branches at the 5% probability level. The effect of zinc chelate and the interaction of treatments on both traits were significant at the 1% probability level. The use of all three foliar treatments (humic acid zinc chelate and the interaction of treatments) had a significant effect on the number of seeds per plant. Comparison of averages showed. The highest number of seeds per plant in the combined treatment of 1 mg/liter of zinc chelate and 400 mg/liter of humic acid (125/33) as well as the treatment of 2 mg/liter of zinc chelate (123/25) and the lowest number in There was a combined treatment of 100 mg/l of humic acid and 2 mg/l of zinc chelate. The results showed that zinc chelate treatment and the combined treatment of zinc chelate and humic acid had a significant effect on the number of leaves in safflower plant, but humic acid treatment did not have a significant effect on this trait. C The results of the present study showed that the amount of linoleic acid increased with the addition of humic acid and zinc chelate, but the amount of oleic acid decreased.

    Keywords: Carthamus Tinctorius, Linoleic Acid, Oleic Acid, Micronutrients
  • Mahshid Rahimifard *, Fatemeh Sefidkon, Somayeh Fekri Qomi, Maryam Makkizadeh Tafti Pages 91-102

    In this article, a phytochemical investigation including identification and measurement of some phenolic compounds in the hydroalcoholic extracts of the Cichorium intybus L. collected from 6 localities was carried out. Among the studied compounds, chicoric acid (0.55 to 6.04 mg per gram of dry plant), chlorogenic acid (0.50 to 5.37 mg per gram of dry plant), and rutin (0.56 to 2.25 mg per gram of dry plant) were found in extracts of aerial parts and chicoric acid (0.03% to 0.29 mg per gram of dry plant) and chlorogenic acid (0.84% to 2.88 mg per gram of dry plant) were found in the roots of all samples. Among the studied populations, the highest amount of major compounds (chicoric acid and chlorogenic acid) were observed in the aerial parts of the sample collected from the National Botanical Garden of Iran with 6.04 mg of chicoric acid and 5.37 mg chlorogenic acid per gram of dry plant.

    Keywords: Extract, Chicoric Acid, Chicory, Chlorogenic Acid, Ultrasonic
  • Arife Vaez Shahrestani, Razieh Azimi Atergeleh *, Vahid Abdousi, Mehdi Mirza, Marzieh Ghanbari Jahromi Pages 103-118

    Ferula gummosa (Barijeh) belongs to the Apiaceae family and is one of the most important pasture, medicinal and industrial plants, whose oleo-gum-resin (galbanum) has a commercial aspect. The essential oil and oleoresin of F. gummosa are widely used in the food, pharmaceutical and cosmetic industries. The aim of the present study is to investigate and compare the physicochemical properties of the essential oil obtained from the oleo-gum-resin of two F. gummosa populations from Isfahan and Fars habitats. For this purpose, the oleo-gum-resin of F. gummosa was collected from two areas in Kashan and Fars. The essential oil was then extracted from the fresh oleo-gum-resin by water and steam distillation. The essential oil was analyzed quantitatively and qualitatively using GC and GC/MS devices. The appearance, physical and chemical characteristics of the essential oil of two populations of F. gummosa, including relative density, refractive index, optical rotation, and phytochemicals of the essential oil were investigated and compared. Based on the results, the essential oil of F. gummosa is a transparent and colorless liquid with a turpentine odour and a distinct green note. The essential oil of two populations of Kashan and Fars has relative density of 0.874 and 0.869, refractive index of 1.4810 and 1.4795, and optical rotation of 11.35° and 23.52°, respectively. The results of comparing the average physicochemical characteristics of the essential oil obtained from the oleo-gum-resin of the two F. gummosa populations from Fars and Kashan indicate that there is no significant difference in the traits of relative density and refractive index, and on the other hand, there is a significant difference in the amount of optical rotation of the two essential oil samples. Based on the essential oil analysis, hydrocarbon monoterpenes including β-pinene (71% and 68.8%), δ-3-carne (9.4% and 5.2%), myrcene (3.9% and 2.4%), α-pinene (3.6% and 3.4%) and limonene (2.4% and 15.6%) were identified as the main compounds of essential oil in two F. gummosa populations from Kashan and Fars, respectively.

    Keywords: Ferula Gummosa, Oleo-Gum-Resin, Essential Oil, Monoterpene, Optical Rotation, Relative Density, Refractive Index.
  • Leila Akbari *, Mehdi Kakaei Pages 119-134

    This research aimed to determine the diversity and identify some biochemical parameters among different garlic cultivars. A factorial experiment with a completely randomized design and three replications was carried out in the central laboratory of Razi University in 2024 to group six ecotypes from different parts of Hamedan province based on their place of growth and determine their biochemical traits. The results of variance analysis of the studied traits showed a significant difference between the ecotypes in the traits of total chlorophyll, chlorophyll a, chlorophyll b, soluble sugar, flavonoid, and the two leaf and seed samples. The results of examining the interaction effect of ecotype in the samples indicated the significance of the total phenol content index among ecotypes. The ecotypes were grouped based on the cluster diagram and decomposition into main components, and they were placed in similar groups in terms of their biochemical traits. Considering the geographical conditions of the samples and their presence in the same geographic latitudes, the difference between the samples may be attributed to the difference between the genotypes of the ecotypes. There was a positive and significant correlation between chlorophyll a, chlorophyll b, and total chlorophyll. There was also a positive and significant correlation between phenol and flavonoid content. Based on the traits studied, Asad-abad and then Bahar-2 ecotypes can be introduced as desirable examples in clinical studies and can also be used for breeding programs.

    Keywords: Soluble Sugar, Flavonoid, Total Phenol, Variety, Onion