فهرست مطالب

Journal of Medicinal Plants
Volume:23 Issue: 90, Mar 2024

  • تاریخ انتشار: 1403/09/27
  • تعداد عناوین: 7
|
  • زهرا شمسی پور نهزمی، کبری شیرانی* صفحات 1-16
    مقدمه

    Allium jesdianum Boiss. & Buhse یک گیاه بومی از خانواده Amaryllidaceae است که در مناطق خاورمیانه یافت می شود. به دلیل خواص دارویی و بیولوژیکی متعدد آن، از این گیاه برای درمان بسیاری از بیماری ها، از جمله سرماخوردگی، عفونت ها و سنگ کلیه استفاده می شود.

    هدف

    در این مرور، ما به بررسی کاربردهای دارویی، خواص فیتوشیمیایی و خواص دارویی A. jesdianum پرداختیم.

    روش بررسی

    کاربردهای دارویی و خواص فیتوشیمیایی و دارویی A. jesdianum، با استفاده از پایگاه های داده ای چون Scholar Google ،PubMed ،Scopus و Science of Web با استفاده از کلیدواژه هایی نظیر A. jesdianum، فعالیت بیولوژیکی، ترکیبات فیتوشیمیایی، اثرات دارویی، گیاهان دارویی مورد جستجو قرار گرفت.

    نتایج

    مطالعات نشان داده اند که A. jesdianum حاوی ترکیبات شیمیایی مختلفی از جمله فالونوئیدها، پلیفنولها و ترکیبات گوگردی است. عالوه بر این، اثرات آنتیاکسیدانی، ضدسرطانی، مسکن، ضدافسردگی، ضدقارچی، ضدباکتری، محافظ کلیه، محافظ کبد، تقویتکننده سیستم ایمنی، محافظت در برابر اشعه و اثرات هماتولوژیکی این گیاه نیز مورد تاکید قرار گرفته است. همچنین، A. jesdianum می تواند به عنوان یک نگهدارنده طبیعی برای بهبود پایداری اکسیداتیو غذاهای غنی از اسیدهای چرب غیراشباع، کنترل رشد میکروارگانیسم ها و تقویت ایمنی غذاها استفاده شود.

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج به دست آمده، A. jesdianum را می توان به عنوان یک ترکیب گیاهی با خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی در نظر گرفت که می تواند به عنوان یک عامل محافظ در برابر سموم شیمیایی و استفاده مفرط از داروها مفید باشد. با این حال، مطالعات بیشتری برای بررسی اثرات بالینی این عصاره بر سلامت انسان مورد نیاز است.

    کلیدواژگان: Allium Jesdianum، فعالیت بیولوژیکی، ترکیبات فیتوشیمیایی، اثرات دارویی، گیاهان دارویی
  • بهنام روزبه*، محمد مهدی‎پور، غلام رسول محمدرحیمی، مهرداد فتحی، تام کلیفورد، بی‎بی پورمیرزا صفحات 17-30
    مقدمه

    در سال های اخیر، استفاده از محصولات گیاهی رژیمی به عنوان عوامل بالقوه ضد چاقی مورد توجه قرار گرفته است.

    هدف

    هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثر مکمل یاری سیلی مارین با و بدون تمرین ورزشی بر اختلالات متابولیکی ناشی از رژیم غذایی پرچرب در رت های ویستار نر بود.

    روش بررسی

    36 رت ویستار نر به شش گروه تقسیم شدند؛ 1) گروه کنترل با یک رژیم غذایی منظم؛ 2) رژیم غذایی پرچرب (HFD)؛ 3) HFD +سیلی مارین 25 (S25)؛ 4) HFD+  سیلی مارین 50 (S50)؛ 5) HFD+ S25+ ART (تمرین هوازی مقاومتی)؛ 6) HFD + S50+ ART (n=6 برای هر گروه). گروه های ART + S25 +HFD و  ART + S50 +HFD ، سه روز/هفته تمرین هوازی و دو روز/هفته تمرین مقاومتی را انجام دادند. نمونه های خونی به منظور ارزیابی بیوشیمیایی و بیان ژن در پایان مداخله 12 هفته ای جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی با نرم افزار 21 SPSS و سطح معنی داری 0/05 > P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    نتایج

    وزن بدن، سطوح گلوکز، انسولین و ارزیابی مدل هومئواستاتیک برای مقاومت انسولین (HOMA-IR) نهایی در همه گروه های درمانی در مقایسه با گروه HFD به طور معنی داری کمتر بود (0/05 > P). نیمرخ چربی در گروه های درمانی در مقایسه با گروه HFD به طور معنی داری بهبود یافت (0/05 > P). سطوح لیپین و نوروپپتید Y (NPY) در گروه های   HFD + S50   ، HFD + S50 + ART و HFD + S25 + ART در مقایسه با  گروه HFD به طور معنی داری کمتر بود (0/05 > P). تمرین ورزشی بعلاوه مصرف سیلی مارین (HFD + S25 + ART و  HFD + S50 + ART)، سطوح پپتید (PYY(YY را افزایش داد (0/05 > P).

    نتیجه گیری

    یافته های ما پیشنهاد می کند که ترکیب مصرف سیلی مارین و تمرین ورزشی یک درمان غیردارویی امیدوارکننده برای چندین عامل خطرزای ناشی از رژیم غذایی پرچرب است.

    کلیدواژگان: رژیم غذایی پرچرب، تمرین هوازی مقاومتی، شاخص‎های متابولیکی، سیلی‎مارین، اشتها
  • اومیما چاتر*، اسماعیل اعزا، هیبه بوزید، لاحسن ال قدراوی صفحات 31-51
    مقدمه

    Anacyclus pyrethrum var. depressus یک گیاه دارویی است که ریشه های آن دارای خواص دارویی در سیستم های طب سنتی و مدرن گزارش شده است.

    هدف

    این مطالعه با هدف بهینه سازی استخراج پلی فنول ها و ترکیبات با خواص آنتیاکسیدانی با استفاده از طراحی مخلوط Simplex-Centroid انجام شده است.

    روش بررسی

    یازده حلال برای بررسی تمایل آنها به مولکول های زیست فعال A. pyrethrum آزمایش شدند و سه حلال برتر (آب، متانول و اتانول) برای مدل سازی مخلوط سازی به منظور بهینه سازی انتخاب شدند. مدل های مختلفی برای مطالعه اثرات ترکیبی دوگانه و سه گانه توسعه یافتند. جداسازی عصاره ها با استفاده از چهار حلال شامل کلروفرم، دیکلرومتان، اتیل استات و هگزان انجام شد. ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی این فراکسیون ها با استفاده از تست های مختلف (TAC ،DPPH ،FRAP ،ABTS ،قدرت کی لیت و فعالیت مهاراکسید نیتریک) انجام شد.

    نتایج

    مدل های توسعه یافته و تمام پارامترهای آنها معنی دار بودند. تحلیل مدل های ایجاد شده با روش پاسخ سطح نشان داد که مقدار ترکیبات فنولی استخراج شده در مخلوط های دوگانه و همچنین فعالیت کل آنتی اکسیدانی عصاره ها با افزایش درصد آب در مخلوط حلال با استفاده از هر دو حلال متانول یا اتانول افزایش می یابد. ترکیب های دوگانه”آب-اتانول“و”آب-متانول“و مخلوط سه گانه موثرترین ترکیبات برای استخراج ترکیبات ضد رادیکال بودند. نتایج جداسازی نشان داد که فراکسیون آبی بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی را به دلیل محتوای بالاتر ترکیبات فنولی دارد.

    نتیجه گیری

    با این نوع تحقیقات، می توان به راحتی به پیشگیری و درمان آسیب های انسانی ناشی از رادیکال های آزاد پرداخت و همچنین آنتی اکسیدان های مصنوعی را در صنعت جایگزین کرد.

    کلیدواژگان: Anacyclus Pyrethrum، ظرفیت آنتی‎اکسیدانی، ترکیبات فنلی، طراحی مخلوط Simplex-Centroid، بهینه‎سازی حلال
  • راتیه پرامونینگتیاس، فلورا رامونا سیگیت پراکوئسوا*، سری واهیونی صفحات 52-68
    مقدمه

    استفاده از پوست انار به عنوان یک عامل ضد باکتری در فرمولاسیون های موضعی، فرصتی را برای بهینه سازی از طریق سیستم های نوآورانه داروسازی، بویژه از طریق انکپسوله کردن عصاره ها و فراکشن ها در یک ژل نانو امولسیونه فراهم کرده است.

    هدف

    این مطالعه با هدف فرموله کردن عصاره اتانولی و فراکشن اتیل استاتی پوست انار به ژل نانو امولسیونه و ارزیابی فعالیت ضد باکتریایی آنها در برابر باکتری های مولد بیماری پوستی انجام شد.

    روش بررسی

    این روش شامل استخراج، فرمولاسیون، آزمایش و سنجش های ضدباکتریایی شامل خیساندن و فراکشن سازی با استفاده از حلال های اتانول و اتیلاستات بود. خواص فیزیکی و اثر ضد باکتریایی ژل نانو امولسیونه مورد ارزیابی قرار گرفت.

    نتایج

    نانوامولسیون های مشتق شده از عصاره های اتانولی پوست انار و اتیل استات ویژگی های امیدوارکننده ای را نشان دادند که سطوح انتقال 98/27 و 98/77 درصد و پتانسیل زتا 0/18 میلی ولت و 0/32 میلی ولت را نشان دادند. ژل نانو امولسیونه با اتانول دارای pH   0/02 ± 6/62 ، 0/01 ± 6/86، 0/01 ± 6/3 در غلظت های 0/5 ، 1 و 1/5 درصد بود. برای ژل نانو امولسیونه دارای اتیل استات، سطوح pH  برای غلظت های 0/5، 1 و 1/5 درصد به ترتیب 0/00 ± 6/58، 0/01 ± 6/80 و 0/01 ± 6/94 است. این ژل ها بو، رنگ و ویژگی های یکدستی را نشان می دهند که مناسب بودن آنها برای کاربرد موضعی را برجسته می کند. ارزیابی های چسبندگی، پخش پذیری و ویسکوزیته تغییرات وابسته به غلظت را نشان داد که بر اثربخشی و راحتی کاربر تاثیر می گذارد. قابل ذکر است، این ژل های نانو امولسیونه پتانسیل قابل توجهی را به عنوان عوامل ضد میکروبی در برابر نشان دادند. باکتری های Staphylococcus aureus و Staphylococcus epidermidis در سنجش های مهاری، نویدی را برای رسیدگی به عفونت های پوستی می دهند.

    نتیجه گیری

    به طور کلی، این مطالعه بر پتانسیل ژل های نانو امولسیونه مشتق شده از عصاره پوست انار به عنوان یک جایگزین طبیعی برای درمان ضد میکروبی موضعی در برابر عفونت های پوستی تاکید می کند.

    کلیدواژگان: پوست انار، نانوامولژل، موضوعی، فعالیت ضد باکتریایی، استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوک اپیدرمیدیس
  • حیدر عبادی اصل، بهمن میرزایی، ارسلان دمیرچی* صفحات 69-81
    مقدمه

    چاقی یک نگرانی گسترده برای سلامت عمومی با شیوع رو به رشد جهانی است که منجر به افزایش خطر بیماری های متابولیک مزمن می شود. با وجود این، تحقیقات در مورد تاثیر ورزش و مکمل بر عوامل التهابی در افراد چاق محدود است.

    هدف

    این مطالعه اثرات تمرین عملکردی با شدت بالا (HIFT) و مکمل تیلاکوئید را بر سطوح اینترلوکین 1 بتا و اینترلوکین 8 در افراد چاق ارزیابی می کند.

    روش بررسی

    در این مطالعه 44 مرد چاق به چهار گروه کنترل (C) ،مکمل تیالکوئید (T) ،(H) HIFT و ترکیبی از مکمل ها و ورزش (HT) تقسیم شدند. شرکت کنندگان پروتکل تمرین HIFT را به مدت 12 هفته دنبال کردند، در حالی که گروه های مکمل، مکمل تیلاکوئید را برای مدت مشابه دریافت کردند. شاخص توده بدنی، بیومارکرهای التهابی از طریق نمونه های خون قبل و بعد از مداخله 12 هفته ای ارزیابی شد.

    نتایج

    در این گروه های H ،T و HT ، سطح فاکتورهای التهابی اینترلوکین 1 بتا و اینترلوکین 8 مقایسه شد. در مورد اینترلوکین-8 تفاوت معنی داری در گروه H و HT نسبت به گروه T مشاهده شد. همچنین کاهش معنی داری در سطح اینترلوکین 1 بتا در تمامی گروه های H ،T و HT نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (0/001 > P). جالب توجه است که فاکتورهای ذکر شده در هر دو گروه H و HT نیز تفاوت معنی داری را نشان دادند (0/001 > P).

    نتیجه گیری

    یافته های مطالعه نشان داد که پروتکل HIFT و استفاده از مکمل های تیلاکوئید می تواند با نشان دادن اثر همافزایی، شاخص های التهابی سیستمیک را در مردان چاق کاهش دهد. بنابراین ورزش HIFT با مکمل های تیلاکوئید را می توان راهی موثر برای کاهش التهاب در افراد چاق در نظر گرفت.

    کلیدواژگان: چاقی، تمرین عملکردی با شدت بالا، تیلاکوئید، اینترلوکین 1 بتا، اینترلوکین 8
  • زهرا قلی‎زاده فرشی، زهرا نظیری*، عبدالله درخشنده، فاطمه روف‎فرد صفحات 82-93
    مقدمه

    امروزه کاهش حساسیت Staphylococcus aureus نسبت به آنتی بیوتیک هایی که به عنوان آخرین راه حل درمانی اند مانند وانکومایسین باعث نگرانی هم در حوزه پزشکی و هم در دامپزشکی شده است. بنابراین نیاز به یافتن درمان های جایگزین و عوامل ضدباکتریایی جدید بیش از پیش احساس می شود.

    هدف

    اثر ضدباکتریایی و اثر همزمان عصاره و اسانس صمغ اولئو-رزین F. foetida) (Ferula foetida (Bunge) Regel) و وانکومایسین بر S. aureus مقاوم به متیسیلین (MRSA) بررسی شد.

    روش بررسی

    از صمغ اولئو-رزین گیاه F. foetida جمع آوری شده از روستای بیروت، سبزوار، استان خراسان رضوی، ایران، عصاره آبی، اتانولی و مخلوطی از عصاره آبی و اتانولی و همچنین اسانس، تهیه شد. جهت تعیین حداقل غلظت های مهارکننده رشد (MICs) وانکومایسین و عصاره های گیاهی و اسانس و اثرات همزمان آنها بر (33591 ATCC (MRSA از روش چکربورد استفاده شد. حداقل غلظت های کشندگی باکتری (MBCs) این عوامل نیز تعیین شد. عصاره اتانولی و اسانس صمغ اولئو-رزین F. foetida با روش MS-GC مورد ارزیابی قرار گرقت.

    نتایج

    MICs وانکومایسین و عصاره آبی، اتانولی، مخلوطی از عصاره های آبی و اتانولی و اسانس صمغ اولئو-رزین F. foetida به ترتیب 0/00195، 8، 0/25، 0/5 و 256 میلی گرم در میلی لیتر بود. MBCs این عوامل نیز به ترتیب 0/0078، 64، 0/5، 2 و بیش از 512 میلی گرم بود. استفاده همزمان از عصاره و اسانس این گیاه با وانکومایسین بر روی MRSA اثرات همافزایی نسبی تا جمع پذیر نشان دادند.

    نتیجه گیری

    انتظار می رود ترکیبات عصاره یا اسانس F. foetida با وانکومایسین، دوز موثر مورد نیاز وانکومایسین بر علیه MRSA را کاهش دهند.

    کلیدواژگان: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‎سیلین، فرولا فوتیدا، وانکومایسین، اثر ضدباکتریایی، چکربورد
  • علی درخشانی، ساهره سلطانی، پرستو ضرغامی مقدم، سمانه ملازاده، منوچهر تیموری* صفحات 94-104
    مقدمه

    پوسیدگی دندان پیامد فعالیت میکروارگانیسم های پوسیدگی زا است که در پلاک دندان ساکن هستند. از این بین Streptococcus mutans عامل اصلی در ایجاد و پیشرفت تخریب بافت دندان است.

    هدف

    در این مطالعه، فعالیت ضدپوسیدگی وارنیش برپایه ترکیبات طبیعی بر علیه Streptococcus mutans بر روی مجموعه ای از نمونه های دندانی ارزیابی شد.

    روش بررسی

    54 نمونه دندان مولر و پرمولر انسان از یک کلینیک سرپایی دندانپزشکی کودکان در شهر بجنورد، ایران تهیه شدند. این دندان ها در یک بتونه سیلیکونی قالب گیری شده و با وارنیشی متشکل از عصاره های اتانولی بره موم و مسواک (از شاخه های درخت Salvadora persica) تیمار شدند و در محیط اسیدی (2 pH) انکوبه شدند. در مرحله بعد، تراکم نمونه ها با استفاده از رادیوگرافی، فعالیت ضد باکتریایی با استفاده از تست های انتشار دیسک و میکرودیلوشن و ظرفیت بافری و آزادسازی فلوراید توسط چالش قطرهای pH در محلول اسید استیک مورد بررسی قرار گرفت.

    نتایج

    به طور کلی، نتایج بررسی های رادیوگرافی نشان داد که وارنیشها نمونه های دندانی را از انحلال در محیط اسیدی محافظت می کنند. همچنین، وارنیش فعالیت ضد باکتریایی قابل توجهی از خود نشان داد. علاوه براین، وارنیش ظرفیت بافری قابل توجه (افزایش pH از 4 به 7 در عرض 5 دقیقه) و قابلیت آزادسازی محتوای باالیی از فلوراید (میانگین 85 میکرومول) را نشان داد.

    نتیجه گیری

    استفاده از وارنیش بر پایه ترکیبات طبیعی مسواک و بره موم برای محافظت از دندان به شدت توصیه می شود.

    کلیدواژگان: املاح‎زدایی دندان، فعالیت ضد باکتریایی، مسواک (Salvadora Persica)، بره موم، وارنیش
|
  • Zahra Shamsipour Nehzomi, Kobra Shirani* Pages 1-16
    Background

    Allium jesdianum Boiss. & Buhse is a native herb from the Amaryllidaceae family found in Middle East regions. Due to its numerous medicinal and biological properties, it is used for the treatment of many diseases, including colds, infections, kidney stones, etc.

    Objective

    In this review, we investigated the medicinal uses, phytochemical properties, and pharmacological properties of A. jesdianum.

    Methods

    The medicinal uses and phytochemical and pharmacological properties of A. jesdianum, were searched databases such as Google Scholar, PubMed, Scopus, and the Web of Science using keywords such as A. jesdianum, biological activity, phytochemical compounds, pharmacological effects, medicinal plants.

    Results

    Studies have shown that A. jesdianum contains various chemical compounds such as flavonoids, polyphenols, and Sulphur compounds. Moreover, the antioxidant, anticancer, analgesic, antidepressant, antifungal, antibacterial, kidney protective, liver protective, immune system enhancing, radioprotective, and hematopoietic effects of this plant have been demonstrated. Furthermore, A. jesdianum can be used as a natural preservative to improve the oxidative stability of foods rich in unsaturated fatty acids, control the growth of microorganisms, and enhance the immunity of foods.

    Conclusion

    Based on the results obtained, A. jesdianum can be considered an herbal compound with anti-inflammatory and anti-oxidative, which can be useful as a protective agent against chemical toxicity and overuse of drugs. However, further studies are needed to investigate the clinical effects of this extract on human health.

    Keywords: Allium Jesdianum, Biological Activity, Phytochemical Compounds, Pharmacological Effects, Medicinal Plants
  • Behnam Roozbeh*, Mohammad Mehdipoor, Gholam Rasul Mohammad Rahimi, Mehrdad Fathei, Tom Clifford, Bibi Pourmirza Pages 17-30
    Background

    The use of dietary herbal products as potential anti-obesity agents has gained considerable traction in recent years.

    Objective

    The purpose of the current study was to assess the effects of silymarin supplementation with and without exercise training on a high-fat diet-induced metabolic disorder in male Wistar rats.

    Methods

    36 male Wistar rats were divided into six groups; 1) control group with a regular diet; 2) high-fat diet (HFD); 3) HFD + Silymarin 25 (S25); 4) HFD + Silymarin 50 (S50); 5) HFD +S25 + ART (aerobic resistance training); 6) HFD + S50+ART (n = 6 for each group). HFD + S25 + ART and HFD + S50 + ART groups performed aerobic exercise three days/week and resistance exercise two days/week. Blood specimens were obtained for biochemical assessments and gene expression at the end of the 12-week intervention. The data were analyzed using one-way ANOVAs and Tukey’s post hoc test with SPSS21 at a significance level of P < 0.05.

    Results

    Final body weight, the levels of glucose, insulin, and Homeostatic Model Assessment for Insulin Resistance (HOMA-IR) in all of the treatment groups were significantly less compared with the HFD group (P < 0.05). Lipid profile was significantly improved in treatment groups in comparison with the HFD group (P < 0.05). Leptin and Neuropeptide Y (NPY) levels were significantly lower in HFD + S50, HFD + S25 + ART, and HFD + S50 + ART groups compared to HFD group (P < 0.05). Exercise plus silymarin consumption (HFD + S25 + ART and HFD + S50 + ART) increased Peptide YY levels (PYY) (P= 0.013 and P < 0.001, respectively).

    Conclusion

    Our findings suggest that combined silymarin consumption and exercise training is a promising non-pharmacological treatment for multiple simultaneous HFD-induced risk factors.

    Keywords: High-Fat Diet, Aerobic Resistance Exercise, Metabolic Indices, Silymarin, Appetite
  • Oumaima Chater*, Smail Aazza, Hiba Bouzaid, Lahsen El Ghadraoui Pages 31-51
    Background

    Anacyclus pyrethrum var. depressus (Ball) Maire is a medicinal plant whose roots have been reported to possess medicinal properties in traditional and modern medicine systems.

    Objective

    The present work aims to maximize the extraction of polyphenols and compounds with antioxidant properties by applying the Simplex-Centroid Mixture Design.

    Methods

    Eleven solvents were tested for their affinities with A. pyrethrum bioactive molecules, and the three best solvents (water, methanol, and ethanol) were subjected to mixing modeling for optimization, and different models were developed to study the binary and ternary combined effects. Extract fractionation was performed using four solvents namely Chloroform, dichloromethane, ethyl acetate, and hexane. The evaluation of the antioxidant activity of the fractions was performed using various tests (TAC, DPPH, FRAP, ABTS, chelating power, and nitric oxide scavenging activity).

    Results

    The developed models and all their parameters were significant. The analysis of the response surfaces generated by the models indicated that the quantity of phenolic compounds extracted in the binary mixtures and the total antioxidant activity of the extracts increase with the increasing water percent in the solvent mixture using both ethanol or methanol. While, the binary “water-ethanol”, and “water-methanol” and the ternary mixture proved to be the most effective combinations for extracting anti-radical compounds. Fractionation results showed that the aqueous fraction exhibited the highest antioxidant activity, due to its higher content of phenolic compounds.

    Conclusion

    With this type of research, it would be easier to treat and prevent human damage from free radicals and also replace synthetic antioxidants in industry.

    Keywords: Anacyclus Pyrethrum Var. Depressus (Ball) Maire, Antioxidant Capacity, Phenolic Compounds, Simplex-Centroid Mixture Design, Solvent Optimization
  • Ratih Pramuningtyas, Flora Ramona Sigit Prakoeswa*, Sri Wahyuni Pages 52-68
    Background

    Utilizing pomegranate peel as an antibacterial agent in topical formulations presents an opportunity for optimization through innovative drug delivery systems, notably encapsulating extracts and fractions within a nanoemulgel.

    Objective

    This study aimed to formulate ethanol extract and ethyl acetate fraction of pomegranate peel into nanoemulgels and assess their antibacterial activity against skin disease-causing bacteria.

    Methods

    The methodology encompassed extraction, formulation, testing, and antibacterial assays involving maceration and fractionation using ethanol and ethyl acetate solvents. The physical properties and antibacterial efficacy of the nanoemulgels were evaluated.

    Results

    Nanoemulsions derived from pomegranate peel ethanol extracts and ethyl acetate exhibited promising attributes, demonstrating 98.27 % and 98.77 % transmittance levels and zeta potentials of 0.18 mV and 0.32 mV. The nanoemulgel with ethanol had a pH of 6.62 ± 0.02, 6.86 ± 0.01, 6.3 ± 0.01 in 0.5 %, 1 %, and 1.5 % concentrations. For nanoemulgels with ethyl acetate, the pH levels for concentrations 0.5 %, 1 %, and 1.5 % are 6.58 ± 0.00, 6.80 ± 0.01, and 6.94 ± 0.01, respectively. These nanoemulgels displayed consistent odour, colour, and homogeneity characteristics, highlighting their suitability for topical application. The adhesion, spreadability, and viscosity assessments showed concentration-dependent variations, influencing effectiveness and user comfort. Notably, these nanoemulgels displayed substantial potential as antimicrobial agents against S. aureus and S. epidermidis bacteria in inhibitory assays, signalling promise for addressing skin infections.

    Conclusion

    Overall, the study underscores the potential of nanoemulgels derived from pomegranate peel extracts as a natural alternative for topical antimicrobial therapy against skin infections.

    Keywords: Pomegranate Peel, Nanoemulgel, Topical, Antibacterial Activity, S. Aureus, S. Epidermidis
  • Heidar Ebadiasl, Bahman Mirzaei, Arsalan Damirchi* Pages 69-81
    Background

    Obesity is a widespread public health concern with a growing global prevalence, leading to an increased risk of chronic metabolic conditions. Despite this, research on the impact of exercise and supplementation on inflammatory factors in obese individuals is limited.

    Objective

    This study evaluates the effects of high-intensity functional training (HIFT) and Thylakoid supplementation on interleukins-1beta and interleukin-8 levels in obese individuals.

    Methods

    In this study, 44 obese men were allocated into four groups: control (C), Thylakoid supplement (T), HIFT (H), and a combination of supplements and exercise (HT). Participants followed the HIFT exercise protocol for 12 weeks, while those in the supplement groups received Thylakoid supplement for the same duration. Body mass index, inflammatory biomarkers were assessed through blood samples before and after the 12-week intervention.

    Results

    In these groups, H, T, and HT, the levels of inflammatory factors interleukin-1beta and interleukin-8 were compared. In the case of interleukin-8 a significant difference was observed in the H and HT groups compared to the T group. Also, significant decrease in interleukin-1beta level was observed in all groups, H, T, and HT, compared to the control group (P < 0.001). Interestingly, the mentioned factors in both H and HT groups also showed a significant difference (P < 0.001).

    Conclusion

    The findings of the study showed that the HIFT protocol and the use of thylakoid supplements can reduce systemic inflammatory indicators in obese men by showing a synergy effect. Therefore, HIFT exercise with thylakoid supplements can be considered an effective way to reduce inflammation in obese people.

    Keywords: Obesity, High Intensity Functional Training, Thylakoid, IL-1Beta, IL-8
  • Zahra Gholizadeh Farshi, Zahra Naziri*, Abdollah Derakhshandeh, Fatemeh Raouf Fard Pages 82-93
    Background

    Nowadays, the decreased susceptibility of Staphylococcus aureus (S. aureus) to last-resort antibiotics such as vancomycin has caused concern in both human and veterinary medicine. Therefore, the need to find alternative treatments and new antibacterial agents is felt more than ever.

    Objective

    The antibacterial effect and simultaneous effect of Ferula foetida (Bunge) Regel (F. foetida) oleo-gum-resin (OGR) extract and vancomycin on methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) were investigated.

    Methods

    Aqueous, ethanolic, a mixture of aqueous and ethanolic extracts, and essential oil were prepared from F. foetida OGR collected from Beyrut village, Sabzevar, Razavi Khorasan province, Iran. The Checkerboard method was used to determine the minimum inhibitory concentrations (MICs) of vancomycin and plant extracts and essential oil, and their simultaneous effects on MRSA (ATCC 33591). The minimum bactericidal concentrations (MBCs) of these agents were also determined. Ethanolic extract and essential oil of F. foetida OGR were analyzed using gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS).

    Results

    The MICs of vancomycin and aqueous, ethanolic, a mixture of aqueous and ethanolic extracts, and essential oil of F. foetida OGR were 0.00195 mg/ml, 8 mg/ml, 0.25 mg/ml, 0.5 mg/ml, and 256 mg/ml, respectively. The MBCs of these agents were 0.0078 mg/ml, 64 mg/ml, 0.5 mg/ml, 2 mg/ml, and more than 512 mg/ml, respectively. The simultaneous use of the extracts and essential oil of this plant with vancomycin on MRSA showed partial synergistic to additive effects.

    Conclusion

    The combinations of F. foetida OGR extracts or essential oil with vancomycin are expected to reduce the effective dose of vancomycin against MRSA.

    Keywords: Methicillin-Resistant Staphylococcus Aureus, Ferula Foetida, Vancomycin, Antibacterial Effect, Checkerboard
  • Ali Derakhshani, Sahereh Soltani, Parastoo Zarghami Moghaddam, Samaneh Mollazadeh, Manouchehr Teymouri* Pages 94-104
    Background

    Tooth decay is the result of the activity of cariogenic microorganisms that live in dental plaque. Among these, Streptococcus mutans is the main factor in the development and progression of dental tissue destruction.

    Objective

    The study aims to investigate the anti-caries potential of a natural compound-based varnish against S. mutans on a set of dental specimens.

    Methods

    Fifty-four extracted human molar and premolar specimens were procured from an outpatient clinic of pediatric dentistry, Bojnurd, Iran. These teeth were cast in a silicon putty and treated with a varnish made of propolis and miswak (from twigs of Salvadora persica L. tree) ethanolic extracts, followed by incubation in a harsh acidic medium (pH 2). Then, the density of samples, antibacterial activity, buffering capacity, and fluoride release were respectively investigated using radiography, disc diffusion and microdilution tests, and pH drop challenge in acetic acid solution (PH 4).

    Results

    Overall, the varnishes protected the dental samples from dissolution in the acidic medium, as evidenced by the radiographic examination. The varnishes also exhibited remarkable antibacterial activity (inhibition zones of 3.2 ± 0.8 mm and 2.0 ± 0.2 mm for miswak and propolis varnish films), a considerable buffering capacity (pH increase from 4 to 7 within 5 minutes), and released fluoride (mean 85 µmoles).

    Conclusion

    The application of natural compound-based varnish is strongly recommended for dental protection.

    Keywords: Dental Demineralization, Antibacterial Activity, Miswak (S. Persica), Propolis, Varnish