فهرست مطالب
نشریه ادبیات پایداری
پیاپی 30 (بهار و تابستان 1403)
- تاریخ انتشار: 1403/10/22
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحات 1-42
محمود طرزی نویسنده و شاعر آزادی خواه، نوگرا، بیدارگر، هدفمند، متعهد، منتقد، وطن پرست و از مخالفان سرسخت استعمار بوده است که افکار آزادی خواهانه او تاثیر بسیاری در بیداری جامعه افغانستان داشته است. نظر به تنوع مفاهیم آزادی خواهی و نوبودن اندیشه ها و باورهایی که وی در این زمینه مطرح می کند، در این پژوهش کوشش شده است تا اندیشه های آزادی خواهانه و نوگرایانه محمود طرزی مورد بررسی قرار گیرد و نگاه تازه و متفاوت او به برخی از موضوعات این حوزه از جمله وطن تبیین شود. این پژوهش با تحلیل و بررسی آثار منظوم، منثور، اشعار و مقاله های که بیشتر در شماره های متعدد روزنامه سراج الاخبار به جا مانده به روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. نتیجه این بررسی نشان می دهد طرزی با سرودن اشعار و روزنامه نگاری، سعی در استقلال طلبی، آزادی خواهی، بیداری اجتماعی، نوگرایی ادبی، علم پروری و میهن پرستی داشته است. مهم ترین اندیشه های آزادی خواهانه طرزی عبارت است از: میهن دوستی، استقلال طلبی، اصالت گرایی و بازگشت به خویشتن، ستم ستیزی و طرد بیگانه، نکوهش حاکمان جور و مقابله با استبداد، سلحشوری و روحیه جنگاوری، تحریض به شکیبایی و توانمندسازی دفاعی، نکوهش کاهلی و تن آسانی، دعوت به بصیرت و بینش، غفلت ستیزی و مبارزه با جهل و نادانی، اعتراض به وضع موجود و راهنمایی به وضع مطلوب، آگاهی بخشی، نوگرایی و علم پروری، اتفاق و وحدت، طرد قبیله گرایی و شعوبی گری. در این میان اندیشه های نوآورانه بسیاری ملاحظه می شود که از بین آنها می توان به نگاه تازه طرزی به وطن و الگوپذیری مثبت از غیر اشاره کرد.
کلیدواژگان: آزادی خواهی، علم پروری، وطن دوستی، نوگرایی، محمود طرزی -
صفحات 43-71ادبیات مقاومت که ریشه در جهان عرب هم دارد ، امروز به یکی از تاثیرگذارترین گونه های ادبی تبدیل شده است، ترسیم مبارزات و رشادت های یک ملت در برابر بی عدالتی ها و ستم بیدادگران، یکی از درون مایه های شعر و نثر عربی از گذشته تاکنون است که در دوره های مختلف حیات شعر و نثر عربی، جلوه و نمود خاصی به خود گرفته است. در دوره معاصر که اغلب کشورهای عربی به نوعی زیر کنترل شدید استعمار و استعمارگران به سر می بردند، یکی از دغدغه های اصلی برخی شاعران و نویسندگان، مبارزه با این بیدادگری ها و ترسیم مبارزات و رشادت های مردم است؛ ازین رو، آن ها با قلم خویش به مبارزه برخاستند و اشعار و نوشته های خود را در خدمت مبارزات ملت خویش قراردادند.این پژوهش از نوع کیفی و به شیوه تحلیلی، اصول و مبانی نظری ادبیات مقاومت را در آثار شاعران و نویسندگان سوری بررسی می کند.از مهم ترین کسانی که در زمینه ادبیات مقاومت و پایداری در کشور سوریه قلم فرسایی کرده اند؛ می توان به غسان کنفانی، نزارقبانی، غاده السمان، محمد ماغوط، آدونیس، بدیع صقور، سلیم برکات و... اشاره کرد.یافته های پژوهش حاکی از آن است که نویسندگان و شاعران ادبیات مقاومت سوری، رنج ها و آلام دوران کودکی و بزرگ سالی در آوارگی و اخراج از وطن، آمال و آرزوهای بر بادرفته، خفقان و استبداد، وطن دوستی، فلسطین، قدس، تعهد ملی و محبت کشورهای عربی و مساله فلسطین، نیروهای امنیتی و بازجویی را در آثار خود به تصویر کشیده اند و نبرد و پایداری را تنها راه حل مسئله سوریه می دانند و آزادی و آزادگی را بهترین موهبت برای همه افراد بشر در همه اعصار و قرون برمی شمارند.کلیدواژگان: ادبیات مقاومت، شاعران و نویسندگان سوری، نبرد و پایداری، آزادی و آزادگی
-
صفحات 73-107
آزادی، تحفه ای الهی است و حس آزادی و آزادی خواهی در ضمیر بشر نهفته است. خلیل الله خلیلی و احمد شوقی دو شاعر برجسته ادبیات فارسی و عربی در طول زندگی خود، متحمل مرارت های زیادی شده اند. آن دو برای آزادی میهن خود با سلاح شعر به مقابله با استعمارگران برخاسته و در این راه از هیچ تلاشی دریغ نکرده اند. این پژوهش قصد دارد تبلور آزادی را در اشعار این دو شاعر به گونه توصیفی-تحلیلی و از منظر تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف و با استفاده از داده های مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی بررسی نماید و به کاربرد واژگان، ساختارهای دستوری، بیان بافت موقعیتی، مشارکان، گفتمان های موجود، بینامتنیت و ایدئولوژی پنهان بپردازد. یافته های این پژوهش حاکی از آنست که دو شاعر برای بیان هدف خویش، با پرهیز از پیچید گی های کلامی از واژگانی ساده و روشن بهره برده اند. گفتمان های فعال در این اشعار، گفتمان میهنی، مبارزان و شهیدان، زنانه و متقابل است. واژگان و تعابیر به کار رفته در این اشعار، دارای بار ایدئولوژیک است. دو شاعر از این طریق سعی کرده اند در راستای بصیرت افزایی هموطنان، بیداری جامعه، تقویت حس مبارزه با استعمارگران در بین مردم و بیان اهمیت و جایگاه آزادی گام های اثرگذاری بردارند. گفتمان اشعار دو شاعر، بیان کننده تلاش آن دو برای سهیم شدن در مبارزه با استعمار است.
کلیدواژگان: تحلیل گفتمان انتقادی، خلیل الله خلیلی، احمد شوقی، آزادی، فرکلاف -
صفحات 109-139
این پژوهش با هدف تحلیل تطبیقی مولفه های مشترک ادبیات سلحشوری و پایداری در کتب فارسی متوسطه دوم طی دهه های 80 و 90 انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل چهار عنوان کتاب فارسی دهم، یازدهم، دوازدهم و پیش دانشگاهی به همراه تغییرات و تحولات آن ها در طی بیست سال است. یافته ها نشان می دهد که این دو گونه ادبی، علی رغم تفاوت ها، دارای وجوه مشترکی هستند و نقش کلیدی در انتقال مفاهیم والای مقاومت، ایثار و دفاع از ارزش های ملی و دینی ایفا می کنند. همچنین برای دفاع مشروع در برابر ظلم، بر رویکرد حقیقت جویانه تاکید دارند. دو عنصر ستیز یا تاب آوری در برابر هر نوع اعمال قدرت نامشروع، در ذات آن ها نهفته است و دو مقوله ستیهندگی و عشق و ستیهندگی و ایمان جزء فصل ذاتی آن ها به حساب می آیند. ادبیات سلحشوری در کتاب های درسی توانسته است دو عنصر ملت ساز یعنی تاریخ و زبان را متحد و یکپارچه نگه دارد؛ به طوری که روایت های شاهنامه در کتاب های درسی یکدیگر را نقض نکرده اند؛ بلکه مکمل هم بوده اند. ادبیات پایداری نیز امروزه توانسته است در کتاب های درسی یکپارچگی سیاسی و جغرافیایی ایران و یکپارچگی اقوام ایرانی را با دستاوردهای خود حفظ نماید. بررسی ها نشان می دهد که سه اتفاق مهم در کتاب های درسی رخ داده است. اتفاق اول این است که با همسویی ادبیات سلحشوری و پایداری از ملی گرایی ادبیات سلحشوری کاسته شده و بر ظلم و استبداد ستیزی آن تاکید بیشتری شده است. اتفاق دوم این است که در تغییر و تحولات کتب درسی از حجم ادبیات سلحشوری کاسته شده و بر حجم ادبیات پایداری افزوده شده است. اتفاق سوم این است که با مطرح شدن موضوعات جدید، ادبیات سلحشوری مانند بهشت گمشده، نمود و جلوه خود را از دست داده است. پیشنهاد می شود وزارت آموزش و پرورش با تشکیل کارگروهی از نخبگان حوزه های ادبیات، علوم تربیتی و برنامه ریزی درسی، گام های موثرتری را در راستای غنی سازی و تعدیل محتوای کتب فارسی دوره متوسطه دوم بردارد و با کاستن از یک سویی و یک جانبه گرایی در تقویت مولفه های مشترک ادبیات سلحشوری و پایداری بکوشد.
کلیدواژگان: ادبیات پایداری، ادبیات سلحشوری، خاطره نویسی، مهدویت -
صفحات 141-166مقوله ظلم ستیزی، یکی از اساسی ترین مولفه های ادبیات پایداری است که در شعر شاعران معاصر گاه با بیانی صریح و مستقیم و گاه با زبان رمز آلود و نمادین بازتاب یافته است. یکی از شاعران مشهور معاصر که همواره در اشعار خود به مفاهیم اجتماعی توجه ویژه داشته است، هوشنگ ابتهاج است. در این پژوهش چنان که قرار بود با استفاده از روش تحلیلی_توصیفی و کتابخانه ای به بررسی موردی اشعار این شاعر معاصر پرداخته و نمادهایی را که او در راستای تبیین مفهوم ظلم و خفقان مورد استفاده قرار داده است، مشخص نمودیم. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این موضوع بوده که ابتهاح علاوه بر جریان رمانتیسم اجتماعی، تحت تاثیر جریان سمبولیسم اجتماعی نیز قرار داشت و در اشعار خود، از نمادهای گوناگون برای پرداختن به مضامین اجتماعی و مقوله های پایداری، بهره مند بود. این شاعر معاصر از نمادهای مختلفی استفاده کرده است؛ اما رویکرد او در نمادگرایی درخصوص این مضمون، رویکردی ابداعی و شخصی نیست؛ بلکه او اغلب سعی بر هماهنگی در استفاده از نمادهای عمومی و طبیعی داشت که دیگر شاعران همعصرش نیز از آن ها بهره برده بودند. همچنین پرکاربردترین نماد ظلم در اشعار هوشنگ ابتهاج، نماد شب است که روی هم رفته 42 بار در اشعار او تکرار شده است.کلیدواژگان: هوشنگ ابتهاج، نماد، نمادگرایی، ادبیات پایداری، ظلم و خفقان
-
صفحات 167-205
شاهنامه، از دیرباز به عنوان یک اثر ادبی بزرگ و حماسی، نقش مهمی در حفظ و تقویت هویت ملی و فرهنگی مردم افغانستان داشته است و به همین دلیل از منابع اصیل و ارزشمند در اشاعه روحیه مبارزه و استواری در مقابل اشغالگران در کشور افغانستان به شمار می رود. این اثر ادبی، با تاکید بر مفاهیمی چون خردورزی، دادگری، شجاعت، وفاداری و جوانمردی همواره توانسته است به عنوان راهنمای قدرتمندی برای ارتقای فرهنگ این سرزمین عمل کند. در این پژوهش به شیوه تحلیل محتوای مضمونی نشان داده می شود که شاعران و نویسندگان افغانستان چگونه از طریق الهام گیری از شاهنامه توانسته اند ارزش های ملی و اندیشه های پایداری خویش را حفظ کنند و رواج دهند. جامعه آماری این پژوهش، شعرمعاصر افغانستان و شاعران حوزه پایداری ست. نتایج واکاوی در این آثار روایت می کند که تاثیرپذیری از شاهنامه به عنوان بنیانی فرهنگی، نه تنها به حفظ و تقویت هویت ملی و فرهنگی افغانستان کمک کرده، بلکه نقش بسزایی در تقویت ارزش های انسانی، اخلاقی و پایداری در برابر اشغال و ستمگری داشته است. روایت نگاری ملهم از مفاهیم قهرمانی شاهنامه و شاهنامه خوانی در فرهنگ افغانستان، بازگوکننده توجه مردم به طور عینی و عملی به شاهنامه است. تامل در نمونه های شعری متعدد شاعران پایداری افغانستان، حاکی از تاثیر شخصیت ها، مکان ها، اسطوره ها و دیگر عناصر هویتی شاهنامه بر شعر آنان است و نشان می دهد که اسطوره های شاهنامه، در این آثار، به دلیل کنشگری و ایجاد روحیه حماسی و قهرمانی و باورمندی هویتی، زنده و پویا هستند.
کلیدواژگان: ادبیات پایداری، شاهنامه فردوسی، افغانستان، هویت ملی-فرهنگی -
صفحات 207-233«ارمیا» شخصیتی تکراری در آثار رضا امیرخانی است که در دو رمان «ارمیا» و «بیوتن» شخصیت اصلی داستان بوده و در رمان «رهش» نیز حضوری تاثیرگذار دارد. در این مقاله که با کاربست روش توصیفی تحلیلی تدوین شده است، سیر تطور شخصیت عرفانی ارمیا مورد کندوکاو قرار گرفته و به این پرسش ها پاسخ داده می شود که شخصیت ارمیا با کدام یک از مسلک های عرفانی قابل تطبیق است؟ و آیات قرآن کریم چه تاثیری بر روند این تطور عرفانی گذاشته اند؟ بر این مبنا نخست نحوه سلوک شخصیت ارمیا در رمان های یاد شده به صورت جداگانه بررسی شده و سپس حرکت طولی این شخصیت در هر سه رمان ارزیابی می گردد. سلوک عرفانی شخصیت ارمیا با اعزام به جبهه آغاز می شود. در رمان ارمیا سنگر کارکردی همچون خانقاه دارد و فضای معنوی جبهه نردبان عروج ارمیا است. در این رمان ارتباط بین ارمیا و دوست شهیدش، رابطه شمس و مولوی را تداعی می کند. همین رابطه در بیوتن، به رابطه موسی و خضر، قابل تعمیم است. در مجموع هر سه رمان نیز، تحول روحی ارمیا حرکتی طولی دارد که آن را می توان بر اساس اسفار اربعه تطبیق داد. در تمام این موارد آیات، اشارات، معانی و مفاهیم قرآنی نقشی بسزا و کارکردی بنیادین در شکل گیری و تطور شخصیت عرفانی ارمیا دارند.کلیدواژگان: رضا امیرخانی، ارمیا، بیوتن، رهش، اسفار اربعه
-
صفحات 235-262دولت تیموریان، به ویژه در دوران فرمانروایی موسس آن، تیمور لنگ، به واسطه عواملی چون گستره وسیع قلمرو جغرافیایی، شکست ناپذیری، قدرت فرماندهی بی نظیر، ادعای احیای شریعت اسلامی و اشاعه آن در سرزمین های آلوده به کفر و شرک و نیز ابعاد قابل توجه دیگر، در منظر پژوهشگران جایگاه ارزنده ای را به خود معطوف کرده است. یکی از موارد قابل توجه در این دوره، سیاست نظامی فرمانروایان آن است. از آنجایی که تیموریان در غالب جنگ های خود پیروز میدان بودند، بررسی تاکتیک های نظامی و شیوه های سپاهیگری آنان بسیار حائز اهمیت است. بر این اساس، پژوهش پیش رو با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای به دنبال پاسخ به این پرسش اصلی است که چه عناصر و اصولی در متون کهن عصر تیموری، به عنوان مبانی پایداری شناخته شده و چگونه بر عملکرد نظامی آن دوران تاثیر گذاشته اند؟ یافته های پژوهش نشان می دهد یکی از راه هایی که بنیان گذار دولت تیموری و اخلاف او برای پیشبرد اهداف و برنامه های نظامی خود به کار بسته اند، تهییج روحیه پایداری در میان نیروهای رزمی بوده است. ایشان بدین منظور از ساز وکارهایی نظیر تمسک به باورها و اعتقادات دینی، ذکر تکبیر و تهلیل، تضرع و راز و نیاز با پروردگار، تفال و مشورت با قرآن کریم و طرح الهامات غیبی استفاده کرده اند.کلیدواژگان: تیموریان، پایداری، متون کهن، سپاهیان، تهییج
-
صفحات 263-300پیامد جنگ ها فقط شامل مبارزان جنگ نمی شود؛ بلکه بر همه ساکنان سرزمین های در حال جنگ تاثیر می گذارد. هنر و ادبیات نیز از پدیده جنگ به عنوان الهامی غنی استفاده می کند. باتوجه به تفاوت های فرهنگی و ایدئولوژیک کشورهایی که در حال جنگ هستند، باید دید که هر ملتی واقعیت جنگ را در ادبیات خود چگونه به تصویر می کشد؛ ازاین رو، مطالعه رمان «سفر به انتهای شب» لویی فردینان سلین و رمان «زمستان 62» اسماعیل فصیح به شکل مقایسه ای می تواند چگونگی نمود مولفه های ادبیات پایداری و تصویر جنگ را به زیبایی نشان دهد. این پژوهش با این پرسش که مولفه های ادبیات پایداری (وطن، مذهب، شهادت طلبی، دعوت به مبارزه و پایداری، توصیف جنایت ها و بیداد دشمن و امید به آینده) چه شباهت ها و تفاوت هایی در آثار این دو نویسنده دارند، بررسی و مقایسه شده است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به بررسی مولفه های ادبیات پایداری در دو رمان پرداخته است. برای رسیدن به این منظور، ابتدا مولفه های پایداری تعریف شد و سپس با مطالعه متن رمان ها، بخش های مرتبط با این مولفه ها شناسایی و کدگذاری و در ادامه، مقایسه و تحلیل شدند. با توجه به گستردگی مولفه ها فقط به هفت مورد پرداخته شد. در این دو داستان، نمونه هایی چون نگاه به جنگ، مرگ، قهرمان مشترک، توصیف جنایات دشمن، با یکدیگر همسانی دارند. در «زمستان 62» به مفاهیمی همچون ارزش دادن به مسئله شهید و شهادت، فداکاری در راه میهن، امید به آینده و مبارزه و پایداری در برابر دشمن بیشتر پرداخته شده است که شاید ریشه در فرهنگ ایرانی اسلامی دارد. زبان سلین و نگاه بدبینانه او به انسان سبب شده است آثارش به خصوص رمان «سفر به انتهای شب»، مورد توجه بسیاری از نویسندگان جهان در کشورهای مختلف قرار گیرد.کلیدواژگان: مولفه های ادبیات پایداری، زمستان 62، سفر به انتهای شب، اسماعیل فصیح، لویی فردینان سلین
-
صفحات 301-328
جستار حاضر به جریان شناسی شعر پایداری ترکیه پرداخته است و جریان های ادبی مختلف ترکیه را که اشاعه دهند ه مولفه هایی مثل آزادی، عدالت، ظلم ستیزی، ملی گرایی، جنگ، میهن، دین و... بوده اند، معرفی کردهاست. در این پژوهش موضوع جنگ به خاطر گستردگی آن در تاریخ و ادبیات ترکیه بیشتر مورد بحث قرار گرفتهاست؛ اما در کنار آن، جریانهای آزادی خواه، انسانمحور و سوسیالیستی نیز معرفی شدهاند. طبق بررسیهای انجام شده در دور ه مشروطه، وقتی هنوز شاعران به طور کامل از ادبیات عثمانی جدا نشدهاند میتوان ادبیات ارزش محوری را دید که نگاهی سلحشورانه به جنگ دارد و مفاهیمی مثل دین، شهادت، میهن و پیروزیها و شکستها را بسط میدهد. با رخ دادن جنگ جهانی دوم ادبیات ترکیه دگرگون شده، چهرهای سوسیالیستی به خود میگیرد. تغییرات حاصل از جنگ جهانی دوم باعث میشود ادبیات پایداری ترکیه از ادبیاتی سلحشورانه و ارزشمحور به ادبیاتی انتقادی و جنگ ستیز تبدیل شود که در آن موضوعاتی چون اجتماع، مردم و سیاست بسیار برجسته اند. یافته ها که با تکیه بر منبع پژوهی مستقیم و به شیو ه کتابخانه ای به دست آمده اند، نشان میدهند شاعران در این برهه نگاهی انسانی دارند و در پی گسترش شعر ضد جنگ هستند. هم این که چنین رویکردی در ادبیات ترکیه با اتمام جنگ جهانی دوم خاتمه نمییابد؛ بلکه شاعران ترک همواره با پرداختن به مضامین پایداری همسو با تحولات اجتماعی پیش میروند .
کلیدواژگان: ادبیات پایداری، شعر جنگ، ناظم حکمت، شعر ترکیه
-
Pages 1-42
Mahmoud Tarzi and his fellow thinkers considered Siraj Al-Akhbar newspaper to be the epitome of the intellectual awakening of the society and through this publication, they informed the people of Afghanistan and the world about their libertarian goals. With thousands of efforts, Tarzi presented even a word, a line, a paragraph, a poem or an article in the form of a call for freedom, patriotism, creativity and innovation. Based on this, he wrote the editorial "Hay Ali Al Falah". Other similar articles with the titles: "Muslims unite", "Science and Islam", "What is progress based on", "Development of the East", "Watan", "Afghanistan's independence", "Afghanistan and the blessing of freedom", "Necessity" He has written the self-confidence of the Orientals and the books "Rozeh Hekam".
Keywords: Freedom, Education, Patriotism, Modernism, Mahmoud Tarzi -
Pages 43-71Resistance literature in Syria has long been considered one of the main literary branches due to its proximity to the occupied territories and the Quds issue, which has been the main concern of the Islamic world and the world's freedom seekers for many years, and many poets and writers have been raised in this circle.The intellectual line of resistance in the works of Syrian poets and writers begins at the beginning of the 20th century and reaches its peak in the year (1917 AD) at the same time as the beginning of the Treaty with Lefour and continues until the beginning of the disaster of occupation (1967-1948 AD). The killing and imprisonment of writers and poets is one of the most important features of this period.From (1967-1987 AD) following the defeat of the Arabs in the Six-Day War, the first intifada began. The poetic themes of despair, displacement, protest, strengthening the spirit of indomitability, promoting the culture of martyrdom, calling for struggle and resistance, etc. can be seen.The Stone Intifada begins in the fall of 1987. The superiority of poetry over exposing the crimes of the usurping regime and paying attention to aesthetic issues is one of the characteristics of resistance literature of this period.Studying the works of poets and writers of the Syrian resistance leads us to the conclusion that they appear in the role of social fighters in their works and turn to poetry, stories, and plays to raise awareness and fight against oppression and to convey the message of dignity and respect. bring a person to the ears of the world. They praise their homeland with wonder and wish to free Palestine from the clutches of usurpers.The poets and writers of the Syrian resistance, with their bravery and sacrifices, have been able to ignite the sparks of hope in the wounded hearts of Palestine in order to continue life and preserve their historical and cultural identity against the aggression of the Zionist regime, and bring the feeling of strength and militancy into the field of poetry and prose. Also, create beautiful images of epic creations and struggles of the Arab world.Keywords: Resistance Literature, Syrian Poets, Writers, Battle, Resistance, Freedom
-
Pages 73-107
Based on the research conducted, the following results were obtained:At the descriptive level, both poets have used words and phrases that are appropriate to their purpose and, overall, have employed eloquent, purposeful, ideological, and uncomplicated linguistic structures for their audience.At the interpretive level, the situational context, political and religious factors have played a role in the creation of these poems. The discourse type of the poems of both poets is nationalistic. The discourse of fighters and martyrs is common in the poems of both poets, while the feminine discourse is more prevalent in Khaliili's poems and the opposing discourse is more prominent in Shawqi's poems.At the explanatory level, the discourse of Khaliili and Shawqi's poems, by presenting an ideological, religious, epic, and motivational discourse, seeks to raise awareness, create a sense of struggle against colonialists among compatriots, and ultimately to change the power structures and dominant ideology of society.
Keywords: Critical Discourse Analysis, Khalilullah Khalili, Ahmed Shawqi, Freedom, Fairclough -
Pages 109-139
Epic and resistance literature, as two important literary genres, play a key role in transmitting the noble concepts of resistance, sacrifice, and defense of national and religious values. Shahnameh of Ferdowsi is a prominent example of epic literature that, through its use of heroic elements and the ethos of chivalry, keeps the spirit of heroism and perseverance alive, encouraging its audience to stand firm and resist. On the other hand, Holy Defence Literature, as one of the prominent expressions of resistance literature in contemporary times, has a deep connection with the themes of the Shahnameh. These two literary genres, regardless of their affiliation with specific times and places, belong to all people and emphasize the just defense against oppression with a truth-seeking approach. To gain a deeper understanding of the dimensions and capabilities of these two literary fields and clarify their role in the cultural advancement of society, it is essential to revisit the concept of perseverance, which is their common ground.
Keywords: Literature Of Resistance, Heroic Literature, Memoir Writing, Mahdaviat -
Pages 141-166The theme of anti-tyranny is one of the most basic components of resistance literature which is reflected in the poetry of contemporary poets, sometimes through a clear and direct expression and sometimes through a mysterious and symbolic language. One of the famous contemporary poets who has always paid special attention to social concepts in his poems is Houshang Ebtehaj. In this research, it is intended to use the analytical-descriptive and library method to investigate the poems of this contemporary poet, and identify the symbols he has used to explain the concept of oppression. The results of this research indicate that, in addition to the flow of social romanticism, Ebtehaj has also been influenced by the flow of social symbolism, and in his poems, he has used various symbols to show social themes and themes of resistance. This contemporary poet has used various symbols, but his approach to symbolism regarding this theme is not an innovative and personal approach; rather he has often tried to harmonize using general and natural symbols that other contemporary poets have also used. Also, the most used symbol of oppression in Houshang Ebtehaj's poems include the symbol of the night, which is repeated 42 times in his poemsKeywords: Houshang Ebtehaj, Symbol, Symbolism, Resistance Literature, Oppression, Suffocation
-
Pages 167-205
Shahnameh by Abul Qasim Ferdowsi is teemed with historical, cultural, linguistic, and territorial identity elements and symbols. This work is also known as one of the outstanding works of the civilizational sphere of Greater Iran. This valuable literary epic has had a wide impact on different countries and ethnic groups and, as a literary and cultural masterpiece, has played a very important role in preserving and strengthening the national and cultural identity of Afghanistan. Shahnameh, in Shahnameh readings and gatherings held at various ceremonies and celebrations, is of great importance for increasing the fighting spirit and sense of pride of Afghan soldiers and heroes. This epic work, with its attractive description and beautiful depiction of warriors and warriors, strengthens the motivation and enthusiasm for defending the homeland and national values in the hearts of the Afghan people. The deep connection of Shahnameh with the literature of stability in Afghanistan indicates the unparalleled impact of this work on the historical resistance of that land and has always been known as a symbol of the national and cultural values and ideals of Afghanistan.
Keywords: Resistance Literature, Ferdowsi's Shahnameh, Afghanistan, National-Cultural Identity -
Pages 207-233The literary form of fiction, apart from its artistic and lyrical nature, can play a significant role as a medium in conveying religious principles and thoughts. Whatever literature may be, it must be accepted that conventional literature is one of the realms in which humanity is realized, and therefore, all transformations that occur for humankind will inevitably be manifested in literature. "The novelist is neither a historian nor a prophet; he is an explorer of existence." (Avini, 2011, p. 11) Thus, literature, and the novel as a genre, if under the supervision of a committed and specialized writer, can have a significant impact on the dissemination of religious thoughts. Reza Amir-Khani is one of the committed and contemporary specialized writers whose religious spirit infused into the body of his stories has surpassed the essence of the writer's imagination; this characteristic distinguishes him from the multitude of his contemporaries. Given the thematic diversity of his works and based on his different perspective on contemporary social issues, it has been said: "Amir-Khani is a writer of both cosmic and introspective dimensions; he has experienced much travel outside and has also engaged in inner journeys, and the amalgamation of these two experiences has created a precise, profound, and comprehensive personality." (Shahanghi, 2013, pp. 2-8) Among the characters in Reza Amir-Khani's works is a character named "Armiya," who undergoes a mystical transformation within the framework of his pen. This character is the main character in the novels "Armiya" and "Biutan," and is also one of the influential characters in the novel "Rahesh." In each of the mentioned novels, Armiya exhibits different actions, and various aspects of his life are narratedKeywords: Reza Amirkhani, Eremia, Bioton, Rahesh, Asfar Arbaeh
-
Pages 235-262The Timurid era (807 AH / 1404 CE – 913 AH / 1507 CE), particularly during the reign of Timur (Tamerlane) (771 AH / 1369 CE – 807 AH / 1404 CE), stands out as one of the most prominent and influential periods in the history of Iran and Central Asia. This era is remarkable not only for its significant political and military developments but also for its rich cultural and social transformations. Timur, as the founder of this dynasty, skillfully established a vast empire through a combination of decisive policies and strategic intelligence, earning a lasting reputation as a formidable military leader and strategist in the annals of history. His ability to navigate the complexities of governance and warfare exemplifies a remarkable blend of ambition and tactical acumen.Keywords: Timurids, Resistance, Ancient Texts, Warriors, Motivation
-
Pages 263-300The consequences of wars are not only specific to the fighters of wars but all inhabitants of warring territories are influenced. Art and literature also use the phenomenon of war as a rich inspiration. Given the cultural and ideological discrepancies among warring countries, it must be seen how each nation visualizes the reality of war in its literature; hence, the comparative analysis of the novels of Louis-Ferdinand Céline’s “Journey to the End of the Night” and Smaeil Fasih’s “Winter 62” can show the components of resistance literature and the image of war beautifully. With the question of what similarities and discrepancies are among the components of resistance literature (homeland, religion, martyrdom, inviting to fight and resistance, describing the enemy’s crimes and oppression, and hope for the future) in the works of these two authors, and applying a descriptive-analytical method, this research examined the components of resistance literature in these two novels. For this purpose, the resistance components were firstly defined; then, studying the context of novels, the sections connected to these components were identified, codified, compared, and analyzed. Given the spread of the components, only seven items were discussed.Keywords: Components Of Resistance Literature, Winter 62, Journey To The End Of The Night, Smaeil Fasih, Louis-Ferdinand Céline
-
Pages 301-328
Resistance literature expresses the pains and struggles experienced by nations or specific segments of society during pivotal historical moments. As such, it is a continuous representation of opposing forces, juxtaposing life against death and freedom against oppression. Consequently, resistance literature in each period is molded by the distinctive characteristics of that era and is influenced in form, content, and orientation by the environmental, historical, social, and political conditions of the time. Turkish resistance literature, likewise, has evolved in response to diverse historical developments and socio-political events, reflecting unique attributes and adopting new forms with each phase of its existence. The significant impact of various incidents, coupled with Turkey’s involvement in both World Wars, has lent Turkish resistance poetry considerable depth and diversity, allowing it to pass through numerous developmental stages.
Keywords: Resistance Literature, War Literature, Nazım Hikmet, Turkish Poetry
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.